Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-511/16/DM
z 27 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 19 sierpnia i 12 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania i dokumentowania oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanego dofinansowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniach 19 sierpnia i 12 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania i dokumentowania oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanego dofinansowania.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Z jest jednostką organizacyjną Urzędu Miasta nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie jednostki budżetowej. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz obowiązującym statutem, Z jest między innymi organizatorem publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy O. i gmin ościennych, na podstawie stosownych porozumień, którego celem jest efektywne zarządzanie jakością publicznego transportu pasażerskiego w ramach lokalnego transportu zbiorowego oraz procesami ruchu w systemie transportowym miasta, a poprzez sterowanie procesami integracji gałęzi transportu oraz mobilności systemu, poprawa warunków życia mieszkańców i standardów podróży osób podróżujących przez obszar aglomeracyjny m. O.

Gmina O. zawarła z ościenną gminą porozumienie w sprawie powierzenia Gminie wykonywania przewozów w komunikacji miejskiej.

Z w ramach porozumienia organizuje komunikację miejską w oparciu o rozkład jazdy linii komunikacyjnych przebiegających na terenie gminy ościennej. Porozumienie finansowane będzie ze środków własnych gminy ościennej.

Zgodnie z porozumieniem gmina ościenna za przewozy będzie przekazywała środki finansowe stanowiące pokrycie różnicy między kosztami ponoszonymi na świadczenie usługi a uzyskanymi przychodami(sprzedaż biletów).

Kalkulacja kosztów ponoszonych przez gminę ościenną przedstawia się następująco:

1. Liczba kilometrów obciążająca obsługę gminy ościennej.
2. Średni koszt kilometra - wyliczony na podstawie planów wozokilometrów oraz wielkości stawek za wozokilometry operatorów (netto).
3. Koszt łączny obsługi gminy ościennej (pkt 1 x pkt 2).
4. Planowane przychody wygenerowane przez pasażerów korzystających z komunikacji organizowanej przez Z na terenie gminy ościennej (netto).
5. Roczne dofinansowanie obciążające gminę ościenną brutto (pkt 3 – pkt 4 + VAT).

Z tytułu przekazanych usług gmina ościenna zobowiązuje się do przekazania na konto Gminy O. ustalonej kwoty w transzach:

• za m-c styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj 2016 r. do dnia 30.06.2016 r.
• za m-c czerwiec 2016 r. do dnia 7.07.2016 r.
• za m-c lipiec do dnia 15.07.2016 r.
• za m-c sierpień do dnia 12.08.2016 r.
• za m-c wrzesień do dnia 15.09.2016 r.
• za m-c październik do dnia 2016 r.
• za m-c listopad do dnia 15.11.2016 r.
• za m-c grudzień do dnia 15.12.2016 r.

Zgodnie z porozumieniem ceny biletów będą wynikać z uchwały Rady Miasta. Zmiana ceny biletów nie wymaga zmiany porozumienia.

Planowane jest sporządzenie aneksu do porozumienia, zgodnie z którym należne dofinasowanie z tytułu porozumienia będzie przekazywane na konto Z. Ewentualne kwoty z tytułu porozumienia, które wpłynęły na konto Gminy, zostaną przelane na rachunek Z.

W uzupełnieniu z dnia 19 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że Gmina jest odrębnym od Z podatnikiem VAT. Do czasu „centralizacji” rozliczeń Gmina stosuje odrębny system rozliczeń poprzez swoje jednostki organizacyjne.

Zgodnie z zawartym porozumieniem pomiędzy Gminą, a gminą ościenną Wnioskodawca organizuje komunikację miejską w oparciu o rozkład jazdy linii komunikacyjnych przebiegających na terenie gminy ościennej. Pasażerowie korzystający z przejazdów środkami lokalnego transportu zbiorowego obowiązani są do nabycia i skasowania biletu w celu nabycia usługi. Sprzedażą biletów komunikacji miejskiej zajmuje się Wnioskodawca.

