Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB4.4511.289.2016.1.KSM
z 24 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2015 r. pozostawał w związku małżeńskim z …. Oboje małżonkowie do dnia 4 września 2015 r. sprawowali władzę rodzicielską nad synem …., ur. w dniu …. r., wówczas studentem Politechniki ….. W dniu 5 września 2015 r. syn Wnioskodawcy zawarł związek małżeński z …... W okresie od dnia 10 lipca 2015 r. do dnia 4 grudnia 2015 r. syn Wnioskodawcy, jako student 4 roku Politechniki … w …. na Wydziale Budownictwa (studia dzienne), odbył płatną praktykę studencką w firmie …. Spóła z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, będąc zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia. Z tytułu wyżej wykonanej pracy osiągnął on dochód w wysokości 6 400 zł. Był to jego jedyny dochód osiągnięty w 2015 r.

W dniu 23 marca 2016 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną … złożyli zeznanie podatkowe PIT-37 za rok podatkowy 2015. Do ww. zeznania dołączono załącznik PIT/O, na podstawie którego odliczono od podatku w stosunku do syna … ulgę prorodzinną w kwocie 741 zł 36 gr, uznając, że w przedstawionej sytuacji ulga na dziecko była należna za 8 miesięcy (od stycznia 2015 r. do sierpnia 2015 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji, prawidłowym było odliczenie ulgi prorodzinnej w stosunku do syna …. za okres 8 miesięcy, tzn. w okresie, w którym rodzice utrzymywali pełnoletnie dziecko, dalej uczące się (studia dzienne), sprawowali władzę rodzicielską nad synem, który nie ukończył 25 lat, zważywszy, że syn …. od dnia 5 września 2015 r. wstąpił w związek małżeński, a dochód osiągnięty w okresie jego utrzymywania przez rodziców (do dnia 4 września 2015 r.) nie przekraczał kwoty wolnej od podatku w 2015 r., tj. 3 091 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie ulgi prorodzinnej w stosunku do syna …. za 8 miesięcy (od stycznia 2015 r. do sierpnia 2015 r.) było zasadne. Wnioskodawca wskazał, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 27f ww. ustawy) stanowi, że prawo do ulgi przysługuje podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskującemu dochody opodatkowane na ogólnych zasadach za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik w stosunku do małoletniego dziecka wykonywał władzę rodzicielską w kwocie 92 zł 67 gr za każdy miesiąc.

Na powyższych zasadach, z ww. odliczenia może skorzystać podatnik utrzymujący pełnoletnie dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, jeżeli w roku podatkowym dziecko nie uzyskało dochodów w kwocie przekraczającej 3 091 zł (w 2015 r.), z wyjątkiem renty rodzinnej (art. 27f ust 6 ustawy.).

Według Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, że Jego syn był przez Wnioskodawcę i Jego żonę utrzymywany (wykonywano władze rodzicielską), jako dziecko, do dnia 4 września 2015 r., czyli do momentu, gdy zawarł związek małżeński, założył własną rodzinę. Zdaniem Wnioskodawcy, Jego syn spełniał ww. warunki odnośnie kontynuowania nauki (studia dzienne) mając poniżej 25 lat, jak stanowi przepis. W okresie, gdy był na utrzymaniu rodziców (do dnia 4 września 2015 r.) osiągnął dochód z tytułu płatnej praktyki studenckiej nieprzekraczający kwoty 3 091 zł, gdyż jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego osiągnął w okresie od 10 lipca 2015 r. do 4 grudnia 2015 r. łączny dochód w wysokości 6 400 zł, wobec czego zdaniem Wnioskodawcy w okresie od dnia zawarcia związku małżeńskiego osiągnął dochód (dokonując proporcjonalnego przeliczenia) w granicach 2 500 zł (niecałe 2 miesiące: lipiec i sierpień 2015 r.).

Wnioskodawca zaznaczył i podkreślił, że od dnia 5 września 2015 r. dochód był osiągany przez syna w nowej rodzinie, przez niego założonej i nie był częścią wspólnych rozliczeń z rodzicami. Wnioskodawca podaje, że przepis wskazujący, że ulga prorodzinna na uczące się dziecko (do 25 lat) jest należna, jeśli dochód dziecka nie przekroczył 3 091 zł (w 2015 r.), należy rozumieć w ten sposób, że kluczowym jest dochód (jak wskazuje literalne brzmienie tego przepisu), osiągnięty w 2015 r. przez dziecko.

