Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.674.2016.2.JF
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 za zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 12 września (data wpływu 14 września 2016 r.) uzupełniony w dniu 25 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 października 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 18 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 25 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 14 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest publiczną uczelnią akademicką działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2015 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012, poz. 572, z późn. zm., dalej: PSW). Podstawowymi zadaniami statutowymi uczelni są w szczególności kształcenie, wychowanie studentów oraz prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, jak również upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i działania na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 PSW misją Uczelni Wyższych jest odkrywanie i przekazywanie prawdy poprzez prowadzenie badań naukowych i kształcenie studentów, a szkoły wyższe stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki.

Art. 13. 1 PSW wskazuje z kolei, iż podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
   
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
   
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki;
   
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
   
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
   
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
   
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
   
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
   
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w:
   1. procesie kształcenia,
      
   2. badaniach naukowych.
   
   
   

Wyżej opisany zakres działań Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 PSW działalność uczelni, o której mowa w art. 13 ust. 1 i art. 14 podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od czynności cywilnoprawnych na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

W dniu 8 czerwca 2016 została podpisana z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju a Wnioskodawcą jako Liderem konsorcjum naukowego Umowa o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu... (dalej: Projekt). Celem Projektu jest opracowanie nowych wysoce konkurencyjnych urządzeń i metod dla precyzyjnej fenomiki roślin, które umożliwią przyspieszenie selekcji ulepszonych linii pszenicy, kukurydzy, żyta i topoli. Taki uniwersalny systemem przy pomocy zdalnie kierowanego naziemnego robota, monitorującego aktualne parametry fizjologiczne i biofizyczne pojedynczych osobników, przyspieszy proces hodowli i zoptymalizuje uprawę na skalę przemysłową ekonomicznie ważnych gatunków roślin. Gotowymi do wejścia na rynek będą prototypy urządzeń do precyzyjnej fenomiki roślin i unikalna w skali świata wiedza o interpretacji danych multispektralnych i termowizyjnych dla celów przyspieszonej hodowli i precyzyjnej selekcji nowych odmian, wyselekcjonowania nowych linii topoli o ulepszonych cechach aklimatyzacyjnych, przyrostu rocznego i wydajności zużycia wody.

Opracowanie technologii modyfikacji fizyko-chemicznej drewna topól, którymi zainteresowani są przedstawiciele przemysłu chemicznego, drzewnego i meblarskiego. Ulepszenie i udoskonalenie przemysłowej produkcji paliw stałych z odpadów drzewnych i bioetanolu z ziaren kukurydzy. Proponowane badania przemysłowe dotyczą wykorzystania biomasy (głównie z drewna z plantacji topoli) do produkcji paliw stałych (peletów), przewidziane są również prace nad wykorzystaniem odpadów do produkcji biogazu i produktów ubocznych co doprowadzi do podwyższenia jakości produkowanego etanolu z jednoczesnym obniżeniem strat i energochłonności produkcji, a także badanie właściwości biomasy głównie drewna topoli oraz słomy kukurydzianej w kontekście przydatności do produkcji bioetanolu II generacji i redukcji emisji gazów cieplarnianych. Sprawdzone zostaną metody obróbki wstępnej biomasy (wstępna hydroliza, termochemiczna, chemiczna), a także możliwość jej wykorzystania w procesach pełnej hydrolizy enzymatycznej.

Realizacja wskazanych celów umożliwi ochronę własnych zasobów leśnych, osiągnięcie wysokiej redukcji emisji CO₂, uzyskanie przewagi konkurencyjnej Polski na arenie międzynarodowej w zakresie biopaliw transportowych, precyzyjnej hodowli, precyzyjnego rolnictwa, przemysłu drzewnego i chemicznego. W konsekwencji zwiększy to konkurencyjność polskiego przemysłu i zaawansowanych technologii na rynku europejskim i światowym, przez co przyczyni się do polepszenia jakości życia polskiego społeczeństwa. Wyniki wypracowane w ramach Projektu ewentualnie będą komercjalizowane przez przedsiębiorstwa partnerskie.

Realizowane w ramach Projektu przez Wnioskodawcę zadania związane z tym Projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Uczelnię. Wnioskodawca od dnia 1 czerwca 2016 r. realizuje zadania na potrzeby Projektu i kwalifikuje w koszty Projektu całą wartość poniesionych wydatków uznając, że podatek VAT naliczony nie podlega zwrotowi, ponieważ nie ma powiązania z obrotem opodatkowanym ani opodatkowanym i zwolnionym. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny) - zarówno obecnie jak i w przyszłości.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Umowa Konsorcjum Naukowego C... na realizację projektu została zawarta w dniu 27 kwietnia 2016 roku, pomiędzy następującymi podmiotami:...

