Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.791.2016.2.BW
z 18 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2016r. (data wpływu 7 października 2016r.), uzupełnionym pismem z 15 grudnia 2016r. (data wpływu 19 grudnia 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez „Partnera Handlowego” za udzielone przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe.
• opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego oraz
• dokumentowania przez Wnioskodawcę refundacji przez „Importera” połowy przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez „Partnera Handlowego” za udzielone przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe.
• opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego oraz
• dokumentowania przez Wnioskodawcę refundacji przez „Importera” połowy przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 grudnia 2016r. (data wpływu 19 grudnia 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tu. organu z 7 grudnia 2016r. znak: 2461-IBPP2-4512.791.2016.1.BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką jawną, podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami, towarami stanowiącymi wyposażenie lakierni samochodowych (sprzedaż chemii samochodowej tj. lakiery samochodowego, podkłady do lakieru oraz sprzedaż wyposażenia lakierni np. pistolety lakiernicze, szlifierki itp.). Są to czynności opodatkowane podstawową stawką VAT 23%.

Wnioskodawca występuje w tym przypadku jako dystrybutor lakierów samochodowych.

Wnioskodawca podpisał „Kontrakt Handlowy”, w którym występuje jako „Dystrybutor”. Kontrakt jest podpisany pomiędzy 3 podmiotami tj. Importerem produktów, Dystrybutorem (w tym przypadku Wnioskodawcą) oraz „Partnerem Handlowym”, czyli podmiotem, który kupuje produkty od „Dystrybutora”.

Strony kontraktu są w szczególności zainteresowane: stałym rozwojem i poszerzaniem rynku na oferowane przez siebie produkty, zwiększeniem sprzedaży.

„Partner Handlowy” na podstawie podpisanego kontraktu zobowiązuje się do dokonania zakupu produktów u „Dystrybutora” w wartości 399 672, 20 zł netto w ciągu 5 lat.

W związku z zobowiązaniem „Partnera Handlowego” do w/w zakupów u „Dystrybutora” „Partner Handlowy" uzyskuje od Dystrybutora „wsparcie finansowe" w kwocie 37 500 zł netto do wykorzystania na zakup doposażenia serwisu lakierniczego.

50% przekazanego przez „Dystrybutora” „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego tj. kwotę 18 750 zł. finansuje „Dystrybutorowi” Importer.

Natomiast w piśmie z 15 grudnia 2016r., na pytania tut. Organu (wskazane w wezwaniu z 7 grudnia 2016r.), Wnioskodawca wskazał:

Ad 1

Wnioskodawca, Importer oraz „Partner Handlowy" są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Ad 2

Kontrakt zawarto w celach zarobkowych:

Głównym, przewodnim celem zawarcia Kontraktu Handlowego jest uzyskanie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wszystkich 3 stron Kontraktu Handlowego (tj. Wnioskodawcy, Importera oraz Partnera Handlowego, dokonywanie dostaw towarów zdefiniowanych w art. 7 Ustawy o podatku od towarów i usług oraz świadczenie usług zdefiniowanych w art. 8 Ustawy o podatku od towarów i usług oraz świadczenie usług przez strony Kontraktu Handlowego.

Ponadto Zawarcie Kontraktu Handlowego z konkretnym, wskazanym klientem skutkuje zwiększeniem sprzedaży Produktów oferowanych przez importera oraz zwiększeniem sprzedaży towarów oferowanych przez Dystrybutora.

Kontrakt Handlowy zapewnia, iż Partner Handlowy zobowiązuje się do wykorzystania na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności wykorzystywać Towary, które sprzedaje mu Dystrybutor (a Dystrybutor kupuje owe Towary u Importera i jest jego autoryzowanym dystrybutorem).

Kontrakt Handlowy zapewnia, iż Partner Handlowy zakupi (przez okres obowiązywania Kontraktu) u Dystrybutora towary za kwotę netto 399. 672,20 zł

Ad 3

Wnioskodawca kupuje produkty, które sprzedaje na podstawie Kontraktu Partnerowi Handlowemu u Importera – tylko i wyłącznie u Importera.