Syn Wnioskodawcy „na potrzeby” stosowania tego przepisu (ulgi prorodzinnej) był dzieckiem do dnia 4 września 2015 r., tzn. do chwili do której sprawowana była przez rodziców władza rodzicielska (był na utrzymaniu rodziców jako dziecko) i tylko do tego momentu winien być liczony limit dochodu, o którym mowa w przepisie. Innymi słowy od dnia 5 września 2015 r. nie był już dzieckiem w rozumieniu tego przepisu dlatego nie można doliczać do limitu dochodu osiągniętego po dniu 4 września 2015 r. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawodawca przyjął jednoznacznie, że ulga prorodzinna nie przysługuje od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko wstąpiło w związek małżeński (art. 27f ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) to dał jasny sygnał, że od tego momentu wszelkie zaistniałe stany faktyczne (w „nowej” rodzinie) nie mogą wpłynąć na wcześniejsze okresy rzutując na możliwość uzyskania czy nie uzyskania ulgi prorodzinnej. Dochód uzyskany przez syna Wnioskodawcy po zawarciu związku małżeńskiego nie może niejako „zabierać ulgi należnej rodzicom (wpływ tego dochodu na przekroczenie limitu dochodu – 3 091 zł), którzy ponosili wydatki związane z utrzymaniem syna, wychowywali go w okresie do dnia 4 września 2015 r. Przecież dochód syna po 4 września 2015 r. nie był „pomocą finansową” w okresie jego wychowywania przez rodziców.

Wnioskodawca wskazał, że zgadza się, że jeżeli Jego syn osiągnąłby do 4 września 2015 r. dochód przekraczający limit 3 091 zł, ulga prorodzinna nie byłaby należna. Ustawodawca tego przepisu, miał na myśli taką sytuację, że jeżeli dziecko „wnosi” w okresie jego wychowania do rodziny „znaczące dochody” (określone przez limit 3 091 zł w 2015 r .) to niejako „pomaga” finansowo i dlatego ulga nie jest należna. Wnioskodawca zwraca również uwagę na stosowanie przy stosowaniu przepisów poza wykładnią literalną również wykładni celowościowej, co znajdzie odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów polskich w zakresie tematyki związanej ze stosowaniem ulgi prorodzinnej. W orzecznictwie NSA i doktrynie prawa podatkowego coraz częściej akcentuje się, że odczytując normę prawną odnoszącą się do ulgi czy zwolnienia, powinno się uwzględniać, że są to tzw. normy celu społecznego, który polega na realizacji polityki w dziedzinie nauki, ochrony zdrowia, zatrudnienia, inwestycji, itp. Przy interpretacji tego typu norm wykładnia celowościowa powinna być zatem stosowana w powiązaniu z wykładnią językową i systemową. Powyższe znajduje odzwierciedlenie chociażby w wyroku NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 675/13, dotyczącym stosowania ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał, że w ww. wyroku NSA czytamy: „(…) przyjęcie natomiast, zgodnie z argumentacją organu, że odliczenia od dochodu nie mają wpływu na wysokość kwoty, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 u. p. d. o. f. powodowałoby, tak jak w niniejszej sprawie utratę przez podatnika ulgi z tytułu wychowania dziecka. Nie wydaje się by właśnie taki był cel przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania. Rezultat wykładni celowościowej wspiera zatem wnioski z rozważań Sądu I Instancji. Skoro bowiem celem omawianej instytucji jest pomoc podatnikom w związku z ciążącym na nich obowiązkiem łożenia na utrzymanie dzieci w okresie ich nauki, uzasadnionym jest pogląd, że osiągniecie przez dziecko dochodu w wysokości niepowodującej powstania obowiązku podatkowego, nie oznacza, że ich rodzice tracą prawo do odliczenia od podatku z tytułu powyższej ulgi”. Zdaniem NSA, ta wykładnia celowościowa przepisów zapewnia pełną realizację celu społecznego, jaki został ustanowiony w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uregulowana w przepisach art. 27 ust. 1-7 ww. ustawy, tzw. ulga z tytułu wychowania dziecka stanowi realizację wyrażonej w art. 71 Konstytucji RP zasady ochrony rodziny i małżeństwa, zgodnie z którą uwzględnia dobro rodziny (por. wyrok NSA z 26 września 2011 r., sygn. akt II FSK 546/19). Nie ulega wątpliwości, że celem wprowadzenia tej preferencji podatkowej było częściowe zrekompensowanie osobom wychowującym dzieci nakładów poniesionych na ich utrzymanie i edukację. NSA w ww. wyroku podkreślił, że przeciwko stanowisku reprezentowanym w skardze kasacyjnej, tj. odmowie otrzymania podatnikom preferencji (ulgi) podatkowej przemawia nie tylko treść analizowanych przepisów prawa (wymagająca skomplikowanych dla podatników zabiegów interpretacyjnych w ramach wykładni językowej), ale również cele omawianej instytucji, której zadaniem jest pomoc w ponoszeniu kosztów utrzymania i wychowania dzieci w ramach polityki prorodzinnej, którą nakazuje Konstytucja RP. Ww. wyrok NSA co prawda nie odnosi się do identycznej sytuacji jaka jest przedmiotem niniejszego wniosku (sprawa w wyroku dotyczyła sposobu ustalania dochodu uzyskiwanego przez pełnoletniego, studiującego syna w kontekście ulgi prorodzinnej), jednakże pokazuje, że w sytuacjach interpretacji przepisów należy, poza wykładnią literalną stosować wykładnię celowościową. W obliczu wykładni literalnej i celowościowej przepis mówiący o tym, że ulga na dziecko jest należna jeżeli uczy się i nie osiągnęło 25 lat, jeżeli jego dochód w roku podatkowym nie przekroczył 3 091 zł (w 2015 r.) zważywszy, że w trakcie roku podatkowego dziecko wstąpiło w związek małżeński należy rozumieć w kwestii dochodu, że należy uwzględniać tylko dochód osiągnięty do dnia zawarcia związku małżeńskiego przez dziecko. Inne rozumowanie w zakresie przepisu, tzn. uwzględnianie dochodu dziecka w całym roku podatkowym niezależnie od tego czy wstąpił w związek małżeński, czy nie przeczyłoby chociażby ww. wykładni celowościowej tego przepisu.

