INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2012 r. (data wpływu 05.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie :

• uznania wypłacanych premii pieniężnych za wynagrodzenie na usługi podlegające opodatkowaniu VAT – jest prawidłowe,
• uznania wypłacanych premii pieniężnych za rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy – jest nieprawidłowe,
• dokumentowania wypłacanych premii pieniężnych notą księgową – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 05.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wypłacanych premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

M. Sp. z o.o. (dalej: „M” lub „Spółka”) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej L.. Spółka została powołana w Polsce 1 kwietnia 2008 r. Jej głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż alkoholi wybranych krajowych i zagranicznych producentów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży towarów (alkoholi) do różnych odbiorców (dalej: „Kontrahenci”). Jednocześnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka będzie zawierała umowy (porozumienia) z Kontrahentami, na mocy których, po spełnieniu przez Kontrahentów określonych warunków (opisanych poniżej) Spółka wypłacać będzie na ich rzecz gratyfikacje finansowe (premie, bonusy). Spółka zawierać będzie umowy, w których wypłata gratyfikacji finansowej będzie uzależniona wyłącznie od spełnienia przez Kontrahentów przesłanek związanych z osiągnięciem lub przekroczeniem określonego poziomu obrotów / zakupów w ustalonym okresie rozliczeniowym (miesięcznym / rocznym). W zależności od konkretnej umowy, tytuły na podstawie których dokonywane będą przez Spółkę wypłaty mogą być różne. Niezależnie jednak od zatytułowania danej należności, będą one stanowiły gratyfikację finansową wyłącznie za osiągnięcie lub przekroczenie określonego poziomu obrotów i nie będą związane z zobowiązaniem Kontrahentów do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki. Ponadto, brak spełnienia przez Kontrahentów warunków dotyczących osiągnięcia określonego poziomu obrotów ze Spółką - poza brakiem otrzymania premii - nie będzie powodował jakichkolwiek konsekwencji po stronie Kontrahentów (np. konieczności zapłaty kary umownej).

Tytuły płatności w zawieranych umowach i porozumieniach opisywane są jako:

1. „Bonus z tytułu obrotów osiągniętych w roku ubiegłym” — bonus wypłacany pod warunkiem osiągnięcia przez Kontrahenta ustalonego poziomu obrotów.
2. „Bonus progowy z tytułu osiągniętych obrotów” — gratyfikacja wypłacana pod warunkiem osiągnięcia przez Kontrahenta ustalonego poziomu obrotów.
3. „Bonus Obrotowy (miesięczny lub roczny)” — premia za osiągnięcie zakładanego planu rocznego zakupów.
4. „Budżet warunkowy od obrotu” - bonus roczny z tytułu osiągnięcia założonego obrotu.
5. „Bonus obrotowy” — premia wypłacana z tytułu osiągnięcia ustalonego wcześniej poziomu obrotów.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania :

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, wypłacane przez Spółkę gratyfikacje finansowe stanowią wynagrodzenie za usługi podlegające opodatkowaniu VAT ...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym, wypłacane przez Spółkę gratyfikacje finansowe powinny by dokumentowane notą księgową ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy :

Niniejszy wniosek jest wynikiem wątpliwości Spółki związanych z rozliczaniem podatku od towarów usług, które to wątpliwości są spowodowane brakiem jednolitych poglądów w kwestii kwalifikacji na gruncie VAT otrzymywanych premii pieniężnych.

Z analizy interpretacji indywidualnych prawa podatkowego i orzeczeń sądów administracyjnych wynika, iż na gruncie prawa podatkowego, udzielane premie można traktować w trojaki sposób, mianowicie jako:

1. premie pieniężne stanowiące wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT — dokumentowane fakturą VAT;
2. premie pieniężne nie podlegające opodatkowaniu VAT — dokumentowane np. notą księgową,
3. premie pieniężne stanowiące w istocie rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT dokumentowane fakturą korygującą.
   
