Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1012.2016.1.MS
z 1 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zorganizowania bankietu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zorganizowania bankietu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej też jako: „Spółka”) zlecił kompleksową organizację bankietu (imprezy), której głównymi celami było podsumowanie wyników działalności Spółki, podziękowanie za współpracę kontrahentom Spółki oraz pracownikom (w tym m.in. pracownikowi Spółki świętującemu jubileusz zatrudnienia), umacnianie relacji biznesowych z kontrahentami, a także reklama Spółki. Uczestnikami bankietu byli przede wszystkim zaproszeni kontrahenci oraz pracownicy Spółki, niemniej jednak obecni byli także inni goście (w tym przedstawiciele instytucji państwowych, samorządów oraz mediów). Zadaniem uczestniczących w bankiecie pracowników była obsługa bankietu, spotkanie z kontrahentami, rozmowy biznesowe oraz towarzyszenie zaproszonym kontrahentom w trakcie bankietu. Pracownicy, którzy uczestniczyli w bankiecie wykonywali na polecenie pracodawcy powierzone im obowiązki służbowe (udział w imprezie na polecenie pracodawcy w ramach obowiązków służbowych).

Uroczystość rozpoczęła się częścią oficjalną, w ramach której Prezes Zarządu Spółki podsumował osiągnięcia zarówno Spółki, jak i całej Grupy w roku 2015 oraz podziękował wszystkim kontrahentom Spółki. W ramach części oficjalnej do zgromadzonych przemówił również Przewodniczący Rady Nadzorczej Spółki. Następnie głos zabrał wieloletni doradca Prezesa Zarządu, który obchodził jubileusz 20-lecia pracy w Spółce. Po części oficjalnej uczestników zaproszono na kolację, a po niej rozpoczęła się część artystyczna wieczoru, której główną atrakcją były występy zamówionych zespołów muzycznych, po których odbyła się impreza prowadzona przez DJ.

Szczegółowy kosztorys imprezy obejmował następujące wydatki:

• wynajem obiektu (w tym: sala bankietowa, foyer bankietowe, garderoby dla artystów, dodatkowe pomieszczenia - zaplecza, obsługę techniczną pomieszczeń - 2 osoby, prąd);
• koszty po wizji lokalnej (w tym: logistyka, wywóz śmieci, sprzątanie sali, ochrona w obiekcie (impreza, montaż, demontaż), służby porządkowe (toaleta), obsługa szatni);
• catering (w tym: uroczysta serwowana kolacja, bufet, dodatkowa ciepła kolacja, kucharz (sygnowane menu), drink powitalny, szampany, dekoracje stołów i bufetów wraz z numeracją, dekoracje stołów koktajlowych, wynajem obrusów na stoły, wynajem czarnych pokrowców na bufety, krzesła i stoliki koktajlowe, logistyka cateringu - transport, obsługa kelnerska);
• impresariat artystyczny (w tym: DJ, oprawa muzyczna, konferansjer, koszty dodatkowe konferansjera - koszty dojazdu, nocleg, wyżywienie);
• koncert (w tym: koncert zespołów muzycznych, koszty dodatkowe zespołów - transport oraz noclegi, opłaty na rzecz ZAIKS);
• atrakcje (bary, obsługa barmańska, logistyka barów);
• multimedia, technika (w tym: technika z ekranami);
• komunikacja, obsługa, dodatki (w tym: hostessy, tablety wraz z programem, stroje dla hostess, tabliczki - przypinki z logo Spółki, transport hostess, projekt graficzny zaproszenia, druk menu, zaproszenia, koordynacja wysyłki zaproszeń oraz potwierdzeń obecności gości, przygotowanie i koordynacja listy gości, palarnia, fotograf, obsługa techniczna, transport obsługi, wyżywienie i noclegi dla obsługi, transport techniczny, ochrona dla zespołu muzycznego, parkingowi, obsługa do logistyki gości, polary z logo Spółki przeznaczone dla osób zajmujących się obsługą logistyczną gości, flagi na wejściu, flagi na parkingu wraz z grafiką i transportem, oświetlenie architektoniczne wejścia, logo na wejściu, czarny dywan na wejściu do obiektu, kule ledowe na wejściu zewnętrznym, słupki VIP, dodatkowe drobne nagłośnienie - połączone z sygnałem na sali, scenografia foyer dużego - ścianka reklamowa round, dekoracje ball LED, kule silver ball, ekran bezszwowy, zielone dekoracje, małe srebrne kule, transport dodatkowych dekoracji, baner czarny z logo Spółki do foyer, skórzana czarna ława, donice i stojaki z zielenią, oświetlenie architektoniczne foyer, dodatkowe tabliczki kierunkowe w obiekcie, dekoracje toalet - storczyki w donicach i świece);
• wynagrodzenie agencji (w tym: wynagrodzenie agencji, szefa produkcji, koordynatora produkcji, koordynatora obiektu, asystenta koordynatora).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty organizacji bankietu opisanego w stanie faktycznym wniosku stanowią koszt uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wydatki na organizację imprezy są kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Zgodnie bowiem z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że każdy racjonalny wydatek, poniesiony przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jeżeli nie jest wymieniony w katalogu wyłączeń w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
• wydatek musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• zostać właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może być objęty żadnym z wyłączeń uregulowanych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W celu rozstrzygnięcia, czy wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy w pierwszej kolejności zbadać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością osiągnięcia przychodu. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość zaliczenia w koszty podatkowe wszelkich wydatków (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP), pod warunkiem, że podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu - ewentualnie jego zabezpieczenie lub zachowanie źródła jego uzyskiwania. W ocenie Spółki, kluczowe dla kwalifikacji wyszczególnionych w stanie faktycznym wydatków poniesionych tytułem organizacji bankietu będzie dokonanie analizy jego poszczególnych celów. W tym zakresie można wskazać na następujące cele związane z organizacją imprezy: podsumowanie wyników działalności Spółki (podziękowania dla kontrahentów Spółki, podziękowania dla pracowników), przekazanie informacji o Spółce (w tym za pośrednictwem uczestniczących w bankiecie pracowników Spółki), oraz reklama Spółki.

