Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4513.351.2016.2.MK
z 3 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 12 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej i wyrobów gazowych jest:

• prawidłowe – w zakresie uznania za proces metalurgiczny procesu tłoczenia stali i aluminium na gorąco i na zimno;
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej i wyrobów gazowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 24 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP4.4513.351.2016.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją elementów nadwozia oraz podwozia samochodów osobowych i ciężarowych, takich jak zderzaki, błotniki, maski, ramy silników, słupki dachowe, dachy czy ramy okienne.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje do procesów produkcyjnych energię elektryczną oraz, w mniejszym stopniu, wyroby gazowe. W związku z treścią regulacji zawartych w art. 30 ust. 7a pkt 3 oraz art. 31b ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej i wynikającą z nich możliwością zastosowania zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych oraz czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach metalurgicznych, Spółka postanowiła rozważyć możliwość skorzystania z przedmiotowych zwolnień. Procesy metalurgiczne stanowią istotną część procesów produkcyjnych Spółki, w ramach których ze stali i aluminium wytwarzane są zamawiane przez klientów Spółki odpowiednie części nadwozi i podwozi samochodów osobowych i ciężarowych.

Produkty są wytwarzane przez Spółkę ze stali i aluminium, które w ramach jednego i nieprzerwanego procesu produkcyjnego są poddawane szeregowi procesów metalurgicznych. W ramach obróbki, mającej na celu uzyskanie produktu finalnego, stal i aluminium poddawane są takim procesom produkcyjnym jak tłoczenie na gorąco bądź na zimno, wykańczanie laserowe oraz innym procesom wykończeniowym. Cały proces produkcyjny kończy się otrzymaniem finalnego produktu, jakim jest gotowy element konstrukcyjny pojazdu.

Wskazane powyżej produkty wytwarzane są przez Spółkę w ramach jednego procesu produkcyjnego, w wyniku którego ze stali i aluminium powstaje towar gotowy do wysyłki do klienta Spółki. W ramach wspomnianego ciągłego procesu produkcyjnego stal i aluminium są poddawane obróbce w ramach następujących procesów:

• tłoczenia na gorąco, po którym bezpośrednio następuje wykańczanie laserowe,
• tłoczenia na zimno,
• procesów wykończeniowych, takich jak dokrawanie, łączenie, zgrzewanie.
  
  

W ramach pierwszego ze wskazanych procesów, tj. tłoczenia na gorąco, stal jest podgrzewana do wysokich temperatur, rzędu 950°C, dzięki czemu wyrównuje się struktura krystaliczna materiału. W materiale zostają usunięte defekty sieci krystalicznej wraz z usunięciem naprężeń międzywęzłowych. Strukturę krystaliczną zmienia się z perlityczno-ferrytycznej na austenityczną. Dzięki tej zmianie możliwe jest przeprowadzenie obróbki plastycznej - tłoczenia z bardzo dużymi stopniami odkształcenia. Poprzez zamknięcie narzędzia w prasie hydraulicznej nadawany jest stali pożądany kształt geometryczny, a dzięki intensywnemu chłodzeniu narzędzia oraz przytrzymania go w zamknięciu przez kilka sekund, zachodzi przemiana ze struktury austenitycznej na martenzytyczną, charakteryzująca się bardzo duża wytrzymałością. Dzięki nadaniu kształtu w wysokiej temperaturze oraz przeprowadzeniu przemiany martenzytycznej wyroby charakteryzują się bardzo małym odkształceniem, co pozwala na osiągniecie bardzo wysokiej jakości geometrycznej. Bardzo wysoka wytrzymałość materiału uniemożliwia przeprowadzenie okrawania/dziurkowania konwencjonalnymi tłocznikami okrawającymi/dziurkującymi. W celu osiągnięcia właściwego kształtu krawędzi, uzyskania ostatecznego kształtu i usunięcia wszelkich niedoskonałości powstałych w procesie tłoczenia, wytłoczki z tłoczenia na gorąco są poddawane obróbce laserowej 3D.

W określonych przypadkach, zamiast tłoczenia na gorąco, elementy są tłoczone na zimno. W tym wypadku, stal i aluminium są poddawane obróbce przy wykorzystaniu urządzeń o dużej sile nacisku oddziałujących na nie pod wysokim ciśnieniem w celu uzyskania odpowiedniej elastyczności oraz pożądanego kształtu i utrwalenia go. Do procesów tłoczenia na zimno stosowane są materiały o wysokim stopniu umocnienia. Umocnienie zachodzi w trakcie realizacji procesu odkształcania plastycznego. Materiały używane w procesie tłoczenia na zimno charakteryzują się dużą różnicą pomiędzy granicą plastyczności, a maksymalną wytrzymałością na rozciąganie. Dzięki temu otrzymywane produkty cechują się większą wytrzymałością i sztywnością niż materiał wejściowy. Umocnienie na skutek odkształcenia związane jest z porządkowaniem struktury sieci krystalicznej i zanikaniem defektów sieci krystalicznej takich jak wakanse czy atomy międzywęzłowe. Zjawisko to realizowane jest w trakcie przeprowadzania odkształcenia poprzez poślizg i bliźniakowanie.