   

Aby odpowiednio zakwalifikować premię do jednej z tych kategorii należy więc określić czy (i) stanowi ona wynagrodzenie za usługę oraz (ii) czy stanowi ona „nagrodę” za osiągnięte wyniki czy też rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Określenie tych cech leży natomiast w gestii przedsiębiorców zawierających umowy. To z konkretnego stanu faktycznego i treści umów wynikają warunki i formy przyznawania premii. Organy podatkowe nie mogą decydować za przedsiębiorców o kwestiach związanych z ich strategią gospodarczą. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej także: NSA). W wyroku z 24 marca 2011 sygn. I FSK 432/10, sąd stwierdził, iż:,, O tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm..), decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabat, obniżającego jego obrót”.

Zdaniem Spółki, NSA słusznie zauważył, że organy podatkowe nie mogą ingerować w swobodę działalności gospodarczej podatnika, chyba, że jest to dozwolone jednoznaczną normą prawa podatkowego. Tym samym organ nie ma prawa interpretować działań gospodarczych podatnika w sposób sprzeczny z jego intencjami.

Stanowisko to zostało potwierdzone w innych wyrokach NSA dotyczących traktowania na gruncie VAT premii pieniężnych (m.in. wyrok z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. I FSK 1115/10, wyrok z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. I FSK 630/10, wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2011 r. sygn. akt I FSK 797/10).

Stanowisko Spółki wraz z uzasadnieniem do pytania nr 1.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym, wypłacane przez Spółkę gratyfikacje pieniężne wyłącznie z tytułu osiągnięcia lub przekroczenia ustalonego poziomu obrotów z danym Kontrahentem nie podlegąją opodatkowaniu VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT są m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy VAT stanowi, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

• przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Podobne regulacje w tym zakresie zawierają przepisy art. 14 i 24 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT).

a) Przekroczenie pułapu obrotów jako element transakcji kupna-sprzedaży

Z przytoczonych wyżej przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Istotne jest to, że art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie określa, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Zdaniem Spółki, dokonywanie zakupów przez Kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem VAT w postaci dostawy towarów.

Nie można więc uznać realizowania przez Kontrahenta określonego z góry pułapu obrotu za świadczenie odrębnej usługi, gdyż na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży towarów przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Czynności stanowiące dostawę towarów u jednego podatnika (Spółki) nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi po stronie drugiego podatnika (Kontrahenta). Twierdzenie takie znajduje potwierdzenie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego, wojewódzkich sądów administracyjnych (dalej: WSA”) oraz organów podatkowych dotyczących premii pieniężnych wypłacanych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotu towarowego (przykładowo, wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. akt I FSK 1109/06, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Po 287/07 oraz WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/07, decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r., sygn. 1401/PH-I/4407/14- 46/07/KO).

Spółka pragnie podkreślić, iż osiągnięcie określonego poziomu zakupów nie wymaga od Kontrahenta żadnych dodatkowych zachowań, jest ono jedynie pochodną zakupów towarów, których Kontrahent dokonuje i jest z tymi zakupami nierozerwalnie związane. Premia pieniężna jest więc wypłacana bez podejmowania przez Kontrahenta jakiejkolwiek aktywności wykraczającej poza standardowe ramy wynikające z dokonywanych zakupów towarów od Spółki. Jak również wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, w zawartych z Kontrahentami umowach nie znajdują się żadne zapisy zobowiązujące Kontrahentów do osiągania założonego poziomu zakupów, brak jest również jakichkolwiek sankcji za nieosiągnięcie danego poziomu obrotów. Jeżeli jednak Kontrahent spełni warunek dotyczący osiągnięcia danego poziomu obrotów — wówczas otrzyma premię.

Spółka pragnie podkreślić, iż również organy podatkowe zajmują podobne stanowisko w odniesieniu do traktowania na gruncie VAT premii pieniężnych wypłacanych wyłącznie za osiągnięcie określonego poziomu zakupów. W decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17 września 2007 r. (sygn. 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi odrębnego obowiązku podatkowego w podatku VAT, ponieważ podlega opodatkowaniu VAT w ramach transakcji sprzedaży towarów. Analogiczne podejście przyjęte zostało w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 25 września 2007 r. (sygn. PP-E/4407- 44/07) oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 r. (sygn. IPPP2/443-346/09-2/BM).

b) Brak możliwości przyporządkowania premii do konkretnych transakcji oraz brak możliwości uznania premii za rabat.