Ad 4

Wypłacane przez Wnioskodawcę „wsparcie finansowe" Partnerowi Handlowemu wiąże się z zobowiązaniem Partnera Handlowego do:

• dokonania w okresie obowiązywania kontraktu zakupów o wartości 399.672,20 zł.
• dokonywania płatności na rzecz Dystrybutora za każdy zakup u niego Produktów w terminie 30 dni od dnia otrzymania faktury potwierdzającej dany zakup.
  
  

Wnioskodawca (Dystrybutor) na podstawie omawianego kontraktu zobowiązany jest w stosunku do Partnera Handlowego do:

• wypłaty Partnerowi Handlowemu wsparcia finansowego w kwocie 37.500 zł
• udzielenia Partnerowi Handlowemu rabatu handlowego w wysokości 10% od katalogowej ceny netto Produktów objętych omawianym Kontraktem
• zapewnienia mu dostępu do materiałów eksploatacyjnych (baz, pigmentów, oraz pozostałych składników) (wyjaśnienie: Dystrybutor zapewnia dostęp u siebie do zakupu przez Partnera Handlowego potrzebnych mu materiałów eksploatacyjnych)
• nieodpłatnej doraźnej opieki technicznej świadczonej przez Dystrybutora (Dystrybutora wraz z Importerem) w razie problemów związanych z wykorzystaniem produktów zakupionych w ramach omawianego kontraktu (wyjaśnienie: Dystrybutor służy pomocą techniczną w razie problemów przy stosowaniu w działalności Partnera Handlowego zakupionych u Dystrybutora towarów).
• nieodpłatnych okresowych audytów technicznych, polegających na sprawdzaniu zgodności sposobu wykorzystywania przez Partnera Handlowego technologii w serwisie lakierniczym ze standardami technologicznymi Importera i udzielaniu ewentualnych wskazówek zgodności korzystania przez Partnera Handlowego z technologii Importera - przy czym audyty te przeprowadzane są jedynie na wyłączne pisemne żądanie Partnera Handlowego skierowane do Dystrybutora (z kopią do Importera) (wyjaśnienie: sprawdzenie czy Partner Handlowy wykorzystuje towary w sposób jak powinne być wykorzystywane zgodnie z technologią)
• nieodpłatnych cyklicznych szkoleń personelu Partnera Handlowego w zakresie nowych produktów oferowanych przez Dystrybutora Partnerowi Handlowemu oraz technologii ich wykorzystywania (wyjaśnienie: przekazywanie informacji o dostępnych w ofercie handlowej nowych produktach)
• nieodpłatnego uzupełniania baz danych o oferowanych do sprzedaży przez Dystrybutora Produktach oraz stosowanych recepturach).
  
  

Ad 5

Wstępnie Partner Handlowy wystawił Dystrybutorowi fakturę gdzie w nazwie zakupionego towaru lub usługi podał: „wsparcie finansowe zgodnie z kontraktem z dnia ..."

Na tej podstawie Dystrybutor wypłacił „wsparcie finansowe" Partnerowi Handlowemu. Jednak Dystrybutor (Wnioskodawca) uważa, że faktura ta jest niepoprawnie wystawiona, tzn. że Partner Handlowy nie powinien wystawiać faktury ponieważ nie świadczył na rzecz Dystrybutora żadnej usługi ani nie sprzedał towaru.