Elementy są poddawane tłoczeniu na zimno przy zastosowaniu takich pras jak: prasy mechaniczne korbowe, prasy automatyczne, w tym z serwo-napędem, oraz prasy transferowe mechaniczne i hydrauliczne, w tym prasy z serwo-napędem. W trakcie tłoczenia na zimno używane są siły nacisku w przedziale od 1250kN do 25000kN. W ramach tego procesu wyrób, poza tłoczeniem, jest również odpowiednio docinany i obrabiany. Właściwy dobór orientacji kierunku walcowania względem gotowego produktu pozwala na dodatkowe poprawienie jego ostatecznych właściwości mechanicznych oraz umożliwienie kształtowania produktów o bardziej skomplikowanym kształcie.

Końcowym etapem procesu produkcyjnego, który następuje bezpośrednio po tłoczeniu na gorąco lub na zimno jest proces finalnej obróbki połączonej z wstępnymi pracami wykończeniowymi. Prace wykonywane w ramach tego etapu procesu produkcyjnego obejmują poddanie wytłoczonych elementów procesom, takim jak dokrawanie, łączenie czy zgrzewanie, mających na celu uzyskanie produktu w ostatecznym kształcie, zgodnym z zamówieniem złożonym przez klienta.

Należy podkreślić, że wszystkie opisane wyżej procesy, jakim poddawane są stal i aluminium, przeprowadzane są w sposób ciągły, w tych samych pomieszczeniach produkcyjnych i bez przerw innych niż te wymagane ze względu na charakter procesu. Cały proces produkcyjny ma na celu wytworzenie ze stali i aluminium gotowego produktu, który może zostać wysłany bezpośrednio do klienta, w związku z czym nieuzasadnione byłoby rozdzielanie przedmiotowego procesu produkcyjnego na czynności, które nie byłyby ukierunkowane bezpośrednio na zmianę surowca (stali i aluminium) w gotowy produkt (części motoryzacyjne).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował że:

1. Spółka obecnie nie jest podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej, jednak wskazuję, że Spółka planuje uzyskanie tego statusu na potrzeby korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego;
   
2. Spółka po uzyskaniu odpowiednich uprawnień, będzie się prawidłowo i terminowo wywiązywać z wiążących się z owymi uprawnieniami obowiązkowy w tym będzie terminował przekazywać oświadczenia do naczelnika urzędu celnego o ilości wykorzystanej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania wraz z niezbędnymi danymi zawartymi w tych oświadczeniach;
   
3. Kod PKD prowadzonej działalności gospodarczej, której dotyczy wniosek o interpretację indywidualną to:
   
   • 29.32.Z - Produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli;
     
   • 25.61.Z - Obróbka metali i nakładanie powłok na metale;
4. Kod CN nabywanych wyrobów gazowych to: 2711 21 00 - gaz ziemny;
   
5. Spółka nie jest finalnym nabywcą gazowym;
   
6. Wyroby gazowce Spółka wykorzystuje na cele opałowe w trakcie procesu tłoczenia na gorąco, ale również do innych celów, jak ogrzewanie pomieszczeń. Spółka chce podkreślić, że posiada możliwość dokładnego określenia ilości zużywanych wyrobów gazowych na poszczególne cele. 
   
7. W procesie tłoczenia na zimno docinanie i obrabianie elementów następuje jednocześnie z tłoczeniem danych elementów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wdrożony przez Spółkę nieprzerwany i ciągły proces produkcyjny (obejmujący wszystkie wskazane wyżej etapy), w wyniku którego ze stali i aluminium wytwarzany jest gotowy produkt, można uznać za proces metalurgiczny, pozwalający na zastosowanie zwolnienia energii elektrycznej oraz wyrobów gazowych z podatku akcyzowego zgodnie z treścią art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej?
   
   

Równocześnie, w celu potwierdzenia swojego stanowiska w odniesieniu do każdego ze stosowanych procesów, Spółka postanowiła zadać następujące pytania:

1. Czy proces tłoczenia stali i aluminium na gorąco może być uznany za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej?
2. Czy proces wykańczania laserowego stali i aluminium może być uznany za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej?
3. Czy proces tłoczenia stali i aluminium na zimno może być uznany za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej?
4. Czy procesy wykończeniowe, jakim poddawane są produkowane elementy nadwozi i podwozi, mogą być uznane za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Nieprzerwany i ciągły proces produkcyjny, w ramach którego ze stali i aluminium wytwarzany jest produkt finalny, stanowi proces metalurgiczny, w związku z czym pozwala na zastosowanie zwolnienia z podatku akcyzowego energii elektrycznej w myśl art. 30 ust. 7a pkt 3 i wyrobów gazowych w myśl art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej.

Ad. 2. Proces tłoczenia stali i aluminium na gorąco może być uznany za proces metalurgiczny, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej.

Ad. 3. Proces wykańczania laserowego stali i aluminium może być uznany za proces metalurgiczny, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

Ad. 4. Proces tłoczenia stali i aluminium na zimno może być uznany za proces metalurgiczny, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

Ad. 5. Procesy wykończeniowe, jakim poddawane są produkowane elementy nadwozi i podwozi mogą być uznane za proces metalurgiczny, o którym mowa w art. 30 ust 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie

Ad. 1-5

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych. Z kolei zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Takie sformułowanie przepisów pozwala wskazać, że wykorzystanie energii elektrycznej, jak również wyrobów gazowych do procesów metalurgicznych, nie powoduje powstania po stronie podmiotu zużywającego obowiązku podatkowego.

W ocenie Spółki, procesy zachodzące w ramach ciągłego procesu produkcyjnego mają charakter metalurgicznych, a co za tym idzie Spółka może zastosować w stosunku do wykorzystywanych przez siebie energii elektrycznej oraz wyrobów gazowych omawiane zwolnienia od podatku akcyzowego.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy przedstawić, w jaki sposób powinno być rozumiane pojęcie procesów metalurgicznych. Ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera bowiem legalnej definicji procesów metalurgicznych, które to pojęcie ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia zastosowania przedmiotowych zwolnień.

W braku definicji legalnej konkretnego pojęcia, powinno być ono definiowane zgodnie ze swoim zwykłym użyciem i znaczeniem. W celu odnalezienia takiego znaczenia należy odnieść się do definicji zawartej w słowniku języka polskiego. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego przez metalurgię należy rozumieć: „1. naukę o metodach wytwarzania metali z rud, o sposobach ich oczyszczania i dalszej obróbki; 2. dział przemysłu zajmujący się produkcją metali”.

Uzupełnieniem powyższej definicji metalurgii może być definicja zawarta w internetowej Encyklopedii PWN, która stanowi, co następuje: „metalurgia - dział nauki techniki pojmujący się procesami otrzymywania metali z rud, ich rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości ”

Mając na uwadze, że ustawowe zwolnienie odnosi się co do zasady do procesów metalurgicznych, zdefiniować należy również znaczenie słowa proces. Cytowany już internetowy słownik PWN wskazuje, że proces to m.in.: „«przebieg następujących po sobie powiązanych przyczynowo określonych zmian» oraz «kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne materii»”.

Analizując pojęcie procesów metalurgicznych, należy również zwrócić uwagę na charakterystykę, jaką uwzględnia opis działu 24 Polskiej Klasyfikacji Działalności - Produkcja metali. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Działalności dział 24 obejmuje:

• wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,
• wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.
  
  

Ponadto wspomniane wyjaśnienia do PKD wskazują, że wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej przeznaczony jest do produkcji odlewowi części z metalu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że tak ustalony zakres działu klasyfikującego działalność w zakresie produkcji metali jest bardzo szeroki. Co za tym idzie, szeroki jest również zakres procesów metalurgicznych, jakim poddawane są w ramach produkcji metale.

Odnosząc przytoczone definicje metalurgii oraz procesu do czynności podejmowanych przez Spółkę należy wskazać, że produkcja części nadwozi i podwozi samochodowych ze stali i aluminium prowadzona w zakładzie Spółki z użyciem energii elektrycznej oraz wyrobów gazowych bez wątpienia może być uznana za proces metalurgiczny, a co za tym idzie, może znaleźć zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że procesy stosowane przez Spółkę stanowią daleko idące przetworzenie metalurgiczne stali i aluminium zmieniającą ich właściwości fizykochemiczne. Jak już zostało wspomniane, stal i aluminium w procesie produkcyjnym są rozgrzewane do wysokich temperatur bądź poddawane wysokiemu ciśnieniu, wykańczane laserowo, jak również poddawane szeregowi procesów ukierunkowanych na zmianę ich właściwości odpowiadającą potrzebom produktu finalnego. Wszystko to wskazuje, że zmiany zachodzące w elementach poddawanych obróbce pozwalają uznać owe procesy za mające charakter metalurgicznych.

Ponadto, w odniesieniu do wskazanej wcześniej definicji procesu, należy podkreślić, że wszystkie czynności wykonywane w ramach produkcji prowadzonej przez Spółkę (tj. tłoczenie na gorąco i na zimno, wykańczanie laserowe oraz pozostałe procesy wykończeniowe) następują bezpośrednio po sobie, bez jakichkolwiek nieuzasadnionych przerw i są ze sobą powiązane przyczynowo - bez przeprowadzenia wcześniejszej operacji (np. tłoczenia na gorąco), nie mogłoby być możliwe przeprowadzenie kolejnej (np. wykańczanie laserowe). Warto również wskazać, że przeprowadzane przez Spółkę procesy wiążą się z kolejnymi zmianami fizykochemicznymi przetwarzanej stali i aluminium, które powodują zmianę ich kształtów oraz właściwości.

