Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-643/16-1/JG
z 28 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2016 r. (data otrzymania 28 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w programie internetowym jest:

• prawidłowe w części dotyczącej:
  
  • obowiązku rozliczenia uzyskanego przychodu w Polsce,
  • złożenia zeznania podatkowego na druku PIT-36,
  • określenia kosztów uzyskania przychodu,
  • określenia momentu powstania przychodu,
  • zsumowania w zeznaniu podatkowym PIT-36 dochodów osiągniętych z tytułu uczestnictwa w programie internetowym z dochodami uzyskanymi ze stosunku pracy,
  • określenia stawki podatku,
  • sposobu przeliczenia przychodu na złote polskie,
  • braku zwolnienia z podatku,
  • braku obowiązku wpłacania zaliczek,
  
  
• nieprawidłowe w części dotyczącej:
  
  • wykazania wysokości uzyskanego przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu w zeznaniu podatkowym PIT-37,
  • sposobu udokumentowania przychodu,
  • obowiązku złożenia załącznika PIT/ZG.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w programie internetowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wskazał, że programy internetowe typu „revenue sharing” działają w internecie i mają zasięg globalny. Umieszczane są najczęściej na zagranicznych serwerach, tj. amerykańskich, kanadyjskich oraz w krajach europejskich. Jednym z takich programów internetowych jest „X.”, który dzieli się swoimi zyskami ze sprzedaży odpadów wtórnych. W każdym cyklu przeróbczym trwającym zwykle 5 tygodni uczestnikowi programu zwracane jest 14% z pieniądzy, które zainwestował w programie. Firma swoją siedzibę posiada na Litwie oraz w Polsce. Wnioskodawca w chwili obecnej jest uczestnikiem programu „X.”. Wnioskodawca wskazał, że inwestując pieniądze w programie „X.” osoba uczestnicząca kupuje pewną ilość (wyrażoną w kilogramach) odpadów wtórnych, a firma dzieli się z użytkownikiem zyskiem ze sprzedaży surowca przetworzonego. Udział osoby uczestniczącej w tego typu programie nie wiąże się ze sprzedażą ani dystrybucją żadnych fizycznych towarów lub produktów. Dochód uzyskiwany w tych programach lokuje się pierwotnie na koncie użytkownika w walucie obcej, a następnie może być wypłacony na konto bankowe (przy wcześniejszym przewalutowaniu kwoty na PLN). Program „X.” nie odprowadza podatku za użytkownika.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytania.

1. Czy zasadnym jest, aby podatek od osób fizycznych za udział w programie internetowym „X.” rozliczać w Polsce?
   
2. W jaki sposób należy umieścić go w rocznym zeznaniu podatkowym, jakiego formularza podatkowego należy użyć?
   
3. Czy zasadne jest użycie formularza PIT-37 i wpisania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów w rubryce „inne źródła”?
   
4. Co jest kosztem uzyskania przychodów, a co przychodem?
   
5. Czy wyciągi bankowe lub też wyciągi z procesorów płatniczych mogą być dowodem osiągniętych zysków?
   
6. Czy dochód z tego typu programu jest sumowany z dochodami uzyskanymi z tytułu umowy o pracę?
   
7. Jaka jest stawka podatku dla tego rodzaju programu?
   
8. Jak przeliczać walutę zagraniczną w celu wykazania przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu?
   
9. Czy istnieje jakaś kwota zwolniona od podatku w tego rodzaju programie?
   
10. Czy w trakcie roku podatkowego ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, czy leży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG?
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terenie Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jeżeli w krajach, na których zamieszczone zostały serwery programów nieopodatkowano dochodu, to podatek należy zapłacić.

Ad. 2

Osiągnięte przychody wpisywane co do zasady w rubryce „inne źródła” należałoby rozliczyć sumując je wraz z innymi przychodami opodatkowanymi według skali na druku PIT-36 składanym do 30 kwietnia roku następnego.

Ad. 3

Jest możliwość wypełnienia formularza PIT-37 i wpisania kosztów uzyskania przychodów oraz przychodów w rubryce „inne źródła”.

Ad. 4

Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki, które spełniają kryteria:

• zostały faktycznie poniesione,
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• są odpowiednio udokumentowane.
  

Mając na uwadze powyższe kryteria, w ocenie Wnioskodawcy, kwota wpłacona do programów może stanowić koszt uzyskania przychodów. Natomiast przychodem jest moment wpłaty przez administratorów programów środków pieniężnych na konto uczestnika.

Ad. 5

W postępowaniu podatkowym wszystko co jest legalne i zgodne z prawem może stanowić dowód w sprawie, a więc również i wyciąg z konta bankowego może być potwierdzeniem uzyskanych przychodów.

Ad. 6

Gdy osoba osiąga przychody winna złożyć jedno zeznanie na druku PIT-36, wykazać w nim przychody ze stosunku pracy oraz przychody z innych źródeł, zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali podatkowej (18% lub 32%).

Ad. 7

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stawka podatku wynosi do kwoty 85.528 zł (18% minus kwotę 556 zł 02 gr), powyżej kwoty 85.528 zł (14.839 zł 02 gr + 32% nadwyżki).

Ad. 8

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Ad. 9

Ustawodawca dla kategorii przychodów z „revenue sharing” nie przewidział zwolnienia przedmiotowego, dlatego też podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 10

W trakcie roku podatkowego nie ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dochodów uzyskanych za granicą, na podatniku nie leży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy, jeżeli osoby fizyczne nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochód z racji uczestnictwa w jednym z programów internetowych typu revenue sharing. Programy te działają w internecie i mają zasięg globalny. Umieszczane są one najczęściej na zagranicznych serwerach, tj. amerykańskich, kanadyjskich oraz w krajach europejskich. Wnioskodawca uczestniczy w programie „X.”. Firma swoją siedzibę posiada na Litwie i w Polsce.

W sytuacji gdyby wskazane powyżej dochody uzyskiwane były zagranicą to podlegają one opodatkowaniu w Polsce z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy takie wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zgodnie z art. 21 zatytułowanym „Inne dochody” dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie bez względu na to gdzie są osiągane a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.

Do takiego źródła dochodu – z przyczyn opisanych w dalszej części interpretacji – należy właśnie zaliczyć przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w opisanym we wniosku programie.

Zatem, według ogólnej zasady wynikającej z Modelowej Konwencji, dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, tj. w miejscu zamieszkania osoby uzyskującej tenże dochód. Niemniej postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z poszczególnymi krajami mogą modyfikować tę zasadę.

Tym samym każdorazowo koniecznym jest sięganie do postanowień umowy zawartej z państwem, z którego dochód jest uzyskiwany.

Skoro Wnioskodawca wskazał, że firma ma swoją siedzibę m.in. na Litwie, to przywołać należy odpowiednie zapisy Umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz.U. 1995, Nr 51, poz. 277 ze zm.).

W myśl art. 23 ust. 1 ww. umowy – części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jeżeli zatem dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę będzie dochodem osiągniętym na Litwie, to podlegał on będzie opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Podsumowując, Wnioskodawca mając miejsce zamieszkania w Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce co wynika wprost z przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. musi rozliczyć się ze wszystkich dochodów, w tym z dochodów uzyskanych z racji uczestnictwa w programie internetowym bez względu na miejsce ich uzyskania.

W omawianej sprawie uczestnictwo w programie „X.” wiąże się z inwestycją pieniężną polegającą na zakupie pewnej ilości odpadów wtórnych. Firma dzieli się z uczestnikiem swoimi zyskami ze sprzedaży przetworzonych odpadów wtórnych. Udział w tym programie nie wiąże się ze sprzedażą ani dystrybucją żadnych towarów i lub produktów. Firma nie odprowadza podatku za uczestnika.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie ust. 1 pkt 7 i 9 źródłami przychodów są:

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c,
• inne źródła.
  
  

Z kolei art. 17 ust. 1 cyt. ustawy szczegółowo wymienia przychody zaliczone do kapitałów pieniężnych. Zgodnie z tym przepisem – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek;
   
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
   
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;
   
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
   
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
   3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
   4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b;
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c;
   
6. przychody z:
   
   1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
   2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
7. przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;
   
8. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;
   
9. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny;
   9a. u wspólnika, określoną w umowie spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c i d, wartość wkładu niepieniężnego wniesionego w postaci rzeczy lub praw, w zamian za który wspólnikowi nie są wydawane udziały (akcje), o których mowa w pkt 9;
   
10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.
    
    

Wobec powyższego kapitały pieniężne nie stanowią źródła przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z uwagi na nie spełnienie przesłanek wynikających z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy.

Przychód z tytułu uczestnictwa w internetowych programach typu revenue sharing nie posiada bowiem cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródła przychodów, wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 cyt. ustawy, tj. do kapitałów pieniężnych.

Przychody z tzw. „innych źródeł” zostały natomiast zdefiniowane w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy. Z treści tegoż przepisu wynika, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem. Do tegoż źródła zalicza się przychody z tytułu uczestnictwa w programie typu revenue sharing. Oznacza to, że przychód (dochód) uzyskany z tytułu uczestnictwa w programach internetowych typu revenue sharing, w tym w programie opisanym we wniosku, kwalifikuje się do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że ustawodawca dla kategorii ww. przychodów, w art. 21 (zwolnienia przedmiotowe) przywołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewidział żadnego zwolnienia, dlatego też podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Momentem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w opisanym we wniosku programie internetowym jak wynika wprost z cytowanego powyżej art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest moment wpłaty przez administratorów programu środków pieniężnych na konto użytkownika czyli Wnioskodawcy. Od tego bowiem momentu Wnioskodawca może swobodnie dysponować środkami np. poprzez przekazanie ich (po uprzednim przewalutowaniu) na swoje konto bankowe.

Ustalenie przez Wnioskodawcę wysokości uzyskanego w walucie obcej przychodu winno nastąpić w oparciu o art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Konsekwencją uzyskiwanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu uczestnictwa w opisanym we wniosku programie internetowym jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek wykazania tegoż przychodu (kosztów i dochodu) w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w zależności od sumy łącznych dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym – przy uwzględnieniu pierwszego lub drugiego progu podatkowego tj. 18% i 32%. W sytuacji gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi za granicą na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia wraz z zeznaniem PIT-36 załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje się dochody). W trakcie roku podatkowego nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zeznanie PIT-36 przeznaczone jest generalnie dla osób osiągających dochody bez pośrednictwa (udziału) płatników wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (tak jak w sytuacji Wnioskodawcy). Jednak w przypadku gdy osoba osiągająca ww. przychody (z tytułu uczestnictwa w programie typu „revenue sharing”) osiągnie przychody za pośrednictwem płatników podlegające wraz z pozostałymi przychodami opodatkowaniu według skali podatkowej (np. przychody ze stosunku pracy) winna złożyć jedno zeznanie, na druku PIT-36, wykazać w nim przychody ze stosunku pracy oraz przychody – jak w przypadku Wnioskodawcy – z innych źródeł, zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali podatkowej (18% i 32%). Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego rozliczenie dotyczy, co wynika z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego w omawianej sprawie osiągane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym (czyli bez pośrednictwa płatnika) w żadnym wypadku nie podlegają wykazaniu w zeznaniu PIT-37 jako „inne źródła”. Formularz PIT-37 przeznaczony jest dla podatników, którzy w roku podatkowym wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej. Dlatego też nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, że jest możliwość wykazania wysokości uzyskanego przychodu z tytułu uczestnictwa w programie internetowym oraz kosztów uzyskania w zeznaniu podatkowym PIT-37 w rubryce „inne źródła.