Umowa Konsorcjum Naukowego C... określa zasady funkcjonowania Konsorcjum oraz zasady współpracy Stron przy realizacji Projektu w ramach programu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBR). Celem Konsorcjum jest realizacja Projektu finansowanego przez NCBR w ramach II Konkursu - B... poprzez prowadzenie badań w zakresie opracowania i weryfikacji skuteczności działania inteligentnego systemu hodowli i uprawy, pszenicy, kukurydzy i topoli dla zoptymalizowanej produkcji, biomasy, biopaliw oraz zmodyfikowanego drewna; transfer uzyskanych rezultatów i produktów Projektu, w tym metod, do praktyki hodowlanej i przemysłowej, a także komercjalizacja rezultatów i produktów Projektu przez Partnerów Przemysłowych.

Każda ze Stron Umowy pozostaje niezależnym podmiotem i ponosi całkowitą samodzielną odpowiedzialność za swoje działania. Strony odpowiadają indywidualnie (każdy z osobna) przed NCBR za realizację Projektu, w tym w szczególności za ewentualne szkody, powstałe wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania Projektu. Żaden z Członków Konsorcjum nie ponosi odpowiedzialności wobec innych Członków Konsorcjum za szkody powstałej w trakcie realizacji projektu u danego Członka Konsorcjum.

Lider Konsorcjum Wnioskodawca zobowiązany jest do: reprezentowania Stron w kontaktach z NCBR; złożenia, w imieniu Konsorcjum, wniosku o dofinansowanie Projektu do NCBR; zawarcia na rzecz i w imieniu Stron Umowy o finansowanie Projektu z NCBR; pośredniczenia w przekazywaniu Stronom środków finansowych z NCBR oraz ich rozliczania; dokonywaniu zmian w Umowie o finansowanie Projektu, przy czym dokonanie zmian w umowie wymaga, pod rygorem nieważności, wcześniejszego uzyskania pisemnej zgody wszystkich Stron, reprezentowania Członków Konsorcjum w związku z wykonywaniem Umowy o finansowanie Projektu w zakresie określonym w tejże umowie; prowadzenia spraw Konsorcjum i reprezentowania jego interesów podczas realizacji Projektu w zakresie określonym w Umowie o finansowanie Projektu; gromadzenia, przechowywania i archiwizacji potwierdzonych za zgodność dokumentów dotyczących Projektu w okresie jego trwania oraz po jego zakończeniu przez okres wynikający z zawartej Umowy o finansowanie Projektu; przedkładania raportów z realizacji Projektu i wniosków o płatność zgodnie z wymogami zawartymi w Umowie o finansowanie Projektu.

Podmiotem finansującym realizację Projektu jest Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, które przekazuje dofinansowanie Projektu na kwotę 14 459 093 PLN. Pozostała kwota składająca się na koszt całkowity projektu (20 662 936 PLN), stanowi wkład własny wnoszony przez następujących Członków Konsorcjum będących jednocześnie partnerami przemysłowymi: H. Sp. z o.o. Grupa I. wkładu własnego o wartości 631 563 PLN; X. Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie wkładu własnego o wartości 4 401 500 PLN; E. Sp. z o.o.wkładu własnego o wartości 510 000 PLN; Y. Sp z o.o. wkładu własnego o wartości 400 780 PLN; Zakład J. (J.) wkładu własnego o wartości 260 000 PLN.

Jedynie Konsorcjant wnoszący wkład własny jest upoważniony do jego wykorzystania.

Środki pieniężne przeznaczone na finansowanie przedmiotowego Projektu przez NCBR przeznaczone są na realizowanie Projektu zgodnie z Opisem Projektu, Harmonogramem wykonywania ProjektuKosztorysem Projektu. Każdy z Konsorcjantów ma ściśle sprecyzowane Zadania Badawcze, na które NCBR przekazuje dofinansowanie.

Wyniki w ramach Projektu są wypracowywane przez poszczególnych Członków Konsorcjum w ramach Harmonogramu Zadań Badawczych/ Szczegółowego Podziału Zadań.

