Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.181.2016.1.JK
z 4 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości umieszczenia na paragonie fiskalnym dodatkowych informacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości umieszczenia na paragonie fiskalnym dodatkowych informacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność pod firmą A, która zajmuje się głównie obróbką mechaniczną elementów metalowych. Zainteresowany zamierza rozszerzyć działalność o handel detaliczny (w formie sklepu) niezwiązany z wykonywaną przez niego dotychczas działalnością. Sklep ten będzie wyposażony w kasę fiskalną. Na paragonach fiskalnych nie będzie znajdować się nazwa A, lecz jedynie imię i nazwisko Wnioskodawcy – zgodnie z par. 8.1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Ponieważ nazwa A jest znana klientom Zainteresowanego i posiada renomę nie chce on jej zmieniać, a równocześnie chciałby aby na paragonach fiskalnych z rozszerzonej działalności (planowany sklep) znajdował się oprócz jego imienia i nazwiska jakiś wyróżnik np. „SKLEP”, „BUTIK”, „PUNKT”, „FILIA”, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jest dozwolone umieszczenie na paragonie fiskalnym, oprócz danych wymienionych w par. 8.1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, innych danych, a w szczególności wyróżnika „SKLEP”, „BUTIK”, „FILIA”, „PUNKT” itp.?

Zdaniem Wnioskodawcy, Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących par. 8.1. brzmi „Paragon fiskalny zawiera co najmniej:…”, natomiast par. 8.3 brzmi „Informacje zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności określonej w ust. 1‚ z wyjątkiem informacji o dacie oraz godzinie i minucie sprzedaży, a logo fiskalne i numer unikatowy kasy muszą być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego”.

Zainteresowany uważa, że nie ma przeszkód do dodania wyróżnika np. „SKLEP” na paragonie fiskalnym. Rozporządzenie określa wyraźne minimum danych, które muszą znajdować się na paragonie fiskalnym. Określenie z ww. rozporządzenia „Paragon fiskalny zawiera co najmniej:” wskazuje, iż wymienione w nim dane nie stanowią katalogu zamkniętego a co za tym idzie możliwe jest dodanie większej ilości informacji niż to minimum. Par. 8.3 ww. rozporządzenia informuje o kolejności, w jakiej powinny znajdować się na paragonie fiskalnym dane wymienione w par. 8.1. Nie ma więc przeszkód w umieszczeniu na paragonie dodatkowych danych, o ile nie zaburzają tej kolejności np.: na początku paragonu fiskalnego bądź przed logo fiskalnym i numerem unikatowym kasy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy towarów lub wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy stanowi, że podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

1. złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia – w celu odliczenia lub zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy; zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania;
2. dokonaniem fiskalizacji kasy.
   
   

Wzór zawiadomienia o rozpoczęciu ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących określony został w załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Zgodnie z tym wzorem, podatnik dokonujący zawiadomienia o zamiarze rozpoczęcia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zobowiązany jest m.in. do wskazania dokładnego miejsca gdzie kasa taka będzie się znajdować (tj. dokładny adres oraz nazwę placówki). W przypadku, natomiast, gdy podatnik dokonujący zawiadomienia, zamierza rozpocząć ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej przenośnej zamiast miejsca gdzie kasa będzie się znajdować, podaje adres swojej siedziby lub adres zamieszkania.

Fiskalizacja dokonywana jest przez serwisanta kas przez jednokrotne i niepowtarzalne uaktywnienie trybu fiskalnego pracy kasy z równoczesnym wpisaniem numeru identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) do pamięci fiskalnej (§ 13 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Z zapisu § 13 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wynika, że w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego. Wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 1 ust. 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Natomiast zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

Informacje zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności określonej w ust. 1, z wyjątkiem informacji o dacie oraz godzinie i minucie sprzedaży, a logo fiskalne i numer unikatowy kasy muszą być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego (§ 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dopuszcza możliwość umieszczenia na paragonie fiskalnym (oprócz wszystkich innych obowiązkowych elementów wskazanych w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących), dodatkowych informacji. Przepis § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, nie wskazuje bowiem katalogu zamkniętego danych jakie mogą zostać wpisane na paragonie fiskalnym. Tym samym, dopuszczalne jest umieszczenie na paragonie fiskalnym dodatkowych danych – pod warunkiem nienaruszenia § 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność pod firmą A która zajmuje się głównie obróbką mechaniczną elementów metalowych. Zainteresowany zamierza rozszerzyć działalność o handel detaliczny (w formie sklepu) niezwiązany z wykonywaną przez niego dotychczas działalnością. Sklep ten będzie wyposażony w kasę fiskalną. Na paragonach fiskalnych nie będzie znajdować się nazwa A, lecz jedynie imię i nazwisko Wnioskodawcy – zgodnie z § 8 ust. l pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Ponieważ nazwa A jest znana klientom Zainteresowanego i posiada renomę nie chce on jej zmieniać, a równocześnie chciałby aby na paragonach fiskalnych z rozszerzonej działalności (planowany sklep) znajdował się oprócz jego imienia i nazwiska jakiś wyróżnik np. „SKLEP”, „BUTIK”, „PUNKT”, „FILIA”, itp.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwości umieszczenia na paragonie fiskalnym, oprócz danych wymienionych w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, innych danych a w szczególności wyróżnika „SKLEP”, „BUTIK”, „FILIA”, „PUNKT” itp.

W przedmiotowej sprawie należy wskazać, że ani przepisy ustawy ani rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących nie zabraniają umieszczania na paragonie fiskalnym innych danych niż te wskazane w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Jednakże należy pamiętać, że ustawodawca przewidział określoną kolejność danych na paragonie, o której mowa w § 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nie ma przeciwwskazań do umieszczenia przez Wnioskodawcę na paragonie fiskalnym poza danymi wskazanymi w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących dodatkowo wyróżnika np. „SKLEP”, „BUTIK”, „PUNKT”, „FILIA”, itp. Należy jednak zachować kolejność danych na paragonie określoną w § 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.