Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.885.2016.4.RS
z 5 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku, z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 31 października 2016 r. (data nadania 31 października 2016 r., data wpływu 3 listopada 2016 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie nr 1462-IPPB5.4510.885.2016.1.RS z dnia 21 października 2016 r. (data nadania 21 października 2016 r., data doręczenia 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce oraz obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8) (pytania 1-2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce oraz obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8) (pytania 1-2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

P. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką z siedzibą na Cyprze. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Cypru.Spółka jest cypryjskim rezydentem podatkowym i posiada siedzibę na Cyprze. W biurze na Cyprze zatrudnieni są pracownicy, którzy są odpowiedzialni za działalność handlową spółki i jej codzienne działanie. W szczególności handlowcy Spółki zajmujący się paliwami ciekłymi również znajdują się na Cyprze i pracują w cypryjskim biurze.

Spółka jest również zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce. Rejestracja Spółki dla celów VAT w Polsce i posługiwanie się przez nią w obrocie paliwami ciekłymi polskim numerem V AT jest wymogiem wynikającym z przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059, ze zm,; dalej: „prawo energetyczne”).

W celu prowadzenia działalności w zakresie handlu paliwami ciekłymi Spółka uzyskała koncesję na obrót paliwami ciekłymi, jak również koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą (dalej: „Koncesje”).

Od 5 sierpnia 2016 roku Spółka posiada oddział przedsiębiorcy zagranicznego na terytorium Polski (dalej: „Oddział”), do utworzenia którego została zobowiązana na mocy art. 33 ust. 1b prawa energetycznego w wyniku jego nowelizacji na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 2016 r. (Dz.U.2016.1052) zmieniającej ustawę prawo energetyczne z dniem 1 sierpnia 2016 r. Zgodnie ze wskazaną nowelizacją, warunkiem posiadania koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą przez przedsiębiorcę mającego siedzibę za granicą jest utworzenie przez niego oddziału w Polsce oraz posługiwanie się wyłącznie polskim numerem VAT. Opisane warunki dotyczą zarówno nowych podmiotów, które dopiero ubiegają się o uzyskanie koncesji w Polsce, jak i dotychczasowych koncesjonariuszy (tj. podmiotów takich jak Wnioskodawca). Spółka utworzyła Oddział zgodnie z przepisami art. 85 i następnych ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584, ze zm.; dalej: „u.s.d.g.”).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka w szczególności:

• Sprzedaje paliwa ciekłe na terytorium Polski, dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw ciekłych (WNT) oraz dokonuje importu paliw ciekłych do Polski.
• Korzysta z usług w zakresie przeładunku i magazynowania paliw ciekłych na podstawie umowy z podmiotem polskim, w celu skorzystania ze stanowiącej własność tego podmiotu powierzchni do przechowania
• Tworzy zapasy obowiązkowe paliw ciekłych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz.U. z 2016 r., poz. 1695, ze zm.; dalej: „ustawa o zapasach”).
• Nabywa usługi zarejestrowanych odbiorców (Zarejestrowany odbiorca - zgodnie z ustawą o akcyzie podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.) w przypadku WNT i usługi agencji celnych (w przypadku importu).
  
  

Kontrakty z kontrahentami (w tym polskimi przedsiębiorcami - nabywcami paliw ciekłych) są i będą negocjowane i zawierane przez Spółkę bez udziału Oddziału, a wszystkie czynności z tym związane będą wykonywane poza terytorium Polski. Co do zasady przedstawiciele Wnioskodawcy nie będą rezydować w Polsce.

Spółka nie wyklucza, że jej pracownicy lub reprezentanci będą pojawiać się w Polsce. W trakcie takich wizyt nie będą jednak negocjowane, ani zawierane, żadne umowy z polskimi przedsiębiorcami -nabywcami paliw ciekłych.

W związku ze zmianą przepisów prawa energetycznego Spółka dokona aktualizacji koncesji polegającej na przeniesieniu jej na Oddział, w związku z czym to Oddział będzie widniał na koncesjach jako „koncesjonariusz”. Wynika to z art. 33 ust. 1b prawa energetycznego, zgodnie z którym Prezes URE udziela koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wnioskodawcy, który m.in. prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa paliwa ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez ten oddział.

Jednocześnie nadal negocjowanie, zawieranie i podpisywanie umów pozostanie w wyłącznej gestii Spółki (nie Oddziału).

