Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.894.2016.1.DP
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania na podjęcie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania na podjęcie działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jako osoba bezrobotna w dniu 17 sierpnia 2016 r. zawarła umowę z Urzędem Pracy o dofinansowanie na podjęcie działalności gospodarczej, która stanowi pomoc de minimis udzieloną na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wraz ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie Wnioskodawczyni złożyła również oświadczenie, że rezygnuje z możliwości odliczenia VAT od zakupów sfinansowanych dotacją. Od dnia 13 września 2016 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jako główny przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zgłosiła działalność prawniczą – PKD 69.10.Z. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawczyni przyznaną dotację w kwocie 19.144 zł brutto, przeznaczyła, w wyznaczonym terminie, tj. do dnia 7 października 2016 r., na zakupy zgodnie z postanowieniami regulaminu przyznawania dofinansowania i w dniach od 26 sierpnia 2016 r. do 21 września 2016 r. dokonała zakupu wyposażenia i materiałów niezbędnych do wykonywania działalności.

Dokonane w ramach dotacji wydatki zostały udokumentowane:

1. Fakturami VAT:
   
   
   
   1. program M. (na kwotę 731,71 zł);
      
   2. program prawniczy L. (na kwotę 2.200,05 zł);
      
   3. fotel biurowy (na kwotę 272,36 zł);
      
   4. biurko (na kwotę 357,00 zł);
      
   5. krzesło do poczekalni (na kwotę 276,59 zł);
      
   6. stolik do poczekalni (na kwotę 202,00 zł);
      
   7. zestaw do sali konferencyjnej (stół + 6 krzeseł na kwotę 1.089,74 zł);
      
   8. regał na akta/książki (na kwotę 794,00 zł);
      
   9. laptop (na kwotę 2.845,53 zł);
      
   10. urządzenie wielofunkcyjne (na kwotę 1.219,51 zł);
       
   11. myszka komputerowa (na kwotę 81,30 zł);
       
   12. torba na laptopa (na kwotę 48,77 zł);
       
   13. pozycje książkowe (na kwotę 2,778,24 zł);
       
   14. artykuły biurowe (na kwotę 1.006,48 zł);
       
   15. kontenerek pod biurko (na kwotę 282,00 zł);
       
   16. szafka pod urządzenie wielofunkcyjne (na kwotę 300,00 zł);
       
   17. znaczki pocztowe i książka nadawcza (na kwotę 219,84 zł).
       
       
       
2. Rachunkiem wystawionym w dniu 9 września 2016 r. przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, do umowy o dzieło z dnia 20 sierpnia 2016 r.
   W ww. umowie Wnioskodawczyni występuje jako „zleceniodawca”, jako osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy jest wykonanie przez „zleceniobiorcę” dzieła w postaci stworzenia strony www., związanej z prowadzoną przez Wnioskodawczynię od dnia 13 września 2016 r. działalnością gospodarczą. Wynagrodzenie za ww. usługę ustalono na kwotę 2.000 zł brutto i taka też kwota została przelana „zleceniobiorcy” w dniu wystawienia rachunku i odbioru dzieła, tj. w dniu 9 września 2016 r.
   

Powyższe zakupy wymienione w punktach od 1 do 16 Wnioskodawczyni zaewidencjonowała w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą 13 września 2016 r., natomiast wymienione w punkcie 17 pod datą 21 września 2016 r., jako „pozostałe wydatki” w kol. 13, Wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1.500 zł netto Wnioskodawczyni wpisała do ewidencji wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana dotacja stanowi przychód podatkowy, zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który należy bądź można uwzględnić w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 15?
2. Czy zakupione usługi oraz wyposażenie, oprogramowanie, materiały i narzędzia biurowe, książki związane ściśle z prowadzoną działalnością, gospodarczą, sfinansowane dotacją, można zaliczyć do kosztów działalności gospodarczej i ująć w podatkowej księdze w kol. 13 w dacie rozpoczęcia działalności, tj. 13 września 2016 r. i odpowiednio 21 września 2016 r. (dot. pkt 17)?

Ad. 1) Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych m. in. w art. 21 ust. I pkt 121 ww. ustawy, tj. wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane środki na podjęcie działalności gospodarczej korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 8 ani w zeznaniu rocznym jako przychód. W celu odzwierciedlenia tego zdarzenia gospodarczego, w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, otrzymanej dotacji, ze względu na to, że nie ma wpływu na podstawę opodatkowania, nie powinno ujmować się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Ad. 2) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem koszów wymienionych w art. 23 ust. 1 powołanej ustawy. Zgodnie zatem z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136, 137.