Z tym punktem związane jest pośrednio pytanie nr 1 we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ORD-IN bowiem jeżeli faktura wystawiona przez Partnera handlowego jest niesłusznie wystawiona Dystrybutor nie będzie miał prawa pomniejszenia VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w fakturze wystawionej przez Partnera Handlowego. Dystrybutor uważa, że wsparcie finansowe na rzecz Partnera Handlowego winno być przekazane na podstawie „noty uznaniowej" wystawionej przez Dystrybutora na Partnera Handlowego - a na podstawie noty uznaniowej Dystrybutor winien wypłacić wsparcie finansowe Partnerowi Handlowemu na „zakup u niego doposażenia serwisu lakierniczego". Dystrybutor niezwłocznie po otrzymaniu niniejszej interpretacji indywidualnej wystąpi z natychmiastowym żądaniem do Partnera Handlowego o skorygowanie wystawionej przez niego faktury do „zera". A sam wystawi notę uznaniową - jeżeli w interpretacji indywidualnej otrzyma poparcie swojego zdania i stwierdzenie poprawności swojego stanowiska.

Ad 6

Partner Handlowy otrzymał wsparcie finansowe na podstawie zapłaty wystawionej przez siebie faktury. Dystrybutor zapłacił otrzymaną od Partnera Handlowego fakturę. Jednak jak opisano w ad 5 Wnioskodawca uważa, że faktura jest wystawiona niepoprawnie - niezwłocznie po potwierdzeniu poprawności swojego stanowiska ową interpretacją indywidualną Dystrybutor zwróci się do Partnera Handlowego do skorygowania tej faktury „do zera" i sam wystawi notę uznaniową na „przekazane Partnerowi Handlowemu" wsparcie finansowe.

Przekazanie wsparcia finansowego będzie wtedy przekazaniem środków finansowych na podstawie noty uznaniowej.

Ad 7

Partner Handlowy zgodnie z zawartym Kontraktem jest zobowiązany do zakupów u Dystrybutora o wartości 399 672,20 netto w całym okresie obowiązywania kontraktu. Za tak wysoką wartość zakupów u dystrybutora Partner Handlowy uzyskuje uprawnienia m.in. do otrzymania „wsparcia finansowego" oraz rabatu handlowego w wysokości 10% od ceny netto katalogowej.

Przy czym należy dodać, że gdyby zakładając hipotetycznie iż Partner Handlowy potrzebowałby do swojej działalności gospodarczej zakupić produkty za czas obowiązywania kontraktu o wyższej wartości niż objęte kontraktem 399 672,20 zł netto to w zawartym kontrakcie nie ma zakazu zakupu u innego dostawcy. (To się w praktyce nie zdarza, Partner Handlowy zakupuje wskazane produkty tylko u Wnioskodawcy - ma ustaloną dobrą, korzystną cenę - jednakże teoretycznie kontrakt nie ustala zakazu zakupu wskazanych produktów poza limitem wskazanym w kontrakcie u kogoś innego, u innego dostawcy). Strony nie ustaliły zakazu zakupu omawianych produktów powyżej limitu zobowiązania zakupowego u innego dostawcy bowiem odpowiada im poziom zakupu wskazany w kontrakcie, tj. 399 672,20 netto zakup u Dystrybutora przez Partnera Handlowego.

Ad 8

W przypadku rozwiązania omawianego kontraktu z przyczyny niewywiązania się Partnera Handlowego z dokonywania zakupów o określonej w kontrakcie wysokości Partner Handlowy zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Dystrybutora kwoty wsparcia finansowego pomniejszonej o procent dokonywanych zakupów Produktów wskazanych w Kontrakcie w stosunku do wartości deklarowanej czyli kwoty 399 672,20 zł netto.

Ad 9

Importer produktów refunduje Wnioskodawcy 50% wartości wsparcia finansowego na podstawie omawianego kontraktu, który stanowił załącznik do wniosku ODR-IN. Refundacja u Dystrybutora polega na otrzymaniu od Importera połowy (50%) kwoty przekazanej kwoty wsparcia finansowego Partnerowi Handlowemu (przelew środków pieniężnych od Importera na rzecz Dystrybutora lub kompensata wzajemnych zobowiązań i należności). Dokumentem, na podstawie którego Importer dokona refundacji będzie faktura wystawiona przez Dystrybutora na rzecz Importera lub nota obciążeniowa - w zależności od odpowiedzi na pytanie 3 omawianego wniosku ORD-IN.

