2013.08.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-511/13-7/AO
z 21 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 maja 2013 r. (data wpływu 27.05.2013 r.) uzupełnionym pismem z 19 lipca 2013 r. (data wpływu 26.07.2013 r.) oraz pismem z 30 lipca 2013 r. (data wpływu 02.08.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z 23 lipca 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-511/13-2/AO (skutecznie doręczone 25.07.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z opodatkowania tym podatkiem wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z opodatkowania tym podatkiem wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z 19 lipca 2013 r. (data wpływu 26.07.2013 r.) oraz pismem z 30 lipca 2013 r. (data wpływu 02.08.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z 23 lipca 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-511/13-2/AO (data doręczenia 25.07.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna - mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu prowadzi, na podstawie wpisu do ewidencji, działalność gospodarczą („Działalność Gospodarcza”) w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów spożywczych - co stanowi podstawową Działalność Gospodarczą Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej, zarejestrowanej w 2012 roku, która do chwili obecnej nie podjęła jakiejkolwiek działalności gospodarczej generującej przychody i koszty.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej zatrudnia pracowników, zawarł umowy z dostawcami towarów i usług, zawarł umowy kredytowe - o kredyt obrotowy i kredyt inwestycyjny, umowy leasingowe, a także posiada nieruchomości - budynek magazynowo - biurowy i grunt.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dotychczasową działalność gospodarczą wnieść aportem do spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem. Przedmiotem aportu objęte zostałyby wszystkie elementy wskazane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego z uwzględnieniem art. 55² Kodeksu cywilnego, które występują w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, oprócz nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem magazynowo - biurowym) i kredytu inwestycyjnego, który został zaciągnięty na budowę ww. nieruchomości.

Przedmiotem aportu będą w szczególności:

środki trwałe, z wyłączeniem opisanej nieruchomości, obejmujące urządzenia techniczne i maszyny, środki transportu,
wartości niematerialne i prawne, w tym prawa do znaku towarowego,
towary handlowe,
należności,
pozostałe aktywa obrotowe, w tym inwestycje krótkoterminowe,
zobowiązania, w tym kredyt obrotowy, z wyłączeniem kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na budowę nieruchomości,
koncesje, licencje i zezwolenia,
prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami, bankami, firmami ubezpieczeniowymi,
dokumenty prawne i księgowe związane z prowadzoną działalnością,
tajemnice przedsiębiorstwa o charakterze technologicznym, handlowym, oferty, kalkulacje cenowe,
kadra przedsiębiorstwa zatrudniona na umowę o pracę - przejęcie w trybie art. 23 Kodeksu pracy oraz na umowach cywilnych.

Nieruchomość pozostanie składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i będzie wynajmowana spółce komandytowej, na podstawie długoterminowej umowy najmu.

Po wniesieniu Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, Wnioskodawca będzie prowadził Działalność Gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Cała dotychczasowa działalność Wnioskodawcy - hurtowa i detaliczna sprzedaż artykułów spożywczych będzie prowadzona w spółce komandytowej.

Doprecyzowując przedmiotowy wniosek Wnioskodawca wskazał, że składniki będące przedmiotem aportu są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wydzielenie organizacyjne

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością handlową. W ramach działalności da się wyodrębnić organizacyjnie kilka działów: dział sprzedaży, dział marketingu, dział handlowy oraz dział magazynowy. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem całą dotychczasową strukturę organizacyjną tj. wszystkich pracowników oraz wszystkie działy. U Wnioskodawcy nie obowiązują formalne dokumenty (statut, regulamin itp.) poza wynikającymi z odrębnych przepisów — BHP i Kodeksu Pracy.

Po wniesieniu aportu Wnioskodawca będzie prowadził działalność wyłącznie w zakresie wynajmu nieruchomości. Posiadana struktura organizacyjna istnieje wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności handlowej i w całości będzie przedmiotem aportu.

Wydzielenie finansowe

Wnioskodawca osiąga przychody z prowadzonej działalności handlowej, dla której prowadzona jest szczegółowa ewidencja księgowa. Prowadzona ewidencja księgowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych ze zbywaną masą majątkową oraz odrębnie umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych z nieruchomością i kredytem inwestycyjnym, który pozostanie własnością Wnioskodawcy.

Wydzielenie funkcjonalne

Składniki majątku będące przedmiotem aportu będą posiadać potencjalną zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej ze względu na to, że przedmiotem aportu będą wszystkie składniki majątku dotychczas wykorzystywane w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości i kredytu inwestycyjnego. Spółka komandytowa będzie nadal korzystała z nieruchomości na podstawie umowy najmu.

Będący przedmiotem aportu zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania są przeznaczone do prowadzenia wyspecjalizowanej działalności handlowej, polegającej na sprzedaży artykułów spożywczych. Zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym należności i zobowiązania spełniają kryteria przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ i art. 55² Kodeksu cywilnego, czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowanej w art. 5a pkt 4 ustawy o PIT oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym wniesienie tego aportu do spółki komandytowej będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie tak określonego wkładu niepieniężnego nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wyłączenie z przedmiotu aportu nieruchomości i kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na budowę nieruchomości nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa czy też jego zorganizowanej części. Spółka komandytowa po wniesieniu aportu będzie nadal korzystała z nieruchomości na podstawie umowy najmu i będzie kontynuowała całą dotychczasową działalność Wnioskodawcy w niezmienionym zakresie.

