Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.256.2016.1.MR
z 27 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 21 listopada 2016 r. (data wpływu 1 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 28 grudnia 2016 r. (data wpływu do Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 30 grudnia 2016 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 2 stycznia 2017 r.) oraz pismem z 25 stycznia 2017 r. (data wpływu do Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu 25 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 30 grudnia 2016 r. o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń oraz wniesiono opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, a także pismem z 25 stycznia 2017 r., w którym doprecyzowano zakres pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka ewidencjonuje sprzedaż na kasie rejestrującej.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych z kraju i zagranicy („Klienci”). Sprzedawane towary są doręczane Klientom.

W przypadku Klientów zagranicznych Spółka zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wystawia fakturę, jest to bowiem sprzedaż wysyłkowa.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów określonych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Sprzedaż dokonywana jest na odległość i Klienci mają prawo do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny. W takich sytuacjach Spółka otrzymuje oświadczenie o odstąpieniu od umowy, a ponadto zwracany jest zakupiony towar.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż następuje na odległość to protokół zwrotu lub reklamacji nie jest podpisywany na miejscu w siedzibie Spółki. Część Klientów przesyła Spółce wskazane protokoły.

Zdarza się jednak, że Spółka nie otrzymuje od Klienta protokołu zwrotu towaru. W takiej sytuacji Spółka nie ma możliwości skutecznie wyegzekwować protokołu, albowiem zgodnie z prawem konsumenckim nie może być on warunkiem odstąpienia od umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów, pomimo nie posiadania protokołu zwrotu towarów z podpisem Klienta lub nie posiadania w ogóle protokołów zwrotu towarów? (pytanie oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że pytanie nr 2 dotyczy wyłącznie obrotu ewidencjonowanego na kasie rejestrującej na rzecz Klientów z kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów pomimo nie posiadania protokołu zwrotu towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Przepisy ustawy o VAT nie przewidują żadnych warunków co do obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych.

Z kolei, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie prowadzenia kas fiskalnych w § 4 ust. 4 przewidziano, że zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

Przepisy rozporządzenia przewidują zatem obowiązek prowadzenia przez Sprzedawcę dodatkowej ewidencji, w tym posiadania protokołu zwrotu towarów lub reklamacji.

Jak podkreślono w interpretacji z 14 października 2013 r. nr IBPP1/443-589/13/LSz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach: „Z brzmienia ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania m.in.: o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów i uznanych reklamacji może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru lub reklamacja są prawnie dopuszczalne i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu wartości towaru w wyniku bądź odstąpienia od umowy sprzedaży, bądź to w wyniku uznania reklamacji (postępowanie w przypadku obniżenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów w wyniku ich reklamacji bądź też zwrotu winno być takie same)”.

„(…) brak podpisu nabywcy na protokole zwrotu jest spowodowany tym, że zwracany towar został zakupiony w punkcie sprzedaży zamkniętym na dzień dokonywania zwrotu i tym samym jest odsyłany przez klienta do centrali Wnioskodawcy, a zatem uzyskanie podpisu nabywcy jest niemożliwe – w tej sytuacji należy uznać, że brak podpisu na protokole wynika z faktu otrzymania zwracanego towaru, np. pocztą kurierem, czyli klient zwracający towar nie przychodzi osobiście do Wnioskodawcy. Jeżeli więc Wnioskodawca będzie w posiadaniu jakiejś korespondencji z klientem podpisanej przez tego klienta (skoro klient przesyła towar Wnioskodawcy to z pewnością w placówce pocztowej, kurierskiej wypełnia dowód nadania czy też wysyła do Wnioskodawcy pismo motywujące zwrot towaru), to Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego pomimo braku podpisu nabywcy na protokole zwrotu”.

Ze specyfiki prowadzonej przez Spółkę działalności wynika, że nie może ona skutecznie wyegzekwować podpisania protokołu zwrotu towarów. Niemniej, zdaniem Spółki posiadając dokumentację dotyczącą zwrotu towarów ma ona prawo do skorygowania podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Jak stanowi § 3 ust. 3 rozporządzenia, nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu). Korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa w § 3 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

W przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).
   
   

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości (§ 3 ust. 6 rozporządzenia).

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Z treści ww. przepisów wynika możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów. Możliwość ta istnieje pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwrot ten został udokumentowany. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości, w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka ewidencjonuje sprzedaż na kasie rejestrującej. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych z kraju i zagranicy. Sprzedawane towary są doręczane klientom. Sprzedaż dokonywana jest na odległość i klienci mają prawo do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny. W takich sytuacjach Spółka otrzymuje oświadczenie o odstąpieniu od umowy, a ponadto zwracany jest zakupiony towar. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż następuje na odległość, to protokół zwrotu lub reklamacji nie jest podpisywany na miejscu w siedzibie Spółki. Część klientów przesyła Wnioskodawcy wskazane protokoły. Zdarza się jednak, że Spółka nie otrzymuje od klienta protokołu zwrotu towaru. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie ma możliwości skutecznie wyegzekwować protokołu, albowiem zgodnie z prawem konsumenckim nie może być on warunkiem odstąpienia od umowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów pomimo nie posiadania protokołu zwrotu towarów lub pomimo posiadania takiego protokołu, ale bez podpisu klienta.

Należy wskazać, że w świetle obowiązujących przepisów uprawnione jest skorygowanie sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w sytuacji kiedy możliwe jest wykazanie, że wartość danej transakcji była inna niż kwota figurująca na paragonie bądź dokonano zwrotu zakupionego towaru. W związku z tym, że kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu) to zwroty towarów i uznanych reklamacji powinny być ujmowane w odrębnych ewidencjach. Ewidencja ta musi zawierać elementy wymienione w powołanym wyżej § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Jednym z warunków dokonania korekty obrotu z tytułu zwrotu towaru w prowadzonej ewidencji oprócz odpowiednich zapisów i dołączenia dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, konieczne jest sporządzenie protokołu na tę okoliczność.