Na fakturach dokumentujących dokonywane dostawy na rzecz kontrahentów w Polsce jako dostawca będzie widniał Wnioskodawca. Spółka nie wyklucza jednak sytuacji, że na fakturach jako dostawca lub nabywca, ze względów czysto formalnych wynikających z ustawy o VAT oraz przepisów Prawa Energetycznego, będzie musiał widnieć Oddział Spółki. Czynności wystawiania faktur, ustalania wartości dostawy, doręczenia faktur odbiorcom, będą dokonywane z siedziby Spółki na Cyprze bez udziału Oddziału.

Spółka w związku z wymogami przepisów w zakresie posiadania na terytorium Polski miejsca, które będzie adresem Oddziału w Polsce, zawarła umowę najmu biura. Takie biuro nie będzie jednak fizycznie wykorzystywane przez Spółkę lub Oddział w zakresie opisanym powyżej tj. nie będzie w nim prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza w zakresie handlu paliwami ciekłymi. Wszelka korespondencja dotycząca Oddziału w Polsce będzie przekazywana do siedziby Spółki na Cyprze. Biuro Oddziału nie będzie wykorzystywane w żaden inny niewskazany powyżej sposób.

Spółka wyznaczyła również osobę uprawnioną w Oddziale do jej reprezentacji. Osobą tą jest obywatel polski rezydujący w Polsce. Osoba reprezentująca Spółkę w Oddziale nie będzie zaangażowana w żaden sposób w negocjowanie i podpisanie kontraktów w zakresie handlu paliwami ciekłymi. Nie będzie ona posiadała również pełnomocnictwa do podpisywania umów w imieniu Spółki lub Oddziału w zakresie wskazanym powyżej. Osoba reprezentująca Spółkę w oddziale będzie odpowiedzialna jedynie za kontakt z organami administracji państwowej (np. z Urzędem Regulacji Energetyki). Osoba ta będzie zatrudniona i wynagradzana bezpośrednio przez Spółkę.

Poza wskazanymi powyżej, brak będzie innych aktywów związanych z obecnością Spółki w Polsce. W szczególności żadne inne ludzkie lub techniczne zasoby Spółki (lub Oddziału) nie będą znajdowały się w Polsce:

• Oddział nie będzie zatrudniał żadnych osób,
• Spółka nie będzie zatrudniała żadnych osób w Polsce (poza wyżej opisaną osobą uprawnioną w Oddziale do jej reprezentacji),
• Oddział nie będzie właścicielem żadnych aktywów materialnych w Polsce,
• Spółka nie będzie właścicielem żadnych aktywów materialnych w Polsce poza towarami handlowymi będącymi w obrocie handlowym.
  
  

Zgodnie z powyższym działalność gospodarcza będzie wykonywana bezpośrednio przez Wnioskodawcę, posiadającego Oddział jedynie dla celów regulacyjnych związanych z posiadaniem Koncesji.

W piśmie z dnia 31 października 2016 r. Wnioskodawca ostatecznie sprecyzował treść pytania nr 2 mającego być przedmiotem interpretacji oraz doprecyzował przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, tj. podał, że kontrakty z kontrahentami (w tym polskimi przedsiębiorcami - nabywcami paliw ciekłych) są i będą negocjowane i zawierane przez Spółkę bez udziału Oddziału, a wszystkie czynności z tym związane będą wykonywane poza terytorium Polski. W przypadku gdy Oddział będzie widniał na fakturze jako sprzedawca lub nabywca to mimo wszystko nadał stroną umów będzie Spółka a nie Oddział. Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku Oddział będzie widniał na fakturze wyłącznie ze względów formalnych związanych z przepisami ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z planowaną działalnością na terytorium RP zostanie ustanowiony przez Spółkę zakład w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r., a przychody osiągane z transakcji wskazanych w stanie faktycznym będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, w związku z posiadaniem w Polsce Oddziału, który będzie posiadał Koncesję i jednocześnie nie będzie stroną zawieranych umów, ale będzie widniał na fakturze jako sprzedawca lub nabywca paliw ciekłych (Spółka będzie odpowiedzialna za negocjowanie, zawieranie i podpisywanie umów)? Czy w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8)?
2. Czy w związku z planowaną działalnością na terytorium RP zostanie ustanowiony przez Spółkę zakład w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r., a przychody osiągane z transakcji wskazanych w stanie faktycznym będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, w związku z posiadaniem w Polsce Oddziału, który będzie posiadał Koncesję i jednocześnie nie będzie stroną zawieranych umów, oraz nie będzie widniał na fakturze jako sprzedawca lub nabywca paliw ciekłych (Spółka będzie odpowiedzialna za negocjowanie, zawieranie i podpisywanie umów)? Czy w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki nie będzie ona posiadała na terytorium kraju zakładu w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku ze zmianami (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523, dalej: „u.p.o.”), w związku z posiadaniem w Polsce Oddziału, który będzie posiadał Koncesję i jednocześnie ze względów czysto formalnych związanych z przepisami prawa energetycznego oraz ustawy o VAT wprowadzonych na podstawie ustawy nowelizującej przepisy z dniem 1 sierpnia 2016 roku, będzie występował na fakturach dokumentujących dostawę paliw ciekłych jako sprzedawca, ale nie będzie stroną umów zawartych z kontrahentami z Polski i nie będzie ich negocjował i podpisywał w imieniu Spółki. W związku z tym dochody osiągane ze wskazanych w stanie faktycznym transakcji nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium RP. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do składania zeznania podatkowego w Polsce (CIT-8).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 7 ust. 1 u.p.o. zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Pojęcie zagranicznego zakładu zdefiniowane zostało w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Zagraniczny zakład oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Umowa z Cyprem definiuje zakład, jako stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 u.p.o.).

