Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.103.2017.1.LZ
z 6 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2017 r.(data wpływu 13 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży domu po rozbiórce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży domu po rozbiórce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 2014 zakupił działkę zabudowaną domem drewnianym w miejscowości Sulejówek. Przed upływem 5 lat od zakupu Wnioskodawca chciałby sprzedać sam dom, pozostawiając działkę. Wnioskodawca wystąpił do stosownych organów o zgodę na rozbiórkę domu. Czy po otrzymaniu ww. zgody, Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy za sprzedaż budynku (samego), czy powinien potraktować go jako część ruchomą. Wnioskodawca działkę wraz z domem kupił jako majątek prywatny, który nie jest powiązany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po uzyskaniu, pozwolenia na rozbiórkę domu (budynku) Wnioskodawca jest zobligowany zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży, czy też Wnioskodawca może potraktować budynekpo rozebraniu jako rzecz ruchomą i jako, że Wnioskodawca jest jej właścicielem powyżej6 miesięcy to podatek od przychodu Wnioskodawcy nie obowiązuje?

Zdaniem Wnioskodawcy, dom (budynek) po odłączeniu od ziemi (nieruchomości)nie stanowi już części nieruchomości i jest traktowany jako rzecz ruchoma niepodlegająca opodatkowaniu z tytułu przychodu ze sprzedaży, ponieważ Wnioskodawca był jej właścicielem powyżej 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2014 r.na podstawie umowy sprzedaży nabył działkę zabudowaną domem drewnianym. Obecnie Wnioskodawca wystąpił do stosownych organów o pozwolenie na rozbiórkę domu.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy sprzedaż drewnianego domu po rozbiórce będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe w celu ustosunkowania się do pytania Wnioskodawcy należy określić do jakiego źródła przychodu zaliczany jest osiągnięty przez Wnioskodawcę przychód uzyskany ze sprzedaży domu drewnianego po rozbiórce.

Z uwagi na brak definicji nieruchomości i rzeczy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego ( Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W przypadku nieruchomości budynkowej istotą wyróżnienia jej jako nieruchomości jest spełnienie przesłanek bycia rzeczą (art. 45) i posiadanie cech budynku jako konstrukcji trwale związanej z gruntem, który ponadto może stanowić odrębny od gruntu przedmiot własności,co musi mieć oparcie w przepisie szczególnym. Natomiast zawarta w ww. art. 45 Kodeksu cywilnego legalna definicje rzeczy, w literaturze powszechnie akceptuje się w ten sposób,że przedmiotami materialnymi są takie części przyrody, w stanie pierwotnym lub przetworzonym, które są na tyle wyodrębnione spośród innych (naturalnie lub sztucznie)w sposób umożliwiający ich traktowanie w stosunkach społecznych i gospodarczych jako dobra samoistne. Na pojecie „rzeczy” składają się wiec dwie cechy o charakterze konstytutywnym: materialny ich charakter i wyodrębnienie z przyrody, czyli muszą mieć samoistny byt materialny. Stąd też rzeczami są wyłącznie materialne części przyrody, przy czym nie ma znaczenia ich wartość materialna, chodzi tu o materialną postać.

W myśl z art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składowa rzeczy jest wszystko,co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z zasada prawa superficies solo cedit (to co jest na powierzchni przypada gruntowi) odnosząca się do związania własności budynku wzniesionego na gruncie z własnością tego gruntu, częścią składową gruntu są wszystkie rzeczy trwale złączone z tą nieruchomością.

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Skoro więc, jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, sprzedaż domu drewnianego nastąpipo dokonaniu rozbiórki i odłączeniu budynku od gruntu, a zatem nie spełni on warunków,o którym mowa w art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny dla uznania go za nieruchomość.Wobec powyższego zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wspomniano, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c sprzedaż rzeczy ruchomych podlega opodatkowaniu jeżeli następuje przed upływem sześciu miesięcy licząc od końca miesiąca,w którym nastąpiło nabycie.

Reasumując dochód, jaki uzyska Wnioskodawca ze sprzedaży domu drewnianego po rozbiórce, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem sprzedaż ta nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowego domu po rozbiórce nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą przedmiotowego domu po rozbiórce.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.