Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.788.2016.3.WN
z 2 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2016r. (data wpływu 6 października 2016r.), uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 7 grudnia 2016r. oraz z 3 stycznia 2017r., które wpłynęło do tut. organu 5 stycznia 2017r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT opłaty rejestracyjnej i prowizji pobieranych przy zawieraniu umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2016r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przepisów prawa podatkowego m.in. dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT opłaty rejestracyjnej i prowizji pobieranych przy zawieraniu umów pożyczek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 stycznia 2017r., które wpłynęło do tut. organu 5 stycznia 2017r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 25 listopada 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.788.2016.1.WN oraz z 14 grudnia 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.788.2016.2.WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego przy zawieraniu umów pożyczek oraz cesji wierzytelności, która będzie polegała na prowadzeniu platformy internetowej pożyczek społecznościowych, na której osoby zainteresowane będą mogły założyć konto i wystawić aukcje pożyczkowe w celu zawarcia umowy pożyczki lub nabycia wierzytelności tytułem cesji:

• pożyczki prywatne typu „chwilówki” na okres 1 miesiąca gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 Kodeksu cywilnego (KC) będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą - po stronie pożyczkobiorcy Przedsiębiorcy a po stronie pożyczkodawcy osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na zakup samochodu na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne hipoteczne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• giełda pożyczek - gdzie instytucje pożyczkowe będą wystawiały na sprzedaż wierzytelności z tytułu udzielonych przez siebie swoim klientom pożyczek a powyższe wierzytelności tytułem cesji będą nabywały osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.
  
  

Dochód Spółki będzie generowany na podstawie: opłat rejestracyjnych jak również prowizji pobieranych od pożyczkobiorców oraz instytucji pożyczkowych (do pytania 1).

Jedną z form reklamy i promocji działalności będzie wypłacanie premii osobom, które polecą platformę, w oparciu o model marketingu wielopoziomowego. Osoba, która poleci platformę otrzymuje 10 zł + 0,1% od obrotu wygenerowanego przez osobę, która dzięki ww. założyła konto i zaciągnęła lub udzieliła pożyczkę. Powyższa premia przysługuje do piątego poziomu polecenia (do pytania 2, 3).

Pożyczkodawcami będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej o charakterze instytucji pożyczkowej w myśl Ustawy o kredycie konsumenckim. Pożyczki będą udzielane przez ww. w formie oprocentowanej w trybie umowy cywilno-prawnej podlegającej przepisom kodeksu cywilnego (do pytania 4).

Spółka w ramach promocji i rozwoju platformy planuje w przypadku owocnej współpracy z osobami fizycznymi udzielającymi pożyczek za pośrednictwem platformy wypłacać dodatkowo premię z tytułu ww. współpracy (do pytania 5, 6). 

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w następujący sposób:

1. Spółka nie będzie stroną umowy pożyczki. Umowy pożyczki będą zawierane bezpośrednio pomiędzy pożyczkobiorcą a pożyczkodawcą.
2. Do podstawowego zakresu działań Spółki należeć będzie:
• oferowanie osobom dysponującym oszczędnościami inwestycji w pożyczki w różnych wariantach okresu oraz stopy zwrotu, jako produktu finansowego
  
• przeprowadzanie weryfikacji pożyczkobiorców w biurach informacji gospodarczej BIK, KRD, weryfikacja tożsamości, dowodu osobistego, adresu zamieszkania, potwierdzenia zatrudnienia, informacji o zarobkach.
  
• dostarczenie pożyczkodawcy informacji o pożyczkobiorcy w tym informacji o wyniku ww. weryfikacji
  
• oferowanie pożyczkobiorcom dostępu do źródeł finansowania z funduszy podmiotów nadwyżkowych z możliwością negocjacji oprocentowania pomiędzy stronami umowy pożyczki
  
• dostęp do ofert zarówno po stronie pożyczkobiorców jak i pożyczkodawców w różnych wariantach parametrów: okresu, wysokości oprocentowania, łącznego kosztu, stopy zwrotu z inwestycji
  