Spółka pragnie podkreślić, iż przyjęty w ramach zawieranych umów i porozumień sposób rozliczania premii pieniężnych z Kontrahentami uniemożliwia przyporządkowanie wypłacanych premii pieniężnych do konkretnej usługi wykonanej na rzecz Spółki. Wynika to z faktu, iż premia pieniężna wypłacana jest za poziom zakupów osiągnięty przez Kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym, w którym ilość dokonanych transakcji (dostaw), wpływająca na osiągnięty przez Kontrahenta poziom zakupów może by różna. W związku z powyższym, w ocenie Spółki premie pieniężne nie mogą być w takim przypadku traktowane jako rabat. Stanowisko Spółki w tym zakresie potwierdził również Minister Finansów w interpretacji z dnia 30 grudnia 2004 r. (sygn. PP3-812-1222/04/AP/4026), wskazując, że tego typu transakcje nie mają charakteru rabatu. Ponadto, należy wskazać, że zarówno Spółka, jak Kontrahent w zawartej umowie (porozumieniu) nie posługują się pojęciem rabatu, a intencją stron nie będzie stosowanie takiej instytucji (rabatu) w swoich rozliczeniach.

W ustawie o VAT brak jest definicji „premii” i „rabatu”. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FSK 1115/10 sąd zauważył, iż należy zwrócić uwagę jak te wyrażenia są rozumiane w języku potocznym: „Nie budzi wątpliwości, że inaczej będziemy rozumieć czyjeś stwierdzenie „dostałem rabat”, inaczej „dostałem premię”, choć może chodzić o takie same wartości. W stosunku do pierwszego stwierdzenia automatycznie zadajemy pytanie, a co kupiłeś i z jakiego powodu udzielono ci rabatu. Przy drugim zapytamy, za co dostałeś premię i jak dużą, czy w jakiej postaci. Czyli w pierwszym przypadku doszło do obniżenia ceny za konkretny zakup, a w drugim dostaliśmy nagrodę, premię za np. określone zachowanie, postępowanie, osiągnięcie”.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego, zgodnie z treścią zawartych umów i porozumień, Spółka będzie wypłacać na rzecz Kontrahentów premie pieniężne, a nie przyznawać im rabaty. Pomimo zatem, iż końcowy efekt finansowy byłby w tych obydwu przypadkach identyczny (Spółka wypłaci określoną kwotę pieniężną), to jednak sposób rozliczenia VAT tego przepływu finansowego powinien być zgodny z wolą stron co do jego charakteru. Skoro zaś strony uzgodnią, że z tytułu osiągnięcia lub przekroczenia określonego poziomu obrotów, Spółka wypłaci premię pieniężną (a nie udzieli rabatu) to skutki na gruncie VAT powinny być oceniane właśnie w oparciu o taki charakter transakcji.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka pragnie powołać cytowany wcześniej wyrok NSA z 24 marca 2011 r. sygn. akt. I FSK 432/10, w którym sąd stwierdził, iż „ O tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podarku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zm.) decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót”.

Zdaniem Spółki NSA słusznie zauważył, że organy podatkowe nie mogą ingerować w swobodę działalności gospodarczej podatnika, chyba, że jest to dozwolone jednoznaczną normą prawa podatkowego. Tym samym organ nie ma prawa interpretować działań gospodarczych podatnika w sposób sprzeczny z jego intencjami.

c) Zakaz podwójnego opodatkowania tych samych transakcji.

W ocenie Spółki, skoro dokonywanie sprzedaży towarów przez Spółkę na rzecz Kontrahentów mieści się zakresie czynności opodatkowanych VAT jako dostawa towarów, to opodatkowanie przekroczenia określonego poziomu zakupów (wynikające z dokonania określonej ilości transakcji polegających na nabyciu tych towarów w pewnym przedziale czasowym) jako usługi prowadziłoby do podwójnego opodatkowania VAT tej samej czynności (raz po stronie Spółki, a drugi raz po stronie Kontrahentów), co stoi w sprzeczności zarówno z polskimi regulacjami podatkowymi, jak również przepisami unijnymi w zakresie VAT Skoro sprzedaż towarów przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT po jej stronie, to ta sam czynność po zsumowaniu określonej ilości transakcji nie może być po stronie Kontrahentów traktowana jako świadczenie usług. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w przywołanym już wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r. W przywołanym wyroku NSA wyraźnie wskazał, że podwójne opodatkowanie narusza konstytucyjne zasady równości i powszechności opodatkowania, wyrażone w art. 84 oraz art. 217 Konstytucji, co było przedmiotem szeregu orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (przykładowo, orzeczenie dnia 25 października 2004 r. — sygn. akt SK 33/03). Zakaz podwójnego opodatkowania VAT tej sam transakcji wynika również jednoznacznie z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dale. ETS lub Trybunał) — obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trybunał niejednokrotnie wskazywał, iż na gruncie wspólnotowych regulacji w zakresie VAT niedopuszczalne jest podwójne opodatkowanie VAT jednej transakcji (przykładowo, orzeczenie w sprawie C-50/88 Heinz Kuhne przeciwko Finanzamt Munchen III).