Wnioskodawca jako partner naukowy nie będzie komercjalizować uzyskanych wyników, a jedynie upubliczniać i propagować je na konferencjach i seminariach oraz umieszczać w publikacjach przygotowywanych w ramach Projektu. Będzie to zgodne z podstawowymi zadaniami statutowymi uczelni, którymi są w szczególności kształcenie, wychowanie studentów oraz prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, jak również upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki. Również towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wyniki Projektu zostaną zastosowane i skomercjalizowane w działalności gospodarczej Współwykonawców Projektu - Partnerów Przemysłowych (H. Sp. z o.o. Grupa I., X. Spółka Akcyjna, E. Sp. z o.o., Y. Sp z o.o., Zakład J. (J.) w szczególności poprzez wprowadzenie wyników Projektu do własnej działalności gospodarczej i rozpoczęcie produkcji lub świadczenia usług na postawie uzyskanych wyników Projektu, poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw do wyników Projektu w działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot trzeci lub poprzez sprzedaż praw do wyników Projektu w celu wprowadzenia ich do działalności gospodarczej innego przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem, że za zastosowanie wyników Projektu w działalności gospodarczej nie uznaje się zbycia praw do wyników Projektu w celu ich dalszej sprzedaży; produkty lub usługi na podstawie uzyskanych wyników Projektu będą produkowane lub świadczone w przeważającej części na terytorium Polski, chyba że na uzasadniony wniosek Wykonawcy, który wykaże że pomimo czynionych prób rozpoczęcia produkcji lub świadczenia usług na terenie Polski było to niemożliwe bądź nieopłacalne, Centrum wyrazi pisemną zgodę na odstąpienie od tego warunku.

Ponadto Uczelnia wskazuje, iż ewentualnie komercjalizowane prawa do technologii będą służyły do realizacji celów statutowych i wykonania podstawowego zadania Uczelni jakim jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz transfer technologii do gospodarki, a nie do prowadzenia działalności gospodarczej przez Uczelnie.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego „towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny) - zarówno obecnie jak i w przyszłości”.

W związku z zadanym pytaniem Wnioskodawca wskazał, iż intencją było zawarcie informacji, iż w pewnych przypadkach rezultaty realizacji Projektu mogą być transferowane w przyszłości do gospodarki (komercjalizowane) tj. nastąpi ich transfer do gospodarki w różnych formach zależnych od sytuacji (np. umowa sprzedaży, umowa licencyjna).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w odpowiedzi na wezwanie):

Czy w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby Projektu, które nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych w czasie trwania Projektu ani po jego zakończeniu, Uczelni przysługuje prawo zastosowania przepisów art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uczelnia nie ma prawa na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby projektu nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca realizując Projekt nabywa bowiem towary i usługi niezwiązane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenie podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z projektem dofinansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, ponieważ uczestniczy tylko w fazie badawczej projektu. Nie występuje związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Celem Uczelni w momencie realizacji Projektu nie jest komercjalizacja wyników Projektu tj. wykorzystanie w przyszłości nabytych w celu realizacji projektu opracowań do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W podsumowaniu stwierdzić należy, iż podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowego Projektu, nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny) - zarówno obecnie jak i w przyszłości.

Zatem z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi w ramach realizacji Projektu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Uczelnia nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby Projektu nie jest i nie będzie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT wobec przysługującego Uczelni zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, a zawartego w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.

Prawo o szkolnictwie wyższym w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 3 PSW, jak również z uwagi na fakt, iż w tym zakresie Uczelni nie można przypisać działalności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale jako działania w ramach realizacji celów statutowych oraz podstawowych zadań Uczelni.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 PSW działalność uczelni, o której mowa w art. 13 ust. 1 i art. 14, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od czynności cywilnoprawnych na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 3 do podstawowych zadań Uczelni należy m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki. Przez transfer technologii należy przy tym rozumieć, przekazywanie wyników działań podjętych w ramach projektów badawczych (technologii) do podmiotów funkcjonujących na rynku w celu komercyjnego zastosowania. Proces ten odbywa się najczęściej pomiędzy podmiotami ze sfery badawczej, w szczególności państwowymi jednostkami badawczymi a podmiotami z sektora działalności gospodarczej. Współpraca Wnioskodawcy w ramach konsorcjum C... ma właśnie taki charakter.