Ad 10

Importer refunduje Wnioskodawcy 50% wsparcia finansowego w celu uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej - w celu dokonywania dostaw towarów zdefiniowanych w art. 7 Ustawy o podatku od towarów i usług - albowiem po podpisaniu trójstronnego omawianego kontraktu Partner Handlowy kupuje towar za łącznie 399 672,20 zł. u Dystrybutora (Wnioskodawcy) - Wnioskodawca jest firmą jedynie handlową, nie jest producentem owych towarów, jest jak opisano wcześniej autoryzowanym dystrybutorem Produktów Importera - zakupuje więc Produkty u Importera - a więc po podpisaniu Kontraktu Importer również dokonuje sprzedaży (sprzedaży produktów, które ostatecznie trafiają do Partnera Handlowego, ale za pośrednictwem autoryzowanego Dystrybutora). Importer i Dystrybutor pozyskują klienta z określonym poziomem zobowiązania zakupowego.

Ad 11

Importer jak opisano w ad 10 oczekuje od Wnioskodawcy (zgodnie z kontraktem) zakupu u siebie Produktów. Dokonuje refundacji celem uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej - w celu dokonywania dostaw towarów zdefiniowanych w art. 7 Ustawy o podatku od towarów i usług. Ścieżka sprzedaży towarów wygląda następująco: Importer sprzedaje Produkty Dystrybutorowi, a Dystrybutor sprzedaje dalej to towary Partnerowi Handlowemu na podstawie zawartego trójstronnego Kontraktu Handlowego.

Ad 12

Wnioskodawca jest zobowiązany zakupić Produkty (które potem sprzeda Partnerowi Handlowemu) u Importera, Wnioskodawca jest zobowiązany do zapewnienia terminowych dostaw Produktów Importera do Partnera Handlowego - tego oczekuje Importer m.in. w związku z zawartym kontraktem.

Ad 13

Jeżeli chodzi o produkty, które są przedmiotem omawianego kontraktu to Dystrybutor (Wnioskodawca) zakupuje je wyłącznie u Importera. Tą markę produktów Wnioskodawca kupuje jedynie u Importera.

Należy dodać, że Wnioskodawca oferuje ogólnie szeroki wachlarz towarów związanych z lakiernictwem samochodowym i sprzedaje również towary innych marek, które nie dotyczą omawianego kontraktu. Inne marki towarów Wnioskodawca zakupuje u różnych innych dostawców. Sam jest jedynie firmą handlową, nie produkuje żadnej marki.

Ad 14

Importer zawsze refunduje Dystrybutorowi przekazane przez niego wsparcie finansowe na rzecz Partnera Handlowego.

Gdyby jednak doszło do sytuacji wskazanej w ad 8 i zostałby Kontrakt rozwiązany ze względu na niewywiązanie się Partnera Handlowego z poziomu zakupowego to Partner (w proporcji opisanej w ad 8) jest zobowiązany zwrócić „wsparcie finansowe" Dystrybutorowi, a Dystrybutor zwróci wtedy - w proporcjonalnej części Importerowi otrzymaną refundację.

Ad.15

Gdyby doszło do zwrotu przez Partnera Handlowego udzielonego mu wsparcia finansowego przez Wnioskodawcę - Wnioskodawca zwróci Importerowi refundację w wysokości 50% otrzymanego od Partnera Handlowego zwrotu.