Analizując powyższe zagadnienie należy również zwrócić uwagę na treść Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51) oraz treść jej Preambuły. Zgodnie z motywem 22 tej Preambuły "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne. Mając na uwadze tak sformułowane brzmienie tego fragmentu Preambuły należy wysnuć wniosek, że w przypadku produktów energetycznych podwójnego zastosowania, cel Dyrektywy zostanie zrealizowany, jeżeli zostaną one wyłączone spod zakresu opodatkowania. Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b przytoczonej Dyrektywy, za podwójne zastosowanie uznaje się również procesy metalurgiczne. W kontekście sposobu wykorzystania produktów energetycznych przez Spółkę, a więc nie do celów opałowych bądź napędowych, lecz w procesie metalurgicznym, nie powinno być wątpliwości, że wykorzystywane w produkcji elementów nadwozi i podwozi ze stali i aluminium energia elektryczna oraz wyroby gazowe powinny być zwolnione z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

W tym miejscu warto przytoczyć również treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy sygn. akt I SA/Bd 163/15 z dnia 22 kwietnia 2015 r., w którym stwierdzono, co następuje: Rozważając cel zwolnienia, trzeba uwzględnić kontekst gospodarczy, który tą drogą wpływa na procesy produkcyjne i konkurencyjność całego przemysłu, zyskując w swoich procesach możliwość wykorzystania gazu nieopodatkowanego akcyzą, a więc tańszego. Zdaniem Sądu brak jest racjonalnych wskazówek, by proces metalurgiczny w świetle ogólnych zapisów Dyrektywy energetycznej mówiącej o procesach metalurgicznych, dzielić i uprzywilejowywać w wybranych zakresach (wyłącznie do metalurgii ekstrakcyjnej realizowanej w hutach), skoro jednym, wspólnym celem tych procesów wydaje się być uzyskanie łącznie ich produktów, tworzących konkurencyjny europejski rynek produktów gotowych (np. produkcji samochodów, czy innych wyrobów). W taki ciąg procesów produkcyjnych wpisują się także pozostałe wymienione w przypisach procesy: redukcji chemicznej, elektrolizy czy mineralogiczne. W Świetle powyższego, zdaniem Sądu nie ma uzasadnienia wąska, w istocie wyłącznie językową, wykładnia przepisów dokonana przez organ w zaskarżonej interpretacji. Szczególnie przepisy dotyczące regulacji pozostających w znacznej mierzę zharmonizowanych, postrzegane muszą być przez pryzmat celów, które realizują na rzecz wspólnego europejskiego rynku, którego częścią jest rynek polski.” Takie zdanie Sądu zostało również podzielone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 8 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 573/16. Można zatem stwierdzić, że stanowisko prezentowane w linii orzeczniczej jest tożsame ze stanowiskiem Spółki dotyczącym szerokiej interpretacji pojęcia procesy metalurgiczne na potrzeby zastosowania zwolnień przewidzianych przepisami ustawy akcyzowej. W związku z powyższym stwierdzić należy, że procesy, jakim poddawane są stal i aluminium w procesie produkcyjnym prowadzonym przez Spółkę mogą zostać uznane za procesy metalurgiczne, a co za tym idzie pozwalają na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Podsumowując, Spółka uważa, że całość opisanego procesu produkcyjnego, do którego wykorzystywane są energia elektryczna oraz wyroby gazowe, jak również poszczególne procesy, jakim poddawane są stal i aluminium w toku produkcji, mogą zostać uznane za procesy metalurgiczne, a co za tym idzie, może znaleźć zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4. W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie uznania za proces metalurgiczny procesu tłoczenia stali i aluminium na gorąco i na zimno;
• nieprawidłowe– w pozostałym zakresie.
  
  

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono:

• w poz. 33 pod kodem CN 2716 00 00 - energię elektryczną;
• w poz. 28 pod kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.
  
  

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a i 23b ustawy:

• finalny nabywca gazowy to podmiot, który:
  
  1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
     
  2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

• pośredniczący podmiot gazowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
   
2. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
   
3. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
   
4. będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
   
5. będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
   
6. będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
   
7. będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym
   - który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.
   

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
   
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
   
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
   
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
   
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
      
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
      
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu - art. 9c ust. 4 ustawy.

Stosownie z art. 11b ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
   
   

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1.nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;

2.będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2a)będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym, grupą producentów lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;

3.u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;

4.będący przedstawicielem podatkowym;

5.będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu;

6.będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;

7.dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy;

9.będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;

10.będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów węglowych;

11.będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5;

12.będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych;

13.będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

1. wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
2. przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.
   
   

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Powyższe przepisy stanowią implementacje przepisów Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym produktów energetycznych i energii elektrycznej. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b cyt. Dyrektywy 2003/96/WE, dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej:

• produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania,
• podwójnego zastosowania produktów energetycznych

Produkt energetyczny ma podwójne zastosowanie w przypadku gdy jest wykorzystywany zarówno jako paliwo do ogrzewania oraz w celach innych niż jako paliwo silnikowe i paliwo do ogrzewania. Wykorzystywanie produktów energetycznych do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych uważa się za podwójne zastosowanie,

• energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych,
• energii elektrycznej, w przypadku gdy stanowi ona ponad 50 % kosztu produktu. "Koszt produktu" oznacza sumę wszystkich nabytych towarów i usług oraz koszty personelu i amortyzację środków trwałych na poziomie zakładu, którego definicję przedstawiono w art. 11. Te koszty są obliczane średnio w odniesieniu do jednostki. "Koszt energii elektrycznej" oznacza rzeczywistą wartość nabycia energii elektrycznej lub koszt wyprodukowania energii elektrycznej, jeśli jest ona pozyskiwana w zakładzie.
  