Warto również wskazać, iż szczegółowe przesłanki pozwalające na stwierdzenie, czy na gruncie podatku VAT następuje świadczenie usług wynikają z orzecznictwa ETS. Trybunał, analizując kwestię świadczenia usług, wypracował następujące warunki, których łączne spełnienie umożliwia uznanie określonej czynności za odpłatne świadczenie usług:

1. w ramach danego stosunku prawnego muszą istnieć co najmniej dwa podmioty, z których jeden będzie świadczył usługi, drugi zaś będzie ich konsumentem (przykładowo wyrok ETS z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie C-215/94 - Jurgen Mohr przeciwko Finanzamt Bad Segeberg),
2. stosunek prawny łączący usługodawcę i usługobiorcę opiera się na zasadzie wzajemności (przykładowo wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 - R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden),
3. pomiędzy daną usługą a otrzymanym w zamian za jej wykonanie wynagrodzeniem istnieje bezpośredni i czytelny związek (przykładowo wyrok z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Association cooperative „Coóperatieve Aardappelenbewaarplaats GA”).
   
   

Zdaniem Spółki, w przypadku premii pieniężnych za przekroczenie określonego poziomu obrotów powyższe warunki nie są spełnione. Po pierwsze, Kontrahent w ramach zawartych umów i porozumień nie wykonuje żadnych świadczeń na rzecz Spółki, a jedyną korzyścią dla Spółki jest osiąganie przychodów z sprzedaży towarów. Brak jest więc podmiotu świadczącego oraz podmiotu korzystającego z usług. Po drugie, umowy i porozumienia zawarte z Kontrahentami w zakresie premii pieniężnych są umowami jednostronnie zobowiązującymi. Oznacza to, że na ich podstawie Spółka zobowiązuje się przyznać i wypłacić Kontrahentowi premię pieniężną w przypadku, gdy Kontrahent przekroczy określony próg zakupów, natomiast brak jest podstaw do twierdzenia, iż obowiązkiem Kontrahenta jest osiągnięcie określonego poziomu obrotów handlowych, Zgodnym zamiarem stron jest przyznanie i wypłacenie przez M. premii pieniężnej Kontrahentowi w przypadku realizacji przez niego określonego poziomu zakupów u Spółki. Strony nie przewidziały natomiast żadnych konsekwencji (sankcji), gdyby taki pułap zakupów nie został osiągnięty (Kontrahent nie jest zobowiązany do żadnego świadczenia zastępczego, np. kary umownej). Zawarte umowy i porozumienia nie zobowiązują również Kontrahenta do dokonywania zakupów wyłącznie u Spółki, jak również nie nakładają na niego żadnych innych zobowiązań. Nie jest zatem spełniony również warunek wzajemności świadczenia.