Wnioskodawca przywołał następujący przykład: Pełnoletni syn uczący się mając poniżej 25 lat do listopada danego roku podatkowego nie uzyskuje żadnych dochodów będąc na utrzymaniu swoich rodziców, którzy go wychowują, łożą na jego utrzymanie. W grudniu tego roku podatkowego wstępuje w związek małżeński i podejmuje pracę osiągając w miesiącu grudniu dochód w kwocie 3 200 zł. Czy w tej sytuacji zasadnym byłoby nieprzyznanie ulgi rodzicom (przy spełnieniu innych warunków) z uwagi na to, że syn nie będąc już na ich wychowaniu osiągnął dochód w „nowej” rodzinie przekraczający 3 091 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, byłby to jakiś paradoks, tzn. rodzice 11 miesięcy wychowywali syna, utrzymywali go, syn w tym okresie nie „wnosił” do rodziny żadnych dochodów, a później, gdy już nie był członkiem tej rodziny, bo w grudniu założył własną rodzinę osiągnął dochód 3 200 zł już we własnej rodzinie i ten dochód miałby „zabierać” ulgę rodzicom wcześniej go wychowującym. Według Wnioskodawcy, to rozumowanie dowodzi tego, co zostało już wcześniej zaznaczone.

Wnioskodawca uważa, że w tej sytuacji należy:

1. przepis mówiący o dochodzie dziecka w roku podatkowym rozumieć jako dochód „stricte dziecka” wcześniej wychowywanego przez rodziców, a nie dochód, który został osiągnięty kiedy „syn umownie mówiąc nie był już dzieckiem” w „wychowywanej rodzinie”, bo założył już „nową” rodzinę (po wstąpieniu w związek małżeński);
2. w sytuacji wątpliwości interpretacji tego przepisu podpierać się wykładnią celowościową ulgi prorodzinnej.
   