  

Wyłączenia te nie oznaczają jednak, że ww. produkty energetyczne (wyroby energetyczne określone w art. 86 ustawy o podatku akcyzowym) i energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanej do redukcji chemicznej może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy choć odnoszą się do procesów metalurgicznych, to zakres zwolnienia z akcyzy dotyczący wyrobów gazowych jest mniejszy (wyłącznie do celów opałowych) aniżeli zakres zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej.

Ze względu na brak w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak również w przepisach wspólnotowych definicji procesów metalurgicznych należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji „Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych” pod red. Aleksandra Góreckiego – procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego. Ponadto w literaturze specjalistycznej „Metalurgią” nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Właściwy proces metalurgiczny to proces otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków (Podstawy technologii maszyn J. Zawora, Warszawa 2001, s. 51).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków.

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (…) metalurgia to:

• nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;
• dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego wydawnictwo Naukowe PWN warszawa 1993 r. str. 708 „proces to przykładowo” przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, p. fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zgodnie zaś z definicjami zaczerpniętymi z Leksykonu Naukowo Technicznego Wydawnictwa Naukowo-Technicznego WNT, Warszawa 1984 „proces produkcji” oznacza zespół czynności przetwarzania surowców, materiałów i półwyrobów w wyroby; proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu i przebiega w określonych w komórkach produkcyjnych; podstawową częścią procesu produkcji jest proces technologiczny; ponadto w jego skład wchodzą procesy pomocnicze (magazynowanie; transport, kontrola itd.)”. Ten sam leksykon podaje również definicję procesu technologicznego, zgodnie z którą jest to podstawowa część procesu produkcyjnego, podczas której następuje zmiana kształtu przedmiotu i jego własności fizycznych, chemicznych i innych.

Również zakres czynności, które zgodnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) – odpowiednik unijnej klasyfikacji NACE, wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do „procesów metalurgicznych” jest bardzo rozległy.

Warto tu mieć na uwadze wyjaśnienia zawarte w ww. rozporządzeniu w sprawie PKD z których wynika, że wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, jest kodowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności na poziomie podklasy. Rodzaj przeważającej działalności dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, których celem jest osiąganie zysku, oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą ustala się na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika, działalność przeważającą ustala się na podstawie udziału pracujących, wykonujących poszczególne rodzaje działalności, w ogólnej liczbie pracujących. Upraszczając, przedsiębiorca musi samodzielnie określić i zdecydować, który rodzaj wykonywanej w firmie działalności będzie dominujący.

Dopasowanie kodów PKD do działalności danej firmy zależy od zakresu i zasięgu jej działania. Działalność może bowiem polegać na prostym procesie, ale może również dotyczyć całego szeregu „pod-procesów”, gdzie każdy z nich jest wymieniony w różnych podklasach, klasach, grupach, działach, a nawet sekcjach klasyfikacji. Jeżeli działalność danej firmy, np. produkcja, jest zorganizowana jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność.

W celu zaklasyfikowania jednostki do danego poziomu (grupowania) klasyfikacji PKD, niezbędne jest określenie jej działalności przeważającej, o której była mowa wcześniej. Działalnością drugorzędną jest każdy inny rodzaj działalności podmiotu, której efektem końcowym są wyroby lub usługi wykonywane dla strony trzeciej. Działalności przeważająca i drugorzędne są zazwyczaj wykonywane przy wsparciu pewnej liczby działalności pomocniczych, takich jak np. księgowość, magazynowanie, zaopatrzenie. Tak więc działalności pomocnicze to te, które są wykonywane wyłącznie po to, by wesprzeć działalność przeważającą lub drugorzędną firmy poprzez dostarczanie wyrobów lub usług wyłącznie na jej potrzeby.

Zatem klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które gdyby występowały samodzielnie byłyby zaklasyfikowane do odrębnych klasyfikacji zgodnie z ich cechami.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność klasyfikowana do kodu PKD 29.32.Z - Produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli i 25.61.Z - Obróbka metali i nakładanie powłok na metale.

Tym samym zakres działalności Wnioskodawcy obejmuje szereg różnych czynności i procesów i nie obejmuje działu 24 PKD, który obejmuje produkcje metali (do którego odwołuje się Wnioskodawca we własnym stanowisku).

Ustawodawca nie definiuje również pojęcia „cel opałowy”. Także w przepisach wspólnotowych brak jest definicji, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”, zatem konieczne jest posiłkowanie się rozumieniem tego określenia w znaczeniu potocznym.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie „opał” oznacza „to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się paliw w piecu, w kuchni itp.” Mały Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje opał jako „to czym się pali, materiał do palenia: drewno, węgiel, szczapy”, natomiast „opałowy” oznacza „nadający się na opał, służący do palenia”.

Należy także zwrócić uwagę, iż zwrot - „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że przeznaczenie wyrobów gazowych do celów opałowych w procesach metalurgicznych jest spełnione w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób gazowy służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej wykorzystanej następnie w procesie metalurgicznym.