Na poparcie tezy, że nie każda płatność dokonywana pomiędzy podatnikami VAT stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, Spółka pragnie wskazać wyrok ETS z dnia 9 października 2001 r. w sprawie Mirror Group plc (sygn. C-409/98). W wyroku tym Trybunał uznał, że premia pieniężna otrzymana z tytułu wyrażenia zgody na przystąpienie do umowy najmu długoterminowego nie stanowi wynagrodzenia z świadczenie usług dla celów podatku VAT. Fakt, iż podmiot dokonuje płatności w zamian za określone działanie drugiej strony nie musi bowiem oznaczać, iż płatność ta jest dokonywana tytułem wyświadczonych usług, a samo wyrażenie zgody na zawarcie umowy, w zamian za które wypłacana jest premia pieniężna nie stanowi świadczenia usług na gruncie VAT. Stanowisko Spółki, zgodnie z którym płatność tytułem osiągnięcia odpowiedniego poziomu zakupów nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług, znajduje więc potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Podsumowując, Spółka wnosi o potwierdzenie, że premie pieniężne wypłacane na rzecz Kontrahentów tytułu osiągnięcia przez nich określonego poziomu zakupów towarów od Spółki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Są one bowiem wyłącznie rezultatem dokonywania transakcji zakupu towarów i nie posiadają cech wymaganych dla uznania ich za świadczenie usług. Na podstawie powyższego, rozliczenia między Spółką a Kontrahentami z tytułu wypłaty premii za osiągnięcie określonego poziomu wydatków nie mogą być uznane za dostawę towarów czy też świadczenie usług. W przypadku gdy Kontrahent nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz Spółki, zapłata premii pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu VAT.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2011 r. nr ILPP2/443-673/08/11-S/MN, nr ILPP2/443-673/08/11-S1/MN, nr ILPP2/443-673/08/11-S2/MN, nr ILPP2/443-673/08/11-S3/MN po wyroku NSA z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I FSK 1803/09 i wyroku WSA w Poznaniu z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 910/10.

Stanowisko Spółki wraz z uzasadnieniem do pytania nr 2.

W ocenie M., uwzględniając jej stanowisko przedstawione w odniesieniu do pytania nr 1, wypłaty przez Spółkę na rzecz Kontrahenta premii pieniężnej, nie należy dokumentować ani fakturą VAT ani fakturą korygującą, lecz notą księgową.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy VAT, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży. Sprzedaż zdefiniowana została natomiast w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i jest rozumiana jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Skoro zatem, w świetle stanowiska i argumentów Spółki przedstawionych w odniesieniu do pytania nr 1, w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku, premia pieniężna wypłacona wyłącznie za osiągnięcie lub przekroczenie określonego poziomu obrotów z danym Kontrahentem w ustalonym okresie rozliczeniowym nie podlega w ogóle opodatkowaniu VAT, prawidłowym sposobem jej dokumentowania nie będzie faktura VAT, lecz nota księgowa.

W omawianym przypadku brak jest również podstaw prawnych do wystawienia przez Spółkę faktur korygujących. Fakturę korygującą wystawia się bowiem m.in. w przypadku obniżenia ceny w związku udzieleniem rabatu. Jak wykazała Spółka w uzasadnieniu do pytania nr 1, w omawianych przypadkach zgodnie z zawartymi umowami i porozumieniami, intencją stron nie jest udzielanie rabatu, lecz wypłata premii pieniężnej — po spełnieniu ustalonych wcześniej warunków. Z tego też powodu, jak wynika z szerokiego orzecznictwa sądów administracyjnych, brak jest podstaw do wystawienia faktur korygujących przez Spółkę na rzecz Kontrahentów. Przykładowo w orzeczeniu NSA z 24 marca 2011 r. sygn. I FSK 432/10 sąd stwierdził, iż. ,, O tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej,), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót”.

Zdaniem Spółki, NSA słusznie zauważył, że organy podatkowe nie mogą ingerować w swobodę działalności gospodarczej podatnika, chyba, że jest to dozwolone jednoznaczną normą prawa podatkowego. Tym samym, organ nie ma prawa interpretować działań gospodarczych podatnika w sposób sprzeczny z jego intencjami.

Stanowisko to zostało potwierdzone w innych wyrokach NSA dotyczących traktowania na gruncie VAT premii pieniężnych (m.in. wyrok z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. I FSK 1115/l0, wyrok z dnia 7 kwietnia 2011r. sygn. I FSK 630/10, wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2011 r. sygn. akt I FSK 797/10).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, w omawianym przypadku brak jest podstaw do dokumentowania wypłacanej przez Spółkę premii pieniężnej fakturą korygującą jak również — z uwagi na brak jakiejkolwiek usługi — brak jest podstaw do wystawiania przez Kontrahentów faktur VAT. W konsekwencji, jedyną właściwą metodą dokumentowania omawianego przepływu pieniężnego jest nota księgowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za :