W analizowanej sytuacji Wnioskodawca prowadzi wysyłkową sprzedaż towarów, do której to sprzedaży mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2014 r., poz. 827, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27 ustawy o prawach konsumenta – konsument, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, może w terminie 14 dni odstąpić od niej bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 33, art. 34 ust. 2 i art. 35.

Jak stanowi art. 30 ust. 1 ustawy o prawach konsumenta – konsument może odstąpić od umowy, składając przedsiębiorcy oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Oświadczenie można złożyć na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do ustawy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem (art. 30 ust. 2 ustawy o prawach konsumenta).

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o prawach konsumenta, jeżeli przedsiębiorca zapewnia możliwość złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy drogą elektroniczną, konsument może także odstąpić od umowy:

1. przy wykorzystaniu wzoru formularza odstąpienia od umowy, stanowiącego załącznik nr 2 do ustawy;
2. przez złożenie oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy.
   
   

Przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie przesłać konsumentowi na trwałym nośniku potwierdzenie otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy złożonego w sposób, o którym mowa w ust. 3 (art. 30 ust. 4 ustawy o prawach konsumenta).

Jak wynika z art. 31 ust. 1 ustawy o prawach konsumenta, w przypadku odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa umowę uważa się za niezawartą.

Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o prawach konsumenta, przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy.

Zatem klient odstępując od umowy zakupu danego towaru składa oświadczenie o odstąpieniu od umowy potwierdzające własną wolę zwrotu towaru oraz zwraca zakupiony towar. Oświadczenie to może również zostać złożone drogą elektroniczną. Natomiast przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności. Przy czym, może się on wstrzymać ze zwrotem płatności otrzymanych od konsumenta do chwili otrzymania rzeczy z powrotem lub dostarczenia przez konsumenta dowodu jej odesłania.

Jak już wyżej wskazano, z powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika, że zwroty towarów i uznanych reklamacji towarów i usług powinny być ujmowane w odrębnych ewidencjach.

Należy zauważyć, że ewidencja, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących powinna zawierać wszystkie elementy wymienione w pkt od 1 do 7.

W sytuacji braku w tej ewidencji jednego z elementów wymienionych w § 3 ust. 4 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, tj. protokołu przyjęcia zwrotu towaru podpisanego przez strony transakcji, potwierdzenie zwrotu towaru może być dopuszczalne jedynie w określonych i uzasadnionych przypadkach.

Zauważyć należy, że obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur), jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że wartość danej transakcji była inna niż kwota figurująca na paragonie bądź dokonano zwrotu zakupionego towaru.

W przypadku Wnioskodawcy uwzględnić należy specyfikę realizowanej sprzedaży, objętej zakresem wniosku. Sprzedaż dokonywana jest wysyłkowo, natomiast w przypadku zwrotu towaru lub reklamacji protokół nie jest podpisywany na miejscu w siedzibie Spółki. W takiej sytuacji nie jest możliwe – z powodu braku bezpośredniego kontaktu stron transakcji – sporządzenie protokołu przyjęcia zwrotu towaru podpisanego przez nabywcę i sprzedawcę. Zatem klient dokonując zwrotu towaru nie wchodzi w osobisty kontakt z Wnioskodawcą. W takiej sytuacji nie jest sporządzany protokół i klient nie złoży podpisu na protokole przyjęcia towaru. Należy jednak zauważyć, że pomimo braku podpisu klienta na protokole zwrotu towaru Wnioskodawca będzie w posiadaniu dowodów dokonania zwrotu towaru przez klienta i wyrażenia woli o odstąpieniu od umowy.

Wymóg sporządzenia protokołu przyjęcia zwrotu towaru podpisanego przez nabywcę i sprzedawcę ma na celu udowodnienie, że towar został faktycznie zwrócony przez klienta i przyjęty przez nabywcę. W przypadku sprzedaży wysyłkowej nie jest możliwe z oczywistych względów podpisanie protokołu przyjęcia zwrotu towaru przez nabywcę – co wskazał także Wnioskodawca.

W świetle przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów wskazać należy, że w przypadku odstąpienia przez klienta od umowy zakupu danego towaru i zwrotu przez niego tego towaru – gdy brak jest podpisanego przez klienta (nabywcę) „protokołu przyjęcia zwrotu towaru” – Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do skorygowania tej sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest/będzie w posiadaniu oświadczenia o odstąpieniu od umowy, które stanowi/będzie stanowić dowód zwrotu towaru oraz nastąpi faktyczny zwrot towaru przez klienta. W konsekwencji powyższego, należy uznać, że czynność zwrotu towaru zostanie udokumentowana i potwierdzona przez klienta. Zatem Wnioskodawca, pomimo braku podpisu klienta na „protokole przyjęcia zwrotu towaru”, będzie mógł dokonać korekty danych zapisanych w pamięci kasy rejestrującej poprzez ujęcie tego zwrotu w odrębnej ewidencji, o której mowa § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zawierającej wymagane ww. przepisem elementy i na tej podstawie dokonać obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT o kwotę zwróconej płatności za towar. Obniżenie podstawy opodatkowania będzie możliwe o ile Wnioskodawca posiada/będzie posiadał dokumentację, z której wynikać będzie zwrot towaru przez zidentyfikowanego klienta, wartość zwróconego towaru oraz zwrot klientowi uiszczonej przez niego należności za towar.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o wartość zwróconych towarów.

Natomiast w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej została wydana odrębna interpretacja nr 3063-ILPP2-2.4512.217.2016.1.MR w dniu 27 stycznia 2017 r.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.