W tym miejscu wskazać należy, że w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) – por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Nie bez znaczenia również pozostaje co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej i wyrobów gazowych wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej definicje oraz zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy podlega energia elektryczna (po spełnieniu pozostałych warunków formalnych przewidzianych przepisami ustawy), która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg następujących po sobie zmian fizykochemicznych powiązanych przyczynowo i stanowiących etapy produkcji dążące do wytworzenia określonego produktu – metalu w odpowiedniej formie, z wyłączeniem czynności przygotowawczych do tej produkcji, a także następujących w trakcie produkcji (nie mających bezpośredniego wpływu na proces metalurgiczny) oraz po samym wytworzeniu wyrobu metalowego będącego efektem tej produkcji.

Podkreślić należy, że istotą przepisu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnienie z akcyzy dla energii elektrycznej efektywnie zużytej w trakcie procesu metalurgicznego w wyniku którego powstaje metal lub w trakcie którego metal poddawany jest obróbce zmieniającej jego właściwości fizykochemiczne. Mowa jest o pewnym „wycinku” procesu produkcji metali, a nie o całokształcie produkcji, gdyż celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE.

Użyte natomiast przez ustawodawcę w liczbie mnogiej sformułowanie „w procesach metalurgicznych” nie dotyczy całości procesów zachodzących w toku produkcji lecz obejmuje jedynie ściśle określone etapy z uwagi na fakt, że w ramach procesu produkcyjnego może nastąpić kilka procesów metalurgicznych składających się na wytworzenie określonego produktu.

Natomiast zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy objęte będzie wyłącznie takie wykorzystanie wyrobów gazowych, których spalenie spowoduje wytworzenie energii cieplnej wykorzystanej następnie bezpośrednio w procesie metalurgicznym w wyniku którego powstaje metal lub w trakcie którego metal poddawany jest obróbce zmieniającej jego właściwości fizykochemiczne.

Mając powyższe na uwadze aby stwierdzić czy wdrożony przez Spółkę nieprzerwany i ciągły proces produkcyjny (obejmujący wszystkie wskazane w opisie stanu faktycznego etapy), w wyniku którego ze stali i aluminium wytwarzany jest gotowy produkt, można uznać za proces metalurgiczny, pozwalający na zastosowanie zwolnienia energii elektrycznej oraz wyrobów gazowych z podatku akcyzowego zgodnie z treścią art. 30 ust. 7a pkt 3 i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej (objęte pytaniem pierwszym), wpierw rozpatrzyć należy czy poszczególne etapy (procesy) wchodzące w skład procesu produkcyjnego stanowić będą procesy metalurgiczne.

Z opisu sprawy wynika, że proces tłoczenia na gorąco polega na podgrzaniu materiału do wysokich temperatur, rzędu 950°C, dzięki czemu wyrównuje się struktura krystaliczna materiału. W materiale zostają usunięte defekty sieci krystalicznej wraz z usunięciem naprężeń międzywęzłowych. Strukturę krystaliczną zmienia się z perlityczno-ferrytycznej na austenityczną. Dzięki tej zmianie możliwe jest przeprowadzenie obróbki plastycznej - tłoczenia z bardzo dużymi stopniami odkształcenia. Poprzez zamknięcie narzędzia w prasie hydraulicznej nadawany jest stali pożądany kształt geometryczny, a dzięki intensywnemu chłodzeniu narzędzia oraz przytrzymania go w zamknięciu przez kilka sekund, zachodzi przemiana ze struktury austenitycznej na martenzytyczną, charakteryzująca się bardzo duża wytrzymałością. Dzięki nadaniu kształtu w wysokiej temperaturze oraz przeprowadzeniu przemiany martenzytycznej wyroby charakteryzują się bardzo małym odkształceniem, co pozwala na osiągniecie bardzo wysokiej jakości geometrycznej.

Tym samym w trakcie procesu tłoczenia na gorąco materiał zostaję podgrzany (cel opałowy) w wyniku czego zmieniają się jego właściwości fizykochemiczne, które z kolei umożliwią dalszą obróbkę plastyczną materiału wywołującą szereg zmian w jego strukturze. Stwierdzić zatem należy, że proces tłoczenia na gorąco w wyniku którego metal poddawany jest obróbce zmieniającej jego właściwości fizykochemiczne, wypełnia przesłanki umożliwiające zakwalifikowanie tego procesu jako procesu metalurgicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy i art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego po procesie tłoczenia na gorąco następuje proces wykańczania laserowego. Bardzo wysoka wytrzymałość materiału uniemożliwia przeprowadzenie okrawania/dziurkowania konwencjonalnymi tłocznikami okrawającymi/dziurkującymi. W celu osiągnięcia właściwego kształtu krawędzi, uzyskania ostatecznego kształtu i usunięcia wszelkich niedoskonałości powstałych w procesie tłoczenia, wytłoczki z tłoczenia na gorąco są poddawane obróbce laserowej 3D.

