Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.840.2016.2.AW
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z pózn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług w ramach procesu internetowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług w ramach procesu internetowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

E. (dalej określany jako „Wnioskodawca”) zawarł z Bankiem (dalej określany jako „Bank”) umowę, której przedmiotem jest wykonywanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Banku usług pośrednictwa finansowego polegającego na oferowaniu i zawieraniu umów o produkty i usługi znajdujące się w ofercie Banku.

Obecnie Wnioskodawca i Bank planują rozszerzyć ww. współpracę o proces (dalej określany jako „proces internetowy”), którego przedmiotem będzie świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na pozyskaniu przy udziale E. Klientów zainteresowanych produktami kredytowymi znajdującymi się w ofercie Banku, dostępnymi w kanałach elektronicznych.

Proces będzie inicjowany poprzez kanały elektroniczne Banku lub na zlecenie Banku przez sieć pośredników w sposób umożliwiający Klientom zapoznanie się z informacjami o możliwości skorzystania z oferty kredytowej Banku.

Po wybraniu przez Klienta odpowiedniego okna, bądź pozycji z menu, wyświetlone zostają informacje o danym produkcie oferowanym przez Bank. Jeżeli Klient wykaże zainteresowanie danym produktem, uzyska możliwość przeprowadzenia wstępnej weryfikacji swojej zdolności kredytowej (dalej jako Weryfikacja Wstępna), która zostanie dokonana przez Wnioskodawcę w jego systemach, na podstawie bazy danych o klientach Wnioskodawcy. Weryfikacja Wstępna zostanie dokonana w sposób zautomatyzowany, w oparciu o ustalone algorytmy oceny zdolności kredytowej, zaakceptowane przez Bank. Wyrażenie zgody na Weryfikację Wstępną nie jest obligatoryjne -Klient może odmówić przekazania danych do Wnioskodawcy i poddania się weryfikacji. Na podstawie uzyskanych z bazy danych Wnioskodawcy informacji o Kliencie (wysokości limitu kredytowego wyliczonego na podstawie jego historii płatniczej za usługi świadczone przez Wnioskodawcę), Klientowi zaprezentowana zostanie wstępna oferta kredytowa Banku. W przypadku, gdy Klient wyraził zgodę na przeprowadzenie Weryfikacji Wstępnej w bazie Wnioskodawcy i jej wynik będzie pozytywny, warunki cenowe produktu przedstawione w ofercie zostaną obniżone do poziomu promocyjnego, dedykowanego wiarygodnym Klientom Wnioskodawcy. Jeżeli Klient zainteresowany będzie kontynuowaniem procesu kliknie w link zawierający odnośnik do dalszej części wniosku kredytowego znajdującego się na stronie internetowej Banku. Klient wypełnia wniosek kredytowy wpisując wymagane dane, następnie wysyła ów wniosek o produkt w celu przedstawienia przez Bank wiążącej oferty kredytowej przygotowanej na podstawie danych podanych przez Klienta we wniosku kredytowym. W przypadku akceptacji przez Klienta warunków oferty kredytowej dochodzi do zawarcia umowy kredytowej pod warunkiem zawieszającym.

Mając na względzie rekomendacje Komisji Nadzoru Finansowego, umowa może być zawarta z Klientem w trybie uproszczonym lub standardowym. Tryb uproszczony stosowany jest w przypadku produktów nisko kwotowych i umożliwia przyjęcie od Klienta ustnego oświadczenia o uzyskiwanych dochodach oraz zawarcie umowy zdalnie poprzez kanały elektroniczne Banku. W przypadku wyższych kwot, wymagane jest zawarcie umowy pisemnie, za pośrednictwem kuriera, który dostarcza Klientowi umowę do podpisu oraz odbiera od niego wymagane dokumenty, a następnie odsyła je do weryfikacji w Banku.

Zgodnie z wymogami przyjętymi przez Bank, umowa warunkowa zostaje podpisana łącznie przez przedstawiciela Banku oraz pełnomocnika Wnioskodawcy, których nazwiska widnieją w komparycji umowy. W przypadku zawarcia umowy w trybie uproszczonym, Klientowi dostarczana jest umowa w wersji elektronicznej opatrzona faksymile przedstawiciela Banku i pełnomocnika Wnioskodawcy. Warunek zawieszający umowy zostaje spełniony w przypadku potwierdzenia przez Wnioskodawcę poprawności przeprowadzenia procesu kredytowego (poprawności danych wprowadzonych przez Klienta we wniosku kredytowym) lub upływu określonego czasu od momentu podpisania umowy przez Klienta, który to upływ czasu rozumiany będzie jako brak zidentyfikowania przez Wnioskodawcę potrzeby dodatkowej weryfikacji danej umowy. Z uwagi na specyfikę procesu zdalnego, którego nadrzędnym celem jest jak najszybsza finalizacja zawarcia umowy z Klientem oraz natychmiastowe udostępnienie produktu kredytowego, czas na przeprowadzenie przez Wnioskodawcę kontroli przebiegu procesu kredytowego w trybie uproszczonym jest ograniczony do kilku minut, podczas których pełnomocnik Wnioskodawcy ma możliwość podjęcia wniosku i skontrolowania poprawności danych. Dodatkowa weryfikacja procesu przez Wnioskodawcę ma na celu minimalizację ryzyka Banku związanego z próbami wyłudzeń poprzez podanie przez Klienta fikcyjnych danych we wniosku kredytowym. Bank w procesie weryfikacji wniosku kredytowego posługuje się danymi wewnętrznymi oraz informacjami na temat wiarygodności Klienta pozyskanymi ze źródeł zewnętrznych (w tym pozyskanymi w ramach Weryfikacji Wstępnej). Przy czym z uwagi na uwarunkowania prawne, czynności w zakresie końcowej oceny zdolności kredytowej Klienta mogą być wykonywane wyłącznie przez Bank i nie podlegają outsourcingowi. Po spełnieniu warunku zawieszającego dochodzi do skutecznego zawarcia umowy kredytowej. Klient w formie wiadomości sms otrzymuje od Wnioskodawcy potwierdzenie zawarcia umowy kredytowej pomiędzy nim a Bankiem oraz o postawieniu środków z umowy kredytowej do jego dyspozycji. W przypadku procesu uproszczonego, wiadomość SMS generowana jest automatycznie, w momencie uruchomienia produktu, natomiast w procesie standardowym, wysyłka inicjowana jest przez pracownika Wnioskodawcy weryfikującego umowę, który potwierdza fakt jej zawarcia.

Wartość umów kredytowych zawartych w ramach procesu internetowego za pośrednictwem Wnioskodawcy zostanie uwzględniona przy kalkulacji wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy za dany okres rozliczeniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Banku w ramach procesu internetowego korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy

Opisane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Banku w ramach procesu internetowego korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług,

W opinii Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów łub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług pośrednictwa. W tym zakresie można się posiłkować definicją językową tego pojęcia. Wg Słownika Języka Polskiego PWN przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakiś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwienie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

Ponadto przy interpretacji pojęcia pośrednictwa należy mieć na uwadze przede wszystkim orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej; TSUE). W wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 TSUE Volker Ludwig Trybunał wyraził opinię, że czynności zwolnione z opodatkowania na mocy art. 13 VI Dyrektywy powinno się definiować, biorąc pod uwagę charakter świadczonych usług, nie zaś osobę je świadczącą lub odbiorcę. Przepis ten nie odnosi się bowiem w ogóle do tych ostatnich podmiotów. Stąd wykonane przez pośrednika usługi powinny przede wszystkim tworzyć odrębną całość i w konsekwencji spełniać podstawowe funkcje usługi pośrednictwa. Trybunał przytoczył również własną definicję działalności pośrednictwa:

„(...) Pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”.

Z powołanego wyżej orzeczenia TSUE wynika, że istotą pośrednictwa w zakresie usług finansowych jest kojarzenie kontrahentów transakcji finansowych przez podmiot trzeci, który nie musi być stroną o świadczenie usług finansowych (kredytu, pożyczki). Pośrednik może zarówno sam zawierać umowę z klientem, jak też ograniczać się do nakłaniania klienta do zawarcia tej umowy z innym podmiotem. Działania pośrednika powinny być skierowane jednak zawsze na doprowadzenie do zawarcia umowy, a liczba i wartość zawartych umów powinna mieć wpływ na wysokość jego wynagrodzenia.

Odnosząc powyższe uwagi do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w wyniku działań podejmowanych przez Wnioskodawcę dochodzi do skojarzenia Klienta z Bankiem, przekazywania wymaganych informacji i danych niezbędnych do zawarcia umowy kredytowej, a w konsekwencji dzięki aktywności Wnioskodawcy dochodzi do samego zawarcia umowy między Klientem a Bankiem.

Można zatem stwierdzić, że celem działania Wnioskodawcy jest dążenie do zawarcia umów kredytowych o jak największej wartości, gdyż mają one wpływ na wysokość należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia.

W kontekście świadczenia usług pośrednictwa przy wykorzystaniu serwisów internetowych warto podkreślić, że w wyroku TSUE w sprawie C-2/95 SDC zostało zaakcentowane, że przepisy Dyrektywy VAT nie ograniczają możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do czynności związanej z udzielaniem kredytów i pośrednictwem kredytowym „całkowicie lub częściowo wykonanym za pomocą środków elektronicznych lub techniką manualną”.

Czynności wykonywane z wykorzystaniem internetowych platform transakcyjnych mogą nosić cechy typowe dla usług pośrednictwa. We wspomnianym już wyroku TSUE C-453/05 Volker Ludwig Trybunał podkreślił, że podstawą kwalifikacji danej czynności do grupy usług finansowych zwolnionych z VAT ma być charakter świadczeń wykonujących je podmiotów i należy uznać, że nie tracą swojego charakteru w zależności od metod, mechanizmów czy środków, za pomocą których są świadczone.

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane przez niego czynności nie mają charakteru czynności wyłącznie w zakresie udostępnienia informacji stronom transakcji finansowej. W szczególności, usługi Wnioskodawcy nie powinny zostać uznane za usługi promocji, czy też usługi marketingowe. Nie polegają one bowiem tylko na promowaniu możliwości skorzystania z oferty kredytowej Banku, ale obejmują czynności umożliwiające Klientowi zapoznanie się z ofertą Banku, wypełnienie w systemie wniosku kredytowego, weryfikację danych w nim zawartych, przekazanie danych do Banku, a także, w przypadku zawarcia umowy kredytowej, podpisanie umowy kredytowej.

Zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi nie ograniczają się również do świadczenia usług hostingowych, tj. do udostępniania miejsca na stronie internetowej.

Wnioskodawca nie tylko oddaje przestrzeń na stronie internetowej, ale również zapewnia narzędzia stwarzające możliwość zapoznania się z ofertą Banku, pobrania i wypełnienia wniosku kredytowego, a w rezultacie tego zawarcie umowy i nabycie produktu. Poza samym przekazywaniem informacji Wnioskodawca tworzy bądź nabywa narzędzia, a następnie udostępnia je w celu nawiązania kontaktu i zawarcia umowy.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jego usługi świadczone przez internet podlegają zwolnieniu z VAT znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych. Pogląd taki został wyrażony w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 922/12 oraz I FSK 923/12.

W powołanych orzeczeniach NSA potwierdził możliwość zastosowania zwolnienia z VAT w sytuacji, gdy na podstawie umowy podatnik zobowiązuje się do pozyskania za pośrednictwem strony internetowej klientów dla instytucji finansowych, jeśli na tej stronie zamieszczone są informacje o oferowanych produktach finansowych oraz za jej pośrednictwem klient może wypełnić wniosek o nabycie takiego produktu i zawarcie umowy z instytucją finansową.

Stanowisko zgodne z przedstawionym w ww. orzeczeniach zostało wyrażone również w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2013 r. sygn. IPPP1/443-845-13-2/P, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika prowadzącego portal internetowy zawierający narzędzia umożliwiające użytkownikowi zawieranie umów z instytucjami finansowymi, że wynagrodzenie dla właściciela portalu za świadczone usługi stanowi wynagrodzenie za usługę pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek, zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.