2017.06.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.14.2017.2.AG
z 8 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczania uzyskanych dochodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczania uzyskanych dochodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia 22 sierpnia 2001 r., Wnioskodawczyni od 2001 r. była pełnoprawnym opiekunem swojego małoletniego wnuka. Dziecko wychowywała samotnie, bez pomocy jego rodziców i osób trzecich. Składając zeznanie roczne, nigdy nie rozliczała się wspólnie z wnukiem, którego jest opiekunem prawnym. Wnioskodawczyni jest rozwódką, a zarazem wdową od lat 90-tych. Wnuk obecnie ma 21 lat i studiuje nie osiągając żadnych dochodów, wobec czego nie przekracza progu 3.089 zł. Nigdy wcześniej nie składała korekty do rocznego PIT.

Wnioskodawczyni w 2016 r. nie uzyskiwała dochodów, do których miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Pełnoletni wnuk Wnioskodawczyni, w 2016 r. nie otrzymywał zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej (otrzymuje jedynie alimenty), nie uczył się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie. Pełnoletni wnuk w 2016 r. nie wstąpił w związek małżeński, nie był też całkowicie ubezwłasnowolniony.

Wnioskodawczyni wskazała również, że od momentu uzyskania przez wnuka pełnoletności nie jest jego opiekunem prawnym na podstawie orzeczenia sądu, wnuk zamieszkuje jednak z Nią i płaci za niego składki ubezpieczeniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni może rozliczać się wspólnie ze studiującym wnukiem w rocznym PIT?
Czy może domagać się zwrotu podatku z urzędu skarbowego za 5 lat wstecz, z uwagi na fakt, iż nigdy w PIT nie rozliczała się wspólnie z wnukiem?

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania pierwszego – fakt, iż wnuk ukończył 18 lat nie zmienia stanu rzeczywistego, zamieszkuje on z Wnioskodawczynią, która go utrzymuje oraz opłaca za niego wszelkie składki ubezpieczeniowe, dlatego też ma prawo do rozliczania się wspólnie z wnukiem w rocznym PIT.

W ocenie Wnioskodawczyni i na podstawie informacji jakie uzyskała, może domagać się od urzędu skarbowego zwrotu podatku dochodowego za 5 lat wstecz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (…).

Z powołanych unormowań prawnych wynika, że prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi, który:

jest rodzicem lub opiekunem prawnym i w danym roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci;
posiada odpowiedni, określony przez ustawodawcę stan cywilny;
nie mają do niego, ani do jego dziecka zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawy o podatku tonażowym;
złoży stosowny wniosek (wyrażony w zeznaniu rocznym) w przewidzianym terminie.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika natomiast, że jest to osoba (w tym także opiekun prawny, który sprawuje opiekę nad dzieckiem na podstawie orzeczenia właściwego sądu), która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Ponadto, jak wynika z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko pełnoletnie, dodatkowym warunkiem koniecznym dla możliwości preferencyjnego rozliczenia podatku przez jego opiekuna prawnego jest, aby dziecko to nie ukończyło 25 roku życia oraz kontynuowało naukę w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska kraju.

Instytucję opieki prawnej regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 94 § 3 ustawy jeżeli żadnemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska albo jeżeli rodzice są nieznani, ustanawia się dla dziecka opiekę. W myśl art. 145 § 1 i § 2 ww. ustawy, opiekę ustanawia się dla małoletniego w wypadkach przewidzianych w tytule II Kodeksu. Opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód.

W myśl natomiast art. 170 ww. ustawy, gdy małoletni osiągnie pełnoletność albo gdy przywrócona zostanie nad nim władza rodzicielska, opieka ustaje z mocy prawa.

Zgodnie z art. 175 Kodeksu, do opieki nad ubezwłasnowolnionym całkowicie stosuje się odpowiednio przepisy o opiece nad małoletnim z zachowaniem przepisów poniższych.

Stosownie natomiast do art. 177 ww. ustawy, opieka nad ubezwłasnowolnionym całkowicie ustaje z mocy prawa w razie uchylenia ubezwłasnowolnienia lub zmiany ubezwłasnowolnienia całkowitego na częściowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia 22 sierpnia 2001 r., Wnioskodawczyni od 2001 r. była pełnoprawnym opiekunem swojego małoletniego wnuka. Dziecko wychowywała samotnie, bez pomocy jego rodziców i osób trzecich. Składając zeznanie roczne, nigdy nie rozliczała się wspólnie z wnukiem, którego jest opiekunem prawnym. Wnioskodawczyni jest rozwódką, a zarazem wdową od lat 90-tych. Wnuk obecnie ma 21 lat i studiuje nie osiągając żadnych dochodów, wobec czego nie przekracza progu 3.089 zł. Nigdy wcześniej nie składała korekty do rocznego PIT.

Od momentu uzyskania przez wnuka pełnoletności Wnioskodawczyni nie jest jego opiekunem prawnym na podstawie orzeczenia sądu, wnuk zamieszkuje jednak z Nią i płaci za niego składki ubezpieczeniowe.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawczyni w 2016 r. nie była opiekunem prawnym wnuka na mocy orzeczenia właściwego sądu opiekuńczego, nie może Ona skorzystać z preferencyjnej formy opodatkowania dochodów uzyskanych w 2016 r., przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci. Sam fakt zamieszkiwania z pełnoletnim wnukiem oraz odprowadzania za niego składek ubezpieczeniowych, nie jest bowiem wystarczający do uznania, iż jest opiekunem prawnym, w rozumieniu przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że w 2016 r. nie zostały spełnione również pozostałe przesłanki umożliwiające preferencyjne rozliczenie, tj. pełnoletni wnuk nie otrzymywał zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej, nie uczył się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie przysługuje za 2016 r. prawo do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii zasadności ubiegania się o zwrot podatku za lata ubiegłe, wyjaśnić należy, że możliwość skorzystania z uprzywilejowanej formy opodatkowania przewidzianej dla osoby samotnie wychowującej dzieci została z woli ustawodawcy w sposób wyraźny uzależniona od spełnienia ściśle określonych warunków, a jednym z nich jest konieczność złożenia wniosku w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który dokonywane jest rozliczenie. Złożenie zaś takiego wniosku po upływie ściśle określonego terminu powoduje jego bezskuteczność, co wynika z art. 6 ust. 10 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni zatem, nawet w sytuacji spełnienia przesłanek ustawowych, nie może złożyć korekty deklaracji za 5 lat wstecz i dokonać wyboru sposobu opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin