INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko T... , przedstawione we wniosku z dnia 14.03.2012r. (data wpływu 19.03.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztu za inkaso opłaty targowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.03.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztu za inkaso opłaty targowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie Uchwały Rady Miejskiej z dnia 13 maja 1993r. utworzono zakład budżetowy. Zgodnie z § 3 w/w Uchwały „przedmiotem działalności zakładu będzie zarządzanie targowiskami miejskimi oraz odpłatne świadczenie usług związanych z działalnością targowisk”.

Zgodnie z § 2 ust. 3 Uchwały Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2010r. (Załącznik do w/w Uchwały w sprawie: nadania statutu samorządowemu zakładowi budżetowemu o nazwie „T... ”) zakres działania zakładu obejmuje:

1. usługi świadczone na rzecz Gminy polegające na pobieraniu opłat targowych od użytkowników targowisk zgodnie z aktualnie obowiązującą w tym zakresie Uchwałą Rady Miejskiej oraz przekazywanie wpływów z tego tytułu do budżetu gminy,
2. odpłatne świadczenie usług ściśle związanych z działalnością targowisk, w tym pobieranie należności od użytkowników za korzystanie z urządzeń targowisk,
3. usługi świadczone na rzecz Gminy polegające na pobieraniu czynszu z tytułu najmu i dzierżawy (od 01.01.2005r. przepis nie ma zastosowania w praktyce).
   
   

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 11 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142 poz. 1591 ze zm.) do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty w tym utrzymanie targowisk. Zgodnie z art. 9 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 w/w ustawy rada gminy upoważniona jest do podejmowania uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Ponadto zgodnie z art. 14 pkt 5 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 157 poz. 1240 ze zm.) zadania własne jednostki samorządu terytorialnego (Gmina, Miasto) w zakresie targowisk mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe, które zgodnie z art. 16 tejże ustawy tworzy organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego (rada gminy).

Ponadto uwzględnić należy iż pobieranie opłaty targowej dokonywane jest na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zm.).

W myśl art. 19 pkt 1 cytowanej ustawy, rada gminy, w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie.W myśl pkt 2 cytowanego wyżej przepisu, rada gminy, w drodze uchwały może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podmiot, któremu powierzono pobór opłaty targowej, ma status inkasenta i zobowiązany jest do pobierania od podatnika podatku (opłaty targowej) oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu - w tym przypadku do budżetu Gminy. Według art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, rada gminy, może ustalić wynagrodzenie dla inkasentów z tytułu poboru opłat stanowiących dochody budżetu gminy

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami prawa Zakład „T... ” pobiera w formie inkasa opłaty targowe na targowiskach miejskich... tj. przy ul. … 14 i ul. … 11, które w całości odprowadza do budżetu Gminy, nie korzystając przy tym z żadnych dotacji ani dofinansowania. Zakład utrzymuje się z usług ściśle związanych z działalnością targowisk. Obecnie przychody z tych usług nie pozwalają na utrzymanie płynności finansowej Zakładu. Zgodnie z § 3 ust. 4 Uchwały Rady Miejskiej z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej ustalono 10% wynagrodzenie od zainkasowanych opłat targowych dla inkasenta - samorządowego zakładu budżetowego „T... ”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wynagrodzenia za pobieranie (inkaso) opłat targowych w imieniu i na rzecz Gminy, samorządowy zakład budżetowy „T... ” jako jednostka organizacyjna tejże Gminy powinna doliczać podatek VAT w wystawianych Gminie fakturach...

Interpretacja wnioskodawcy prowadzi do wniosku, iż wynagrodzenie inkasenta, którego powołała Rada Gminy do świadczenia usług na jej rzecz i w jej imieniu jako swoją jednostkę organizacyjną, której podstawowy zakres prowadzonej działalności polega na pobieraniu od użytkowników targowisk opłat targowych i przekazywania wpływów z tego tytułu do budżetu Gminy jest zwolnione z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 73 poz. 392). W myśl powyższych postanowień zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego zaistniała sytuacja faktyczno-prawna prowadzi do następujących wniosków:

1. samorządowy zakład budżetowy „T... ” dokonuje poboru opłat na rzecz i w imieniu Gminy Miasta jako jej jednostka organizacyjna;
2. w ramach zarządzania targowiskami miejskimi zakład „T... ” upoważniony jest do sprawowania władztwa publicznego na terenie targowisk miejskich (gminnych) - uprawnienia delegowane są od ustawowych organów Gminy.
   
   

Ponadto samorządowy zakład budżetowy „T... ” jest ściśle podległy Gminie P... , jest nadzorowany i kontrolowany przez ustawowe organy Gminy oraz Skarbnika Gminy. „T... ” działające w formie samorządowego zakładu budżetowego mimo, że jest odrębnym podmiotem świadczącym usługi na rzecz Gminy P... , bezsprzecznie jest jej jednostką organizacyjną. Zdaniem wnioskodawcy Zakład „T... ” otrzymując od Gminy P... wynagrodzenie za wykonywaną pracę (inkaso opłaty targowej) w pewnym sensie znajduje się w relacji podobnej do pracownika otrzymującego wynagrodzenie za pracę od pracodawcy (podobna sytuacja ma miejsce wówczas gdy Gmina zatrudnia pracowników pobierających opłaty targowe na targowisku miejskim i wypłaca im wynagrodzenie za pracę (np. Gmina Piaseczno). Nadto zakład „T... ” nie posiada osobowości prawnej, może działać tylko na podstawie otrzymanych pełnomocnictw (Kierownik Zakładu). Nie może w związku z powyższym prowadzić działalności w sposób nieskrępowany - wolny, nieco inaczej niż przewiduje to Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności Zakładu odbywa się na zasadzie „non profit” - przejawia się to chociażby przez wpłatę nadwyżki środków obrotowych na koniec okresu sprawozdawczego do budżetu gminy (art. 15 ust. 7 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r o finansach publicznych. (Dz.U. nr 157 poz. 1240 ze zm.).W wyniku powyższej analizy zdaniem wnioskodawcy należy przyjąć, iż wynagrodzenie (prowizja) za inkaso opłat targowych gminnej jednostki administracyjnej jaką jest „T... ” w P... zwolniona jest z naliczania należnego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zagadnienia dotyczące opłaty targowej normuje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Na mocy art. 19 pkt 1 lit. a powołanej ustawy, rada gminy, w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 597,86 zł dziennie. W myśl pkt 2 powołanego wyżej przepisu rada gminy, w drodze uchwały może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Do opłaty targowej zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), gdyż jak stanowi art. 2 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, przepisy ustawy stosuje się do opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych.

W myśl art. 9 Ordynacji podatkowej, inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast, zgodnie z art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może ustalić wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru podatków stanowiących dochody, odpowiednio, budżetu gminy, powiatu lub województwa.

Wynagrodzenie płatników i inkasentów pobierających podatki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego jest, w świetle art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, fakultatywne.

Ustalenie takiego wynagrodzenia odbywa się w drodze uchwały rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość lub obowiązek określenia wynagrodzenia w drodze uchwały organu stanowiącego, ten właśnie organ jest wyłącznie właściwy do określenia wynagrodzenia za podatki wpłacone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Podmiot, któremu powierzono pobór opłaty targowej, ma status inkasenta w rozumieniu art. 9 Ordynacji podatkowej, czyli jest obowiązany do pobierania od podatnika podatku (opłaty) i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W przypadku opłaty targowej pobór tych opłat i wysokość wynagrodzenia za inkaso, zgodnie z art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zarządzana jest uchwałą rady gminy.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz 392 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

1. jednostkami budżetowymi,
2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy). Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi zatem do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo – przedmiotowy,
2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z opodatkowania lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
   1. czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
   2. ponadto, czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.
   
   

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług, na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż na podstawie Uchwały Rady Miejskiej utworzono zakład budżetowy o nazwie „T... ”, który m.in. pobiera w formie inkasa opłaty targowe na targowiskach miejskich, które w całości odprowadza do budżetu Gminy, nie korzystając przy tym z żadnych dotacji ani dofinansowania. Zakład utrzymuje się z usług ściśle związanych z działalnością targowisk. Obecnie zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej ustalono 10% wynagrodzenie od zainkasowanych opłat targowych dla inkasenta - samorządowego zakładu budżetowego „T... ”.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy do wynagrodzenia za pobieranie (inkaso) opłat targowych w imieniu i na rzecz Gminy P... , samorządowy zakład budżetowy „T... ” jako jednostka organizacyjna tejże Gminy powinna doliczać podatek VAT w wystawianych Gminie fakturach.

Podkreślić należy, iż Gmina (Miasto) jest jednostką samorządu terytorialnego, posiadającą osobowość prawną. Z kolei jednostki organizacyjne powołane przez Gminę (Miasto) bezpośrednio mają status odrębnego od Gminy (Miasta) podatnika podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie samorządowy zakład budżetowy z tytułu poboru opłaty targowej działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność poboru ww. opłaty wykonywana przez ten podmiot spełnia definicję świadczenia usług, o którym mowa w cyt. wyżej art. 8 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca z tytułu poboru opłaty targowej działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność poboru ww. opłaty wykonywana przez Zainteresowanego spełnia definicję świadczenia usług, o którym mowa w cyt. wyżej art. 8 ustawy. W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zwrot kosztu za inkaso opłaty targowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż wyłączenie z opodatkowania dotyczy ściśle określonych podmiotów, tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy. Wnioskodawca wykonując czynności poboru opłaty targowej w imieniu jednostki samorządu terytorialnego sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

Jednocześnie należy zauważyć, że usługi świadczone pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą (Miastem), polegające na poborze opłaty targowej w zamian za zwrot kosztu obsługi inkasa nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, bowiem Gmina (Miasto) nie jest jednostką budżetową, samorządowym zakładem budżetowym, jednostką budżetową i samorządowym zadkładem, lecz stanowi jednostkę samorządu terytorialnego. Zatem zwrot kosztu za inkaso opłaty targowej, który Gmina wypłaca Wnioskodawcy – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%, bowiem czynności tych nie wymieniono w przepisach jako opodatkowane stawkami niższymi bądź objętych zwolnieniem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.