Zatem w sytuacji wykorzystywania nabywanych towarów i usług wyłącznie i bezpośrednio do czynności zwolnionych z opodatkowania VAT (czynności mające na celu realizację podstawowych zadań uczelni w postaci w szczególności prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz transferu technologii do gospodarki), Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od tych wydatków (zgodnie z ogólna zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Powyższe odnosi się także do sytuacji działania uczelni nie w ramach działalności gospodarczej, ale w ramach realizacji celów statutowych i jej podstawowych ustawowych zadań.

Niezależnie od powyższego wniosek w zakresie możliwości odliczania podatku od towarów i usług dotyczy jedynie sytuacji prawnej Wnioskodawcy jako uczelni publicznej i jednostki naukowej, a uczestniczącej jedynie w fazie badawczej Projektu jako partner naukowy, gdzie przewiduje się również w następnej kolejności możliwość komercjalizacji uzyskanych rezultatów Projektu. Wniosek nie dotyczy zatem możliwości odliczania podatku VAT przez wszystkich uczestników Konsorcjum, ale jedynie przez Uczelnię. Uczelnia w ramach uczestnictwa w Konsorcjum i realizacji Projektu zainteresowana jest tak uzyskaniem wyników badań naukowych mogących być następnie wykorzystywanych zarówno w Jej działalności naukowej, jak również mogących być przedmiotem transferu do gospodarki (komercjalizacji). Celem Uczelni, jeśli chodzi o realizację Projektu w ramach konsorcjum, jest zatem możliwość pozyskania wyników badań naukowych, które mogą być wykorzystane następnie w działalności statutowej i naukowej, jak również komercjalizacja wyników uzyskanych w ramach realizacji Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z póżn. zm. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Należy zatem stwierdzić, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo–prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (lider konsorcjum). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez lidera konsorcjum.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego – nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Oznacza to, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  
  

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto w art. 29a ust. 1 ustawy wskazano, że podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz.U. z 2016 r. poz. 900 ze zm.), do zadań Centrum należy pobudzanie inwestowania przez przedsiębiorców w działalność badawczo‑rozwojową, w szczególności przez współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych przez podmiot posiadający zdolność do zastosowania wyników projektu w praktyce.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest publiczną uczelnią akademicką działającą na podstawie przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym. W dniu 27 kwietnia 2016 r. została podpisana umowa konsorcjum pomiędzy Wnioskodawcą jako liderem i jednocześnie partnerem naukowym a trzema innymi partnerami naukowymi oraz czterem partnerami przemysłowymi. W dniu 8 czerwca 2016 została podpisana z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju a Wnioskodawcą jako liderem konsorcjum naukowego umowa o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu. Podmiotem finansującym realizację Projektu jest NCBiR, które przekazuje dofinansowanie Projektu na kwotę 14 459 093 PLN (41,2%). Pozostała kwota składająca się na koszt całkowity projektu (20 662 936 PLN – 58,8%) stanowi wkład własny wnoszony przez parterów przemysłowych konsorcjum. Celem Konsorcjum jest realizacja Projektu poprzez prowadzenie badań w zakresie opracowania i weryfikacji skuteczności działania inteligentnego systemu hodowli i uprawy, pszenicy, kukurydzy i topoli dla zoptymalizowanej produkcji, biomasy, biopaliw oraz zmodyfikowanego drewna; transfer uzyskanych rezultatów i produktów Projektu, w tym metod, do praktyki hodowlanej i przemysłowej, a także komercjalizacja rezultatów i produktów Projektu przez Partnerów Przemysłowych. W szczególności rezultatem Projektu będą gotowe do wejścia na rynek prototypy urządzeń do precyzyjnej fenomiki roślin i wiedza o interpretacji danych multispektralnych i termowizyjnych dla celów przyspieszonej hodowli i precyzyjnej selekcji nowych odmian, wyselekcjonowania nowych linii topoli o ulepszonych cechach aklimatyzacyjnych, przyrostu rocznego i wydajności zużycia wody oraz technologia modyfikacji fizyko-chemicznej drewna topól, którymi zainteresowani są przedstawiciele przemysłu chemicznego, drzewnego i meblarskiego, a także ulepszenie i udoskonalenie przemysłowej produkcji paliw stałych z odpadów drzewnych i bioetanolu z ziaren kukurydzy. Proponowane badania przemysłowe dotyczą wykorzystania biomasy (głównie z drewna z plantacji topoli) do produkcji paliw stałych. Przewidziane są również prace nad wykorzystaniem odpadów do produkcji biogazu i produktów ubocznych, a także badanie właściwości biomasy głównie drewna topoli oraz słomy kukurydzianej w kontekście przydatności do produkcji bioetanolu II generacji i redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby Projektu.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę jako lidera reprezentującego konsorcjum naukowe skonkretyzowanego świadczenia, w postaci inteligentnego systemu hodowli i uprawy pszenicy, kukurydzy i topoli dla zoptymalizowanej produkcji, biomasy, biopaliw oraz zmodyfikowanego drewna; transfer uzyskanych rezultatów i produktów Projektu, w tym metod, do praktyki hodowlanej i przemysłowej, a także komercjalizacja rezultatów i produktów Projektu przez Partnerów Przemysłowych.

