Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.1166.2016.1.IZ
z 31 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 21 listopada 2016 r., uzupełnionym 24 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wymienione koszty ogólne związane z bieżącą działalnością ponoszone przez Spółkę stanowią koszt wspólny działalności opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania i w związku z brakiem przychodów zwolnionych w danym roku podatkowym powinny zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wymienione koszty ogólne związane z bieżącą działalnością ponoszone przez Spółkę stanowią koszt wspólny działalności opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania i w związku z brakiem przychodów zwolnionych w danym roku podatkowym powinny zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.985.2016.1.IZ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 24 stycznia 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (zwana dalej: „Spółką”, „Wnioskodawcą”, „Podatnikiem”) została powołana aktem notarialnym 22 października 2013 r. i wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy 11 grudnia 2013 r.

Spółka jest beneficjentem zezwolenia z 19 grudnia 2013 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) specjalnej strefy ekonomicznej.

W zezwoleniu tym określono, że działalność gospodarcza będąca jego przedmiotem obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

1. szkło gospodarcze (kategoria 23.13.1),
   
2. świece i podobne wyroby (podkategoria 32.99.54),
   
3. opakowania z tworzyw sztucznych (klasa 22.22),
   
4. pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych (pozycja 22.29.29.0),
   
5. wazelina, parafina, woski pochodzenia naftowego i pozostałe woski (pozycja 19.20.41.0),
   
6. papier falisty i tektura falista oraz opakowania z papieru i tektury (klasa 17.21),
   
7. pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych innych niż komórkowe (pozycja 22.21.42.0),
   
8. odpady szklane (podkategoria 38.11.51),
   
9. odpady z papieru i tektury (podkategoria 38.11.52),
   
10. odpady z tworzyw sztucznych (podkategoria 38.11.55).
    
    

Po uzyskaniu zezwolenia, Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny na terenie strefy, polegający na budowie nowego zakładu (huty szkła). Aktualnie Spółka jest w fazie realizacji inwestycji. Termin na poniesienie wydatków kwalifikowanych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych w kwocie określonej w zezwoleniu oraz zatrudnienia pracowników w ilości określonej w zezwoleniu upływa 31 grudnia 2017 r. Zakończenie inwestycji zgodnie z zezwoleniem ma nastąpić do końca 2020 r. Do tej daty także, zgodnie z warunkami, Spółka musi utrzymać zatrudnienie określone w zezwoleniu.

Podstawowa działalność Spółki będzie polegać na produkcji słoików w szerokim asortymencie pod względem kształtu i objętości z przeznaczeniem dla branży spożywczej oraz przetwórstwa rolno-spożywczego, a także zniczy oraz szklanych naczyń ozdobnych. Produkcją uzupełniającą będzie wytwarzanie elementów stanowiących uzupełnienie do produkcji wyrobów ze szkła, np. nakrętek, podstawków itp. z tworzyw sztucznych oraz opakowań z papieru i tektury.

Do chwili obecnej Spółka nie rozpoczęła jeszcze działalności produkcyjnej na terenie strefy. Zakłada się, że rozruch produkcji szklarskiej nastąpi do końca 2017 r. i od początku 2018 r. lub końca 2017 r. Spółka zacznie osiągać przychody zwolnione na podstawie posiadanego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. – winno być t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”).

Na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej oprócz działalności zwolnionej z opodatkowania, określonej w zezwoleniu Spółka planuje świadczenie usług nieobjętych zezwoleniem, m.in. usług wykonania prac projektowych dla nowego wzoru, które podlegać będą opodatkowaniu na zasadach ogólnych, czy ewentualnej działalności handlowej. Ponadto, będzie osiągać przychody finansowe, czy operacyjne (np. sprzedaże nieużytecznych środków trwałych itp.), które nie mogą być objęte zakresem przedmiotowym zezwolenia strefowego i podlegają także opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ponadto, po wyczerpaniu maksymalnego limitu przysługującej pomocy publicznej przychody także z działalności określonej w przedmiotowym zezwoleniu opodatkowane będą na zasadach ogólnych.

Dotychczas, Spółka nie prowadziła jeszcze działalności produkcyjnej, w związku z tym nie uzyskała żadnych przychodów ze źródeł, które mogłyby zostać zwolnione od opodatkowania. Równocześnie, Spółka nie rozpoczęła jeszcze działalności usługowej, czy handlowej. Jedynymi przychodami Spółki w latach 2014-2016 były przychody o charakterze finansowym (odsetki od lokat terminowych) oraz przychód ze sprzedaży środka trwałego niewykorzystanego w inwestycji, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.