Wskazać należy, że jednym z celów zorganizowania bankietu było zaprezentowanie wyników Spółki za rok 2015, a także planów na dalszy rozwój prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Powyższe znalazło swój wyraz przede wszystkim w części oficjalnej imprezy – w wystąpieniach Prezesa Zarządu Spółki oraz Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki. Nie ulega wątpliwości, że wydatki na organizację imprezy, podczas której są rozpowszechniane informacje o działalności Spółki co do zasady mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodów. Bliższe poznanie działalności Spółki przez kontrahentów wpływa bowiem pozytywnie na pogłębianie ich zaufania do Spółki. Natomiast w przypadku pracowników biorących udział w imprezie należy wskazać, że zaznajomienie pracowników z wynikami i planami Spółki poprzez zwiększenie ich poczucia zaangażowania w sprawy Spółki korzystnie wpływa na ich większą motywację do pracy, a tym samym na wzrost efektywności i poprawę wyników Spółki.

Nadto należy zauważyć, że w trakcie oficjalnej części imprezy zostały wygłoszone przez Prezesa Zarządu podziękowania skierowane do przedstawicieli zaproszonych przedsiębiorców. W ocenie Wnioskodawcy, publiczne docenienie współpracy z kluczowymi kontrahentami prowadzi do wzmocnienia wśród nich więzi oraz lojalności, przy czym warto podkreślić, że mając na uwadze obecną sytuację ekonomiczną i wzrost konkurencji, lojalność jest jednym z najistotniejszych czynników mających bezpośredni wpływ na przychody. Nie można również pominąć faktu, że sama możliwość wzięcia przez zaproszonych kontrahentów udziału w imprezie - poza oczywistą okazją do rozmów na tematy zawodowe w sprzyjającej atmosferze - stanowi dla nich formę podziękowania z uwagi na zapewnienie dla nich atrakcji m.in. w postaci zabawy przy muzyce oraz konsumpcji. Prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z podejmowaniem działań skierowanych do kontrahentów podczas imprez organizowanych przez współpracujących z nimi podatników, podczas których wygłoszone zostają m.in. stosowne podziękowania czy podsumowanie wyników nie powinno budzić wątpliwości.