Jak zostało wskazane, przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami rozliczającymi się na zasadach ogólnych, a świadczenia i rozliczenia pieniężne między nimi należy oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem usługi na rzecz konsorcjanta (Partnerów Przemysłowych) w postaci transferu rezultatów i produktów Projektu do praktyki hodowlanej i przemysłowej oraz komercjalizacja tych rezultatów i produktów Projektu przez Partnerów Przemysłowych. Środki finansowe otrzymane z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju na realizację ww. badań naukowych stanowią zatem wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako lidera konsorcjum, gdyż treść wniosku wskazuje, że środki te nie są przeznaczone na ogólną działalność zarówno Uczelni i innych konsorcjantów, lecz na określone działanie, tj. przeprowadzenie badań zgodnie z zakresem przedmiotowym Projektu, których wyniki zostaną skomercjalizowane. Otrzymane środki finansowe powinny zatem być uznane za zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej (NCBiR). Tym samym wykonane przez Wnioskodawcę w ramach Projektu czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Należy zauważyć, że w przypadku realizacji działań gospodarczych, których wyniki są przeznaczone na sprzedaż, nabyte towary i usługi związane z realizacją tych działań należy uznać za służące czynnościom opodatkowanym, nawet w przypadku gdy zakładana sprzedaż, z przyczyn niezależnych od podatnika, nie dojdzie do skutku. W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W konsekwencji, z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi wydatków poniesionych na realizację Projektu, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby przedmiotowego Projektu.

Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca jako partner naukowy sam nie będzie komercjalizować uzyskanych wyników, a jedynie upubliczniać i propagować je na konferencjach i seminariach oraz umieszczać w publikacjach przygotowywanych w ramach Projektu przez co towary i usługi nabyte w związku z realizacją Projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ - jak wskazano - wyniki Projektu zostaną zastosowane i skomercjalizowane w działalności gospodarczej Partnerów Przemysłowych, ale Wnioskodawca jako twórca metodologii przekazuje uzyskane rezultaty i produkty Projektu, w tym metod, do praktyki hodowlanej i przemysłowej Partnerom Przemysłowym, co stanowi czynność opodatkowaną.

Poza tym należy podkreślić, że Wnioskodawca nie wyklucza również, że rezultaty realizacji Projektu (prawa do technologii) będzie transferować (komercjalizować) w przyszłości do gospodarki w różnych formach (np. umowa sprzedaży, umowa licencyjna). Wskazać należy, że transfer do gospodarki rezultatów realizacji Projektu czy to w formie umowy sprzedaży, czy też umowy licencyjnej stanowi również czynności opodatkowane niezależnie od tego czy będzie to służyć prowadzonej działalności gospodarczej Uczelni czy realizacji celów statutowych i wykonaniu podstawowego zadania Uczelni jakim jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych.

Dla rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług nie ma znaczenia również fakt, że każda ze stron umowy pozostaje niezależnym podmiotem i ponosi całkowitą samodzielną odpowiedzialność za swoje działania przed NCBiR.

Odnosząc się do argumentu Wnioskodawcy dotyczącego zwolnienia swojej działalności na podstawie art. 91 ust. 1 z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.), wskazać należy, że zgodnie z tym przepisem działalność uczelni, o której mowa w art. 13 ust. 1 i art. 14, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od czynności cywilnoprawnych na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Powołany przepis - wbrew mniemaniu Wnioskodawcy - nie zwalnia Jego działalności z podatku od towarów i usług, ale w zakresie zwolnień odsyła do ustaw dotyczących poszczególnych podatków. Tym samym w celu zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i ustaw należy poddać analizie ustawę regulującą ten podatek, a nie wywodzić zwolnienia od podatku z art. 91 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym.

Tym samym w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby projektu Uczelni przysługuje prawo do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy

Zatem stanowisko, że Uczelnia nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby Projektu nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.