Zawarte porozumienie pomiędzy Gminą, a gminą ościenną w 2016 r zostanie aneksowane. Wyżej wymienionym aneksem wprowadzi się następujące zmiany do porozumienia:

1. Strony zgodnie ustalają, że w imieniu i na rzecz Gminy powierzone zadanie w zakresie organizacji lokalnego transportu zbiorowego realizować będzie jednostka budżetowa: Z.
2. Realizację Porozumienia w imieniu Gminy powierza się Z.
3. Strony ustalają, że Gmina D. za przewozy będzie przekazywała dla Z środki finansowe stanowiące pokrycie różnicy między kosztami ponoszonymi na świadczenie usług a uzyskanymi przychodami.
4. Gmina D. w 2016 r. zobowiązuje się do przekazania Z na cel objęty porozumieniem kwotę brutto 1.126.402,29 zł za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r.
5. W 2016 r., z tytułu wykonywanych usług, Gmina D. zobowiązuje się do przekazania Z kwoty 1.126.402,29 zł w transzach (z zastrzeżeniem, że transze przekazane przez Gminę D. dla Gminy O. przed zawarciem aneksu do porozumienia - Gmina O. przekaże dla Z):

6.Aneks do porozumienia obowiązuje od dnia zawarcia.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 12 września 2016 r., Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 74 ustawy o samorządzie gminnym, gminy mogą zawierać porozumienia w sprawie powierzenia zadań publicznych, które są umową publicznoprawną.

Do zadań własnych gminy należy między innymi lokalny pasażerski transport zbiorowy. W Gminie O., w imieniu gminy, czynności związane z lokalnym pasażerskim transportem zbiorowym wykonuje Wnioskodawca. Wnioskodawca jest jednostką budżetową samorządu terytorialnego podlegającą ustawie o finansach publicznych, wykonującą zadania własne gminy. Podstawą gospodarki finansowej Wnioskodawcy jest plan dochodów i wydatków. Wnioskodawca pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a pobrane dochody odprowadza na rachunek dochodów budżetu gminy. Powoduje to, że wielkość wydatków nie jest w żaden sposób związana z wysokością dochodów realizowanych przez tę jednostkę. Ponadto Wnioskodawca nie dysponuje realizowanymi przez siebie dochodami. Jako jednostka budżetowa jest zwolniony podmiotowo z podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie porozumienia międzygminnego, powierzono Gminie O. zadanie w zakresie organizacji lokalnego transportu zbiorowego w gminie ościennej. Ze strony Gminy O. realizację tego porozumienia, zgodnie z swoim statutem, wykonywać będzie Wnioskodawca.

W związku z powyższym Wnioskodawca organizuje komunikację miejską w ościennej gminie poprzez: zlecanie wykonania przez operatorów usług przewozowych, rozliczanie tych operatorów, ustalanie rozkładów jazdy, prowadzenie sprzedaży i kontroli biletów, kontrolę usług przewozowych. Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z funkcjonowaniem komunikacji miejskiej związane z utrzymaniem czystości i porządku w obrębie przystanków komunikacji zbiorowej, usług przewozowych świadczonych przez operatorów, zakupu druków i dystrybucji biletów, kontroli biletów wraz z windykacją opłat dodatkowych nałożonych przez kontrole za jazdę bez ważnego biletu.

Z tytułu realizowanych czynności w zakresie lokalnego transportu zbiorowego w gminie ościennej Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie z tytułu wpływów ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej (środki od pasażerów) oraz dofinansowanie wynikające z porozumienia. Dochody ze sprzedaży biletów wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy, które następnie jako dochód własny gminy, przekazywane są na rachunek bankowy gminy. Wydatki zaś związane z organizacją pasażerskiego transportu zbiorowego na terenie ościennej gminy zabezpieczone są w planie wydatków Wnioskodawcy. Należny podatek z tytułu sprzedaży biletów rozlicza Wnioskodawca.

