Interpretacja Ministra Finansów
DD6.8221.95.2016.MNX
z 2 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 4 stycznia 2010 r. nr ILPB3/423-906/09-2/AO przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze spotkaniami z kontrahentami w siedzibie spółki i poza siedzibą spółki – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobny poczęstunek podawany podczas spotkań z kontrahentem w siedzibie Spółki oraz wydatków na posiłki w trakcie spotkań z kontrahentem w restauracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółką giełdową i prowadzi działalność podstawową w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych.

W ramach Spółki - podatnika VAT- wyodrębnione są organizacyjnie poszczególne Oddziały - kopalnie i huty, które stanowią jako całość ciąg technologiczny. Odbiorcami produktów Spółki są zarówno klienci zagraniczni jak i krajowi, a produkty Spółki są wyrobami notowanymi na giełdach towarowych: (…).

W ramach prowadzonej działalności, Spółka organizuje spotkania, negocjacje biznesowe lub w celu wyboru kontrahenta na wykonanie usługi, na które zapraszani są kontrahenci/oferenci Spółki.

Spotkania takie organizowane są zarówno w siedzibie Spółki jak i poza nią.

W trakcie spotkań w siedzibie Spółki podawane są napoje bezalkoholowe (herbata, kawa, woda mineralna), drobny poczęstunek w postaci kanapek lub wyrobów cukierniczych czy słodyczy.

Podczas tych spotkań omawiane są bieżące sprawy biznesowe, ustalane warunki sprzedaży towarów, negocjowane postanowienia zawieranych umów z kontrahentami.

Zdarzają się też sytuacje, że spotkania z kontrahentami mają miejsce poza siedzibą Spółki, tzn. spotkanie odbywa się w restauracji.

Jak zostało wyżej wskazane, odbiorcami produktów Spółki są także kontrahenci zagraniczni oraz podmioty krajowe posiadające siedziby na terenie całego kraju, których przyjazd do siedziby Spółki odbywa się na zaproszenie Wnioskodawcy i połączony jest nierzadko z wizytą w jednym z Oddziałów Spółki. Jest to wyjazd do kopalni lub do huty, które organizacyjnie położone są poza siedzibą Spółki.

Podczas spotkania w restauracji, w trakcie którego omawiane są sprawy biznesowe związane z działalnością Spółki, następuje wymiana poglądów i deklaracje dalszej współpracy.

Koszty spotkania w restauracji (posiłku) ponosi Wnioskodawca, przy czym spotkanie to nie ma charakteru specjalnie zorganizowanej imprezy i wytwornego charakteru; posiłek ten ma charakter zwyczajowy przyjęty w tej branży.

Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami dokumentowane są rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na drobny poczęstunek (kanapki, wyroby cukiernicze, słodycze, napoje bezalkoholowe) oraz wydatki na zakup posiłków w restauracji w związku ze spotkaniem zorganizowanym przez Spółkę z kontrahentem stanowią koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych na potrzeby poczęstunku kontrahentów, podczas spotkań biznesowych w siedzibie Spółki jak i wydatki związane z organizacją spotkań w restauracji, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Oznacza to, że możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• powiązanie poniesionego wydatku z działalnością podatnika,
• istnienie związku przyczynowego między wydatkiem, a uzyskanym przychodem,
• właściwego udokumentowania wydatku,
• wydatek nie znajduje się w negatywnym katalogu wyłączającym zakwalifikowanie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z tym właściwym jest posłużenie się znaczeniem nadanym przez słownik języka polskiego. „Reprezentacja" więc rozumiana jest jako: okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1989).

Zdaniem Spółki, skoro reprezentacja definiowana jest jako okazałość czy wystawność, to ponoszone przez Nią wskazane powyżej wydatki nie mają takiego charakteru. w szczególności zaproponowanie kontrahentom kawy, herbaty, poczęstowanie kanapkami czy słodyczami nie jest działaniem wystawnym, które ma za zadanie ukazać Wnioskodawcę jako podmiot organizujący wystawne czy okazałe spotkania.

Zaoferowanie powyższych artykułów spożywczych i napojów należy uważać za przejaw dobrych manier, które to zachowanie ma przyczynić się do osiągnięcia zamierzonych celów, dla których zorganizowane było spotkanie. Celami tymi są przykładowo dokonanie określonych uzgodnień między stronami, czy przekazanie określonych informacji lub omówienie zasad współpracy i stanowią one główny cel spotkań organizowanych w siedzibie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki o charakterze gastronomicznym tylko wtedy nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu, gdy będą miały charakter wydatków reprezentacyjnych. Natomiast podanie kawy czy słodyczy podczas spotkania, nie ma charakteru wydatków mieszczących się w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym stanowi koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Powyższe rozważania dotyczą także sytuacji, gdy kontrahenci Spółki zapraszani są do restauracji. Powyższe spotkania mają zawsze charakter biznesowy, a ich celem jest, jak w przypadku spotkań w siedzibie Spółki, omówienie konkretnych spraw związanych ze współpracą z kontrahentem.

Posiłki w restauracji nie mają charakteru wystawnego posiłku, a celem spotkania nie jest utrwalenie pozytywnego wizerunku Spółki, a jedynie omówienie spraw związanych z prowadzoną działalnością. Spółka zapraszając kontrahentów do restauracji ponosi jednocześnie koszty posiłku. Skoro więc celem spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentom wystawnością, a jedynie omówienie spraw biznesowych, to zasadnym jest, zdaniem Spółki, uznanie wydatków poniesionych w restauracji, w związku ze spotkaniem z kontrahentem za koszty uzyskania przychodów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając z upoważnienia Ministra Finansów na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w dniu 4 stycznia 2010 r. wydał interpretację indywidualną nr ILPB3/423-906/09-2/AO, w której uznał, że stanowisko Spółki:

• prawidłowe - w części dotyczącej spotkań z kontrahentem w siedzibie Spółki,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej spotkań z kontrahentem w restauracji.
  
  

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności: kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, o ile nie służą budowaniu korzystnego jej wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 (Dz. Urz. Min. Fin. 45), wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych na potrzeby poczęstunku kontrahentów, podczas spotkań biznesowych w siedzibie Spółki, jak i wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami w restauracji, stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym zakresie należy w całości podzielić argumentację Spółki.

Niniejsza zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.