Wskazać zatem należy, że proces wykańczania laserowego, zgodnie z opisem sprawy nie przyczynia się do zmian właściwości fizykochemicznych obrabianego metalu, tym samym nie wypełnia przesłanek umożliwiających uznanie tego etapu jako procesu metalurgicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Zwrócić należy uwagę, że o ile tłoczenie na gorąco powoduje zmianę właściwości materiałów z jednoczesną zmianą kształtu, to już sama obróbka laserowa następująca już po tłoczeniu nie ma żadnego wpływu na zmianę właściwości materiałów, a jedynie usuwa zbędny materiał od właściwego i usuwa niedoskonałości. Brak jest zatem podstaw aby samą obróbkę laserową wyrobu z ukształtowanymi już cechami fizykochemicznymi uznawać za proces metalurgiczny.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego uznać należy za nieprawidłowe.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że w określonych przypadkach, zamiast tłoczenia na gorąco, elementy są tłoczone na zimno. W tym wypadku, stal i aluminium są poddawane obróbce przy wykorzystaniu urządzeń o dużej sile nacisku oddziałujących na nie pod wysokim ciśnieniem w celu uzyskania odpowiedniej elastyczności oraz pożądanego kształtu i utrwalenia go. Do procesów tłoczenia na zimno stosowane są materiały o wysokim stopniu umocnienia. Umocnienie zachodzi w trakcie realizacji procesu odkształcania plastycznego. Materiały używane w procesie tłoczenia na zimno charakteryzują się dużą różnicą pomiędzy granicą plastyczności, a maksymalną wytrzymałością na rozciąganie. Dzięki temu otrzymywane produkty cechują się większą wytrzymałością i sztywnością niż materiał wejściowy. Umocnienie na skutek odkształcenia związane jest z porządkowaniem struktury sieci krystalicznej i zanikaniem defektów sieci krystalicznej takich jak wakanse czy atomy międzywęzłowe.

W ramach tego procesu wyrób, poza tłoczeniem, jest również odpowiednio docinany i obrabiany - docinanie i obrabianie elementów następuje jednocześnie z tłoczeniem danych elementów (w ramach jednego urządzenia).

Z powyższego wynika, że w trakcie procesu tłoczenia na zimno materiał poddawany jest obróbce zmieniającej jego właściwości fizykochemiczne i jednocześnie (tj. w trakcie tłoczenia) jest on docinany i obrabiany w ramach jednego urządzenia.

Stwierdzić zatem należy, że proces ten wypełnia przesłanki umożliwiające zakwalifikowanie go jako procesu metalurgicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego uznać należy za prawidłowe.

Wnioskodawca wskazuje, że końcowym etapem procesu produkcyjnego, który następuje bezpośrednio po tłoczeniu na gorąco lub na zimno jest proces finalnej obróbki połączonej z wstępnymi pracami wykończeniowymi. Prace wykonywane w ramach tego etapu procesu produkcyjnego obejmują poddanie wytłoczonych elementów procesom, takim jak dokrawanie, łączenie czy zgrzewanie, mających na celu uzyskanie produktu w ostatecznym kształcie, zgodnym z zamówieniem złożonym przez klienta.

Stwierdzić należy, że ww. czynności mają miejsce już po zakończeniu procesów metalurgicznych – tj. po nadaniu wytwarzanym wyrobom ze stali i aluminium odpowiednich cech fizykochemicznych. Brak jest więc podstaw aby czynności związane z dokrawaniem, łączeniem czy zgrzewaniem, które w istocie są dopełnieniem procesu produkcyjnego utożsamiać z procesem metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego uznać należy za nieprawidłowe.

Jak wynika z powyższego nie wszystkie procesy opisane w stanie faktycznym mogą zostać zakwalifikowane do procesów metalurgicznych i tym samym zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie miało zastosowanie jedynie do procesu tłoczenia na gorąco i tłoczenia na zimno przy założeniu, że Wnioskodawca wypełni warunki określone w art. 30 ust. 7b i 7c ustawy. Natomiast procesy wykańczania laserowego i procesy wykończeniowe zwolnieniem nie mogą zostać objęte.

Zwrócić należy uwagę, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem elementów nadwozi oraz podwozi samochodów osobowych i ciężarowych tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że cały proces produkcji tych elementów, zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Zauważyć należy, że metalurgia znaczeniowo jest dużo szerszym pojęciem niż sam proces metalurgiczny, dlatego zdaniem Ograniu nie powinny być oba te pojęcia w podatkowym znaczeniu stawiane na równi.

Celem zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest wsparcie dla danego podmiotu w ściśle określonym zakresie. Natomiast nie można całej działalności traktować kompleksowo, a przywileju podatkowego traktować jak narzędzia do zmniejszania kosztów całej działalności. W art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest mowa wyłącznie o pewnym ściśle określonym wycinku produkcji tj. najbardziej energochłonnym procesie technologicznym będącym częścią całego procesu produkcyjnego wykonywanego przez Wnioskodawcę. Energia elektryczna ma przyczyniać się w sposób bezpośredni do przeprowadzenia samego procesu metalurgicznego.

Natomiast zwolnienie nie obejmuje energii wykorzystanej: do przygotowania tego procesu, w trakcie tego procesu (ale bezpośrednio nie uczestniczącej w tym procesie) jak również wykorzystania energii elektrycznej po zakończeniu procesu metalurgicznego. Gdyby zamiarem racjonalnego ustawodawcy było objęcie zwolnieniem takiego zużycia energii elektrycznej z pewnością taką normę prawną by ustanowił.

