Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-2.4511.300.2016.3.JK
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) oraz pismem z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 25 listopada 2016 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.300.2016.1.JK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 25 listopada 2016 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 29 listopada 2016 r. Natomiast w dniu 2 grudnia 2016 r. (data nadania 1 grudnia 2016 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

Mając na uwadze wyjaśnienia zawarte w ww. piśmie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 7 grudnia 2016 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.300.2016.2.JK ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 7 grudnia 2016 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 12 grudnia 2016 r. Natomiast w dniu 15 grudnia 2016 r. (data nadania 14 grudnia 2016 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

Jednocześnie w obu wezwaniach poinformowano Zainteresowanego że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jak wynika z postanowienia Sądu Rejonowego, spadek po zmarłej w dniu xx grudnia 1989 r. na podstawie ustawy nabyli: Z, K oraz T po l/3 każdy z nich.

W związku ze śmiercią jednego ze spadkobierców, tj. K zm. w dniu xx czerwca 2014 r. spadek nabyły A oraz B po 1/2.

W skład spadku wchodziło spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy dokonali zgodnego działu spadku w ten sposób, że Z i T przejęli na współwłasność ww. nieruchomość w udziałach 1/2 każdy z wyżej wymienionych z jednoczesnym obowiązkiem zapłaty na rzecz A i B (spadkobierczynie po K) kwoty 77 000,00 zł

Kwota ta została przelana na wskazane w ugodzie przez Z konto, a Wnioskodawca jako współwłaściciel ww. nieruchomości oraz obowiązany solidarnie do pokrycia połowy spłaty udziałów B i A dokonał rozliczenia z Z.

W dniu 20 września 2016 r. aktem notarialnym oraz Wnioskodawca dokonali sprzedaży wspólnej nieruchomości w udziałach po 1/2 części spółdzielczego własnościowego oprawa do lokalu mieszkalnego (…).

Z uwagi na fakt, że nieruchomość została sprzedana po upływie 5 lat od chwili jej nabycia (spadkodawczyni zmarła w dniu xx grudnia 1989 r.) Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od kwoty sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości, którą Wnioskodawca odziedziczył w udziale 1/3. Najprościej mówiąc, z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego mamy do czynienia w sytuacji, gdy nieruchomość została sprzedana przed upływem pięciu lat kalendarzowych od daty jej nabycia. Kluczowe jest, że pięć lat należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (w moim przypadku jest to od roku 1990). Po tym okresie ustaje obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą nieruchomości, co ma miejsce w omawianym przypadku, albowiem okres 5 lat minął w 1995 roku.

Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić od „nadwyżki” udziału jaki pozyskał z chwilą działu spadku (ugoda z dnia 31 marca 2016 r.,).

Nabycie ponad udział w spadku nastąpiło w dacie działu spadku.

Wnioskodawca wraz z siostrą Z nabył dodatkowo udział 1/3 w przedmiotowej nieruchomości od A i B z obowiązkiem zapłaty na ich rzecz solidarnie kwoty 77 000 zł, tj. Wnioskodawca kwotę 38 500 zł oraz Z kwoty 38 500 zł, a w konsekwencji Zainteresowany oraz Z stali się współwłaścicielami w udziałach po 1/2 każde z nich powyżej opisanej nieruchomości.

Reasumując Z, T, A i B zgodnie dokonali działu spadku na rzecz T i Z w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przypadło na współwłasność w udziałach po 1/2 Z i T z obowiązkiem spłaty uczestniczek postępowania A i B w kwocie 77 000 zł.

W związku z zaistniałą sytuacją wnioskodawczyni i uczestnik postępowania jako współwłaściciele zobowiązani byli solidarnie do dokonania spłaty uczestniczek postępowania, czyli po 38 500 zł.

Z ugody sądowej wynika, że została zobowiązana do tego jedynie wnioskodawczyni Z, a w rzeczywistości spłaty dokonali solidarnie.

W związku z tym, że w ugodzie Sądu, nie zostało dość jasno sprecyzowane, że kwotę 77 000zł - spłata udziału 1/3, to kwota, którą ma T oraz Z zapłacić solidarnie na rzecz A oraz B Wnioskodawca składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, albowiem ma wątpliwości co do prawidłowości swojego postępowania w zaistniałym stanie faktycznym.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał dodatkowo, że nie posiada faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług dokumentujących poniesienie wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego. W chwili obecnej Zainteresowany nosi się zamiarem przeprowadzenia remontu i będzie takie faktury posiadał.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podatek dochodowy od osób fizycznych Zainteresowany musi zapłacić od nadwyżki jaką nabył z chwilą działu spadku wraz z Z, a co za tym idzie od kwoty 38 500 zł, którą zapłacił i czy od tej kwoty może odliczyć sobie koszty uzyskania – kwotę zapłaconego już podatku od spadku i darowizn w kwocie 2908,00 zł wymierzonego Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego?
2. Czy do kosztów uzyskania, które Zainteresowany będzie mógł sobie odliczyć od kwoty podatku do zapłaty można wliczyć wydatki poniesione na remont i modernizację zajmowanego na podstawie tytułu prawnego lokalu mieszkalnego po dacie nabycia „nadwyżki udziałów”?
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, jednoznacznie, że jest zainteresowany rozpatrzeniem wyłącznie odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. dotyczącego określenia przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty zapłaconego już podatku od spadku i darowizn. Reasumując Wnioskodawca wniósł o jednoznaczne wskazanie, czy od kwoty 38 500, 00 zł (kwota nadwyżki udziałów) może sobie odliczyć kwotę zapłaconego - podatku od spadku i darowizn w kwocie 2 908,00 zł. Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie dotyczy Jego osoby, albowiem okres sprzedaży nastąpił po okresie 5 lat. Sprzedaż nieruchomości po upływie 5 lat podatkowych od daty nabycia nie podlega zgodnie z ustawą opodatkowaniu. Jedynie „nadwyżka udziałów” jaką uzyskał w wyniku zgodnego działu spadku podlega opodatkowaniu, w przypadku Wnioskodawcy „nadwyżka udziałów” wynosi 38 500,00 zł (jest to kwota solidarnej spłaty udziałów A i B). W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi, w jakiej kwocie będzie musiał zapłacić podatek czy od kwoty 38 500,00 zł, czy też od kwoty 35 592,00 zł (minus kwota zapłaconego podatku od spadku i darowizn w kwocie 2 908,00 zł).

