Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.180.2016.2.KB
z 23 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pt. „(...)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pt. „(...)”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 stycznia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pt. „(...)”. Zakres finansowania realizowanego projektu obejmował będzie m.in.: opracowanie i wydruk plakatów, zakup artykułów promocyjnych w postaci koszulek, kamizelek odblaskowych i opasek odblaskowych, zakup sprzętu rehabilitacyjno-sportowego, gum i mat do ćwiczeń, czytaków, czyli nowoczesnych odtwarzaczy książki mówionej. Zaplanowano również zakup biletów do Filharmonii (w tym także koszty transportu), wynagrodzenie instruktora zajęć sportowych i prowadzącego zajęcia edukacyjno-przyrodnicze. Zorganizowane zostaną również dwa koncerty i występ kabaretu, warsztaty rękodzieła i warsztaty dla pań (…).

Projekt Wnioskodawca zamierza realizować w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Realizacja projektu związana jest działalnością statutową Wnioskodawcy i mieści się w zakresie jego działania na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.).

W związku z koniecznością dołączenia do wniosku o płatność indywidualnej interpretacji dotyczącej możliwości lub braku możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT, Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Wszelkie działania związane z realizowanym projektem przez Wnioskodawcę nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi oraz projekt nie będzie generował zysku.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca nie jest jednostką budżetową i nie jest zakładem budżetowym.
2. Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury.
3. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, a także był (do 2015 r.) odrębnym od gminy podatnikiem podatku VAT.
4. Wnioskodawca posiada odrębną podmiotowość prawną.
5. Wszystkie faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu będą wystawiane na Wnioskodawcę.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do opisanego przedsięwzięcia istnieje możliwość odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie takie przysługuje wówczas, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie będzie prowadzić żadnych czynności opodatkowanych, stąd prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego mu nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W art. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wskazano, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej (art. 3 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Jak stanowi art. 9 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – statut zawiera:

1. nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury;
2. zakres działalności;
3. organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania;
4. określenie źródeł finansowania;
5. zasady dokonywania zmian statutowych;
6. postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja zamierza działalność taką prowadzić.
   
   

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru (art. 14 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy ‒ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pt. „(...)”. Zakres finansowania realizowanego projektu obejmował będzie m.in.: opracowanie i wydruk plakatów, zakup artykułów promocyjnych w postaci koszulek, kamizelek odblaskowych i opasek odblaskowych, zakup sprzętu rehabilitacyjno-sportowego, gum i mat do ćwiczeń, czytaków, czyli nowoczesnych odtwarzaczy książki mówionej. Zaplanowano również zakup biletów do Filharmonii (w tym także koszty transportu), wynagrodzenie instruktora zajęć sportowych i prowadzącego zajęcia edukacyjno-przyrodnicze. Zorganizowane zostaną również dwa koncerty i występ kabaretu, warsztaty rękodzieła i warsztaty dla pań (…).

Projekt Wnioskodawca zamierza realizować w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Realizacja projektu związana jest z działalnością statutową Wnioskodawcy i mieści się w zakresie jego działania na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Wszelkie działania związane z realizowanym projektem przez Wnioskodawcę nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi oraz projekt nie będzie generował zysku.

Wnioskodawca nie jest jednostką budżetową i nie jest zakładem budżetowym, jest on samorządową instytucją kultury i posiada odrębną podmiotowość prawną.

Wszystkie faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. „(...)”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.