Podsumowując, za dany rok podatkowy Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć tylko jedno zeznanie podatkowe, w którym wykaże łączne dochody jakie uzyskał w danym roku podatkowym. Skoro Wnioskodawca w danym roku podatkowym uzyskał przychód z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym, to niewątpliwie podlega on wykazaniu w zeznaniu podatkowym PIT-36 jako przychód z innych źródeł. W tym samym zeznaniu podatkowym podlegają wykazaniu pozostałe dochody jakie Wnioskodawca uzyskał w danym roku podatkowym opodatkowane według skali podatkowej.

Tak więc po zakończeniu roku podatkowego, uzyskane z tytułu udziału w programie, przychody wraz z kosztami ich uzyskania należy rozliczyć, jako przychody z innych źródeł, w zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 przeznaczonym dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 cyt. ustawy. W sytuacji, gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje dochody). W trakcie roku podatkowego nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego dotyczy rozliczenie.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że ciąży na nim obowiązek złożenia załączników PIT/ZG. Obowiązek złożenia załączników PIT/ZG nie będzie ciążył na Wnioskodawcy bowiem jedynie w sytuacji, gdy dochody z tytułu ww. programu internetowego będą dochodami uzyskanymi w Polsce.

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów, tj. kwot wpłaconych do programu zauważyć, należy, że kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przywołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
• są odpowiednio udokumentowane.
  
  

Jeżeli zatem poniesienie kosztów ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła, to należy przyjąć, że są to koszty uzyskania przychodów związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym. Przy czym to Wnioskodawca obowiązany jest w sposób racjonalny wykazać i udowodnić, że koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, że mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem z tytułu uczestnictwa w programach typu revenue sharing jakim jest „X.” i jakie posiada on dokumenty potwierdzające poniesienie określonych wydatków. Koszty uzyskania przychodu rozliczane są co do zasady w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, a zatem nie mogą być odliczane od przychodu następnego roku podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Natomiast w kwestii udokumentowania przedmiotowego dochodu z tytułu uczestnictwa w programie internetowym zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Istotnie wyciąg z konta bankowego może być potwierdzeniem uzyskanych dochodów. Jednakże zauważyć należy, że wyciągi z kont bankowych jedynie pośrednio udokumentują osiągnięty dochód. Decydującym dokumentem potwierdzającym uzyskanie ww. przychodu będą wyciągi z procesorów płatniczych, na które administratorzy programów wpłacają zarobione przez Wnioskodawcę środki pieniężne w walucie obcej. Nie można zatem zaaprobować stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym potwierdzeniem uzyskanych przychodów jest wyciąg z konta bankowego, gdyż wyciąg z konta nie odzwierciedla właściwej wysokości przychodu osiąganego w walucie obcej.

Reasumując:

• przychód (dochód) uzyskany z tytułu uczestnictwa w programie stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający rozliczeniu w Polsce i wykazaniu w zeznaniu PIT-36,
• momentem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w ww. programie jest moment wpłaty przez administratorów programów, środków pieniężnych (wyrażonych w walucie obcej) na konto użytkownika czyli Wnioskodawcy,
• przychód w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
• do dnia 30 kwietnia roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychody (dochody) z tytułu uczestnictwa w programie należy złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 (co do zasady wraz z załącznikami PIT/ZG – osobno dla każdego z państw zagranicznych z zastosowaniem do tych dochodów odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) oraz wykazać ewentualne dochody uzyskane według skali podatkowej, zsumować osiągnięte dochody i obliczyć podatek według obowiązującej skali (18% czy też 32%),
• kosztem uzyskania ww. przychodu będzie odpowiednio udokumentowana kwota wpłacona do programów, o ile pozostaje w związku przyczynowym z przychodem z tytułu uczestnictwa w programach,
• dla ww. kategorii przychodów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie przewidział żadnego zwolnienia,
• w trakcie roku podatkowego Wnioskodawca nie ma obowiązku wpłacania zaliczek na podatek.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.