• nadzór nad poprawnością zawieranych umów pożyczek w odniesieniu do polskiego ustawodawstwa
3. Oprócz czynności technicznych związanych z korzystaniem z platformy Spółka będzie pełnić funkcje informacyjne w zakresie wysokości kosztów uzyskania pożyczki, rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania, stopy zwrotu z inwestycji, wysokości podatków należnych z tytułu zawierania ww. umów.
   Ponadto Spółka będzie dostarczać gotowe wzory umów pożyczek oraz świadczyć wsparcie w procesie rozliczania przepływów finansowych dla obsługi wypłaty pożyczek i spłaty rat za pośrednictwem ... oraz wewnętrznego systemu platformy do naliczania wysokości ww. przelewów, czego głównym zadaniem jest ułatwianie przepływu funduszy od podmiotów nadwyżkowych do podmiotów deficytowych.
   Spółka będzie prowadziła biuro obsługi klienta, które będzie do dyspozycji klientów w szczególności w zakresie wsparcia w obsłudze konta użytkownika oraz w wymiarze informacyjnym.
4. Spółka za pośrednictwem serwisu internetowego będzie umożliwiać zainteresowanym osobom bądź to udzielenia pożyczki bądź jej uzyskanie. Operator serwisu internetowego (czyli Spółka) będzie kojarzyć i kontaktować ze sobą osoby zainteresowane zawarciem umowy pożyczki. Do wskazanych powyżej czynności pośrednictwa Spółka będzie używać serwisu internetowego, w tym narzędzie dostępnych w serwisie takich jak między innymi wyodrębnione systemowe rachunki bankowe dla każdego użytkownika serwisu oraz indywidualne oznaczenia (NICK), a także serwisowe skrzynki poczty elektronicznej. Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą w imieniu własnym i na własny rachunek. Umowy pożyczki będą zawierane wyłącznie pomiędzy stronami. Stroną umowy pożyczki w żadnym przypadku nie będzie Spółka. Tym samym spółka będzie świadczyć usługi z zakresu pośrednictwa kredytowego, o których mowa w art. 5 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim. Zgodnie z definicją zawartą w w/w przepisie pośrednikiem kredytowy jest przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, inny niż kredytodawca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej uzyskuje korzyści majątkowe, w szczególności wynagrodzenie od konsumenta, dokonując czynności faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub zawieraniem umowy o kredyt. Istota działalności Spółki będzie polegała na kontaktowaniu osób zainteresowanych udzieleniem/otrzymaniem pożyczki, a spółka z tytułu doprowadzenia do zawarcia umowy pożyczki za pośrednictwem serwisu uzyska prawo do prowizji.
5. Spółka nie będzie świadczyć usług o charakterze doradczym. Spółka będzie dostarczała instrumenty i narzędzia a użytkownicy sami decydują o wyborze oferty.
6. Zgodnie z definicją terminu „negocjacje” z Słownika Języka Polskiego Spółka nie będzie brać udziału w negocjacjach ani wpływać na warunki ustalane pomiędzy stronami. Spółka będzie dostarczać za pośrednictwem platformy wzory umów zawierające standardowe zapisy wynikające z polskiego ustawodawstwa co w żaden sposób nie wypełnia definicji pojęcia „negocjacji” - warunki szczegółowe dot. oprocentowania oraz terminu spłaty ustalają pomiędzy sobą strony pożyczki. Należy wyraźnie zaznaczyć, że Spółka nie jest stroną umowy pożyczki, a jedynie za pośrednictwem platformy internetowej będzie umożliwiać wzajemny kontakt pomiędzy pożyczkobiorcą, a pożyczkodawcą. Ewentualne negocjacje mogą być jedynie prowadzone pomiędzy stronami umowy, bez udziału spółki.
   
   

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy opłata rejestracyjna i prowizja zwolniona będzie z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, pośrednictwo finansowe w udzielaniu pożyczek w tym prowizja podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.). Opłata rejestracyjna za założenie konta na prowadzonej przez Spółkę platformie, która jest czynnością niezbędną i nierozłączną w celu zaciągnięcia lub udzielenia pożyczki za pośrednictwem platformy, również podlega zwolnieniu z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy czy też stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, o czym stanowi art. 43 ust. 14 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „pośrednictwa” w świadczeniu usług finansowych.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

W konsekwencji pośrednictwo obejmuje czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie w imieniu oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

Zatem, w celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, należy odnieść się do wyroku w sprawie C-453/05, w której TSUE stwierdził „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy tym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs Excise and CSC Financial Services Ltd, TSUE orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym wskazał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

W powołanych wyżej orzeczeniach TSUE wskazał zatem przykładowe elementy, wchodzące w skład usługi „pośrednictwa”. Niemniej jednak Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej położył nacisk na negocjacje, które stanowią określony akt mediacji pomiędzy stronami.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

• usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,
• z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,
• celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),
• usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).
  
