Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.866.2016.1.IL
z 27 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2016 r. (data złożenia 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 18 października 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego za kwotę 147 000 zł. Prawo do ww. mieszkania zostało przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka nabyte w ramach wspólnoty małżeńskiej na podstawie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w dniu 19 listopada 2003 r.

Wnioskodawczyni nadmienia, że w ww. mieszkaniu mieszka od urodzenia, tj. od 1978 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęli decyzję o rozwodzie i dokonali podziału majątku wspólnego (akt notarialny, umowa o podział majątku wspólnego z dnia 12 maja 2014 r.). Majątek wspólny, do którego posiadali równe udziały został oszacowany na 848 000 zł. W jego skład wchodził: dom o powierzchni 178 m² wraz z przynależnymi do niego działkami oraz mieszkanie o pow. 62,83 m².

Ww. podział został dokonany w następujący sposób:

1. dom przypadł byłemu mężowi Wnioskodawczyni,
2. mieszkanie nabyła Wnioskodawczyni,
3. małżonek został zobowiązany do zapłacenia Wnioskodawczyni kwoty 200 000 zł, wynikającej z wyrównania udziału w majątku wspólnym po jego podziale.
   
   

Wnioskodawczyni wymienione mieszkanie sprzedała w dniu 18 października 2016 r., za kwotę 147 000 zł. Mieszkanie wymagało kapitalnego remontu po zalaniu, które miało miejsce w dniu 17 sierpnia 2016 r.

Rzeczywista kwota, jaką Wnioskodawczyni uzyskała za mieszkanie, tj. 147 000 zł oraz kwota 200 000 zł, wypłacona w ramach wyrównania udziału w majątku wspólnym przez męża daje sumę 347 000 zł, a to oznacza, że w wyniku sprzedaży mieszkania udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym nie przewyższył połowy należnego Jej udziału w podzielonym majątku wspólnym: tj. 848 000 zł - szacowany majątek wspólny; 424 000 zł - połowa należna Wnioskodawczyni po podziale; 347 000 zł - rzeczywista kwota, jaką Wnioskodawczyni uzyskała po sprzedaży mieszkania, doliczając 200 000 zł, wpłacone Wnioskodawczyni w ramach wyrównania majątku wspólnego przez męża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w kontekście opisanego stanu faktycznego sprzedaż nieruchomości w październiku 2016 r., powoduje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedając mieszkanie nie uzyskała Ona dochodu, tj. suma kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania i kwoty wyrównania udziału w majątku wspólnym przez męża nie przekroczyła połowy udziału Wnioskodawczyni w majątku wspólnym, co skutkuje według Wnioskodawczyni zwolnieniem z konieczności zapłacenia podatku od sprzedaży ww. nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawczyni oparte jest na wydanej w bardzo podobnej sprawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 marca 2016 r., Nr ITPB4/4511-742/15/JG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tego tytułu w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 19 listopada 2003 r., nabyła do majątku wspólnego małżeńskiego lokal mieszkalny na podstawie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Następnie Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęli decyzję o rozwodzie i dokonali podziału majątku wspólnego (umowa o podział majątku wspólnego z dnia 12 maja 2014 r.).

Majątek wspólny, do którego posiadali równe udziały, został oszacowany na 848 000 zł. W jego skład wchodził: dom o powierzchni 178 m² wraz z przynależnymi do niego działkami oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o pow. 62,83 m².

Ww. podział został dokonany w następujący sposób:

1. dom przypadł byłemu mężowi Wnioskodawczyni,
2. mieszkanie nabyła Wnioskodawczyni,
3. mąż został zobowiązany do zapłacenia Wnioskodawczyni kwoty 200 000 zł, wynikającej z wyrównania udziału w majątku wspólnym po jego podziale.
   
   

Wskazać należy, że stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa). Ponadto, żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój wspólności majątkowej trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1. małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
2. z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,
3. wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.
   
   

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem, w chwili ustania małżeństwa co do zasady, każdy z małżonków ma wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa, Wnioskodawczyni była więc właścicielką wynoszącego 1/2 udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak Jej mąż, zatem wartość udziałów stron w majątku wynosiła po 1/2 części.

Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) w związku z art. 46 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wnioskodawczyni mieszkanie, tj. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego sprzedała w dniu 18 października 2016 r. za kwotę 147 000 zł. Ponadto Wnioskodawczyni została wypłacona przez byłego męża kwota 200 000 zł, w ramach wyrównania udziału w majątku wspólnym.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Wobec powyższego, za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które przypadło Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę nabycia tego prawa w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas, jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię ww. prawa w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym.

Zatem, przyjmując za Wnioskodawczynią, że w związku z podziałem majątku wspólnego byłych małżonków, wartość otrzymanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię była poniżej udziału, jaki Jej przysługiwał w majątku wspólnym, na co wskazuje dopłata otrzymana od byłego męża Wnioskodawczyni, będąca wyrównaniem Jej udziału w majątku wspólnym, to za datę nabycia tego prawa, które przypadło Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego należy przyjąć: 2003 r. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, czyli datę nabycia tego prawa w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego.

W konsekwencji, odpłatne zbycie w 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w 2003 r., czyli po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi źródła przychodu, a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Reasumując dochód, jaki Wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży w 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem sprzedaż ta dokonana została po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. w 2003 r. W konsekwencji, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą ww. prawa.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Należy podkreślić, że tut. Organ nie odnosi się do kwot i wyliczeń Wnioskodawczyni przedstawionych w opisie stanu faktycznego wniosku, bowiem ewentualne obliczenia nie należą do Jego kompetencji. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97- 00 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.