Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.946.2016.1.MAP
z 4 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu świadczenia usług transportu drogowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na przewozie ładunków samochodem ciężarowym powyżej 3,5 tony, wykonywanym powierzonym środkiem transportowym (niestanowiącym Jego własności). Działalność gospodarcza prowadzona jest w zakresie transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z), a w jej ramach świadczone są usługi na rzecz tylko jednego kontrahenta (wg spisanej umowy) i dotyczą kierowania jego pojazdami na terytorium Polski i Krajów Europy.

Najważniejsze dwa podpunkty podpisanej umowy o współpracy brzmią następująco:

1. Przedmiotem umowy jest ustalenie zasad świadczenia przez usługodawcę w ramach swojego przedsiębiorstwa, a zlecenie usługobiorcy usług kierowania pojazdem.
2. Usługi kierowania pojazdem polegać będą na powierzeniu przez usługodawcę pojazdu należącego do usługobiorcy i dostarczeniu z tytułu każdorazowego zlecenia usługobiorcy ładunków z miejsca ich pobrania (miejsca załadunku) do miejsca ich przeznaczenia (miejsca rozładunku) oraz dopełnienia wszelkich czynności związanych z dostawą i ochroną ładunków, w tym z pobraniem ładunku, odpowiednim jego rozmieszczeniem, zabezpieczeniem, dokonaniem ewentualnej odprawy celnej, wydaniem ładunku upoważnionemu odbiorcy.
   
   

Wnioskodawca nie posiada licencji na przewóz towarów, powyższą licencję posiada firma zlecająca transport. Symbol PKWiU, który dotyczy wykonywanych przez Wnioskodawcę usług jest określony kodem 74.50.23-00.20.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach działalności gospodarczej transportu drogowego towarów pojazdem o ładowności powyżej 3,5 ton, gdy usługi te świadczone są powierzonym środkiem transportowym, to przychód uzyskany ze świadczenia tych usług, tj. usług transportowych (w tym kierowania pojazdem) oraz innych czynności z tym związanych (załadunku i rozładunku, obsługi, odpraw celnych, ...) podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jest analogiczne do stanowiska jakie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wydając interpretację indywidualną z dnia 18 lutego 2014 r., Nr IPTPB1/415-723/13-4/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 cyt. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Podkreślić jednakże należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik ten zawiera wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli podatnicy wymienieni w ust. 1 pkt 6 nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 7, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku, gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zgodnie ze Współczesnym Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r., pod pojęciem „tabor” należy rozumieć ogół środków transportu danego rodzaju jakiegoś przedsiębiorstwa, miasta, państwa itp.: tabor samochodowy, tramwajowy, kolejowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na przewozie ładunków samochodem ciężarowym powyżej 3,5 tony, wykonywanym powierzonym środkiem transportowym (niestanowiącym Jego własności). Działalność gospodarcza prowadzona jest w zakresie transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z), a w jej ramach świadczone są usługi na rzecz tylko jednego kontrahenta (wg spisanej umowy) i dotyczą kierowania jego pojazdami na terytorium Polski i Krajów Europy.

Przenosząc opisane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego towarów o ładowności powyżej 2 ton, istotne znaczenie ma sama techniczna możliwość łącznego przewiezienia ładunku o określonym tonażu z uwzględnieniem ciągniętej za samochodem przyczepy, naczepy, itp.

Z treści przedmiotowego wniosku nie wynika, by zachodziły negatywne przesłanki określone w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, uniemożliwiające opodatkowanie przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jeżeli istotnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na transporcie drogowym towarów pojazdem o ładowności powyżej 2 ton, a usługi te w świetle odrębnych przepisów, niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, świadczone są powierzonym środkiem transportowym (niestanowiącym własności Wnioskodawcy), to przychód uzyskany ze świadczenia tych usług, tj. usług transportowych oraz innych czynności z tym związanych, tj.: pobraniem ładunku, odpowiednim jego rozmieszczeniem, zabezpieczeniem, dokonaniem ewentualnej odprawy celnej, wydaniem ładunku upoważnionemu odbiorcy, podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie jest kwestia, czy nie zachodzą okoliczności wyrażone w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkujące tym, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.