Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.68.2017.1.MPŁ
z 16 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2017 r. (data wpływu 31 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania przez wspólnika spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania przez wspólnika spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, prowadzący od wielu lat pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwisko w dniu 1 marca 2016 roku założył wraz ze wspólnikiem spółkę cywilną.

Wspólnik, dotychczas nie prowadzący działalności gospodarczej, dokonał w prawnie przewidzianym terminie zgłoszenia w CEIDG siebie jako wspólnika spółki cywilnej. Przy zgłoszeniu dokonał wyboru formy opodatkowania – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca również zgłosił siebie jako wspólnika spółki cywilnej, jednakże nie zgłosił formy opodatkowania przychodów z tego tytułu. Dotychczasowa działalność gospodarcza opodatkowana była podatkiem liniowym.

Na koniec stycznia 2017 roku obaj wspólnicy złożyli w swoich urzędach PIT-28. PIT-28 wspólnika został przez jego urząd przyjęty.

Natomiast urząd skarbowy Wnioskodawcy uznał, że skoro nie nastąpiło zgłoszenie ryczałtowej formy opodatkowania, to należy przyjąć, że jego dochody ze spółki cywilnej powinny być opodatkowane podatkiem liniowym wraz z dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko.

Jednakże niemożliwe jest w spółce cywilnej stosowanie dla każdego ze wspólników do jego dochodów różnych ustaw podatkowych.

Skoro intencją wspólników było opodatkowanie przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i jeden z nich dokonał takiego wyboru, to nie można kwestionować jego słuszności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest, aby jeden ze wspólników spółki cywilnej opłacał podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zaś drugi wspólnik w formie podatku liniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym nie dopuszcza prowadzenia jednej spółki na zasadach różnych form opodatkowania oraz nie dopuszcza prowadzenia dwóch różnych ewidencji księgowych dotyczących jednej spółki. Dlatego też – zdaniem Wnioskodawcy – wspólnicy powinni rozliczać się wg ryczałtu, który został zadeklarowany przez jednego ze wspólników. Natomiast wspólnik, który nie zadeklarował formy opodatkowania powinien przyjąć zadeklarowaną formę podatkową przez pierwszego wspólnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U z 2017 r., poz. 459) przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług, przy czym domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego).

Z powyższych przepisów wynika, że spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.

W myśl natomiast art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, że podstawową formą opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej są zasady ogólne przy uwzględnieniu skali podatkowej, przy czym podatnicy mogą wybrać również inny sposób opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Ustawodawca nie narzuca podatnikom określonej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych.

Jednocześnie w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t. j. Dz. U. 2017, poz. 728) – osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

Jak wynika z treści § 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej albo w poprzednim roku podatkowym korzystali ze zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym lub prowadzili księgi rachunkowe, są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o prowadzeniu księgi w terminie 20 dni od dnia jej założenia. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki jawnej osób fizycznych lub spółki partnerskiej, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, składają wszyscy wspólnicy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania każdego z nich.

Zatem, zarówno powoływane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów obligują – poza wskazanymi w przepisach wyłączeniami – wspólników spółki cywilnej, spółki jawnej czy partnerskiej do prowadzenia jednolitego urządzenia księgowego. W powoływanych przepisach nie ma użytego słowa „może”, czyli przyzwolenia (wyboru) prowadzenia przez wspólników spółki odrębnych urządzeń księgowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2180 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki składają wszyscy wspólnicy naczelnikom urzędów skarbowych właściwym według miejsca zamieszkania każdego ze wspólników. Wspólnicy spółki cywilnej osób fizycznych mogą złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, prowadzący od wielu lat pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwisko w dniu 1 marca 2016 roku założył z inną osobą spółkę cywilną.

Wspólnik, dotychczas nie prowadzący działalności gospodarczej, dokonał w prawnie przewidzianym terminie zgłoszenia w CEIDG siebie jako wspólnika spółki cywilnej. Przy zgłoszeniu dokonał wyboru formy opodatkowania – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca również zgłosił siebie jako wspólnika spółki cywilnej, jednakże nie zgłosił formy opodatkowania przychodów z tego tytułu. Dotychczasowa działalność gospodarcza opodatkowana była podatkiem liniowym.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie dają możliwości, aby podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność w formie spółki cywilnej osób fizycznych mogli dla siebie wybrać odmienne zasady opodatkowania. Jednocześnie, jeżeli intencją wspólników jest opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania muszą złożyć wszyscy wspólnicy.

Z uwagi na fakt, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku Wnioskodawca w terminie wynikającym z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie złożył naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów uzyskiwanych w ramach spółki cywilnej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ani nie złożył stosownego oświadczenia na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, to wspólnicy spółki cywilnej nie mogą opodatkować uzyskanych przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W powyższej sytuacji złożone przez jednego ze wspólników spółki cywilnej oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie wywołuje żadnych skutków prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku zastosowanie znajdzie przepis art. 9a ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli podatnik prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną, wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 (tzw. podatek liniowy), dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Wnioskodawca wskazał bowiem, iż prowadzi od wielu lat pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwisko, a także, że dotychczasowa działalność gospodarcza opodatkowana była podatkiem liniowym.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca dokonał wcześniej wyboru sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z jednoosobowej działalności gospodarczej w formie 19% podatku dochodowego (tzw. podatek liniowy), o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie osiąga przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, dla której nie wybrał jako formy opodatkowania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to całość dochodów Wnioskodawcy (zarówno z działalności indywidualnej jak i ze spółki cywilnej) podlega opodatkowaniu podatkiem liniowym.

Końcowo wskazuje się, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.