  

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa finansowego przy zawieraniu umów pożyczek oraz cesji wierzytelności, która będzie polegała na prowadzeniu platformy internetowej pożyczek społecznościowych, na której osoby zainteresowane będą mogły założyć konto i wystawić aukcje pożyczkowe w celu zawarcia umowy pożyczki lub nabycia wierzytelności tytułem cesji:

• pożyczki prywatne typu „chwilówki” na okres 1 miesiąca gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 Kodeksu cywilnego (KC) będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą - po stronie pożyczkobiorcy Przedsiębiorcy a po stronie pożyczkodawcy osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne na zakup samochodu na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• pożyczki prywatne hipoteczne na okres do 24 miesięcy gdzie stronami umowy pożyczki w oparciu o art. 720 KC będą osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
• giełda pożyczek - gdzie instytucje pożyczkowe będą wystawiały na sprzedaż wierzytelności z tytułu udzielonych przez siebie swoim klientom pożyczek a powyższe wierzytelności tytułem cesji będą nabywały osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.
  
  

Dochód Spółki będzie generowany na podstawie: opłat rejestracyjnych jak również prowizji pobieranych od pożyczkobiorców oraz instytucji pożyczkowych.

Spółka nie będzie stroną umowy pożyczki. Umowy pożyczki będą zawierane bezpośrednio pomiędzy pożyczkobiorcą a pożyczkodawcą. Do podstawowego zakresu działań Spółki należeć będzie:

• oferowanie osobom dysponującym oszczędnościami inwestycji w pożyczki w różnych wariantach okresu oraz stopy zwrotu, jako produktu finansowego
• przeprowadzanie weryfikacji pożyczkobiorców w biurach informacji gospodarczej BIK, KRD, weryfikacja tożsamości, dowodu osobistego, adresu zamieszkania, potwierdzenia zatrudnienia, informacji o zarobkach.
• dostarczenie pożyczkodawcy informacji o pożyczkobiorcy w tym informacji o wyniku ww. weryfikacji
• oferowanie pożyczkobiorcom dostępu do źródeł finansowania z funduszy podmiotów nadwyżkowych z możliwością negocjacji oprocentowania pomiędzy stronami umowy pożyczki
• dostęp do ofert zarówno po stronie pożyczkobiorców jak i pożyczkodawców w różnych wariantach parametrów: okresu, wysokości oprocentowania, łącznego kosztu, stopy zwrotu z inwestycji
• nadzór nad poprawnością zawieranych umów pożyczek w odniesieniu do polskiego ustawodawstwa
  
  

Oprócz czynności technicznych związanych z korzystaniem z platformy Spółka będzie pełnić funkcje informacyjne w zakresie wysokości kosztów uzyskania pożyczki, rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania, stopy zwrotu z inwestycji, wysokości podatków należnych z tytułu zawierania ww. umów.

Ponadto Spółka będzie dostarczać gotowe wzory umów pożyczek oraz świadczyć wsparcie w procesie rozliczania przepływów finansowych dla obsługi wypłaty pożyczek i spłaty rat za pośrednictwem ...oraz wewnętrznego systemu platformy do naliczania wysokości ww. przelewów, czego głównym zadaniem jest ułatwianie przepływu funduszy od podmiotów nadwyżkowych do podmiotów deficytowych.