Ani z definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego ani z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika wymóg dysponowania przez przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część prawem własności do nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy aport spełnia kryteria przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przedsiębiorstwa na gruncie art. 55¹ Kodeksu cywilnego, oznacza przekazanie podstawowych jego składników, które umożliwiają nabywcy kontynuowanie dotychczasowej działalności. Ponadto wymienione w ww. przepisie składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane jedynie w sposób przykładowy, a nie enumeratywny. Aby zatem uznać, iż przedmiotem aportu jest całe przedsiębiorstwo, przekazywane składniki majątku muszą stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia danej działalności. Istnieje zatem możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu tego przedsiębiorstwa.

Składniki wymienione przez Wnioskodawcę, składające się na jej przedsiębiorstwo, charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel) oraz zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości oraz kredytu inwestycyjnego, który został zaciągnięty na budowę nieruchomości nie wpływa na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”. Przedmiotową definicję zawiera art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Należy wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W organizmie gospodarczym przedsiębiorstwa istotny jest pierwiastek organizacji. Od innych kategorii mienia i np. zbiorów rzeczy, różni się tym, że pierwiastek organizacji kreuje powstanie samodzielnego organizmu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Brak zaistnienia którejkolwiek z przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle przywołanej definicji podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznać należy, że okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 ustawy o VAT stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować winien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów spożywczych. Ponadto Wnioskodawczyni jest komandytariuszem w spółce komandytowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zatrudnia pracowników, zawarła umowy z dostawcami towarów i usług, zawarła umowy kredytowe - o kredyt obrotowy i kredyt inwestycyjny, umowy leasingowe, a także posiada nieruchomości - budynek magazynowo - biurowy i grunt. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza dotychczasową działalność gospodarczą wnieść aportem do spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem. Przedmiotem aportu objęte zostałyby wszystkie elementy wskazane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, z uwzględnieniem art. 55² Kodeksu cywilnego, które występują w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, oprócz nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem magazynowo - biurowym) i kredytu inwestycyjnego, który został zaciągnięty na budowę ww. nieruchomości. Przedmiotem aportu będą w szczególności środki trwałe, z wyłączeniem opisanej nieruchomości, obejmujące urządzenia techniczne i maszyny, środki transportu, wartości niematerialne i prawne, w tym prawa do znaku towarowego, towary handlowe, należności, pozostałe aktywa obrotowe, w tym inwestycje krótkoterminowe, zobowiązania, w tym kredyt obrotowy, z wyłączeniem kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na budowę nieruchomości, koncesje, licencje i zezwolenia, prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami, bankami, firmami ubezpieczeniowymi, dokumenty prawne i księgowe związane z prowadzoną działalnością, tajemnice przedsiębiorstwa o charakterze technologicznym, handlowym, oferty, kalkulacje cenowe, kadra przedsiębiorstwa zatrudniona na umowę o pracę - przejęcie w trybie art. 23 Kodeksu pracy oraz na umowach cywilnych. Nieruchomość pozostanie składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i będzie wynajmowana spółce komandytowej, na podstawie długoterminowej umowy najmu. Po wniesieniu aportu do Spółki Komandytowej Wnioskodawczyni będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Cała dotychczasowa działalność Wnioskodawczyni - hurtowa i detaliczna sprzedaż artykułów spożywczych będzie prowadzona w spółce komandytowej.

Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności, a okoliczności konkretnego przypadku będą podstawą oceny, czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo, czy też przedmiotowa substancja nie nosi takich znamion. Tym samym, ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa, jest możliwa jeżeli miarodajne będzie ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Przy czym, strony – jak wynika z art. 55² k.c. – mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że aport obejmie wszystkie elementy, które występują w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni (hurtowa i detaliczna sprzedaż artykułów spożywczych) oprócz nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem magazynowo - biurowym) i kredytu inwestycyjnego, który został zaciągnięty na budowę ww. nieruchomości. Korzystanie z nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni zapewnione będzie na podstawie długoterminowej umowy najmu. Przedmiotem aportu objęte będą zatem elementy wskazane w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, z uwzględnieniem art. 55² tej ustawy.

Podsumowując stwierdzić należy, iż w niniejszych okolicznościach wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości i kredytu zaciągniętego na jej budowę nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie prowadzonym przez Wnioskodawczynię tj. hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów spożywczych. Spółka komandytowa po wniesieniu aportu będzie korzystała z nieruchomości na podstawie umowy najmu i będzie kontynuowała całą dotychczasową działalność Wnioskodawczyni w niezmienionym zakresie. Zatem przenoszony majątek będzie stanowił na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny będzie do kontynuowania dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni. Tym samym, będący przedmiotem aportu zespół składników materialnych i niematerialnych, z wyłączeniem nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem magazynowo - biurowym) i kredytu inwestycyjnego, który został zaciągnięty na budowę ww. nieruchomości spełnia kryteria przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny.

Mając na uwadze przywołane uregulowania na tle przedstawionej treści wniosku stwierdzić należy, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym będzie mieć zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnoszony aport w postaci zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, gdyż będąca przedmiotem aportu masa majątkowa stanowi zorganizowany kompleks majątkowy, który posłuży kontynuowaniu prowadzonej działalności handlowej. W chwili obecnej służy ona Wnioskodawczyni do prowadzenia działalności handlowej i jak sama Wnioskodawczyni wskazała, cała dotychczasowa działalność Wnioskodawczyni – hurtowa i detaliczna sprzedaż artykułów spożywczych będzie, w niezmienionym zakresie, prowadzona w spółce komandytowej.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ wskazuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin