Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.844.2016.1.JL
z 14 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń wykonywanych na rzecz Spółki oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie świadczeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń wykonywanych na rzecz Spółki oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie świadczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność polegającą na dystrybucji samochodów marek X, Y oraz Z w Polsce. Zgodnie z charakterem prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka nabywa samochody osobowe i ciężarowe zasadniczo w celu dalszej ich odsprzedaży. Wnioskodawca sprzedaje także części zamienne, których odbiorcą są przeważnie autoryzowane sieci obsługi serwisowej producentów marek X i Y (dalej: ASO). Przedmiotowe części są wykorzystywane przez ASO do naprawy samochodów wyżej wymienionych marek.

Celem intensyfikacji sprzedaży oryginalnych części zamiennych do samochodów marek X i Y Spółka zamierza nawiązać współpracę z wybranymi firmami ubezpieczeniowymi (dalej: Ubezpieczyciel). W ramach zawartej umowy / porozumienia pomiędzy Ubezpieczycielem a Spółką (dalej: Umowa), Ubezpieczyciel zobowiąże się do podejmowania wobec swoich klientów (tj. ubezpieczonych, którzy zawarli z nim umowę ubezpieczenia) działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Spółkę. Ubezpieczony ma co do zasady swobodę co do wyboru miejsca naprawy pojazdu (w ramach opłaconej opcji ubezpieczenia pojazdu). Ubezpieczyciel będzie jednak sugerować właścicielowi uszkodzonego pojazdu preferowane miejsce naprawy, w tym ASO. Ostateczna decyzja o wyborze miejsca naprawy podejmowana jest każdorazowo przez właściciela uszkodzonego pojazdu, niemniej jednak wpływ na przedmiotowy wybór może mieć rekomendacja / wskazanie ze strony Ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel również kieruje szkodę do likwidacji do ustalonego punktu napraw, czyli musi zatwierdzić wybór punktu przez ubezpieczonego.

Wnioskodawca i Ubezpieczyciel uzgodnili, iż w ramach nawiązanej współpracy, Spółka - w zamian za podejmowanie działań w celu zwiększenia liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych - będzie wypłacała Ubezpieczycielowi określoną kwotę w ustalonych odcinkach czasu (dalej: Wynagrodzenie oraz Okresy Rozliczeniowe).

Ustalone między Spółką a Ubezpieczycielem Wynagrodzenie będzie:

• co do zasady kalkulowane jako określony procent wartości oryginalnych części zamiennych wykorzystanych do naprawy szkody przez ASO;
  

• obejmować wyłącznie przypadki zakupu i wykorzystania przez ASO oryginalnych części marek X i Y;
  
  • zakup ten dotyczyć może zarówno napraw dokonywanych w ramach likwidacji przez Ubezpieczyciela szkód z ubezpieczenia auto casco (dalej: AC), jak ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (dalej: OC), czy też bezpośredniej likwidacji szkód (dalej: BLS);
  • konieczne jest, aby naprawa dokonana została (i) bezpośrednio z polisy sprzedanej przez Ubezpieczyciela (wynagrodzenie nie dotyczy zatem przypadków regresu do Ubezpieczyciela z innych towarzystw, gdyż wówczas Ubezpieczyciel nie ma wpływu na wybór punktu napraw) oraz (ii) w ASO, które nabyło w tym celu oryginalne części zamienne. Warunki te muszą być spełnione łącznie;

• uzależnione od wyników działań podejmowanych przez Ubezpieczyciela;
  
  • procent wartości oryginalnych części zakupionych i wykorzystanych przez ASO do naprawy należny będzie Ubezpieczycielowi jedynie w przypadku, gdy wartość obrotu oryginalnymi częściami Spółki wynikająca z działań konkretnego Ubezpieczyciela będzie wyższa w porównaniu do roku poprzedniego. W przeciwnym wypadku wynagrodzenie Ubezpieczyciela stanowić będzie stała kwota wyrażona w PLN i określona w Umowie.
  
  

Poniżej przedstawione zostały przypadki, które objęte będą kalkulacją Wynagrodzenia (według powyższych dwóch wariantów zależnych od końcowego poziomu obrotów):

• Właściciel pojazdu marki X /Y zgłasza Ubezpieczycielowi szkodę w ramach wykupionego ubezpieczenia AC. Po zgłoszeniu wystąpienia szkody Ubezpieczyciel zakłada w systemie nowy wniosek. Wniosek uwzględnia wskazanie przez Ubezpieczyciela miejsca usunięcia szkody, przy czym ostateczna decyzja należy do właściciela pojazdu. Ubezpieczyciel w trakcie wywiadu z właścicielem pojazdu może skierować uszkodzony pojazd marki X /Y do ASO, a tym samym podjąć działania mające na celu przekonanie właściciela pojazdu do podjęcia decyzji o naprawie samochodu w poleconym ASO. W przypadku wyboru ASO dalsza część procesu likwidacji szkody odbywa się w ASO.
  

• Właściciel pojazdu marki X /Y nieubezpieczony u Ubezpieczyciela zgłasza szkodę spowodowaną przez pojazd ubezpieczony u Ubezpieczyciela (bezpośrednie zgłoszenie szkody do Ubezpieczyciela w celu naprawy z polisy OC sprawcy wykupionej u Ubezpieczyciela), z którym Spółka ma zawartą Umowę. Po zgłoszeniu wystąpienia szkody Ubezpieczyciel zakłada w systemie nowy wniosek. Wniosek uwzględnia wskazanie przez Ubezpieczyciela miejsca usunięcia szkody, przy czym ostateczna decyzja należy do właściciela pojazdu. Ubezpieczyciel w trakcie wywiadu z właścicielem pojazdu może skierować uszkodzony pojazd marki X /Y do ASO, a tym samym podjąć też działania mające na celu przekonanie właściciela pojazdu do podjęcia decyzji o naprawie samochodu w poleconym ASO. W przypadku wyboru ASO dalsza część procesu likwidacji szkody odbywa się w ASO.
  

• Właściciel pojazdu marki X /Y zgłasza Ubezpieczycielowi, z którym łączy go umowa OC, szkodę spowodowaną przez pojazd nieubezpieczony u Ubezpieczyciela, w ramach (BLS). Po zgłoszeniu wystąpienia szkody Ubezpieczyciel zakłada w systemie nowy wniosek. Wniosek uwzględnia wskazanie przez Ubezpieczyciela miejsca usunięcia szkody, przy czym ostateczna decyzja należy do właściciela pojazdu. Ubezpieczyciel w trakcie wywiadu z właścicielem pojazdu może skierować uszkodzony pojazd marki X /Y do ASO, a tym samym podjąć też działania mające na celu przekonanie właściciela pojazdu do podjęcia decyzji o naprawie samochodu w poleconym ASO. W przypadku wyboru ASO dalsza część procesu likwidacji szkody odbywa się w ASO. Następnie Ubezpieczyciel niezależną drogą skieruje wniosek o regres poniesionych kosztów do ubezpieczyciela sprawcy.
  
  
  

Otwarcie wniosku w systemie Ubezpieczyciela kieruje daną sprawę do ASO, gdzie w momencie pojawienia się pojazdu wymagającego naprawy następuje założenie w systemie nowego zlecenia wykonania prac. Zlecenie to obejmuje obowiązkowo wskazanie indywidualnego numeru nadwozia pojazdu (numer VIN) oraz informację o ubezpieczycielu, który dokonał skierowania danego pojazdu do ASO. Likwidacja szkody udokumentowana zostanie fakturą VAT wystawioną przez ASO na właściciela pojazdu. Umowa zawarta przez Spółkę zakłada, iż wynagrodzenie dotyczy wyłącznie zakupów udokumentowanych fakturami, których płatnikiem jest Ubezpieczyciel. Ubezpieczyciel powinien zostać wskazany na fakturze jako płatnik, z wyjątkiem przypadków gdy brak jest technicznie takiej możliwości (ze względu na ograniczenia systemu wystawiania faktur). Spółka dokonywać będzie weryfikacji podmiotu będącego płatnikiem danej faktury celem jest zakwalifikowania - albo nie - do kalkulacji Wynagrodzenia.

Podsumowując, podstawą do wypłaty Wynagrodzenia Ubezpieczycielowi jest spełnienie łącznie następujących warunków:

• szkoda naprawiana jest z polisy sprzedanej przez Ubezpieczyciela,
  

• faktura, której płatnikiem jest Ubezpieczyciel, wystawiona została przez ASO i dokumentuje nabycie oryginalnych części zamiennych marek X lub Y,
  

• Ubezpieczyciel wskazuje ASO jako miejsce pierwotnego zgłoszenia szkody,
  

• Ubezpieczyciel podejmuje działania skierowane do właściciela uszkodzonego pojazdu marki X /Y mające na celu dokonanie naprawy w rekomendowanym ASO,
  

• Ubezpieczyciel jako płatnik jest bezpośrednio obciążany kosztami naprawy (przypadki regresu szkody do Ubezpieczyciela nie są objęte Umową).
  
  
  

Co ważne, wypłata Wynagrodzenia liczonego jako procent wartości nabytych i wykorzystanych przez ASO części zamiennych jest dodatkowo uwarunkowana wykazaniem przez Ubezpieczyciela skuteczności podejmowanych działań (zwiększenie obrotu Spółki częściami zamiennymi). W przypadku, gdy świadczone przez Ubezpieczyciela usługi nie skutkują wzrostem obrotów jest on upoważniony jedynie do wynagrodzenia określonego jako stała kwota w PLN (zgodnie z Umową).

Mając na celu kontrolę i ocenę jakości usług świadczonych na rzecz Spółki przez Ubezpieczyciela, co ma wpływ na wysokość jego Wynagrodzenia, Spółka zamierza wprowadzić system weryfikacyjny dedykowany współpracy z Ubezpieczycielem. Spółka dokonywać będzie porównania dokumentów dostarczonych przez Ubezpieczyciela (wykaz zapłaconych faktur na rzecz ASO X zawierający numery VIN naprawionych pojazdów) z raportami generowanymi w wewnętrznych systemach używanych przez Spółkę (wskazującymi numer VIN pojazdu). Na tej podstawie Spółka będzie porównywać wysokość osiągniętych obrotów oryginalnymi częściami zamiennymi udokumentowanymi fakturami dostarczonymi od Ubezpieczyciela w danym półroczu bądź roku kalendarzowym z obrotami okresów poprzednich. Wynik kontroli wpływał będzie na wysokość wynagrodzenia Ubezpieczyciela. Strony ustalą w Umowie Okresy Rozliczeniowe, w jakich Ubezpieczycielowi wypłacane będzie Wynagrodzenie. Prawdopodobnie będą to okresy półroczne lub roczne. Strony planują dokumentowanie rozliczeń w drodze wystawienia przez Ubezpieczyciela faktury VAT. Spółka będzie gromadziła faktury od Ubezpieczyciela oraz otrzymane od ASO raporty wykonanych napraw z użyciem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Spółkę, jako dowody potwierdzające wyświadczenie na jej rzecz usługi.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, posiadającym pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane świadczenie wykonywane przez Ubezpieczyciela za Wynagrodzeniem ze strony Spółki stanowić będzie świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o VAT?
2. Czy Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Ubezpieczyciela dokumentujących Wynagrodzenie za podejmowane przez niego działania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Świadczenie wykonywane za Wynagrodzeniem przez Ubezpieczyciela na rzecz Wnioskodawcy, polegające na aktywnym polecaniu ASO jako preferowanych punktów napraw samochodów marki X i Y, w wyniku czego ma dojść do zwiększenia liczby napraw w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę, stanowić będzie świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o VAT.
2. Przysługiwać mu będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od Ubezpieczyciela.<
   
   

Pytanie 1.

Charakter świadczenia

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT) podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zaś zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) ustawy o VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej:
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Analizując charakter świadczenia usług należy zatem zauważyć, że pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Definicja świadczenia usług w ustawie o VAT jest bardzo szeroka i nie wskazuje na konkretne przesłanki, które przesądzają, że dana czynność stanowi - lub też nie stanowi - świadczenia usług. Niemniej, w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wypracował klasyfikację określonych świadczeń jako usługi dla celów podatku VAT. W dotychczasowych wyrokach (przykładowo, wyroki w sprawach C-154/80 - Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA, C-102/86 - Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, C-16/93 - R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, C-213/99 - Jose Teodoro de Andrade przeciwko Director da Alfandega de Leixoes, C-404/99 - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej) TSUE sformułował następujące przesłanki, pozwalające uznać daną czynność za usługę podlegającą opodatkowaniu VAT:

1. występowanie bezpośredniego beneficjenta świadczenia, tj. podmiotu, który odnosi korzyść z tytułu realizacji świadczenia (warunek 1);
2. istnienie stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, w wykonaniu którego usługa jest świadczona (warunek 2);
3. świadczeniu odpowiada świadczenie wzajemne (wynagrodzenie; warunek 3);
4. istnienie bezpośredniego i wyraźnego związku pomiędzy świadczeniem a otrzymanym w zamian za nie wynagrodzeniem (warunek 4).
   
   

Sformułowane przez TSUE przesłanki są powszechnie stosowane przez polskie sądy administracyjne oraz organy podatkowe. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 września 2013 r. (I FSK 1315/12) wyjaśnił, że „(...) o usługach za wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu. Związek, o którym mowa, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie. Taki pogląd Sądu znajduje bowiem swoje odzwierciedlenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, gdzie podkreśla się, że koncepcja świadczenia usług zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą i uzyskiwanym wynagrodzeniem.”

Stanowisko powyższe potwierdzają także organy podatkowe (np. stanowisko Ministra Finansów w interpretacjach z dnia 1 sierpnia 2014 r. nr IPPP1/443-607/14-2/MP oraz z dnia 7 sierpnia 2013 r. nr IPPP1/443-595/13-3/MP).

Należy wobec tego przyjąć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Co warte podkreślenia, sama kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć TSUE. I tak w przywołanym wcześniej wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także przywołane orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Co szczególnie istotne, w świetle orzecznictwa TSUE związek pomiędzy wynagrodzeniem a usługą powinien być wyraźny i bezpośredni. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Podmiot dokonujący świadczenia powinien zaś mieć prawo do żądania od nabywcy lub osoby trzeciej zapłaty czy jej ekwiwalentu (np. świadczenia wzajemnego).

Zestawiając przytoczone przepisy oraz poglądy z niniejszego wniosku, należy uznać, że wszystkie ww. warunki dla uznania, że pomiędzy Wnioskodawcą a Ubezpieczycielem dochodzi do świadczenia usług zostały spełnione.

Warunek 1.

W relacji występującej między Wnioskodawcą a Ubezpieczycielem, Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia wykonywanego przez Ubezpieczyciela, polegającego na podejmowaniu działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Ubezpieczyciel zobowiązał się do podejmowania działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Spółkę. Ubezpieczony ma co do zasady swobodę co do wyboru miejsca naprawy pojazdu. W gestii Ubezpieczyciela pozostaje jednak wskazanie / sugerowanie właścicielowi uszkodzonego pojazdu preferowanego miejsca jego naprawy, tj. skierowanie go do określonego ASO lub innej stacji napraw. Ostateczna decyzja o wyborze miejsca naprawy podejmowana jest każdorazowo przez właściciela uszkodzonego pojazdu, niemniej jednak wpływ na przedmiotowy wybór może mieć rekomendacja / wskazanie ze strony Ubezpieczyciela.

Nie ulega zatem wątpliwości, że wszelkie działania Ubezpieczyciela w zakresie sugerowania / polecania napraw w ASO przy użyciu oryginalnych części będą wymierną korzyścią Wnioskodawcy polegającą na zwiększeniu obrotów częściami zamiennymi, a tym samym na wzroście całościowych wyników sprzedaży Spółki.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem działań realizowanych przez Ubezpieczyciela. O powyższej zależności świadczy bowiem bezpośredni wpływ działań Ubezpieczyciela na zwiększenie sprzedaży części zamiennych oferowanych przez Spółkę, a w konsekwencji na jej całościowy wynik sprzedaży.

Warunek 2.

Wnioskodawcę i Ubezpieczyciela będzie łączył stosunek prawny, w wykonaniu którego Ubezpieczyciel zobowiązuje się do podejmowania działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę.

Zaznaczyć należy, że w myśl art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Tak więc to strony w umowach cywilnoprawnych określają zakres czynności, które składają się na daną transakcję. W tym wypadku zakres współpracy uregulowany zostanie w umowie/porozumieniu i obejmie on podejmowanie wszelkich działań i aktywności w obszarze polecania ASO jako preferowanych punktów napraw samochodów marki X i Y, efektem czego ma być zwiększenie liczby przypadków naprawy uszkodzonych pojazdów w punktach ASO przy wykorzystaniu oryginalnych części X / Y.

Warunek 3.

Świadczeniu Ubezpieczyciela odpowiada świadczenie wzajemne - wynagrodzenie, jakie będzie wypłacał Wnioskodawca.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. A zatem to strony w zawieranych umowach określają rodzaj i wysokości wynagrodzenia z tytułu wykonywanych świadczeń.

Zgodnie z art. 29a ust 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania co do zasady jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W zamian za świadczenie polegające na podjęciu dodatkowych działań i aktywności w obszarze polecania ASO jako preferowanych punktów napraw samochodów marki X i Y, Wnioskodawca będzie wypłacał Ubezpieczycielowi należne Wynagrodzenie. Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, ustalone między Spółką a Ubezpieczycielem Wynagrodzenie będzie co do zasady kalkulowane jako określony procent wartości oryginalnych części zamiennych wykorzystanych do naprawy szkody przez ASO.

W ocenie Wnioskodawcy, Wynagrodzenie będzie stanowiło cenę za świadczenie przez Ubezpieczyciela usług polegających na polecaniu i rekomendacji ASO, jako miejsca dokonywania napraw. Zatem stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, należy je w całości potraktować jako podstawę opodatkowania VAT dotyczącą świadczenia Ubezpieczyciela.

Innymi słowy, w ramach świadczonych przez siebie usług Ubezpieczyciel będzie miał prawo domagać się wypłaty wynagrodzenia od Wnioskodawcy. Co do zasady, wysokość wynagrodzenia uzależniona będzie od skuteczności jego działań, które w rezultacie mają przełożyć się na wzrost obrotu oryginalnymi częściami zamiennymi oferowanymi przez Spółkę. W zamian za czynności podjęte przez Ubezpieczyciela, Wnioskodawca zaakceptuje zobowiązanie do wypłaty wynagrodzenia. Ekwiwalentność świadczonej usługi znajdzie odzwierciedlenie w umowie pomiędzy stronami.

Warunek 4.

Pomiędzy świadczeniem polegającym na podejmowaniu działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę a otrzymanym w zamian za nie wynagrodzeniem istnieje bezpośredni i wyraźny związek.

Podkreślić należy, że aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Ubezpieczyciel będzie wynagradzany za świadczone usługi polecenia i rekomendacji ASO jako miejsca naprawy pojazdów. Jakkolwiek ostateczna decyzja o wyborze miejsca naprawy pojazdu będzie należeć do właściciela pojazdu, niemniej kluczowy wpływ na przedmiotowy wybór ma rekomendacja / wskazanie ze strony Ubezpieczyciela. Proponowane w umowie i porozumieniu między stronami Wynagrodzenie będzie uzależnione od podejmowanych czynności oraz ich efektu. Niejednokrotnie bowiem mimo usilnych działań i rekomendacji zakupu określonego produktu / usługi, nabywca na bazie własnych przekonań decyduje się na wybór innego produktu/usługi. W związku z powyższym Wynagrodzenie będzie kalkulowane jako:

• stała kwota wyrażona w PLN, jeżeli obroty Wnioskodawcy na częściach zamiennych nie ulegną zwiększeniu w porównaniu z rokiem poprzednim, co nie zmienia faktu iż Wnioskodawca podejmował działania rekomendacji i promocji, i tym samym otrzyma należne wynagrodzenie, lub
  

• określony procent wartości oryginalnych części zamiennych wykorzystanych do naprawy szkody przez ASO, jeżeli obroty Wnioskodawcy na częściach zamiennych ulegną zwiększeniu w porównaniu z rokiem poprzednim.
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy istnieje bezsporny związek pomiędzy usługą polegającą na podejmowaniu działań (promocji / rekomendacji) mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę a wysokością świadczenia wzajemnego Spółki. Co jest równoznaczne ze spełnieniem warunku 4.

Podsumowując argumentację wskazaną w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ocenie Wnioskodawcy, zobowiązanie Ubezpieczyciela do prowadzenia aktywnych działań mających na celu zwiększenie liczby napraw pojazdów marki X i Y dokonywanych w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę w zamian za ustalone pomiędzy stronami wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że tzw. „usługa polecania” jest popularna m.in. w branży usług finansowych. Organy podatkowe nie kwestionują bowiem istoty przedmiotowego świadczenia i zgodnie traktują je jako usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 marca 2015 r. (sygn. IBPP1/443-1187/14/AW) stwierdził bowiem, że „Wnioskodawca świadcząc usługi „polecenia klienta” doradcy finansowemu, czyli usługi przekazywania danych za zgodą i wiedzą klientów, mające na celu ułatwienie kontaktu pomiędzy klientem a doradcą finansowym, niestanowiące - jak wskazano we wniosku - usług doradztwa, ani usług prawniczych, będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z poszerzeniem działalności gospodarczej o usługi „polecenia klienta” doradcy finansowemu, gdyż przedmiotowe usługi nie stanowią usług wyłączających prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego”.

Wątpliwości co do uznania, iż świadczenia polegające na rekomendacji powinny być traktowane jak usługi w rozumieniu ustawy o VAT nie miał także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 listopada 2011 r. (sygn. IPPP2/443-916/11-4/MM). Jego zdaniem bowiem „(...) opłata wnoszona na rzecz Wnioskodawcy przez inny ośrodek szkoleniowy za rekomendację ośrodka nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, bowiem usługa rekomendacji nie spełnia kryteriów przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT. Brak jest również innych przepisów w zakresie zwolnień przedmiotowych, na podstawie których należałoby zwolnić tą usługę z opodatkowania podatkiem VAT”.

Pytanie 2.

W myśl art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym oraz w analizie dokonanej w ramach pytania nr 1, Ubezpieczyciel zobowiązał się do podejmowania dodatkowych działań i aktywności w obszarze polecania ASO jako preferowanych punktów napraw samochodów marki X i Y, co zdaniem Wnioskodawcy stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Efektem przedmiotowych usług ma być zwiększenie liczby przypadków naprawy uszkodzonych pojazdów w punktach ASO przy wykorzystaniu oryginalnych części X / Y oferowanych przez Spółkę. Zwiększenie obrotów częściami zamiennymi wpłynie z kolei po stronie Spółki na bezpośredni wzrost wyników sprzedaży opodatkowanej VAT.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż istnieje związek między nabyciem usług świadczonych przez Ubezpieczyciela a wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, w ocenie Spółki przysługuje jej, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących świadczenie usług polegających na aktywnym polecaniu ASO jako preferowanych punktów napraw samochodów marki X i Y, w wyniku czego ma dojść do zwiększenia liczby napraw w ASO z wykorzystaniem oryginalnych części zamiennych oferowanych przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.