Oprócz kosztów inwestycyjnych związanych z uruchomieniem nowego zakładu, Spółka dotychczas ponosiła i będzie nadal ponosić koszty bieżące o charakterze ogólnym, związane z całokształtem jej działalności, w szczególności podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości, koszty prowadzenia księgowości, koszty najmu, koszty abonamentu za serwer, opłaty za domeny i itp.

Spółka przewiduje, że działalność prowadzona przez nią w przyszłości będzie generowała zarówno przychody zwolnione od opodatkowania (generowane przez działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objętą zezwoleniem), jak i opodatkowane (nie objęte zezwoleniem). Koszty ponoszone przez Spółkę związane z jej bieżącą działalnością stanowią koszty wspólne działalności Spółki - odnoszą się one do całokształtu jej przyszłych przychodów, zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych, a Spółka w chwili obecnej nie jest w stanie wykazać, w jakiej części wymienione wyżej wydatki odnoszą się do przychodów, z których dochód jest zwolniony od opodatkowania, a w jakiej do przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wyżej wymienione koszty ogólne związane z bieżącą działalnością ponoszone przez Spółkę stanowią koszt wspólny działalności opodatkowanej i zwolnionej z opodatkowania i w związku z brakiem przychodów zwolnionych w danym roku podatkowym powinny zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty takie jak podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości, koszty prowadzenia księgowości, koszty najmu, abonamentu za serwer, opłaty za domeny, itp. są to koszty, które dotyczą całokształtu działalności spółki - są to tzw. koszty wspólne dotyczące zarówno przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, jak i przychodów opodatkowanych. W związku z brakiem przychodów zwolnionych w konkretnych latach podatkowym zaliczone winny być w całości do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a updop.

Koszty bieżące o charakterze ogólnym, związane z całokształtem działalności Spółki, między innymi takie jak podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości, koszty prowadzenia księgowości, koszty najmu, abonamentu za serwer, opłaty za domeny, itp. są kosztami związanymi z funkcjonowaniem Spółki, które dotyczą ogółu działalności Spółki (tzw. koszty wspólne dotyczące zarówno przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, jak i przychodów opodatkowanych i w związku z brakiem przychodów zwolnionych w danym roku podatkowym winny zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a updop. Spółka stoi na stanowisku, że poczynione przez nią wydatki są kosztami związanymi z ogólnym źródłem przychodów, czyli działalnością gospodarczą Spółki.

Zgodnie z art. 12 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282 ze zm., dalej: „ustawa o sse”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o sse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z wykładni literalnej ww. przepisów należy wyprowadzić wniosek, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
• kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.
  
  

W związku z powyższym, w przypadku przedsiębiorcy strefowego możliwe są następujące kategorie kosztów podatkowych:

• koszty przypisane do działalności zwolnionej,
• koszty przypisane do działalności opodatkowanej,
• koszty wspólne, dotyczące obu tych działalności.
  
  

Koszty przypisane do działalności zwolnionej i opodatkowanej to koszty, które na podstawie dokumentów źródłowych można w całości przypisać odpowiednio tym działalnościom.

Natomiast, odnosząc się do kosztów wspólnych działalności zwolnionej i opodatkowanej stwierdzić należy, że są to takie koszty, które dotyczą jednocześnie obu rodzajów działalności i których nie można jednoznacznie i obiektywnie powiązać tylko z jednym z tych rodzajów działalności. Wyjątkowo tylko w odniesieniu do kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, tj. dotyczące zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej, można zastosować zasadę proporcjonalnego ich rozliczenia.

Zasadę alokacji kosztów wspólnych do działalności zwolnionej i opodatkowanej określa art. 15 ust. 2 i 2a updop. Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Stosownie do przepisów art. 15 ust. 2a updop, zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Koszty takie jak podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości, koszty prowadzenia księgowości, koszty najmu, abonamentu za serwer, opłaty za domeny, itp. do takiej kategorii kosztów należą. Nie można ich jednoznacznie przypisać do działalności opodatkowanej, gdyż inwestycja Spółki zlokalizowana będzie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i przez określony czas generować będzie przychody wolne od opodatkowania (przychody zgodne z zakresem przedmiotowym posiadanego zezwolenia do czasu wyczerpania dopuszczalnej pomocy publicznej), ale także opodatkowane, gdy Spółka uzyskiwać będzie przychody, które nie są objęte zakresem przedmiotowym zezwolenia, w tym przychody finansowe i operacyjne. Nie można ww. kosztów przypisać także jednoznacznie do działalności zwolnionej, gdyż dotyczą całokształtu działalności Spółki.