Jednocześnie zgodnie z pkt 2 Komentarza do art. 5 ust. 1 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (wersja lipiec 2010; dalej „Komentarz”) definicja ta dla powstania zakładu wymaga spełnienia łącznie następujących warunków:

• istnienia w danym państwie (stałej) placówki, takiej jak np. pomieszczeń czy w pewnych okolicznościach maszyn czy oprzyrządowania,
• istnienia miejsca prowadzenia działalności, które ma stały charakter, tj., które jest ustanowione w określonym miejscu z określonym poziomem stałości,
• prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa przez tą stałą placówkę. Ma to oznaczać, aby osoby, które są zależne od przedsiębiorstwa (personel) prowadziły działalność przedsiębiorstwa w Państwie, w którym stała placówka jest położona.
  
  

Zauważono, iż w niniejszym przypadku brak jest spełnienia przede wszystkim ostatniego warunku. Nawet bowiem przy uznaniu, iż w przypadku zawarcia umów najmu istnieje stała placówka w postaci pomieszczeń dostępnych do dyspozycji Spółki, to jednak „przez” te pomieszczenia nie jest prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza. Czynności związane ze sprzedażą paliw ciekłych polskim kontrahentom będzie odbywała się bezpośrednio z Cypru, brak będzie jakiegokolwiek personelu czy zasobów technicznych zlokalizowanych w Polsce (sam fakt zakupu usług przeładunku / magazynowania w Polsce - co zostanie poniżej wskazane - nie będzie konstytuował zakładu).

Jednocześnie żaden personel zależny od Spółki nie będzie prowadzić handlu na terenie Polski. Wszelkie umowy będą negocjowane z terytorium Cypru i podpisywane w sposób obiegowy za pomocą poczty.

Powyższego nie zmienia treść art. 5 ust. 2 u.p.o., zgodnie z którym, „zakład” obejmuje w szczególności:

1. siedzibę zarządu,
2. filię
3. biuro,
4. zakład fabryczny,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych,
7. plac budowy lub budowę, montaż lub instalację albo działalność nadzorczą związaną z nimi, jeżeli taki plac, projekt lub działalność trwa dłużej niż 12 miesięcy.
   
   

Zgodnie z pkt 12 Komentarza do art. 5 ust. 2 tego rodzaju miejsca mogą stanowić zakład jedynie, gdy spełniają definicję zawartą w art. 5 ust. 1 - a więc m.in., gdy prowadzona jest przez nie działalność przedsiębiorstwa. Konsekwentnie uznanie Oddziału za filię, czy też określenie, że Spółka posiada biuro w Polsce pozostanie nieistotne tak długo, jak długo nie będzie prowadzone za ich pośrednictwem jakakolwiek działalność.