• prawidłowe – w zakresie uznania wypłacanych premii pieniężnych za wynagrodzenie za usługi podlegające opodatkowaniu VAT,
• nieprawidłowe – w zakresie uznania wypłacanych premii pieniężnych za rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy oraz dokumentowania wypłacanych premii pieniężnych notą księgową .
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT , to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie oraz terminowe dokonanie zapłaty przez kontrahentów. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie oraz terminowe dokonanie zapłaty - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą oraz terminowe dokonanie zapłaty nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi. Usługą nie jest również terminowe dokonanie zapłaty za dokonane zakupy.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży towarów (alkoholi) do różnych odbiorców (dalej: „Kontrahenci”). Jednocześnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka będzie zawierała umowy (porozumienia) z Kontrahentami, na mocy których, po spełnieniu przez Kontrahentów określonych warunków (opisanych poniżej) Spółka wypłacać będzie na ich rzecz gratyfikacje finansowe (premie, bonusy). Spółka zawierać będzie umowy, w ramach których wypłata gratyfikacji finansowej będzie uzależniona wyłącznie od spełnienia przez Kontrahentów przesłanek związanych z osiągnięciem lub przekroczeniem określonego poziomu obrotów / zakupów w ustalonym okresie rozliczeniowym (miesięcznym / rocznym). W zależności od konkretnej umowy, tytuły na podstawie których dokonywane będą przez Spółkę wypłaty mogą być różne. Niezależnie jednak od zatytułowania danej należności, będą one stanowiły gratyfikację finansową wyłącznie za osiągnięcie lub przekroczenie określonego poziomu obrotów i nie będą związane z zobowiązaniem Kontrahentów do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki.

W oparciu o powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jedynymi czynnikami warunkującymi wypłatę przez Wnioskodawcę premii pieniężnej dla Kontrahentów jest przekroczenie odpowiedniego progu obrotu w wyniku zakupów towarów pochodzących z oferty Wnioskodawcy. Wypłata przez Wnioskodawcę przedmiotowych premii pieniężnych nie jest uzależniona od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów.

Dokonywanie przez Kontrahentów zakupów towarów u Wnioskodawcy w odpowiedniej wielkości w określonym czasie nie może stanowić usługi w rozumieniu cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy Kontrahentami a Wnioskodawcą nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy. Nie podejmuje on żadnych dodatkowych świadczeń w celu osiągnięcia korzyści. Pomiędzy Stroną a jej kontrahentem (nabywcą towarów) prowadzona jest jedynie wymiana handlowa. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że – w tak przedstawionych okolicznościach – premie pieniężne wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą i wypłacona w takim przypadku gratyfikacja w postaci premii pieniężnej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw. System ten, co do zasady obejmuje wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej i odzwierciedla jedną z podstawowych cech podatku – powszechność opodatkowania. Oznacza to, że wszelkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ale jednocześnie, że transakcje już opodatkowane nie mogą podlegać ponownemu opodatkowaniu. Nie może bowiem ta sama czynność prawna być opodatkowywana dwukrotnie tym samym podatkiem od towarów i usług.

Dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów sprzedaż towarów mieści się w czynnościach opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać zrealizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu zakupów za świadczenie usługi. Zauważyć należy, że w tej sprawie, na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży – dostawy towarów dokonanych na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy. Czynności stanowiące dostawę towaru na rzecz kontrahentów, nie mogą poprzez ich zsumowanie, przekształcać się w usługę. Przeszkodą do takiej konstatacji – jak wcześniej zauważono – jest treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z której wynika, że dostawa nie może być jednocześnie usługą.

Tym samym należy uznać, iż w tym przypadku Kontrahent otrzymujący premie pieniężne nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u nabywcy - Kontrahenta nie będzie podlegała opodatkowaniu. Fakt, iż Kontrahenci nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie powoduje, iż wypłata przez Wnioskodawcę premii pieniężnych nie wywołuje skutków w zakresie podatku VAT.

Jak sam Wnioskodawca wskazuje, „wypłata gratyfikacji finansowej będzie uzależniona wyłącznie od spełnienia przez Kontrahentów przesłanek związanych z osiągnięciem lub przekroczeniem określonego poziomu obrotów / zakupów w ustalonym okresie rozliczeniowym”. Wypłata Premii nie jest związana z innymi czynnościami, które wykonuje Kontrahent na rzecz Spółki. Uznać zatem należy, że wypłacana przez Spółkę Premia stanowić będzie rabat związany ze sprzedażą towarów.

