INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Komunalnego, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 18 stycznia 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 05 kwietnia 2012 r. ( data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe– jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Zakładu Komunalnego uzupełniony pismem z dnia 05 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny, sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Zakład Komunalny prowadzi działalność jako samorządowy Zakład budżetowy. Główne dziedziny działalności Zakładu to: dostarczanie wody, odprowadzanie ścieków, a także dostarczanie energii cieplnej z kotłowni należącej do Urzędu Gminy, którą Zakład ma w użyczeniu. Kotłownia ta ogrzewa Zespół Szkół, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej , Gminną Bibliotekę Publiczną oraz przyległy do kotłowni blok mieszkalny.

Pismem z dnia 05 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje. Wyroby węglowe jakie używa Wnioskodawca posiadają kod CN 2701.

Odbiorcy wskazani we wniosku są podmiotami, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: Zespół Szkół, Gminna Biblioteka Publiczna, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej - organy administracji publicznej - jednostki podległe Wójtowi Gminy, blok mieszkalny - gospodarstwa domowe.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do produkcji energii cieplnej, sprzedawanej i dostarczanej podmiotom będącym przedmiotem wniosku. Wnioskodawca poinformował Naczelnika Urzędu Celnego o formie prowadzenia tej ewidencji. Wszystkie lokale bloku mieszkalnego, do którego dostarczamy energię cieplna są gospodarstwami domowymi. Udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Zakładu Komunalnego wynosi 15%.

Wnioskodawca nie potrafi zdefiniować zakładu energochłonnego, ponieważ nie do końca rozumie definicję zakładu energochłonnego, jednak może stwierdzić, iż udział o którym mowa przewyższa 10% i istniałaby możliwość w razie konieczności aby kotłownia stanowiła niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 31 a ust. 2 pkt 3 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) Zakład Komunalny zwolniony jest z podatku akcyzowego od zakupu wyrobów węglowych i prowadzenia ich ewidencji...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ww. art. Zakład jest zwolniony z podatku akcyzowego od zakupu węgla, ponieważ Zakład działa w formie samorządowego zakładu budżetowego, celem jego działalności nie jest osiąganie zysku tylko zaspakajanie potrzeb podmiotów publicznych i mieszkańców. Zgodnie ze statutem Zakładu zatwierdzonym przez Radę Gminy uchwałą Nr z dnia 29 grudnia r. § 10 ust. 1 „Przychody Zakładu przeznaczone są na pokrywanie kosztów działalności." Ponadto Gminny Zakład Komunalny jako jednostka organizacyjna Gminy nie posiada odrębnej osobowości prawnej. Natomiast budynki do których Zakład dostarcza energię cieplną są również podległe organowi głównemu, czyli Wójtowi Gminy, a także tak jak blok mieszkalny stanowią gospodarstwa domowe, które również podlegają zwolnieniu z podatku akcyzowego od zakupu wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn.zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zaś w poz. 21 ww. załącznika pod kodem ex CN 2704 00 wymieniono koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 i CN 2704 przeznaczone do celów opałowych – jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 i 21 załącznika nr 1 do ustawy – są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust.1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na c ele uprawniające do zwolnienia.

Opodatkowując co do zasady użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ustawodawca przewidział w art. 31a ustawy szereg zwolnień od akcyzy.

I tak na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę ( art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest gminną jednostką organizacyjną wykonująca zadania zlecone przez Gminę umocowane uchwałą Rady Gminy. Wnioskodawca posiada w użyczeniu kotłownię należącą do Urzędu Gminy. Wnioskodawcy dostarcza energię cieplną m.in. do podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Zakład do wytworzenia energii cieplnej zużywa wyroby węglowe o kodzie CN 2701. Zatem jak wynika z wniosku zużycie wyrobów węglowych przez Gminny Zakład Komunalny do wytworzenia ciepła w celu jego sprzedaży (dostarczenia) podmiotom wymienionym w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, nie jest zużyciem wyrobów węglowych przez te podmioty ani bezpośrednio, ani pośrednio. Zatem gminna jednostka organizacyjna powołana na podstawie odrębnych przepisów realizująca zadania gminy służące wytworzeniu energii cieplnej, a następnie jej sprzedaży podmiotom wymienionym w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, nie jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Zakładu Komunalnego wynosi 15%. Wnioskodawca prowadzi ewidencje zużywanych wyrobów węglowych oraz poinformował właściwego Naczelnika Urzędu Celnego o formie prowadzenia tej ewidencji. Zgodnie z definicją zawartą w art. 31a ust. 10 ustawy przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z uwagi na fakt, iż udział zakupów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej liczony dla Zakładu Komunalnego wynosi nie mniej niż 10%, a Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem należy stwierdzić, że Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust 4-7 ustawy.

Mając na uwadze opis zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy, o ile wyliczenie udziału zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej jest właściwe i wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, Wnioskodawca jest podmiotem zużywającym wyroby węglowe o kodzie CN 2701, korzystającym ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Reasumując Wnioskodawca zużywający wyroby węglowy o kodzie CN 2701 na cele opałowe służące wytworzeniu energii cieplnej, a następnie dostarczanej podmiotom, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, od dnia 2 stycznia 2012 r. nie korzysta ze zwolnienia od akcyzy, na podstawie ww. podstawy prawnej.

Natomiast aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, to zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowad zenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.