Na takich samych zasadach realizowany i rozliczany jest pasażerski publiczny transport zbiorowy na terenie Gminy O. i gminy ościennej. Z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej Wnioskodawca rozlicza podatek VAT należny od sprzedaży biletów i naliczony z tytułu faktur kosztowych związanych z realizacją transportu pasażerskiego.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymane, na podstawie aneksu do porozumienia przez Z środki od gminy ościennej będą podlegać opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i czy konieczne jest wystawienie faktur VAT dokumentujących otrzymane należnych kwot?
2. Czy otrzymane, na podstawie aneksu do porozumienia przez Z środki od Gminy O. (transze przekazane przez Gminę D. dla Gminy O. przed zawarciem aneksu do porozumienia) będą podlegać opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i czy konieczne jest wystawienie z tego tytułu faktury VAT dla Gminy O.?
3. Czy w przypadku podlegania postanowień aneksowanego porozumienia pod reżim ustawy o VAT, obowiązek podatkowy rozpoznaje się w okresie, za który zostały przelane środki zgodnie z obowiązującymi transzami to jest: w miesiącu maju za okres styczeń - maj 2016 r., w m-cu czerwcu za okres czerwiec, w m-cu lipcu za okres lipiec itd.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku:

Ad 1. Z uwagi na to, że przedmiotowe kwoty nie są zapłatą za wykonanie usługi, nie stanowią obrotu, w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym nie powinny być dokumentowane fakturami VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem porozumienia jest społeczeństwo korzystające z usług transportu. Z nie będzie świadczyło usług na rzecz gmin, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. Otrzymane od gminy dofinansowanie, na pokrycie różnicy między kosztami ponoszonymi na organizację przez Z lokalnego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej a uzyskanymi przychodami ze sprzedaży biletów, nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu usług wykonywanych na rzecz gminy i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Przekazane przez gminę ościenną środki przeznaczone są na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem. Wobec czego opisanego we wniosku dofinansowania nie można również rozpatrywać w kategorii dotacji czy innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe dofinansowanie nie ma bezpośredniego wpływu na kwotę należną - cenę świadczonych usług organizacji lokalnego transportu zbiorowego. Fakt otrzymania dofinansowania pozostaje bez wpływu na cenę, jaką pasażer będzie zobowiązany zapłacić za bilet.

Reasumując, otrzymywane dofinansowanie z tytułu organizacji lokalnego transportu zbiorowego nie będą stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem wzajemne rozliczenia pomiędzy stronami z tego tytułu nie powinny być dokumentowane fakturą.

Ad.2. Zdaniem Z, środki finansowe przekazane przez Gminę D. dla Gminy O. przed zawarciem aneksu do porozumienia, nie podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i nie powstanie obowiązek wystawienia z tego tytułu faktury VAT dla Gminy O. Odwołując się do argumentów wskazanych w stanowisku do pytania 1, otrzymana kwota nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, nie mamy tutaj bowiem do czynienia ze świadczeniem usług, ani dofinansowaniem mającym wpływ na cenę.

Ad. 3. W przypadku stwierdzenia obowiązku opodatkowania dofinansowania otrzymanego od gminy ościennej i środków przekazanych przez Gminę obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się wyżej wspomniane płatności to jest:

• za okres styczeń - maj 2016 r. w miesiącu maju,
• za czerwiec 2016 r w miesiącu czerwcu,
• za lipiec w miesiącu lipcu,
• za sierpień w miesiącu sierpień,
• za wrzesień w miesiącu wrześniu,
• za październik w miesiącu październiku,
• za listopad w miesiącu listopadzie,
• za grudzień w miesiącu grudniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5 ust. 2 cyt. ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Jak stanowi art. 5a ww. towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dodatkowo przepis art. 19 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego stanowiąc, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 cyt. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Ponadto, w myśl art. 29a. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie ustawa, jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 ze zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy zauważyć, że otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane.

Stawka podatku – art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 146a ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

W załączniku nr 3 do ustawy w pozycji 155 wymieniono zgrupowane w PKWiU 49.31 „Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski”.

Na podstawie art. 106b ust. 1 powołanej ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odnosząc przedstawiony opis zdarzenia, z którego wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT realizuje zadania w zakresie publicznego transportu zbiorowego w komunikacji miejskiej, do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę dofinansowanie z tytułu wykonywania zadań przewozowych, stanowi dopłatę w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Uzyskanie tej rekompensaty pozwala Wnioskodawcy na świadczenie usług transportu zbiorowego z zastosowaniem cen biletów określonych uchwałą Rady Miasta. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie ma wpływu na ustalenie ceny świadczonych usług w komunikacji miejskiej („ceny biletów będą wynikać z uchwały Rady Miasta”), zatem otrzymane dofinansowanie stanowi dopłatę do świadczonych przez Wnioskodawcę usług z zastosowaniem narzuconego poziomu cen biletów, stanowi zatem dopłatę, która ma bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Ponadto dodać należy, że z ekonomicznego punktu widzenia Wnioskodawca nie byłby w stanie świadczyć usług transportu miejskiego w narzuconych mu cenach, gdyby nie otrzymywane dofinansowanie. Uznać zatem należy, że otrzymana kwota ma bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę i na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Zapłatą za świadczone przez Wnioskodawcę usługi jest bowiem nie tylko otrzymywana zapłata za bilety, ale również otrzymane dofinansowanie, stanowiące dopłatę do ceny usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Reasumując uznać należy, że dofinansowanie z tytułu realizacji zadań w zakresie organizacji publicznego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej stanowi dotację w rozumieniu art. 29a ust. 1 cyt. ustawy, mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Niezależnie bowiem od sposobu wyliczenia wielkości dotacji, tj. według stawki za wozokilometr, jej uzyskanie pozwala Wnioskodawcy na świadczenie usług transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej określonych zgodnie z podpisanym porozumieniem zawartym z gminami ościennymi. Zatem otrzymane, na podstawie aneksu do porozumienia, środki od gminy ościennej, jak i od Gminy O. będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stworzony pomiędzy podmiotami system rozliczeń, ma zrekompensować Wnioskodawcy koszty usługi przewozu osób, poprzez otrzymanie stosownej dopłaty. Powyższe oznacza, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie do wykonywanych usług stanowi obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W kontekście tak określonego charakteru świadczenia, stanowiącego otrzymane dofinansowanie do wykonywanych usług przewozu osób, należy wziąć pod uwagę powołany art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji bowiem, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje jakiekolwiek dofinansowanie (dotację, subwencję) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, np. jako pokrycie części ceny świadczonej usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok należności od nabywcy, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tego świadczenia w dacie jej otrzymania. Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanego dofinansowania powstaje z chwilą otrzymania przez Wnioskodawcę całości lub części dopłaty.

Ponadto wobec tego, że samo otrzymanie dofinansowania nie stanowi czynności opodatkowanej, lecz stanowi ją świadczenie usług, otrzymane dofinansowanie podlega opodatkowaniu taką samą stawką podatku jak usługa. Zatem z uwagi, że dofinansowanie dotyczy usługi transportowej opodatkowanej 8% stawką podatku, to podlega ono opodatkowaniu tą samą stawką, tj. 8%, stosownie do art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i załącznikiem nr 3 do ustawy.

Tym samym, uwzględniając powołany przepis art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma obowiązek udokumentować fakt otrzymania dofinansowania wystawieniem faktury.

Końcowo należy wskazać na obowiązującą od dnia 1 października 2016 r. ustawę z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454).

W związku z tym niniejsza interpretacja traci swoją aktualność dla Wnioskodawcy w przypadku scentralizowania przez Gminę swoich rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług i swoich jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (w tym Zakładu).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.