W związku z tym, że ww. wydatki sfinansowane zostały z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust 1 pkt 121 nie są ujęte w powołanym art. 23 i jednocześnie :

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i są poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• są właściwie udokumentowane.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że zakupy sfinansowane dotacją, tj. wyposażenie, materiały i narzędzia biurowe, książki, oprogramowania oraz wydatki poniesione w związku z wypłatą wynagrodzenia za wykonaną usługę (według rachunku do umowy o dzieło), dokonane przed rozpoczęciem działalności stanowią koszty uzyskania przychodów i należy je zaewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 13 (pozostałe koszty) pod datą 13 września 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższych przepisów należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem kwot wymienionych w art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 149, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 4-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

• pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajduje się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• został właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

W art. 23 nie wymieniono jednak art. 21 ust. 1 pkt 121, który mówi o środkach stanowiących przychód zwolniony z podatku dochodowego, przyznawanych z Funduszu Pracy na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Ustawodawca ustanawia zatem wyjątek w zakresie stosowania art. 23 ust. 1 pkt 56, jakim są wydatki, które pomimo sfinansowania ze środków podlegających zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, mogą być zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1037 z późn. zm.) pod pojęciem wyposażenie – rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni zawarła umowę z Urzędem Pracy o dofinansowanie na podjęcie działalności gospodarczej, która stanowi pomoc de minimis udzieloną na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Od dnia 13 września 2016 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jako główny przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zgłosiła działalność prawniczą – PKD 69.10.Z. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni przyznaną dotację w kwocie 19.144 zł brutto, przeznaczyła na zakup wyposażenia i materiałów niezbędnych do wykonywania działalności. Poniesione w dniach 13 września 2016 r. oraz 21 września 2016 r. ww. wydatki udokumentowane zostały:

• Fakturami VAT:
  program M. (na kwotę 731,71 zł); program prawniczy L. (na kwotę 2.200,05 zł); fotel biurowy (na kwotę 272,36 zł); biurko (na kwotę 357,00 zł); krzesło do poczekalni (na kwotę 276,59 zł); stolik do poczekalni (na kwotę 202,00 zł); zestaw do sali konferencyjnej (stół + 6 krzeseł na kwotę 1.089,74 zł); regał na akta/książki (na kwotę 794,00 zł); laptop (na kwotę 2.845,53 zł); urządzenie wielofunkcyjne (na kwotę 1.219,51 zł); myszka komputerowa (na kwotę 81,30 zł); torba na laptopa (na kwotę 48,77 zł); pozycje książkowe (na kwotę 2,778,24 zł); artykuły biurowe (na kwotę 1.006,48 zł); kontenerek pod biurko (na kwotę 282,00 zł); szafka pod urządzenie wielofunkcyjne (na kwotę 300,00 zł); znaczki pocztowe i książka nadawcza (na kwotę 219,84 zł).
  
• Rachunkiem wystawionym w dniu 9 września 2016 r. przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, do umowy o dzieło z dnia 20 sierpnia 2016 r. W ww. umowie Wnioskodawczyni występuje jako „zleceniodawca”, jako osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy jest wykonanie przez „zleceniobiorcę” dzieła w postaci stworzenia strony www., związanej z prowadzoną przez Wnioskodawczynię od dnia 13 września 2016 r. działalnością gospodarczą. Wynagrodzenie za ww. usługę ustalono na kwotę 2.000 zł brutto i taka też kwota została przelana „zleceniobiorcy” w dniu wystawienia rachunku i odbioru dzieła, tj. w dniu 9 września 2016 r.
  

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię środki z Urzędu Pracy przeznaczone na zakup usługi oraz wyposażenia, oprogramowania, materiałów i urządzeń biurowych, książek ściśle związanych z prowadzona działalnością gospodarczą stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, środki otrzymane ze wskazanej we wniosku dotacji nie podlegają zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako przychód z działalności.

Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów stwierdzić należy, że analiza art. 22 ust. 1, jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że sfinansowane ze środków otrzymanych z dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej wydatki na zakup usługi i wyposażenia niestanowiące środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej, można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności. Powyższe wydatki zaewidencjonować należy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 13 „pozostałe wydatki” w ich dacie poniesienia, a jeżeli poniesione zostały przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, to w dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Natomiast w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „data zdarzenia gospodarczego” należy wpisać datę poniesienia każdego wydatku.

Jednakże Wnioskodawczyni powinna przy tym mieć na uwadze, że zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.