   

Ustawodawca z pewnością w tak przykładowo przedstawionej sytuacji nie miał na myśli nieprzyznawania ulgi prorodzinnej.

Wnioskodawca wskazał, że ustawodawca określił ulgę prorodzinną w cyklu miesięcznym, co pozwala na wykazanie okresów miesięcznych przez podatnika, w których to ulga prorodzinna wobec dziecka jest należna, bądź nienależna.

Wobec wyżej przedstawionego stanu faktycznego, jak również prawnego, Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko, że odliczenie ulgi prorodzinnej w stosunku do swojego syna … za okres 8 miesięcy (od stycznia do sierpnia 2015 r.) było zasadne. Zostały spełnione wszystkie 3 warunki wynikające z przepisu, tzn.: wiekowy (dziecko poniżej 25 lat); edukacyjny (dziecko uczące się) i dochodowy (dochód poniżej 3 091 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 96,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugi dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2015 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim. Oboje małżonkowie do dnia 4 września 2015 r. sprawowali władzę rodzicielską nad synem, wówczas studentem Politechniki. W dniu 5 września 2015 r. syn Wnioskodawcy zawarł związek małżeński. W okresie od dnia 10 lipca 2015 r. do dnia 4 grudnia 2015 r. syn Wnioskodawcy, jako student 4 roku Politechniki (studia dzienne), odbył płatną praktykę studencką, będąc zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia. Z tytułu wyżej wykonanej pracy osiągnął dochód w wysokości 6 400 zł. Był to jego jedyny dochód osiągnięty w 2015 r. W dniu 23 marca 2016 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną złożyli zeznanie podatkowe PIT-37 za rok podatkowy 2015. Do ww. zeznania dołączono załącznik PIT/0 na podstawie którego odliczono od podatku w stosunku do syna ulgę prorodzinną w kwocie 741 zł 36 gr, uznając, że w przedstawionej sytuacji ulga na dziecko była należna za 8 miesięcy (od stycznia 2015 r. do sierpnia 2015 r.).

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na pełnoletnie dzieci, należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. Przy czym sformułowanie „rok podatkowy” ma tutaj kluczowe znacznie, bowiem odnosi się ono łącznie do wszystkich dochodów osiągniętych przez pełnoletnią osobę w danym roku podatkowym. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że limit osiągniętego dochodu dotyczy całego roku podatkowego, a nie jego części czy poszczególnych miesięcy.

W przywołanych wyżej przepisach ustawodawca w żaden sposób nie dzieli roku podatkowego na czas gdy pełnoletni uczeń uczęszcza do szkoły i na okres gdy podejmuje pracę. Limit dochodu dotyczy całego roku podatkowego.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Dla celów obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych ustawodawca nie ustanowił innego sposobu ustalania roku podatkowego, zatem rok podatkowy jest rokiem kalendarzowym.

W 2015 r. wysokość limitu ww. dochodu wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Zatem, osiągnięcie przez pełnoletnie uczące się dziecko dochodu, który w całym roku podatkowym przekroczy kwotę wolną, tj. 3 089 zł uniemożliwia skorzystanie z ww. ulgi.

Reasumując, stwierdzić należy, że pełnoletni syn Wnioskodawcy w 2015 r., mimo że uczęszczał do szkoły to osiągnął dochód w ramach umowy zlecenia w kwocie 6 400 zł, a więc przekroczył kwotę, o której mowa w art. 27f w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Skoro Wnioskodawca nie spełnił jednej z przesłanek określonych w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochód uzyskany przez syna w roku podatkowym 2015 przekroczył kwotę 3 089 zł, to nie może On skorzystać z ulgi prorodzinnej na pełnoletniego syna za miesiące od stycznia do sierpnia 2015 r.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków NSA, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Prowadząc postępowanie w niniejszej sprawie Organ przeanalizował przywołane orzeczenia sądów, jednak z uwagi na powyższe, wyroki te nie są wiążące dla tutejszego Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Nadmienić należy, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 84 Konstytucji RP oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też możliwość skorzystania z ulgi podatkowej to przywilej, z którego podatnik chcąc skorzystać musi spełnić ściśle określone przez ustawodawcę warunki. Niedopełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków skutkuje utratą prawa do ulgi.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.