W sytuacji, gdy premia pieniężna jest wypłacana jedynie za zrealizowanie określonego pułapu obrotów oznacza to, że źródło premii tkwi w umowach sprzedaży (dostawie towarów), które zostały zawarte w danym okresie czasu (ich wykonaniu). Z ekonomicznego punktu widzenia, wypłacanie przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów premii powoduje, że ulega zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką de facto otrzymuje Wnioskodawca z tytułu transakcji sprzedaży towarów. Ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej należność z tytułu dostawy towarów ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Mieć bowiem należy na względzie, że obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży i że obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy. Odwołanie się do „całości świadczenia należnego od nabywcy” nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływający na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy ocenić zdarzenia, które zakres tego świadczenia modyfikują. Tym samym, skoro istnieje możliwość powiązania przedmiotowych premii z konkretnymi fakturami (dostawami) winny być one traktowane jako rabaty, o których mowa w cyt. wyżej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zmniejszające podstawę opodatkowania. Udzielona przez Wnioskodawcę premia obniża wartość nabytego wcześniej przez nabywcę towaru. Rzeczywista wartość transakcji zawartych przez nabywcę jest zatem niższa o kwotę wypłaconej przez Wnioskodawcę premii pieniężnej.

Zatem, rabat z jakim mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia, mający bezpośredni wpływ na wartość dostaw, prowadzi do obniżenia ceny towarów. W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, iż premia wypłacana jest „za osiągnięcie lub przekroczenie określonego poziomu obrotów”. A zatem należy przyjąć, że premia jest wynikiem wszystkich dostaw dokonanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta w określonym czasie. Liczona jest poprzez zsumowanie wszystkich wartości dostaw na podstawie faktur VAT. Istnieje zatem możliwość ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą, tym samym przyporządkowania rabatu do konkretnej dostawy.

Reasumując, premie pieniężne o których mowa we wniosku, nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowią natomiast rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejszający podstawę opodatkowania, który Wnioskodawca winien udokumentować fakturą korygującą.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie związane z wystawianiem faktur korygujących uregulowane zostały w obowiązującym od dnia 01 kwietnia 2011r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przyznanie Kontrahentom premii pieniężnej, w przedstawionych okolicznościach sprawy jest wystarczającą przesłanką determinującą konieczność wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących, a nie jak Spółka wskazała not korygujących.

Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Odnosząc się do wyroków NSA przytoczonych przez Spółkę, w części uzasadnienia dotyczącej przedmiotowej kwestii, należy wskazać, iż Strona przytoczyła jedynie korzystne dla siebie orzeczenia. Nadmienić trzeba, że orzecznictwo w tym zakresie nie jest jednolite. W analogicznej sprawie zostało wydane orzeczenie WSA we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1760/09 z dnia 21.01.2010r., w którym Sąd stwierdził „Przede wszystkim trzeba podkreślić, że premia pieniężna nie jest związana z jakimkolwiek wzajemnym świadczeniem ze strony spółki. Jedyne zachowanie skarżącej determinujące uzyskanie premii polega na zawieraniu umów sprzedaży w określonym czasie i na określoną wartość, a także ich należytym wykonaniu w zakresie terminowej zapłaty ceny. Oznacza to, że źródło premii tkwi w umowach sprzedaży (dostawie towarów), które zostały zawarte w danym okresie czasu (ich wykonaniu). Z ekonomicznego punktu widzenia, otrzymanie premii powoduje, że spółka ponosi mniejszy wydatek na nabycie towarów, aniżeli to wynikało z pierwotnie ustalonej ceny. Odpowiednio do tego, ulega także zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką zachowuje z tytułu transakcji sprzedawca. Trzeba uznać, że ów ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej wydatek i jednocześnie należność z tytułu transakcji (dostawy towaru) ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.” Podobne stanowisko zawarte zostało w wyroku WSA we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1561/09 z dnia 7.12.2009r.

