Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.188.2016.1.MŁ
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu kwiatami i upominkami w okresie od 24 lipca 2006 r. do 30 grudnia 2014 r. Zainteresowany nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. W miesiącu listopadzie 2009 r. wartość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczyła kwotę 40.000 zł co obligowało Zainteresowanego do ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Zgodnie z § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dniem 1 lutego 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej. W związku z zainstalowaniem kasy oraz prowadzeniem sprzedaży z jej wykorzystaniem w dniu 4 lutego 2010 r. Zainteresowany złożył wniosek wraz z niezbędnymi załącznikami, do Urzędu Skarbowego o przyznanie ulgi na zakup kasy fiskalnej. Przedmiotową ulgę otrzymał. Z dniem 1 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zawiesił działalność z uwagi na planowaną zmianę branży, tj. handel częściami samochodowymi we współpracy ze wspólnikiem. Niestety do współpracy nie doszło, a w tym czasie żona Wnioskodawcy otworzyła działalność w zakresie handlu kwiatami i upominkami. Poszukując możliwości prowadzenia działalności w innej dziedzinie Zainteresowany utrzymywał kasę rejestrującą w gotowości przeprowadzając jej przeglądy. Ostatni przegląd wykonany został w dniu 27 stycznia 2014 r. z równoczesnym wydrukiem raportu serwisowego. Z powodu problemów rodzinnych Wnioskodawca nie wznowił działalności i z dniem 30 grudnia 2014 r. nastąpiło wykreślenie jej z Urzędu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Z uwagi na art. 111 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług określający obowiązek zwrotu otrzymanej kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania podatnicy zaprzestaną jej użytkowania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis oraz treść § 6 ust. 1 pkt 1-5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. (Dz. U. 257, poz. 1733) stanowiący, że podatnicy zobowiązani są do zwrotu zwróconej im kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, w przypadkach gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstw lub zakładu, a następca prawny nie będzie dokonywał sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy;
5. dokonują odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i § 3;

Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy w jego przypadku jest zobowiązany do zwrotu otrzymanej ulgi z tytułu zakupu kasy?

Zdaniem Wnioskodawcy, kierując się zapisami art. 111 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r., (Dz. U. 257, poz. 1733) w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do zwrotu ulgi na zakup kasy fiskalnej. Zdaniem Zainteresowanego, nie naruszył on, żadnego z wymienionych przypadków, gdyż wypełnił obowiązek zgłoszenia kasy do przeglądu technicznego przez właściwy serwis. Warunek określony w art. 111 ust 6 dotyczący zaprzestania użytkowania kasy uszczegółowiony zapisami § 6 wymienionego wyżej Rozporządzenia Wnioskodawca również wypełnił, gdyż zaprzestanie działalności nastąpiło po upływie 3 lat i 11 miesięcy. W przekonaniu prawidłowego stanowiska Wnioskodawcę utwierdził wyrok NSA o sygnaturze I FSK 2074/14 z dnia 14.04.2016 r. uznający zapisy § 6 ust. 1 pkt 1-5 Rozporządzenia Ministra Finansów jako wyłączne przypadki, których naruszenie powoduje konieczność zwrotu otrzymanej ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak stanowi art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Z zapisu art. 111 ust. 5 ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Na podstawie art. 111 ust. 7 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot;
2. określi przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z ich odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących, przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas oraz konieczność zapewnienia kontroli realizacji nałożonego na podatników obowiązku zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem (zwrotem) tych kwot;
3. może określić inny, niż wymieniony w ust. 4, limit odliczeń dla kas o zastosowaniu specjalnym, które programowo, funkcjonalnie i konstrukcyjnie są zintegrowane z innymi urządzeniami, mając na uwadze koszty związane z ich nabyciem.
   
   

Kwestie rozliczenia wydatków poniesionych w związku z nabyciem urządzeń fiskalnych regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 163), które obowiązuje od 1 stycznia 2011 r., zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach, gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), a następca prawny nie będzie dokonywał sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy;
5. dokonają odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i 3.
   
   

Podkreślić w tym miejscu należy, że ww. przepis § 6 ust. 1 w rozporządzeniu z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1509 ze zm.), obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. brzmiał następująco: podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach określonych w art. 111 ust. 6 ustawy oraz dodatkowo, gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału);
5. dokonają odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i 3.
   
   

Zwrot odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach, o których mowa w art. 111 ust. 6 ustawy, oraz w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, odnosi się tylko do tych kas, których te warunki lub przypadki dotyczyły (§ 6 ust. 2 rozporządzenia).

