Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.70.2017.1.DR
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 6 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie utraty prawa do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie utraty prawa do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą bazującą na usługach budowlanych. Działalność była opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jednak w dniu 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę z jednym z kontrahentów o świadczenie usług reklamowych na jego rzecz. Umowa ta miała na celu pozyskiwanie klientów przez wręczanie im ulotek, broszur (marketing bezpośredni) wraz z zaprojektowaniem i stworzeniem wyżej wymienionych materiałów reklamowych. Wnioskodawca nie jest pewny, czy w związku z wykonaną usługą reklamową nie stracił prawa do opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego, przechodząc automatycznie na formę opodatkowania na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką formę opodatkowania Wnioskodawca powinien przyjąć za właściwą, w związku z wykonaną usługą reklamową?

Zdaniem Wnioskodawcy – w związku z wykonaną usługą reklamową powinien on przyjąć formę opodatkowania na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Podkreślenia wymaga fakt, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest m.in. uzależniona od niewystąpienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

W załączniku tym, stanowiącym Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług, w pozycji 34 wymieniony został cały Dział 73 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, tj. usługi reklamowe oraz usługi badania rynku i opinii publicznej, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi – chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Należy zwrócić uwagę, iż możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068), z zastrzeżeniem zawartym w pkt 2 (definiującym działalność gastronomiczną) i pkt 3 (definiującym działalność usługową w zakresie handlu).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Działalność była opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jednak w dniu 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę z jednym z kontrahentów o świadczenie usług reklamowych na jego rzecz. Umowa ta miała na celu pozyskiwanie klientów przez wręczanie im ulotek, broszur (marketing bezpośredni) wraz z zaprojektowaniem i stworzeniem wyżej wymienionych materiałów reklamowych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że ze względu na to, iż – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca wykonał usługę reklamową i uzyskał z tego tytułu przychód, to – z dniem uzyskania tego przychodu – utracił prawo do opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Uzyskanie przychodów z usług reklamowych, o których mowa w poz. 34 Załącznika nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w świetle art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) tej ustawy, powoduje bowiem utratę prawa do opodatkowania w tej formie.

Skoro zaś Wnioskodawca utracił prawo do opodatkowania działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to zobowiązany był do opłacania od tego dnia podatku na zasadach ogólnych oraz zaprowadzenia właściwych ksiąg, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.