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest zatem odpowiedź na pytanie nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od osób fizycznych od sprzedaży nabytej nieruchomości z uwagi na upływ czasu 5 lat Urzędowi Skarbowemu nie jest należny, a jedynie Zainteresowany poczuwa się do zapłaty podatku od nadwyżki udziału jaki nabył z chwilą działu spadku, czyli od kwoty 38 500 zł minus koszty uzyskania w kwocie 2 908,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub praw, o których mowa w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub praw, o których mowa w cyt. przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu ww. przepisu, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub praw, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Natomiast z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu praw do nabycia spadku, sąd nie określa bowiem składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem, przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich; ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą więc własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Dział spadku może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli (współwłaściciela) lub nieodpłatnie bez żadnych spłat.

W tym miejscu wskazać należy, że dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej instytucji prawnej podatnik otrzymuje rzecz, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z taką sytuacją mamy właśnie do czynienia w przedmiotowej sprawie. Jak bowiem wynika z informacji zawartych we wniosku, w wyniku działu spadku przeprowadzonego w formie ugody sądowej na rzecz Wnioskodawcy przyznano 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym, gdy tymczasem w spadku nabył udział wynoszący 1/3.

Tak więc rzeczony lokal Wnioskodawca nabył w dwóch datach:

• w 1989 r. w drodze spadku po zmarłej,
• w 2016 r. w drodze działu spadku (ugoda) po zmarłym spadkobiercy K.
  
  

Następnie Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem dokonał zbycia lokalu mieszkalnego.

Powyższe oznacza, że jedynie przychód przypadający na udział w lokalu nabyty w 2016 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., gdyż zbycie udziału nabytego w spadku po zmarłej zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że sprzedając udział w przedmiotowym lokalu mieszkalnym w części nabytej w drodze działu spadku w 2016 r. Wnioskodawca uzyskał przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychodem tym jest kwota jaką Zainteresowany uzyskał od kupującego przypadająca na udział zbywany przez Zainteresowanego, a nie kwota 38 500,00 zł, czyli kwota którą Wnioskodawca przekazał siostrze. Kwotę przychodu Zainteresowany może obniżyć o stosowne koszty.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć m. in. związane ze zbyciem koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe. Koszty nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast koszty uzyskania przychodu, o których mowa w powyższej regulacji, należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zbywany udział w prawie do omawianego lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył nieodpłatnie (w drodze działu spadku po zmarłym K), co wynika wprost z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego. Z treści wniosku wynika bowiem, że to Z (na mocy ugody sądowej) została zobowiązana do spłaty innych spadkobierców zmarłego, tj. A i B (w wysokości 77 000 zł) w zamian za nabycie udziału w prawie do lokalu mieszkalnego przez nią oraz przez T. To że następnie T dokonał dobrowolnej (nie wynikającej z treści ugody) zapłaty kwoty 38 500 zł na rzecz Z nie oznacza, że na gruncie przedmiotowej sprawy nabył omawiane prawo odpłatnie.

Stosownie do wspomnianego art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c i ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e tej ustawy).

Brzmienie ww. przepisów nie pozostawia wątpliwości, że nie ma to być podatek zapłacony z jakiegokolwiek powodu przez zbywcę prawa do lokalu mieszkalnego, a wyłącznie z tytułu nabycia przez niego sprzedawanego prawa podlagającego opodatkowaniu. Innymi słowy, w sytuacji kiedy zbywane prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte w udziałach w dwojaki sposób i w dwóch datach, omawiany podatek (który może stanowić koszt uzyskania przychodu) należy przyporządkować do przychodów ze zbycia odpowiednich udziałów w prawie.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca zapłacił omawiany podatek – w kwocie 2908,00 zł – od części udziału w prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku w 1989 r., a więc od części udziału w omawianym prawie, która nie podlega opodatkowaniu – kwota ta nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w prawie do lokalu mieszkalnego nabytym w drodze działu spadku w roku 2015.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazania stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym podatek dochodowy od osób fizycznych od sprzedaży nabytej nieruchomości z uwagi na upływ czasu 5 lat Urzędowi Skarbowemu nie jest należny, a jedynie Zainteresowany poczuwa się do zapłaty podatku od nadwyżki udziału jaki nabył z chwilą działu spadku, czyli od kwoty 38 500 zł minus koszty uzyskania w kwocie 2 908,00 zł. – jest nieprawidłowe, gdyż jak wskazano powyżej dochodem podlegającym opodatkowaniu jest kwota uzyskana przez Zainteresowanego ze sprzedaży udziału w lokalu w części nabytej w 2016 r., której to kwoty Wnioskodawca nie może pomniejszyć o podatek od spadków i darowizn zapłacony z tytułu nabycia udziału w przedmiotowym prawie w drodze spadku.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały weryfikacji i analizie w ramach postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.