Dodatkowo odnosząc się już bezpośrednio do możliwości zakupu przez spółkę usług przeładunku i magazynowania na terytorium RP należy wskazać, iż: zgodnie z art. 5 ust. 3 u.p.o., bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

1. użytkowania urządzeń wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa,
2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,
3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
4. stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa,
5. stałej placówki utrzymywanej wyłącznie dla celów reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności mającej dla przedsiębiorstwa charakter przygotowawczy lub pomocniczy,
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do e), pod warunkiem że całkowita działalność placówki wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności posiada charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
   
   

Konsekwentnie najem pojemności do przeładunku i magazynowania paliw ciekłych w Polsce nie może zostać uznane za konstytuujące zakład Spółki. Tożsama sytuacja odnosi się do tworzonych na terytorium Polski zapasów obowiązkowych zgodnie z przepisami ustawy o zapasach. Do utrzymywania określonego poziomu zapasów zobowiązuje Spółkę ustawa, jednakże same zapasy na podstawie wskazanego wyżej pkt. a) nie powodują powstania zakładu.

Finalnie konieczne wydaje się zwrócić uwagę na art. 5 ust. 4 u.p.o. Zgodnie z nim, jeżeli osoba, inna aniżeli niezależny przedstawiciel, działa w imieniu przedsiębiorstwa, posiadając pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie i pełnomocnictwo to w tym Państwie wykonuje, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 3, które - gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki - nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu.

W konsekwencji zakład noże powstać na terytorium Polski również w przypadku prowadzenia działalności poprzez tzw. zależnego przedstawiciela.

W przypadku Spółki przesłanki te nie zostaną jednak spełnione. W Polsce nie będzie obecna jakakolwiek osoba działająca w imieniu przedsiębiorstwa, która będzie posiadała i wykonywała pełnomocnictwo do zawierania umów sprzedaży paliw ciekłych w imienin Spółki.

Umowy dotyczące handlu paliwami ciekłymi z polskimi kontrahentami będą negocjowane, zawierane i podpisane przez Spółkę (nie przez Oddział) lub też będą realizowane dostawy na podstawie umów zawartych przed utworzeniem Oddziału. Wszystkie te czynności będą dokonywane na terytorium Cypru bądź obiegowo poza terytorium Polski. W żadnych okolicznościach nie dojdzie do sytuacji, w których umowy byłyby negocjowane, zawierane i podpisywane przez Oddział. Dodatkowo, umowy będą negocjowane przez pracowników /przedstawicieli Spółki na terytorium Cypru.

Żaden przedstawiciel Spółki nie będzie na stałe rezydował w Polsce. Dodatkowo przedstawiciel Spółki na potrzeby Oddziału nie będzie zaangażowany w żaden sposób w negocjowanie i zawieranie kontraktów oraz nie będzie posiadał pełnomocnictwa w tym zakresie.

Również posiadanie koncesji przez Oddział nie wpływa na zmianę powyższych konkluzji. Jak wskazano w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami pod red. dr M. Jamrożego, dr A.Cloera (umowa zawarta z Niemcami ma analogiczne zapisy jak mająca zastosowanie w przypadku Spółki u.p.o.): „Nie stanowi placówki posiadanie praw majątkowych np. udziałów w spółkach, wierzytelności bądź wartości niematerialnych i prawnych”. Zdaniem Spółki stanowisko to należy również odnieść odpowiednio do koncesji na prowadzenie działalności w zakresie obrotu krajowego i transgranicznego paliwami ciekłymi. W związku z tym samo posiadanie koncesji nie powinno stanowić argumentu za uznaniem, że Spółka posiada na terytorium RP miejsce prowadzenia działalności (zakład).

Spółka podkreśliła, że do końca lipca 2016 roku nie była zobowiązana do posiadania Oddziału w Polsce. Do jego utworzenia została zobowiązana w związku z nowelizacją przepisu art. 33 ust. 1b prawa energetycznego, zgodnie z którym Prezes URE udziela koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wnioskodawcy, który m.in. prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa paliwa ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez ten oddział.

Przed wejściem w życie zmiany wprowadzonej od dnia 1 sierpnia 2016 roku Spółka prowadziła działalność samodzielnie bez posiadania Oddziału, posiadała koncesję i dokonywała transakcji na rzecz kontrahentów z Polski bez udziału jakiegokolwiek podmiotu z Polski. Spółka dokonywała dostaw na rzecz swoich kontrahentów w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej i nie posługiwała się polskim numerem VAT. Oddział został utworzony tylko i wyłącznie ze względów regulacyjnych polegających na tym, że zgodnie z nowelizacją prawa energetycznego koncesja na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą może być udzielona wyłącznie przedsiębiorcy posiadającemu oddział na terytorium Polski. Zdaniem Spółki posiadanie oddziału dla celów uzyskania koncesji nie oznacza automatycznie, że oddział ten tworzy zakład na terytorium Polski.