Spółka będzie prowadziła biuro obsługi klienta, które będzie do dyspozycji klientów w szczególności w zakresie wsparcia w obsłudze konta użytkownika oraz w wymiarze informacyjnym. Spółka za pośrednictwem serwisu internetowego będzie umożliwiać zainteresowanym osobom bądź to udzielenia pożyczki bądź jej uzyskanie. Operator serwisu internetowego (czyli Spółka) będzie kojarzyć i kontaktować ze sobą osoby zainteresowane zawarciem umowy pożyczki. Do wskazanych powyżej czynności pośrednictwa Spółka będzie używać serwisu internetowego, w tym narzędzie dostępnych w serwisie takich jak między innymi wyodrębnione systemowe rachunki bankowe dla każdego użytkownika serwisu oraz indywidualne oznaczenia (NICK), a także serwisowe skrzynki poczty elektronicznej. Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą w imieniu własnym i na własny rachunek. Umowy pożyczki będą zawierane wyłącznie pomiędzy stronami. Stroną umowy pożyczki w żadnym przypadku nie będzie Spółka. Tym samym spółka będzie świadczyć usługi z zakresu pośrednictwa kredytowego, o których mowa w art. 5 pkt 3 ustawy o kredycie konsumenckim. Istota działalności Spółki będzie polegała na kontaktowaniu osób zainteresowanych udzieleniem/otrzymaniem pożyczki, a spółka z tytułu doprowadzenia do zawarcia umowy pożyczki za pośrednictwem serwisu uzyska prawo do prowizji. Spółka nie będzie świadczyć usług o charakterze doradczym. Spółka będzie dostarczała instrumenty i narzędzia a użytkownicy sami decydują o wyborze oferty. Spółka nie jest stroną umowy pożyczki, a jedynie za pośrednictwem platformy internetowej będzie umożliwiać wzajemny kontakt pomiędzy pożyczkobiorcą, a pożyczkodawcą. Ewentualne negocjacje mogą być jedynie prowadzone pomiędzy stronami umowy, bez udziału spółki.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że usługi wykonywane za pośrednictwem serwisu internetowego, umożliwiające zainteresowanym osobom bądź to udzielenie pożyczki lub jej uzyskanie, udzielanie informacji o wysokości kosztów uzyskania pożyczki, rocznej rzeczywistej stopy oprocentowania, stopy zwrotu z inwestycji, wysokości podatków należnych z tytułu zawierania ww. umów, będą usługami pośrednictwa finansowego. Z okoliczności sprawy wynika, że świadczone przez Spółkę usługi ponadto, że będą polegały na zapewnieniu możliwości dokonywania rozliczeń pomiędzy podmiotami korzystającymi z serwisu i wykonywaniem czynności technicznych wspomagających rozliczenia pomiędzy stronami, Wnioskodawca – założyciel serwisu będzie uczestniczyć w czynnościach faktycznych zachodzących pomiędzy Użytkownikami ww. platformy IT, takich jak np. dostarczać gotowe wzory umów pożyczek oraz świadczyć wsparcie w procesie rozliczania przepływów finansowych dla obsługi wypłaty pożyczek i spłaty rat za pośrednictwem ...oraz wewnętrznego systemu platformy do naliczania wysokości ww. przelewów. Z tytułu świadczonej usługi Wnioskodawca będzie otrzymywał od pożyczkobiorców oraz instytucji pożyczkowych prowizję. Zapłatą za wykonane usługi pośrednictwa będzie również pobierana opłata rejestracyjna, umożliwiająca zarejestrowanie do Portalu, a w konsekwencji umożliwiająca także w zależności od potrzeb wyszukanie pożyczkobiorcy lub pożyczkodawcy. Tym samym zarówno opłata rejestracyjna oraz pobierana prowizja stanowią zapłatę za świadczenie usług pośrednictwa w udzielaniu pożyczek.

W kwestii usług finansowych należy stwierdzić, że z treści cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził że „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”. Konkludując można stwierdzić, że według TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

Tym samym czynności zmierzające do zawarcia umowy między podmiotem oferującym pożyczkę a klientem będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako usługa pośrednictwa w świadczeniu finansowych, zatem będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W konsekwencji dochód Spółki: opłaty rejestracyjne jak również prowizje pobierane od pożyczkobiorców oraz instytucji pożyczkowych, będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust.1 pkt 38 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy w tym miejscu wskazać, że niniejsze rozstrzygnięcie odnosi się ściśle i wyłącznie do kwestii wskazania czy opłata rejestracyjna i prowizja zwolniona będzie z podatku VAT. Jednocześnie tut. organ informuje, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku od nr 2 do nr 6 będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.