W związku z powyższym, zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w związku z tym, iż Partner Handlowy obciążył Dystrybutora fakturą za „wsparcie finansowe" Dystrybutor ma prawo do odliczenia z tej faktury podatku VAT 23% naliczonego przez dostawcę i tą kwotą pomniejszenia podatku należnego od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca powinien od przekazanego na rzecz Partnera Handlowego „wsparcia finansowego ..." odprowadzić podatek od towarów i usług?
   Wnioskodawca dodał, że sprzedaje towary i usługi tylko i wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
2. (przedmiotowe pytanie ostatecznie sformułowano w piśmie z 15 grudnia 2016r.).
3. Czy u „Dystrybutora” przekazane „wsparcie finansowe” jest darowizną środków pieniężnych oraz czy przekazując wsparcie finansowe „Dystrybutor” powinien odprowadzić podatek od towarów i usług od wartości przekazanego wsparcia (od kwoty 37 500 zł)?
   W odniesieniu do tego pytania Wnioskodawca zwrócił się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego z prośbą o określenie numeru dla czynności przekazania „wsparcia finansowego”. Jednak Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego uznał, iż wskazana czynność nie stanowi „usługi”.
4. Czy w przypadku refundacji połowy przekazanego wsparcia finansowego przez Importera na rzecz „Dystrybutora” „Dystrybutor” powinien wystawić dla Importera fakturę z podatkiem od towarów i usług czy też notę obciążającą (bez VAT)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Odp. 1 (ostatecznie sformułowana w piśmie z 15 grudnia 2016r.)

Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez Partnera Handlowego w fakturze „za wsparcie finansowe..." bowiem faktura została niepoprawnie wystawiona.

Zdaniem Wnioskodawcy Partner Handlowy nie miał prawa wystawić faktury dla Wnioskodawcy, bowiem nie doszło do zakupu żadnej usługi ani towaru. Dystrybutor przekazał środki finansowe jako „wsparcie finansowe" na rzecz Partnera Handlowego i to Dystrybutor winien wystawić notę uznaniową na rzecz Partnera Handlowego.

Zgodnie z art. 86 prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - jak podkreśla Wnioskodawca w tym przypadku nie sprzedano towaru ani nie świadczono żadnej usługi. Przekazano jedynie „wsparcie finansowe ..." w związku z określonymi zachowaniami, zobowiązaniami stron Kontraktu. Potwierdzeniem tego, jest pisemna informacja z Urzędu Statystycznego w Łodzi, w której Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego uznaje, że opisane „wsparcie finansowe ..." nie jest usługą ani towarem, nie mieści się w katalogu klasyfikacyjnym według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Dystrybutor nie powinien od przekazanego wsparcia finansowego odprowadzać podatku od towarów i usług, bowiem przekazał środki finansowe/pieniężne w związku z określonymi zobowiązaniami Stron Kontraktu a przekazanie środków pieniężnych/finansowych nie podlega w takiej sytuacji opodatkowaniu VAT-em - bowiem nie mieści się w katalogu art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Odp. 2

Zdaniem Wnioskodawcy przekazane „wsparcie finansowe” jest darowizną środków pieniężnych (z przeznaczeniem u „Partnera Handlowego” na zakup doposażenia serwisu lakierniczego). Jednak nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie znajduje się bowiem katalogu art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług - jest przekazaniem środków pieniężnych.

Odp. 3

Zdaniem Wnioskodawcy „Dystrybutor" nie powinien wystawiać na rzecz Importera faktury w części dotyczącej 50% refundacji przekazanego na rzecz „partnera Handlowego” wsparcia finansowego” a jedynie notę obciążeniową ponieważ w odniesieniu do odpowiedzi z pytania 2 przekazane „wsparcie finansowe” nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - nie mieści się w katalogu art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w zakresie:

• prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez „Partnera Handlowego” za udzielone przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe.
• opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego oraz
• dokumentowania przez Wnioskodawcę refundacji przez „Importera” połowy przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego

jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki zawartej we wniosku, tut. Organ udzielił odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawcę pytania w jednej interpretacji:

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29a ust. 10 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

W praktyce występują również sytuacje, w których w zamian za udzielenie premii ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, bądź zobowiązanie się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premie, czy zobowiązanie się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta itp.