Warto również zwrócić uwagę, że przedmiotowa impreza nie ma czysto konsumpcyjnego, czy rozrywkowego charakteru, a wydatki nie wykraczają poza główny cel spotkania, jakim jest podsumowanie wyników działalności Spółki, podziękowania dla kontrahentów oraz pracowników. W konsekwencji ponoszone wydatki w istocie nie służą wyłącznie rozrywce lecz realizują wskazane cele. Dodatkowo ustawodawca nie wskazał granicznej wartości, w oparciu o którą można dokonać zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, wielkość wydatku przeznaczonego na organizację spotkania nie powinien mieć dla kwalifikacji poniesionych kosztów przesądzającego znaczenia. Powyższe potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 stycznia 2016 r., Znak IPPB5/4510-1154/15-2/BC.

Warto również zwrócić uwagę, że podczas imprezy zabrał głos wieloletni doradca Prezesa Zarządu, który obchodził jubileusz 20-lecia pracy w Spółce. Z całą pewnością powyższe stanowi wyraz uznania i podziękowania dla długoletniej współpracy. Działanie to stanowi nie tylko formę wyróżnienia dla tego pracownika, ale również daje sygnał pozostałym pracownikom, że Spółka jest stabilnym i godnym zaufania pracodawcą. Umożliwienie świętowania jubileuszu na oficjalnej imprezie stanowi podziękowanie za pracę i włożony wkład w tworzenie firmy i uzyskiwane przychody. Powyższe działania skutkujące wzmocnieniem więzi pomiędzy pracownikami oraz wzrostem poczucia wartości oraz przynależności do kultury organizacji Spółki wpływają na zwiększenie motywacji pracowników do pracy, wobec czego koszty takie mogą przełożyć się na wzrost osiąganych przez Spółkę przychodów. Prawidłowość powyższego poglądu znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, które uznają, że wydatki na różne formy docenienia pracowników za ich pracę - poprzez pozytywny wpływ na motywację pozostałych pracowników - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (por. interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 1 czerwca 2015 r., Znak IPPB6/4510-52/15-2AK). Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że głównym celem organizowanej imprezy było podsumowanie wyników Spółki oraz podziękowania dla kontrahentów i pracowników. Podczas organizowanej imprezy pojawiły się jednak również elementy o charakterze towarzyskim oraz rozrywkowym (m.in. uroczysta kolacja, drink powitalny, DJ - oprawa muzyczna, koncert zespołów), należy jednak wskazać, że atrakcje te pełniły drugorzędną rolę wobec zasadniczych celów imprezy, o których mowa powyżej. Zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób bowiem ograniczyć tego typu wydarzenia tylko i wyłącznie do przedstawienia wyników Spółki i podziękowań, gdyż oczywistym jest, że w trakcie tego typu imprez występuje gastronomia czy inne elementy, które zachęcą uczestników (zwłaszcza kontrahentów) do wzięcia udziału w tym wydarzeniu.

Nie sposób sobie wyobrazić, że tego typu wydarzenie miałoby polegać jedynie na odczytaniu zestawienia z wynikami Spółki. Jednocześnie należy wskazać, że omawiane dodatkowe elementy uatrakcyjniające wydarzenie nie zostałyby zorganizowane przez Spółkę gdyby nie podstawowy cel, jakim jest podsumowanie działalności Spółki, podziękowanie dla kontrahentów oraz świętowanie jubileuszu pracownika. Należy wskazać, że takie elementy imprezy, jak powitalny drink, kolacja czy oprawa muzyczna są zwyczajowymi elementami występującymi na tego typu wydarzeniach i w praktyce są nierozłącznie związane z głównym celem imprezy.

Innym celem przedmiotowej imprezy było również przekazanie informacji o Spółce zaproszonym kontrahentom. Wskazać należy, że powyższe było realizowane zarówno poprzez wystąpienia przedstawicieli Spółki jak i udział pracowników Spółki, którzy na co dzień współpracują z poszczególnymi kontrahentami. Zadaniem tych pracowników było m.in. spotkanie z kontrahentami i rozmowy biznesowe polegające na omówieniu spraw związanych z codzienną pracą w atmosferze sprzyjającej polepszeniu współpracy. W odniesieniu do wydatków na organizację imprezy w części odnoszącej się do pracowników należy zauważyć, że pracownicy którzy uczestniczyli w imprezie w ramach stosunku pracy wykonywali powierzone im obowiązki służbowe (udział w imprezie na polecenie pracodawcy i wykonywanie obowiązków służbowych). Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją bankietu, przypisane pracownikom mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Podobnie bowiem, jak w przypadku wcześniej omawianych kosztów, istotą tych wydatków jest realizacja gospodarczych celów Spółki, przy czym osobiste korzyści pracowników polegające na korzystaniu podczas imprezy z gastronomii bądź atrakcji rozrywkowych stanowią jedynie element wtórny i nie mogą zmienić głównego celu poniesionych wydatków. Prawo podatnika do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację imprezy dla kontrahentów w części przypadającej na pracowników towarzyszących tym kontrahentom i prowadzących z nimi rozmowy biznesowe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 października 2012 r., Znak IPPB5/423-532/12-4/JC.

Udział w imprezie, współpracujących z poszczególnymi kontrahentami pracowników Spółki, wzmacnia dodatkowo stanowisko Spółki, że impreza ma na celu zacieśnianie relacji biznesowych z określonymi kontrahentami, wobec czego również wydatki, które zostaną poniesione w części przypisanej kontrahentom powinny zostać uznane za koszty mające na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP).

Kolejnym celem spotkania opisanego w stanie faktycznym była reklama Spółki. Termin „reklama” nie został zdefiniowany na gruncie ustawy o PDOP. Pod pojęciem reklamy należy jednak rozumieć działania podmiotu gospodarczego mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, czy modnych. Mając na uwadze powyższe, można wyróżnić nie tylko reklamę towaru czy usługi, ale także reklamę przedsiębiorstwa, np. poprzez rozpowszechnianie logo (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 marca 2012 r., Znak IPPB5/423-1158/11-2RS).

Wskazać należy, że wydatki ponoszone na reklamę przedsiębiorstwa przyczyniają się pośrednio do uzyskania przychodów, a w konsekwencji nie są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że podczas imprezy szeroko prezentowane było logo Spółki, na który to cel Spółka poniosła stosowne wydatki (m.in. na tabliczki - przypinki z logo Spółki, polary z logo Spółki, scenografię foyer dużego - ścianka reklamowa, baner czarny z logo reklamowym do foyer). Ww. świadczenia, w ocenie Wnioskodawcy, stanowią element usługi reklamowej (reklamę przedsiębiorstwa). Możliwość zaliczenia tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodów umożliwia dodatkowo fakt (niezależenie od stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym całość wydatków na organizację imprezy stanowi koszt uzyskania przychodów), że w kosztorysie usługi związane z prezentacją logo firmy zostały wyodrębnione wraz z przyporządkowaniem do nich określonych kwot. Prawo podatników do zaliczenia wydatków na działania reklamowe podejmowane podczas różnego rodzaju imprez nie budzi wśród organów podatkowych wątpliwości, co znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 października 2012 r., Znak IPPB5/423-532/12-4JC, z 7 marca 2012 r., Znak IPPB5/423-1158/11-2RS, z 3 lipca 2012 r., Znak IPPB5/423-295/12-4/RS. Powyższą kwalifikację odnośnie wydatków na reklamę potwierdza również fakt, że zaprezentowanie logo Spółki podczas imprezy nie ograniczało się wyłącznie do uczestników tejże imprezy (chociaż z punktu widzenia działalności Spółki utrwalenie jej marki wśród dotychczasowych kontrahentów także pełni istotną rolę), ale również zostało przedstawione szerszemu gronu odbiorców za pośrednictwem mediów, których przedstawiciele zostali zaproszeni do wzięcia udziału w omawianym wydarzeniu.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że omawiane wydatki - w ocenie Wnioskodawcy - nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP. Reprezentacja, podobnie jak reklama ma za zadanie promocję danego podmiotu gospodarczego, jednakże spełnia ją w inny sposób niż reklama (tak: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2012 r., Znak IPPB5/423-1158/11-2/RS). Termin „reprezentacja”, podobnie jak „reklama” nie został zdefiniowany na gruncie ustawy o PDOP. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku przedsiębiorstwa. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne.

Zasadniczym kryterium, według którego podatnik powinien dokonywać rozróżnienia wydatków na reprezentacje, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów od tych, które kosztem takim mogą być - powinien być cel ponoszonego wydatku. Wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów podlegać będą te wydatki, które mają na celu budowanie wizerunku podatnika jako przedsiębiorcy. Powyższe potwierdza uchwała siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 70211 oraz wydana pod jej wpływem interpretacja ogólna Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r., Znak DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521. Ponadto należy wskazać, że w świetle orzecznictwa sądowo administracyjnego, za wydatki na reprezentację uznaje się koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Oceniając, czy koszty poniesione przez Spółkę mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu.

Należy bowiem zauważyć, że jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności (zob. wyrok NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK). Pozostałe okoliczności, takie jak wystawność, czy okazałość bankietu będą miały przy ocenie wydatków charakter drugorzędny. W tym kontekście należy ustalić czy cel, który przyświecał organizowanej imprezie może zostać kwalifikowany jako budowanie wizerunku przedsiębiorcy. Zaznaczyć należy, że zgodnie z tym, co wskazano powyżej, omawiana impreza miała na celu głównie zaprezentowanie wyników działalności Spółki, złożenie podziękowań kontrahentom Spółki oraz pracownikowi Spółki z okazji jubileuszu pracy w Spółce, zacieśnianie relacji biznesowych z kontrahentami, a także reklamę poprzez promocję logo Spółki. Powyższe cele, w ocenie Wnioskodawcy, nie stanowią istoty reprezentacji. Co prawda należy zaznaczyć, że środki, które mają doprowadzić do realizacji opisanych celów mogą jednocześnie pośrednio realizować cele reprezentacji (np. oprawa muzyczna, zabawa taneczna, uroczysta kolacja, napoje alkohole), to jednak kluczowe dla prawidłowej kwalifikacji takich wydatków jest wskazanie istoty imprezy. Podkreślić bowiem należy, że omawiana impreza ma na celu przede wszystkim podsumowanie wyników działalności Spółki (podziękowania dla kontrahentów Spółki, podziękowania dla pracowników), przekazanie informacji o Spółce (w tym za pośrednictwem uczestniczących w bankiecie pracowników Spółki), oraz reklamę, a poprawa wizerunku Spółki jest tutaj wyłącznie efektem wtórnym do zamierzonych celów, których realizacja nie pozwala zakwalifikować omawianych wydatków jako wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP.

Wskazać również należy, że wymienienie w treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP przykładowych wydatków (na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych) nie oznacza, że wydatki te nie mogą być kosztami uzyskania przychodów. Wydatki te nie są bowiem kosztami uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy mają charakter wydatków na reprezentację. W niniejszej sprawie, mając na uwadze, że celem imprezy nie jest reprezentacja lecz zwyczajowy poczęstunek w trakcie tego rodzaju spotkań, to wydatki poniesione w omawianym przypadku na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów, w tym alkoholowych, mogą zostać zakwalifikowane w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP jako koszty uzyskania przychodów. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lutego 2008 r., Znak IP-PB3-423-471/07-2D, w której organ wskazał, że wydatki na usługę cateringową, z uwagi że nie były wydatkiem samym w sobie służącym konsumpcji, lecz realizacji dalej idącego celu (prezentacja możliwości technicznych i konstrukcyjnych maszyn) stanowią koszt uzyskania przychodów. (...). Zbieżne stanowisko zajmują również sądy administracyjne (por. wyroki WSA w Warszawie z 21 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 160108, oraz z 12 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 157/08, w którym Sąd uznał, że (...) wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Mając na względzie opisany w stanie faktycznym biznesowy charakter imprezy oraz jedynie marginalne znaczenie elementów rozrywkowych, które służyły również realizacji podstawowego - biznesowego celu imprezy, w ocenie Wnioskodawcy, całość wydatków poniesionych na organizację imprezy powinna stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na organizację imprezy, biorąc pod uwagę jej cele w postaci:

• podsumowania wyników działalności Spółki,
• podziękowań dla kontrahentów,
• podziękowań dla pracownika z okazji jubileuszu pracy w Spółce,
• przekazania informacji o Spółce,
• reklamy

-w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, będą stanowić dla Spółki w całości koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Dokonując powyższej kwalifikacji winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Wydatki na reprezentację w tym zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Od reprezentacji należy odróżnić działania mające charakter reklamy, czy też promocji. W prawie podatkowym brak jest legalnej definicji reklamy. Według słownikowego znaczenia reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług [Słownik języka polskiego PWN (wersja internetowa)].

Biorąc pod uwagę powyższą definicję można przyjąć, że celem reklamy w działalności gospodarczej jest przyciągnięcie odbiorców do oferty przedsiębiorcy. W szczególności, celem reklamy jest oddziaływanie bezpośrednio na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr. Tak zdefiniowany cel może być realizowany za pomocą różnych środków (metod) oddziaływania na odbiorców. Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądów administracyjnych za reklamę na gruncie prawa podatkowego należy uznać ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zleciła kompleksową organizację bankietu (imprezy), której głównymi celami było podsumowanie wyników działalności Spółki, podziękowanie za współpracę kontrahentom Spółki oraz pracownikom, umacnianie relacji biznesowych z kontrahentami, a także reklama Spółki. Uczestnikami bankietu byli przede wszystkim zaproszeni kontrahenci oraz pracownicy Spółki, a także inni goście (w tym przedstawiciele instytucji państwowych, samorządów oraz mediów). Zadaniem uczestniczących w bankiecie pracowników była obsługa bankietu, spotkanie z kontrahentami, rozmowy biznesowe oraz towarzyszenie zaproszonym kontrahentom w trakcie bankietu. Pracownicy, którzy uczestniczyli w bankiecie wykonywali na polecenie pracodawcy powierzone im obowiązki służbowe. W związku z powyższym Spółka poniosła szereg wydatków, w tym m.in. koszty:

• wynajmu obiektu (sala bankietowa, foyer bankietowe, garderoby dla artystów),
• cateringu (w tym: uroczysta serwowana kolacja, bufet, dodatkowa ciepła kolacja, kucharz, drink powitalny, szampany, dekoracje stołów i bufetów, logistyka cateringu - transport, obsługa kelnerska);
• impresariatu artystycznego (w tym: DJ, oprawa muzyczna, konferansjer);
• koncertu (w tym: koncert zespołów muzycznych, koszty dodatkowe zespołów);
• atrakcji (bary, obsługa barmańska, logistyka barów);
• multimediów, techniki (w tym: technika z ekranami);
• komunikacji, obsługi, dodatków (w tym: hostessy, tablety wraz z programem, tabliczki - przypinki z logo Spółki, zaproszenia, przygotowanie i koordynacja listy gości, palarnia, fotograf, obsługa techniczna, transport obsługi, wyżywienie i noclegi dla obsługi, transport techniczny, ochrona dla zespołu muzycznego, parkingowi, obsługa do logistyki gości, polary z logo Spółki, flagi, baner z logo Spółki do foyer, donice i stojaki z zielenią, oświetlenie architektoniczne foyer);
• wynagrodzenia agencji (w tym: wynagrodzenie agencji, szefa produkcji, koordynatora produkcji, koordynatora obiektu, asystenta koordynatora).
  
  

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych na organizację bankietu, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne jej elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tego bankietu miało kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu jednostki.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki jakie Spółka poniosła na zorganizowanie bankietu noszą znamiona reprezentacji. Poprzez organizacje bankietu Spółka kreuje swój własny wizerunek, tworzy wśród kontrahentów wrażenie podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, jednym słowem kształtuje prestiż i pozytywne postrzeganie firmy w kontaktach zewnętrznych. Celem przedmiotowej imprezy było wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy, a nie reklama jej usług. Tym samym, ww. wydatki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o czym stanowi wyraźnie treść art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika ponadto, aby zorganizowana przez Spółkę impreza miała charakter imprezy reklamowej. Z opisu sprawy nie wynika, aby podczas uroczystości zachęcano do korzystania z produktów bądź usług Spółki. Jak już wcześniej wskazano za reklamę na gruncie prawa podatkowego uznaje się ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług. Spółka nie podjęła działań zmierzających do rozpowszechniana oferowanych przez siebie produktów oraz ich zalet, co w efekcie mogłoby wpłynąć na zwiększenie zainteresowania nimi.

Tym samym należy uznać, że zorganizowanie bankietu nie kształtowało popytu na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie potencjalnych klientów do ich nabywania, lecz służyło przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi poprzez wykreowanie pozytywnego wizerunku Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu organizacji bankietu należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.