Stosownie do przepisu § 6 ust. 3 rozporządzenia zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących należy dokonać na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie:

1. do 25. dnia miesiąca następującego po:
   1. miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie takiego zwrotu, jeżeli podatnik rozlicza podatek za okresy miesięczne,
   2. kwartale, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie takiego zwrotu, jeżeli podatnik rozlicza podatek za okresy kwartalne;
2. do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie zwrotu w przypadku podatników, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy.
   
   

Odnosząc się do powyższego należy przede wszystkim wskazać, że z uwagi na brak zdefiniowania w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, terminu „zaprzestanie użytkowania”, należy odwołać się do definicji określonej w Słowniku Języka Polskiego. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) wyraz „używać” oznacza posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie, natomiast wyrażenie „zaprzestać” oznacza przerwać jakąś czynność, zaniechać robienia czegoś.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego wskazuje, że bez względu na to, z jakich przyczyn nastąpi zaprzestanie ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jeżeli nastąpiło to w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania – podatnik jest obowiązany do zwrotu odliczonych lub zwróconych mu kwot wydatkowanych na zakup tej kasy.

Należy przy tym podkreślić, że zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej nie przewidują sytuacji wyłączających podatników z powyższego obowiązku nawet, gdy okoliczności zaprzestania używania kasy rejestrującej były niezależne od podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu kwiatami i upominkami w okresie od 24 lipca 2006 r. do 30 grudnia 2014 r. Nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. W miesiącu listopadzie 2009 r. wartość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczyła kwotę 40.000 zł co obligowało Zainteresowanego do ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Z dniem 1 lutego 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej. W związku z zainstalowaniem kasy oraz prowadzeniem sprzedaży z jej wykorzystaniem w dniu 4 lutego 2010 r. Zainteresowany złożył wniosek wraz z niezbędnymi załącznikami, do Urzędu Skarbowego o przyznanie ulgi na zakup kasy fiskalnej. Przedmiotową ulgę otrzymał. Z dniem 1 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zawiesił działalność z uwagi na planowaną zmianę branży, tj. handel częściami samochodowymi we współpracy ze wspólnikiem. Poszukując możliwości prowadzenia działalności w innej dziedzinie Zainteresowany utrzymywał kasę rejestrującą w gotowości przeprowadzając jej przeglądy. Ostatni przegląd wykonany został w dniu 27 stycznia 2014 r. z równoczesnym wydrukiem raportu serwisowego. Z powodu problemów rodzinnych Wnioskodawca nie wznowił działalności i z dniem 30 grudnia 2014 r. nastąpiło wykreślenie jej z Urzędu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy jest on zobowiązany do zwrotu otrzymanej ulgi z tytułu zakupu kasy.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie należy do zdarzeń, które powodują obowiązek zwrotu ulgi, pod warunkiem jednak, że podatnik wznowi wykonywanie działalności gospodarczej. Jeżeli jednak suma okresów używania kasy rejestrującej (np. okres przed zawieszeniem działalności i okres po zawieszeniu działalności) przekracza trzy lata, to wobec podatnika nie powstaje obowiązek zwrotu ulgi przy likwidacji działalności. Jeśli natomiast okres używania kasy rejestrującej nie przekracza trzech lat – to odliczoną wcześniej ulgę podatnik jest zobowiązany zwrócić.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że prowadzenie sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie trwało przez okres trzech lat. Jak bowiem wskazano we wniosku, ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca rozpoczął od dnia 1 lutego 2010 r., w okresie od 1 sierpnia 2012 r. do dnia 30 grudnia 2014 r. ewidencja ta nie była prowadzona w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej, natomiast z dniem 30 grudnia 2014 r. Wnioskodawca zlikwidował prowadzoną działalność gospodarczą. Powyższe wskazuje, że suma okresów używania kasy rejestrującej – przed zawieszeniem działalności gospodarczej nie przekroczyła okresu trzech lat. Podkreślić w tym miejscu należy, że zaprzestanie używania kasy nastąpiło w sposób trwały, bez powrotu do jej ponownego używania przed likwidacją działalności.

Oceniając zatem przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro, jak wynika ze złożonego wniosku, Zainteresowany zaprzestał używania kasy rejestrującej przed upływem trzyletniego okresu jej użytkowania, to na podstawie art. 111 ust. 6 ustawy jest zobowiązany do zwrotu otrzymanej kwoty ulgi z tytułu poniesionych wydatków na jej zakup.

Zwrotu należnych kwot należało dokonać w terminie określonym w § 6 ust. 3 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku wyroku NSA

tut. Organ wyjaśnia, że wskazany wyrok został potraktowany jako element argumentacji Wnioskodawcy, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiąże ono stronę postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne zdarzenia.

Zauważa się dodatkowo, że powołany w przedmiotowej sprawie wyrok sądu zapadł w innym stanie faktycznym. Zatem wskazany we wniosku wyrok NSA nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.