Należy ponadto zwrócić uwagę na konieczność odrębnego ujmowania w księgach przychodów i kosztów uzyskania przychodów uzyskanych z działalności zwolnionej i opodatkowanej. Zapisów w księgach należy dokonywać w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 updop są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze, konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością korzystającą ze zwolnienia spod opodatkowania i opodatkowaną. Z przychodem zwolnionym mamy do czynienia wyłącznie z tytułu działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie ważnego zezwolenia, zgodnie ze wskazanym w nim zakresem przedmiotowym (PKWiU). Każdy pozostały przychód, który nie wynika z treści udzielonego spółce zezwolenia podlega opodatkowaniu.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, koszty, o których mowa powyżej są to koszty pośrednie działalności Spółki, których nie można jednoznacznie przyporządkować do przychodów zwolnionych, ani też opodatkowanych, więc na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a updop, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody zwolnione w ogólnej kwocie przychodów. W takim przypadku art. 7 ust. 3 pkt 3 updop stosuje się odpowiednio.

Z projekcji finansowych wynika, że działalność produkcyjna w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, generować będzie przychody dopiero w kolejnych latach podatkowych (początek 2018 r. lub koniec 2017 r.). W konsekwencji, Spółka stwierdza, że ponoszone koszty związane są z całokształtem działalności Spółki, jednakże z uwagi na pośredni charakter tego kosztu i fakt, że nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie go wyłącznie do działalności zwolnionej lub wyłącznie do działalności opodatkowanej Spółki, powinien znaleźć zastosowanie art. 15 ust. 2 i 2a updop. Mając na względzie powyższe uregulowania, koszty uzyskania przychodów danego roku powinny zostać rozliczone z uwzględnieniem proporcji, w jakiej w roku poniesienia wydatków pozostają przychody zwolnione w stosunku do przychodów opodatkowanych. Z uwagi jednak na fakt, że Spółka nie uzyskała jeszcze żadnych przychodów zwolnionych, a poza tym nie jest w stanie określić struktury przychodów w przyszłości, przedmiotowe wydatki w całości powinny stanowić koszt uzyskania przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w stanowisku Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, który w postanowieniu z 8 marca 2007 r. (sygn. 1472/ROPI/423-1/07/RM) stwierdził, że skorzystanie z prawa do ulgi w przedmiotowej sytuacji Podatnika (zwolnienia od podatku dochodowego z działalności w specjalnej strefie ekonomicznej określonej w zezwoleniu) jest uzależnione od osiągnięcia przychodu z działalności w takiej strefie. Skoro (…) takiego przychodu nie ma lub nie potrafi wykazać (...) nie potrafi też wykazać zastosowania proporcji (...) potrzebnej do wyliczenia kosztów związanych z działalnością zwolnioną. Dalej organ ten wywodzi, że w sytuacji, gdy Podatnik nie potrafi wykazać kosztów o charakterze ogólnym związanych z działalnością zwolnioną to biorąc pod uwagę zasadę powszechności opodatkowania musi uiszczać podatek na zasadach ogólnych - a nie wykazywać podział kosztów ogólnych jak dla działalności zwolnionej gdyż nie ma takiego prawa poprzez niewykazanie przychodów, a w następstwie dochodów z tej działalności (działalność z której dochód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy). Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Śródmieście z 21 lutego 2006 r. (sygn. akt ZD/423-5/06). Poniesione wydatki jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami konkretnego roku podatkowego, powinny być potrącone w dacie ich poniesienia. Równocześnie, przedmiotowe wydatki, jako związane ze źródłami przychodów, z których generowane są zarówno dochody zwolnione, jak i opodatkowane, powinny być rozliczone zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a updop, a z uwagi na brak przychodów zwolnionych w tym roku podatkowym - w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu.

Podobnie w tym zakresie wypowiadały się organy podatkowe, m.in.:

• Lubuski Urząd Skarbowy, sygn. LUS/I-3/423/15-4P/06/JW z 5 lipca 2006 r. (winno być z 4 lipca2006 r.),
• Dyrektor IS w Warszawie, sygn. IP-PB3-423-58/08-4/KB z 31 marca 2008 r.,
• Dyrektor IS w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-976/09/SD z 16 listopada 2009 r.,
• Dyrektor IS w Łodzi, sygn. IPTPB3/423-166/11-3/KJ z 28 października 2011 r.,
• Dyrektor IS w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-538/11-3/MM z 16 lutego 2012 r.,
• Dyrektor IS w Katowicach, sygn. IBPB-1-2/4510-707/15/AK z 5 stycznia 2016 r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 3 i 4 w zakresie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.