Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-16/12/JK
z 13 kwietnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP3/443-16/12/JK
Data
2012.04.13



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Zwolnienia


Słowa kluczowe
czynności
magazynowanie
podmiot pośredniczący
węgiel
zwolnienie z podatku akcyzowego


Istota interpretacji
Obrót wyrobami węglowymi przez pośredniczący podmiot węglowy.



Wniosek ORD-IN 977 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.


Spółka zajmuje się działalnością gospodarczą w zakresie obrotu węglem kamiennym. Na rynku krajowym nabyła w 2011 r. węgiel kamienny klasyfikowany do pozycji CN 2701. W 2012 r. Spółka nie dokonywała zakupów węgla. Przed jego sprzedażą węgiel będzie kruszony i sortowany w celu uzyskania pożądanej granulacji od 5 do 25 mm. Spółka zamierza wykonać czynności: sortowania, kruszenia, workowania i paletyzowania. W wyniku tych czynności Wnioskodawca uzyska tzw. ekogroszek (CN 2701) - paliwo do kotłów z palnikiem retortowym oraz produkt uboczny – odsiew (miał węglowy) o granulacji 0-5 mm (CN 2701). Ekogroszek o granulacji od 5 do 25 mm pakowany będzie do 25 kilogramowych worków, paletyzowany i magazynowany. Spółka prowadzi również sprzedaż ekogroszku luzem. Całość wytworzonego ekogroszku oraz odsiewu granulacji Spółka przeznacza do dalszej sprzedaży i nie zużyje do własnych celów. W związku z wprowadzeniem od dnia 2 stycznia 2012 r. podatku akcyzowego od wyrobów węglowych Spółka zarejestrowała się jako pośredniczący podmiot węglowy w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy opisany proces przeróbki węgla kamiennego polegający na sortowaniu, kruszeniu, pakowaniu oraz paletyzacji jest procesem produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ustawy o podatku akcyzowym...
  2. Czy Spółka kupując węgiel kamienny (CN 2701) przeznaczony do dalszego sortowania, kruszenia i pakowania korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 - jako podmiot zużywający wyroby węglowe w procesie produkcji wyrobów energetycznych...
  3. Czy Spółka powinna prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy jako podmiot zużywający wyroby węglowe w procesie produkcji wyrobów energetycznych, czy też jako pośredniczący podmiot węglowy jest od prowadzenia tej ewidencji zwolniona... Jeżeli ewidencja powinna być prowadzona, to czy ewidencji podlegać powinien tylko węgiel kamienny przeznaczony do dalszego sortowania, kruszenia, pakowania czy również produkt końcowy tj. ekogroszek workowany, ekogroszek luzem i miał węglowy... Czy w tym przypadku przy przekazaniu węgla kamiennego z magazynu do sortowni powinien być wystawiany dowód dostawy, czy w przypadku przekazania z sortowni do magazynu produktu końcowego tj. ekogroszku workowanego, ekogroszku luzem i miału węglowego Spółka również powinna wystawiać dowód dostawy...
  4. Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy prowadzi sprzedaż wyrobów węglowych podmiotom zwolnionym z podatku akcyzowego. W tym przypadku wystawiany jest dokument dostawy. Czy przy potwierdzeniu odbioru wyrobów węglowych przedstawiciel odbiorcy (pracownik, kierowca firmy spedycyjnej) może złożyć podpis w polu nr 5 dokumentu dostawy na podstawie pisemnego upoważnienia odbiorcy, czy też wymagane jest pełnomocnictwo potwierdzone notarialne lub też w innej formie...


Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad 1. W ocenie Zainteresowanego, opisany we wniosku proces przeróbki węgla kamiennego polegający na sortowaniu, kruszeniu, pakowaniu oraz paletyzacji nie jest procesem produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ustawy o podatku akcyzowym. W jego trakcie nie zmienia się ilość oraz kod CN wyrobów węglowych. Zmianie ulega tylko granulacja i forma opakowania wyrobów węglowych.

Ad 2. Zdaniem Spółki, kupując węgiel kamienny (CN 2701) przeznaczony do dalszego sortowania, kruszenia i pakowania Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 jako podmiot zużywający wyroby węglowe w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Nie następuje bowiem fakt zużycia wyrobów węglowych - ilość oraz kod CN wyrobów węglowych nie ulegają zmianie.

Ad 3. W opisanej sytuacji Spółka nie powinna prowadzić ewidencji wyrobów węglowych, do prowadzenia, której zobowiązane są w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym podmioty zużywające. Spółka będąca pośredniczącym podmiotem węglowym nabywa węgiel kamienny o kodzie CN 2701 i odsprzedaje ten sam produkt (po wcześniejszym poddaniu go sortowaniu, kruszeniu i pakowaniu) bez naliczania podatku akcyzowego innym podmiotom zwolnionym od podatku akcyzowego lub też odprowadzając akcyzę w przypadku sprzedaży do podmiotów, które nie podlegają zwolnieniu. Jako pośredniczący podmiot węglowy Spółka nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Ad 4. W ocenie Wnioskodawcy, wystarczające jest pisemne upoważnienie odbiorcy wyrobów węglowych, bez konieczności ponoszenia opłaty skarbowej w wysokości 17 zł.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych podlegały zwolnieniu od akcyzy.


Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:


  • węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
  • węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
  • koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.


W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy, to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.


Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy, podmiot zużywający to podmiot:


  1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
  2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby.


Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.).


Z kolei, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:


  1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
  2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
  3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
  4. import wyrobów węglowych;
  5. eksport wyrobów węglowych;
  6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
  7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
  8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.


Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:


  1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
  2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
  3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
  4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
  5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy


Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:


  1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
  2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
  3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.).
  4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
  5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
  6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
  7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
  8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
  9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.


Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, jest:


  1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
  2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
  3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy (art. 31a ust. 3 ustawy).


Z kolei, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3. Ewidencja, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 4-7 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 87 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Zgodnie z treścią wniosku Spółka, działając jako pośredniczący podmiot węglowy, nabywa a następnie sprzedaje węgiel kamienny objęty pozycją CN 2701. Przed sprzedażą węgla, w celu uzyskania pożądanej granulacji, Spółka wykonuje czynności polegające, między innymi, na sortowaniu, kruszeniu, workowaniu, paletyzowaniu nabytego węgla. W wyniku tych czynności Spółka będzie otrzymywała tzw. ekogroszek objęty pozycją CN 2701, który będzie przeznaczony jako paliwo do kotłów z palnikiem retortowym oraz produkt uboczny - miał węglowy o granulacji 0-5 mm, także klasyfikowany do pozycji CN 2701. Przedmiotowe wyroby zostaną w całości sprzedane. Spółka zamierza dokonywać sprzedaży opodatkowanej akcyzą lub sprzedawać wymienione wyroby węglowe podmiotom korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku, powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że sprzedaż opisanych we wniosku wyrobów węglowych przez Spółkę działającą jako pośredniczący podmiot węglowy, przy wypełnieniu wskazanych wyżej wymogów, będzie zwolniona od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy.

W opisanej we wniosku sytuacji czynności wykonywane przez Spółkę polegające na sortowaniu, kruszeniu, workowaniu i paletyzowaniu węgla kamiennego należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy podkreślić, iż w przestawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów - będą objęte tą samą pozycją CN 2701.

Zatem należy zgodzić się także z Wnioskodawcą, że w opisanej sytuacji Spółka nie wystąpi jako podmiot zużywający wyroby węglowe do celów opałowych. Nie będzie tym samym zobowiązana do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Wskazać także należy, iż ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu, a potwierdzeniem dostarczenia przez sprzedający podmiot takich wyrobów podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia jest dokument dostawy.

Z kolei odnosząc się do kwestii potwierdzania odbioru wyrobów węglowych wskazać należy, iż w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym podmiot korzystający ze zwolnienia od akcyzy może odebrać nabyte wyroby węglowe osobiście lub za pośrednictwem osoby, która ją reprezentuje. Podpis podmiotu nabywającego wyroby węglowe złożony na tym dokumencie potwierdzający ich odbiór stanowi jednocześnie potwierdzenie przeznaczenia wyrobów węglowych określonego w dokumencie dostawy. Zgodnie z treścią załącznika nr 1a do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), który określa wzór dokumentu dostawy wyrobów węglowych, podpis ze wskazaniem daty odbioru składa się w pkt 14 tego dokumentu lub w poz. 7 dokumentu dostawy wyrobów węglowych w formie uproszczonej, którego wzór zawarto w załączniku nr 1b do wymienionego rozporządzenia.

Umocowanie do działania w imieniu takiego podmiotu może mieć formę pisemnego upoważnienia danej osoby, a przepisy akcyzowe nie wymagają jego notarialnego potwierdzenia. Kwestie reprezentacji regulują w szczególności przepisy Kodeksu cywilnego, a ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie zawiera odrębnych regulacji w tym zakresie.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z treścią wniosku i zastosowanym przez Spółkę trybem postępowania sprawa niniejsza interpretacja indywidualna, zgodnie z upoważnieniem określonym w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w swoim rozstrzygnięciu dotyczy wyłącznie kwestii związanej z interpretacją prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych. Upoważnienie to nie dotyczy spraw z zakresu opłaty skarbowej. W tym kontekście stwierdzić należy, iż kwestia obowiązku ponoszenia opłaty skarbowej nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa. Organami właściwymi w sprawach udzielania interpretacji indywidualnych dotyczących stosowania przepisów ustawy o opłacie skarbowej stosownie do swojej właściwości są wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast). Wobec powyższego, Spółka chcąc uzyskać informację na temat stosowania przepisów ustawy o opłacie skarbowej powinna zwrócić się z odrębnym wnioskiem do właściwego organu podatkowego.

Zgodnie zatem z przepisem art. 171 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podanie dotyczy kilku spraw podlegających załatwieniu przez różne organy, organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, rozpatruje sprawę należącą do jego właściwości i równocześnie zawiadamia wnoszącego podanie, że w sprawach innych powinien wnieść odrębne podanie do właściwego organu, informując go o treści § 2. Zatem informuje się, iż w myśl § 2 ww. artykułu, jeżeli organ podatkowy otrzyma podanie złożone zgodnie z zawiadomieniem, o którym mowa w § 1, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, podanie uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania, z tym że nie wywołuje ono skutków w postaci skrócenia terminów określonych w art. 139 § 1 i 3.


Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj