Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4513.391.2016.1.BP
z 26 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.) uzupełnione pismem z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobów węglowych przekazanych osobom fizycznym – potrzebujących rodzinom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobów węglowych przekazanych osobom fizycznym – potrzebujących rodzinom. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje obrotu węglem klasyfikowanym do pozycji CN 2701. Na podstawie art. 16 ust. 3a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, Spółka powiadomiła właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy. Posiada pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy

W niniejszym stanie faktycznym [winno być zdarzeniu przyszłym – przypis Organu] węgiel należący do Spółki - Wnioskodawcy będzie przemieszczany za pomocą dokumentu dostawy w transporcie kolejowym na podstawie umowy przewozu. Przewoźnik będzie działał w imieniu. Spółki na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w oparciu o art. 95 k.c.

Węgiel stanowiący własność Spółki następnie będzie darowany przez spółkę jako pośredniczący podmiot węglowy finalnym nabywcom węglowym (osobom fizycznym - potrzebującym rodzinom) w ramach darowizny (charytatywnej).

Darowizna (dostawa węgla do obdarowanego finalnego nabywcy węglowego) potwierdzona jest wystawieniem przez Spółkę dokumentu dostawy, a finalnego nabywcę węglowego potwierdził podpisem nabycie tych wyrobów węglowych, Spółka będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy węgla darowanego (w formie darowizny) finalnym nabywcom węglowym (osobom fizycznym -potrzebującym rodzinom) w ramach darowizny (charytatywnej), jeżeli Spółka wystawiła dokument dostawy a finalny nabywca węglowy potwierdził podpisem przyjęcie darowizny tych wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy w brzmieniu obowiązującym od 20 września 2013r.)

Zgodnie natomiast z zasadą opodatkowania wyrobów węglowych opodatkowanie to, a zarazem możliwość zastosowania zwolnienia następuje na ostatnim etapu obrotu wyrobami węglowymi, czyli na etapie sprzedaży wyrobów węglowych nabywcy finalnemu.

W myśl przepisu art. 9a ust. 1 pkt 1 i pkt 5 lit. a ustawy przedmiotem opodatkowania jest:

• sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu,
• użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego: nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1.
  
  

W art. 9a ust. 2 określono czynności, które zostały zrównane ze sprzedażą.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się zgodnie z treścią art. 9a ust. 2 ustawy ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121);
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1954 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Nieodpłatne przekazanie miału węglowego mieści się, w zakresie sprzedaży, o której mowa w art. 9a ust. 2 ustawy. W tym miejscu wskazać należy, że za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się m.in. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie. Świadczenie na rzecz obdarowanego polega na dokonaniu przysporzenia majątkowego, może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności), na zapłacie określonej sumy pieniężnej. Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, która może być zawarta na zasadach ogólnych prawa cywilnego. Nie istnieją w zasadzie żadne ograniczenia co do możności przyjmowania darowizn, okolicznością przesądzającą w tym zakresie jest posiadanie zdolności prawnej. Cechą istotnie wyróżniającą umowę darowizny od wielu umów nazwanych, uregulowanych w Kodeksie cywilnym, jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne, co oznacza, że druga strony umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/darowizna) darowizna to:

1. to, co zostało podarowane; dar;
2. umowa, na mocy której właściciel oddaje coś drugiej stronie dobrowolnie i bezpłatnie.
   
   

Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Powyższe oznacza, że na gruncie przepisów krajowych nieodpłatne przekazanie miału węglowego, stanowi darowiznę co skutkuje tym, że należy ją uznać za jedną z form sprzedaży wyrobów węglowych, o której mowa w art. 9a ust. 2 ustawy. Zatem podlega ona opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przypadkach określonych w art. 9a ust. 1 pkt 1 i pkt 5 lit. a ustawy.

W tym miejscu należy jednakże zauważyć, że ponieważ w opisanej sprawie Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem węglowym (potwierdzenie od Naczelnika Urzędu Celnego w Gdańsku z dnia 1 grudnia 2012 roku, sygn. nr 32200-UAGR-91991-4/11).

Art. 31a. ustawy o pod akcyzowym

1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz, U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm,);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
   
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
   
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest: 1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;

Mając na uwadze, że w art. 9a ust. 2 ustawodawca określił darowiznę jako czynność zrównaną ze sprzedażą, a darowizna potwierdzona jest wystawieniem przez Spółkę dokumentu dostawy, a finalnego nabywcę węglowego potwierdził podpisem nabycie tych wyrobów węglowych, Spółka będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43), zwanej dalej „ustawą”, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. załączniku nr 1 do ustawy pod pozycjami umieszczono:

• 19 ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
  
  

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zatem przedmiotowe wyroby są wyrobami akcyzowymi i zaliczają się do wyrobów energetycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Stosownie do art. 9a ust.2 ustawy za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121);
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1954 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Na mocy art. 31a ust. 1 ustawy - zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, ze zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
   
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
   
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy - warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Art. 31a ust. 4 ustawy stanowi, że podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.
   
   

Z przepisu art. 31a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika zatem, że warunkiem zwolnienia sprzedawanych wyrobów węglowych jest wystawienie dokumentu dostawy lub faktury, o których mowa w ust. 3 pkt 1 ustawy, które winne być potwierdzone podpisem przez finalnego nabywcę węglowego, potwierdzającym nabycie wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje obrotu węglem klasyfikowanym do pozycji CN 2701. Na podstawie art. 16 ust. 3a ustawy Spółka powiadomiła właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy. Posiada pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy. W niniejszym stanie faktycznym węgiel należący do Spółki - Wnioskodawcy będzie przemieszczany za pomocą dokumentu dostawy w transporcie kolejowym na podstawie umowy przewozu. Przewoźnik będzie działał w imieniu. Spółki na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w oparciu o art. 95 k.c. Węgiel stanowiący własność Spółki następnie będzie darowany przez spółkę jako pośredniczący podmiot węglowy finalnym nabywcom węglowym (osobom fizycznym - potrzebującym rodzinom) w ramach darowizny (charytatywnej). Darowizna (dostawa węgla do obdarowanego finalnego nabywcy węglowego) potwierdzona jest wystawieniem przez Spółkę dokumentu dostawy, a finalnego nabywcę węglowego potwierdził podpisem nabycie tych wyrobów węglowych, Spółka będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy węgla darowanego (w formie darowizny) finalnym nabywcom węglowym (osobom fizycznym -potrzebującym rodzinom) w ramach darowizny (charytatywnej), jeżeli Spółka wystawiła dokument dostawy a finalny nabywca węglowy potwierdził podpisem przyjęcie darowizny tych wyrobów węglowych.

W pierwszej kolejności należy zatem, ustalić czy nieodpłatne przekazanie węgla o kodzie CN 2701 mieści się, w zakresie sprzedaży, o której mowa w art. 9a ust. 2 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się m.in. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie. Świadczenie na rzecz obdarowanego polega na dokonaniu przysporzenia majątkowego, może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności), na zapłacie określonej sumy pieniężnej. Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, która może być zawarta na zasadach ogólnych prawa cywilnego. Nie istnieją w zasadzie żadne ograniczenia co do możności przyjmowania darowizn, okolicznością przesądzającą w tym zakresie jest posiadanie zdolności prawnej. Cechą istotnie wyróżniającą umowę darowizny od wielu umów nazwanych, uregulowanych w Kodeksie cywilnym, jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne, co oznacza, że druga strony umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/darowizna) darowizna to:

1. to, co zostało podarowane; dar;
2. umowa, na mocy której właściciel oddaje coś drugiej stronie dobrowolnie i bezpłatnie.
   
   

Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że na gruncie przepisów krajowych nieodpłatne przekazanie węgla o kodzie CN 2701, stanowi darowiznę co skutkuje tym, że należy ją uznać za jedną z form sprzedaży wyrobów węglowych, o której mowa w art. 9a ust. 2 ustawy. Zatem podlega ona opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zwolnieniu podlega zużycie wyrobów węglowych przez określonych odbiorców m.in. przez gospodarstwa domowe.

Ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych). Interpretacja językowa wskazuje zatem, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane przez gospodarstwo domowe.

Dokonana zatem przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowy) darowizna wyrobów węglowych osobom fizycznym – potrzebującym rodzinom stanowiących gospodarstwa domowe podlega zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, jako zużywane przez gospodarstwa domowe do celów opałowych. Wobec powyższego wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe (Wnioskodawcę) dokumentu dostawy, w którym finalny nabywca węglowy (gospodarstwo domowe) potwierdza odebranie wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem wskazanym w tym dokumencie uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania względem darowanych wyrobów węglowych zwolnienia z akcyzy.

Reasumując Spółka będzie posiadała prawo do zwolnienia z akcyzy dla węgla darowanego finalnym nabywcom węglowym (osobom fizycznym - potrzebującym rodzinom), jeżeli Spółka wystawi dokument dostawy a finalny nabywca węglowy potwierdzi podpisem przyjęcie darowizny tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych.

Uwzględniając powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.