Zmiany wprowadzone do prawa energetycznego zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy nowelizującej prawo energetyczne mają służyć zapobieganiu nadużyciom w VAT poprzez konieczność posiadania oddziału połączoną z koniecznością posługiwania się polskim numerem VAT przez przedsiębiorcę zagranicznego przy dokonywaniu sprzedaży paliw ciekłych z VAT. Powyższe warunki mają spowodować bezwzględne rozliczanie VAT przez takie podmioty na terytorium Polski (warunki te uniemożliwiają zastosowanie trójstronnej procedury uproszczonej w VAT).

Zdaniem Spółki obowiązki z zakresu podatku VAT nie mogą jednak wpływać na kwestie posiadania zakładu w Polsce na gruncie ustawy o CIT oraz u.p.o. Spółka będzie realizować wszelkie wymogi wynikające ze znowelizowanych przepisów podatku VAT oraz prawa energetycznego, tj. posiada Oddział w Polsce, który będzie posiadał wymagane prawem Koncesje, będzie wystawiała faktury z 23% VAT posługując się Polskim VAT, jednakże działalność będzie w całości prowadzona z siedziby Spółki znajdującej się na terytorium Cypru bez faktycznego zaangażowania w te transakcje Oddziału. Okoliczności te wskazują natomiast, że Spółka nie będzie posiadała zakładu na terytorium Polski.

Bez znaczenia zdaniem Spółki jest widnienie Oddziału jako sprzedawcy na fakturach dokumentujących dostawy. Jak już wskazywano obowiązek wskazywania Oddziału jako dostawcy, może wynikać z przepisów ustawy o VAT, co jednak nie powoduje automatycznie powstania zakładu. Przede wszystkim nie wpływa na to, że faktycznie podmiotem realizującym te transakcje jest Spółka, a nie Oddział. Czysto formalne kwestie nie mogą bowiem mieć pierwszeństwa przed okolicznościami faktycznymi, które stanowią kluczowe przesłanki do stwierdzenia, czy przedsiębiorca zagraniczny posiada zakład na terytorium Polski czy też nie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że całość czynności od pierwszego kontaktu z kontrahentem, przez negocjacje i podpisanie umowy, przez realizowanie dostaw, aż po czynności dokumentacyjne, jest dokonywana w siedzibie Spółki na terytorium Cypru bez udziału Oddziału. Oddział jedynie ze względów formalnych widnieć będzie na fakturach VAT, jednak nie ma to zdaniem Spółki wpływu na kwestię powstania zakładu.

Podsumowując, zdaniem Spółki na terytorium Polski nie powstanie zakład w rozumieniu u.p.o., ponieważ na terytorium Polski Spółka nie będzie utrzymywała stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona będzie działalność przedsiębiorstwa. Brak będzie również na terytorium Polski osoby działającej w imieniu Spółki posiadającej i zwyczajowo wykonującej pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu Spółki. W rezultacie w zakresie transakcji opisanych w stanie faktycznym osiągnięte przychody nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie zgodnie z art. 27 ustawy o CIT obowiązkiem podatnika jest składanie deklaracji podatkowych. W związku z faktem, iż Spółka nie będzie podatnikiem na terytorium RP, nie będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości dochodu (straty) w roku podatkowym.

Odnośnie powyższego Spółka podkreśliła, że w tożsamym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2012 roku (znak: IPPB5/423-211/12-4/PS), stwierdził, że nie powstanie zakład przedsiębiorcy zagranicznego w rozumieniu ustawy o CIT oraz właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W powyższej interpretacji wnioskodawca był przedsiębiorcą z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii i planował utworzenie oddziału w Polsce. Utworzenie oddziału było związane z obowiązkiem jego posiadania w celu uzyskania koncesji na obrót gazem. Organ interpretacyjny, w nawiązaniu do stanowiska Wnioskodawcy, uznał że jego stanowisko o braku zakładu w Polsce jest prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia. Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego wniosku stwierdził, że utworzenie oddziału wynika wyłącznie z przepisów związanych z udzieleniem koncesji i brak udziału takiego oddziału w działalności spółki powoduje, że zakład nie powstanie. Stan faktyczny przedmiotowej interpretacji jest zatem zbieżny ze stanem faktycznym Spółki.