W podobnej kwestii wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku I FSK 883/09 z dnia 27.05.2011r. „Odnosząc powyższe do okoliczności rozpatrywanej sprawy stwierdzić na wstępie trzeba, że z podanych przez podatnika elementów stanu faktycznego, stanowiącego podstawę sformułowanego pytania, wyłania się zasadnicza sprzeczność. Z jednej bowiem strony podano, że wszelkie bonusy - w przypadku przekroczenia określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym - liczone są jako ustalony procent od sumy wartości netto faktur wystawionych przez spółkę na rzecz kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym, z drugiej jednak zaznaczono, że "udzielane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą i w związku z tym spółka nie jest w stanie dokumentować tychże premii fakturami korygującymi". Sformułowania te pozostają ze sobą w ewidentnej sprzeczności, gdyż skoro z pierwszego z nich wynika, że spółka wielkość obrotów danego kontrahenta określa z uwzględnieniem "sumy wartości netto faktur wystawionych przez spółkę na rzecz kontrahenta", to oznacza, że niewątpliwie dostępne są jej wszelkie dane tych faktur, dokumentujących konkretne dostawy i nie ma wobec tego podstaw do kolejnego twierdzenia, że spółka w takiej sytuacji nie jest w stanie dokumentować udzielanych premii fakturami korygującymi, gdyż nie są one związane z żadną konkretną dostawą.” Podobne stanowisko zawarte zostało w wyroku NSA z dnia 18 maja 2011 r. sygn. I FSK 819/10.

Wnioskodawca, powołując wyroki NSA z dnia 24.03.2011 r. sygn. I FSK 432/10, z dnia 07.07.2011 r. sygn. I FSK 115/10, z dnia 07.04.2011 r. sygn. I FSK 630/10 oraz wyrok z dnia 13.04.2011 r. sygn. I FSK 797/10 wskazuje, iż organy podatkowe nie mają uprawnienia do ingerowania w politykę gospodarczą podatnika i traktowania premii pieniężnych jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, wbrew woli podatnika.

W opinii tut. Organu, identyczne z punktu widzenia ekonomicznego instrumenty (rabat oraz premia pieniężna) nie mogą być w różny sposób traktowane w zależności od tego, jak podatnik nazwie określony instrument w umowie. Rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, na gruncie przepisów prawa podatkowego, jest kategorią obiektywną. Skutki jego udzielenia dla rozliczenia podatku od towarów i usług są jednakowe dla wszystkich podatników. W związku z tym, istnienia rabatu nie może determinować ani subiektywna kwalifikacja dokonana przez podatnika (bo wówczas oznaczałoby to, że skutki , w istocie tych samych zdarzeń na gruncie tych samych przepisów podatkowych, będą zróżnicowane w zależności od tego, czy podatnik nazwie zagwarantowane należności wprost rabatem, czy też premią pieniężną, gratyfikacją itp.), ani okoliczność czy została udzielona z tytułu jednej dostawy, czy w związku z większą ich liczbą. Ocena charakteru premii powinna być dokonywana na podstawie analizy zawartych umów i wszystkich okoliczności faktycznych sprawy. Potrzeba tego rodzaju obiektywizmu jest również uznana w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (wyrok z dnia 21.02.2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service).

Badanie charakteru premii pieniężnej w oparciu o czynniki obiektywne jest tym istotniejsze, że w przeciwnym razie dochodzić będzie do sytuacji, w których podatnik sam decydować będzie jakie skutki podatkowe ma wywołać określony instrument w zależności od tego, jak zostanie przez niego nazwany. Ten sam instrument, który jak wskazano wyżej jest ściśle powiązany z realizowanymi przez podatnika dostawami (realizowanie dostaw stanowi bowiem warunek otrzymania premii pieniężnej jak i rabatu), a więc jest obiektywnie ściśle związany z działalnością gospodarczą podatnika, traktowany będzie jako związany z działalnością albo niezwiązany z działalnością gospodarczą w zależności od tego, jak podatnik nazwie go w umowie. Uznanie bowiem, że wypłacenie premii pieniężnej jest „neutralne” dla podatnika oznacza w istocie, że jest to działanie realizowane poza systemem VAT, tj. poza działalnością gospodarcza podatnika. W ocenie tut Organu, dokonanie interpretacji art. 29 ust. 4 ustawy w taki sposób, że premie pieniężne udzielane na warunkach opisanych w niniejszej sprawie należy traktować jako rabat w rozumieniu tego przepisu, nie stanowi niedozwolonej ingerencji w politykę gospodarczą podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.