Wnioskodawca w nieuprawniony sposób rozszerza zakres zwolnienia o elementy, które nie mają bezpośredniego wpływu na proces metalurgiczny. Fakt, że poszczególne procesy składają się na produkcję określonych wyrobów tj. istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poszczególnymi etapami/czynnościami, nie może automatycznie oznaczać, że powinny one być uznane za proces metalurgiczny tj. nie można całej działalności Wnioskodawcy dla celów zwolnienia traktować kompleksowo, gdyż art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy odnosi się wyłącznie do ściśle określonego procesu technologicznego (procesu metalurgicznego) będącego częścią całego procesu produkcyjnego. Jeśli więc którakolwiek z czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie ma bezpośredniego wpływu na zmianę właściwości fizykochemicznych wytwarzanych wyrobów wówczas czynności takie nie mogą zostać zakwalifikowane do procesów metalurgicznych o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Powyższe wynika również z orzeczeń sądów administracyjnych, które wyraźnie wskazują, że gdy mowa jest w ustawie o zwolnieniu energii elektrycznej wykorzystywanej do określonego procesu, to proces ten należy traktować ściśle tj. zakres zwolnienia obejmuje jedynie zużycie energii elektrycznej w bezpośrednim procesie i nie obejmuje procesów przygotowawczych do tego procesu ani mających miejsce po zakończeniu właściwego procesu (por. prawomocny wyrok WSA w Łodzi z 18 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 812 potwierdzony wyrokiem NSA z 21 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 425/13, prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 8 listopada 2012 r. sygn. III SA/Po 640/12 oraz prawomocny wyrok WSA w Gliwicach z 19 września 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 2477/10).

Wskazać w tym miejscu, należy również na orzeczenie WSA w Łodzi z 16 września 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 569/16, orzeczenie WSA w Opolu z 21 października 2016 r. sygn. akt I SA/Op 183/16, orzeczenie WSA z Gorzowie Wielkopolskim z 3 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Go 329/16 oraz orzeczenie WSA w Krakowie z 10 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 1029/16 oddalające skargi na interpretację indywidualne w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych i metalurgicznych o którym mowa we wprowadzonym od 1 stycznia 2016 r. art. 30 ust. 7a ustawy, które potwierdzają, że zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a ustawy należy interpretować w sposób ścisły, a wykorzystywanie energii elektrycznej musi dotyczyć bezpośrednio procesu podlegającemu zwolnieniu - energia elektryczna ma przyczyniać się w sposób bezpośredni i kluczowy do przeprowadzenia samego procesu, wykluczając ze zwolnienia pozostałe czynności nie uczestniczące bezpośrednio w tym procesie.

Odnosząc się do przywołanych w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy wyroków WSA w Bydgoszczy z 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 163/15 i WSA w Krakowie z 8 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 573/16 które zdaniem Wnioskodawcy przemawia za słusznością przedstawionego stanowiska podkreślić należy, że jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Wyroki te mogą mieć jedynie charakter posiłkowy, pomocniczy dla prawidłowego rozumienia przepisów prawa podatkowego.

Podkreślić ponadto należy, że kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających. Z orzeczeń powołanych przez Wnioskodawcę nie należy zatem wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej w powyższej kwestii, gdyż za trafnością prezentowanego przez Organ stanowiska przemawiają inne ww. orzeczenia w tym orzeczenia już prawomocne.

Ponadto jak zauważył WSA w Krakowie 10 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 1029/16: „Przedstawiony przez organ dokonujący interpretacji sposób rozumienia charakteru spornego zwolnienia nie nasuwa też - zdaniem Sądu - wątpliwości co do realizacji celu przedmiotowego zwolnienia, określanego przez prawodawcę unijnego jako uwzględniający specyficzne uwarunkowania przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw. W tym kontekście prawodawca ten uwzględnił znaczenie nośników energii w hutnictwie, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są znacznie łatwiej dostępne i tańsze. Przedstawiona interpretacja cele te odzwierciedla, nie pozwalając jednocześnie na nieuprawnione rozszerzanie zwolnienia na czynności nie będące (wedle pierwotnego opisu sprawy) elementami procesu metalurgicznego.”

Zważywszy, że nie wszystkie procesy w opisanym stanie faktycznym mogą zostać zakwalifikowane do procesu metalurgicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, stanowisko Wnioskodawcy w myśl którego wdrożony przez Spółkę nieprzerwany i ciągły proces produkcyjny (obejmujący wszystkie wskazane w opisie stanu faktycznego etapy) można uznać za proces metalurgiczny, pozwalający na zastosowanie zwolnienia energii elektrycznej z podatku akcyzowego zgodnie z treścią art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, uznać należy za nieprawidłowe.

Równocześnie, zgodnie z opisem sprawy, jedynym procesem metalurgicznym w trakcie którego wykorzystywane są wyroby gazowe jest proces tłoczenia na gorąco. Tym samym zwolnienie o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy będzie miało zastosowanie nie do całego procesu produkcyjnego.

Konkludując zwolnieniem z akcyzy objęty może być wyrób gazowy zużywany do celów opałowych w procesie tłoczenia na gorąco. Natomiast zużycie tego gazu do celów opałowych w procesach innych niż uznanych w interpretacji za procesy metalurgiczne nie może zostać objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie uznania za proces metalurgiczny procesu tłoczenia stali i aluminium na gorąco i na zimno;
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego oraz, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.