W takiej sytuacji należy uznać, iż wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Zatem jeżeli wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, jednakże wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy dodatkowych czynności (zobowiązanie do prowadzenia akcji o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, zobowiązanie się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premie etc.), to w tej sytuacji należy stwierdzić, iż otrzymana premia stanowi zapłatę za świadczenie usług w związku z wykonywaniem ww. świadczeń.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką jawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami, towarami stanowiącymi wyposażenie lakierni samochodowych (sprzedaż chemii samochodowej tj. lakiery samochodowe, podkłady do lakieru oraz sprzedaż wyposażenia lakierni np. pistolety lakiernicze, szlifierki itp.). Są to czynności opodatkowane podstawową stawką VAT 23%.

Wnioskodawca podpisał „Kontrakt Handlowy.

Kontrakt jest podpisany pomiędzy 3 podmiotami tj. Importerem produktów, Dystrybutorem (w tym przypadku Wnioskodawcą) oraz „Partnerem Handlowym.

Na podstawie zawartego Kontraktu Wnioskodawca kupuje produkty u Importera, a następnie sprzedaje je Partnerowi Handlowemu.

Głównym, przewodnim celem zawarcia Kontraktu Handlowego jest uzyskanie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wszystkich trzech stron Kontraktu Handlowego (tj. Wnioskodawcy, Importera oraz Partnera Handlowego).

Strony kontraktu są w szczególności zainteresowane: stałym rozwojem i poszerzaniem rynku na oferowane przez siebie produkty, zwiększeniem sprzedaży.

Zgodnie z Kontraktem „Partner Handlowy” zobowiązuje się:

• do dokonania zakupu produktów u Wnioskodawcy (Dystrybutora) w wartości 399. 672, 20 zł netto w ciągu 5 lat oraz
• do dokonywania płatności na rzecz Dystrybutora za każdy zakup u niego produktów w terminie 30 dni od dnia otrzymania faktury potwierdzającej dany zakup.
  
  

W związku z ww. zobowiązaniami Wnioskodawca wypłaca „Partnerowi Handlowemu „wsparcie finansowe" w kwocie 37.500 zł netto do wykorzystania na zakup doposażenia serwisu lakierniczego.

Ponadto, na podstawie omawianego kontraktu Wnioskodawca w stosunku do Partnera Handlowego zobowiązany jest do:

• udzielenia Partnerowi Handlowemu rabatu handlowego w wysokości 10% od katalogowej ceny netto Produktów objętych omawianym Kontraktem,
• zapewnienia mu dostępu do zakupu potrzebnych materiałów eksploatacyjnych (baz, pigmentów, oraz pozostałych składników),
• nieodpłatnej doraźnej opieki technicznej świadczonej wraz z Importerem w razie problemów związanych z wykorzystaniem produktów zakupionych w ramach omawianego kontraktu,
• nieodpłatnych okresowych audytów technicznych, polegających na sprawdzaniu zgodności sposobu wykorzystywania przez Partnera Handlowego technologii w serwisie lakierniczym ze standardami technologicznymi Importera i udzielaniu ewentualnych wskazówek zgodności korzystania przez Partnera Handlowego z technologii Importera - przy czym audyty te przeprowadzane są jedynie na wyłączne pisemne żądanie Partnera Handlowego skierowane do Dystrybutora (z kopią do Importera),
• nieodpłatnych cyklicznych szkoleń personelu Partnera Handlowego w zakresie nowych produktów oferowanych przez Dystrybutora Partnerowi Handlowemu oraz technologii ich wykorzystywania,
• nieodpłatnego uzupełniania baz danych o oferowanych do sprzedaży przez Dystrybutora produktach oraz stosowanych recepturach.
  
  

50% przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego tj. kwotę 18.750 zł. finansuje (Wnioskodawcy) Importer.

Importer zawsze refunduje Dystrybutorowi przekazane przez niego wsparcie finansowe na rzecz Partnera Handlowego.