Powyższe zostało potwierdzone również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2016 roku (sygn. III SA/Wa 966/16). W przedmiotowym wyroku WSA wskazał, że zakład przedsiębiorcy zagranicznego powstanie wówczas, gdy stroną umów będzie oddział przedsiębiorcy zagranicznego, a nie sam przedsiębiorca. W przypadku zaś, gdy stroną takiej umowy jest przedsiębiorca zagraniczny i oddział pełni funkcje stricte przygotowawcze i pomocnicze zakład nie powstanie.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić zdaniem Wnioskodawcy, że w przypadku Spółki nie można mówić o powstaniu zakładu w Polsce m.in. z tego tytułu, że wszelkie umowy są negocjowane, zawierane i podpisywane przez Spółkę poza terytorium Polski bez udziału Oddziału. Oddział zaś jest wyłącznie podmiotem istniejącym dla celów regulacyjnych wynikających z przepisów prawa energetycznego oraz ustawy o VAT.

Ad. 2

W piśmie z dnia 31 października 2016 r. Wnioskodawca przedstawił ostatecznie własne stanowisko w zakresie sformułowanego pytania oznaczonego nr 2.

Zdaniem Spółki w przypadku, gdy Spółka będzie wskazana na fakturach jako sprzedawca lub nabywca oraz to Spółka będzie stroną umów, zaś Oddział Spółki będzie jedynie właścicielem koncesji na nabycia paliw silnikowych, nie powstanie zakład w rozumieniu ustawy o CIT oraz u.p.o.

Całość argumentacji jaka została podniesiona w odniesieniu do pytania 1 znajduje zastosowanie również do przedmiotowej sytuacji. To co różni obydwa przypadki to jedynie wskazanie na fakturze podmiotu dokonującego dostawy. W odniesieniu do przedmiotowego pytania jako sprzedawca widnieć będzie Spółka, a więc ten podmiot który faktycznie dokonuje sprzedaży paliw. Ta okoliczność nie ma jednak wpływu, jak już wskazywano wyżej, na fakt powstania lub niepowstania zakładu. Zdaniem Wnioskodawcy liczą się bowiem faktyczne czynności podejmowane przez Spółkę, a nie kwestie formalne związane z podmiotem widniejącym jako sprzedawca na fakturze. Spółka podpisuje umowy z kontrahentami, negocjuje ceny, przyjmuje zamówienia i dokonuje dostaw do kontrahentów. Całość tych działań podejmowana jest z terytorium Cypru bez udziału Oddziału. W związku z powyższym to Spółka będzie widnieć na fakturze jako sprzedawca.

Całość tych okoliczności powoduje, że Spółka nie będzie posiadała na terytorium kraju zakładu w rozumieniu u.p.o., w związku z posiadaniem w Polsce Oddziału, który będzie posiadał Koncesję i jednocześnie nie będzie występował na fakturach dokumentujących dostawę paliw ciekłych jako sprzedawca, ani nie będzie stroną umów zawartych z kontrahentami z Polski. W związku z tym dochody osiągane ze wskazanych w stanie faktycznym transakcji nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium RP. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do składania zeznania podatkowego w Polsce (CIT-8).

Zdaniem Spółki na terytorium Polski nie powstanie zakład w rozumieniu u.p.o., ponieważ na terytorium Polski Spółka nie będzie utrzymywała stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona będzie działalność przedsiębiorstwa. Brak będzie również na terytorium Polski osoby działającej w imieniu Spółki posiadającej i zwyczajowo wykonującej pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu Spółki. W rezultacie w zakresie transakcji opisanych w stanie faktycznym osiągnięte przychody nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie zgodnie z art. 27 ustawy o CIT obowiązkiem podatnika jest składanie deklaracji podatkowych. W związku z faktem, iż Spółka nie będzie podatnikiem na terytorium RP, nie będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości dochodu (straty) w roku podatkowymi.

Tym samym zdaniem Spółki należy uznać jej stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce oraz obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8) (pytania 1-2) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe/stan faktyczny będzie różniło się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 26 października 2016 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 2016, poz. 1888 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślenia wymaga, że od dnia 01.01.2013 r. obowiązują także postanowienia Protokołu z dnia 22 marca 2012 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1383), jednakże zmiany w nim zawarte nie mają wpływu na rozstrzygnięcie zapadłe w powyższym zakresie.

Końcowo w odniesieniu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z pózn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. Organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych także należy stwierdzić, że zostały także wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a cytowanej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.