INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 1 kwietnia 1997 r. prowadzi 1-osobową działalność gospodarczą (biuro podroży). Od kilku lat odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej (podatek liniowy). Z końcem lutego 2012 r. działalność tę zakończy.

Od 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w Spółce cywilnej. Zamierza w dalszym ciągu, z tytułu dochodów uzyskiwanych w Spółce, odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej - w związku z informacją, którą w latach ubiegłych złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może nadal (po zamknięciu jednoosobowej działalności gospodarczej) odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy art. 44 ust. 6d, w związku z art. 44 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upoważniają Ją do stosowania takiej formy odprowadzania zaliczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 307 ze zm.), podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 3 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
   
   

Stosownie do art. 44 ust. 3f ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą mogą jednak wybrać tzw. uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata - jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
   
   

Przepis art. 44 ust. 6c powyższej ustawy stanowi, iż podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:

1. do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy;
2. stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6;
4. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.
   
   

W myśl art. 44 ust. 6d ww. ustawy, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Przepis art. 44 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, iż przepisy ust. 6b-6d, 6h i ust. 6i nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy.

Stosownie do art. 44 ust. 6f cytowanej ustawy, jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

1. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku poprzedzającego rok, za który zaliczki są płacone w uproszczonej formie;
2. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku, za który zaliczki są płacone w uproszczonej formie;
3. nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
   
   

Generalnie w świetle powyższych przepisów, dokonując wyboru wpłacania zaliczek w formie uproszczonej należy stosować tę formę przez cały rok podatkowy. Podatnicy, którzy w trakcie roku podatkowego likwidują pozarolniczą działalność gospodarczą i nie uzyskują z tego źródła dochodów, wpłacają zaliczkę za ostatni miesiąc prowadzenia tej działalności, natomiast roczne rozliczenie podatku za cały rok podatkowy następuje w zeznaniu podatkowym, składanym do dnia 30 kwietnia następującego po roku podatkowym. Za miesiące następujące po miesiącu, w którym zakończyli prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie uiszczają zatem zaliczki na podatek, bowiem to źródło przychodów wygasło.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż z końcem lutego 2012 r. Wnioskodawczyni dokona likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo w zakresie turystyki. Prowadząc tę działalność dokonała wyboru odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej.

Jednocześnie od 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w Spółce cywilnej. Od dochodów uzyskiwanych w Spółce, zamierza odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy również w formie uproszczonej, zgodnie z oświadczenia jakie w tej kwestii złożyła w latach ubiegłych w Urzędzie Skarbowym.

Skoro prowadząc działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko, Wnioskodawczyni rozpoczęła również prowadzenie działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej, to w związku z likwidacją działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie nie dojdzie do wygaśnięcia źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Powyższe znajduje oparcie w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Warunki wskazane w tym przepisie wypełnia zarówno działalność gospodarcza prowadzona indywidualnie, jak i działalność gospodarcza prowadzona w formie Spółki cywilnej.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w Spółce cywilnej, przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej na własne imię i nazwisko nie jest tożsame z rozpoczęciem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 44 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w takim przypadku nie występują przesłanki określone w ww. przepisie, wykluczające możliwość zastosowania uproszczonej formy opłacania zaliczek na podatek dochodowy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa uznać należy, że nie doszło u Wnioskodawczyni do wygaśnięcia źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nadal ma prawo do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej w związku z dalszym prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej w zmienionej formie, tj. w formie Spółki cywilnej, stosownie do przepisu art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany sposobu uiszczania zaliczek będzie mogła dokonać w następnym roku podatkowym poprzez złożenie zawiadomienia o którym mowa w ww. art. 44 ust. 6d ww. ustawy w terminie do 20 lutego 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki cywilnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.