W przypadku rozwiązania omawianego Kontraktu z przyczyny niewywiązania się Partnera Handlowego z dokonywania zakupów o określonej w Kontrakcie wysokości Partner Handlowy zobowiązany będzie do zapłaty (zwrotu) na rzecz Wnioskodawcy kwoty wsparcia finansowego pomniejszonej o procent dokonywanych zakupów produktów wskazanych w Kontrakcie w stosunku do wartości deklarowanej czyli kwoty 399. 672,20 zł. netto, a Wnioskodawca zwróci wtedy - w proporcjonalnej części Importerowi otrzymaną refundację.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

• prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Partnera Handlowego za udzielone przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe.
  
• opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego oraz
• dokumentowania przez Wnioskodawcę refundacji przez „Importera” połowy przekazanego przez Wnioskodawcę „Partnerowi Handlowemu” wsparcia finansowego.
  
  

Mając na uwadze ww. zakres wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w opisanej we wniosku sytuacji Partner Handlowy prawidłowo wystawił fakturę za otrzymane od Wnioskodawcy wsparcie finansowe.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że jak wprost wynika z opisu sprawy wypłacane przez Wnioskodawcę Partnerowi Handlowemu wsparcie finansowe wiąże się z zobowiązaniem Partnera Handlowego do:

• dokonania u Wnioskodawcy (Dystrybutora) zakupu produktów (Importera) w wartości 399. 672, 20 zł netto w ciągu 5 lat oraz
• dokonywania płatności na rzecz Dystrybutora za każdy zakup u niego produktów, w terminie 30 dni od dnia otrzymania faktury potwierdzającej dany zakup.
  
  

Jednakże należy zauważyć, że nabywanie przez Partnera Handlowego produktów na określoną wartość oraz terminowa płatność, nie są jedynymi zobowiązaniami Partnera wynikającymi z przedmiotowego (trójstronnego) Kontraktu.

W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przypadkiem, gdy Partner Handlowy został związany trójstronną umową, w której stroną jest również Wnioskodawca, w taki sposób, że zrezygnował, zaniechał dokonywania zakupów u innych podmiotów. Zatem, w ocenie tut. organu, wypłacane przez Wnioskodawcę (Dystrybutora) kwoty (niezależnie od sposobu ich wyliczenia) stanowią rodzaj wynagrodzenia Partnera Handlowego za jego określone zachowanie się na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy trójstronnej, polegające na zobowiązaniu się do wykorzystania w swojej działalności oraz do nabywania produktów Importera wyłącznie u Wnioskodawcy.

W przypadku rozwiązania omawianego Kontraktu z przyczyny niewywiązania się Partnera Handlowego z dokonywania zakupów o określonej w kontrakcie wysokości Partner Handlowy zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Dystrybutora kwoty wsparcia finansowego. Tak więc wypłacane przez Wnioskodawcę Partnerowi Handlowemu wsparcie finansowe niewątpliwie jest związane z określonym zachowaniem ze strony Partnera Handlowego.

W przedmiotowej sprawie istnieje więc element wzajemności, konieczny do uznania, że płatność (wsparcie finansowe) będzie wynagrodzeniem za świadczoną usługę, czyli za określone zachowanie ze strony Partnera Handlowego wobec Wnioskodawcy.

W świetle powyższego zachowanie Partnera Handlowego otrzymującego od Wnioskodawcy wynagrodzenie (wsparcie finansowe) obejmujące wykonanie określonych we wniosku czynności, w szczególności polegających na dokonaniu zakupu produktów Importera wyłącznie u Wnioskodawcy (Dystrybutora), należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę, tj. Partnera Handlowego faktury VAT na rzecz nabywcy usług, tj. Wnioskodawcę wypłacającego wynagrodzenie (wsparcie finansowe).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wystawiona przez Partnera Handlowego faktura za otrzymane wsparcie finansowe została wystawiona prawidłowo.

Tym samym należy wskazać, że to nie Wnioskodawca winien odprowadzić podatek należny od przekazanego wsparcia finansowego, lecz Partner Handlowy z tytułu określonego ww. zachowania na rzecz Wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe stanowisko Wnioskodawcy, że:

• przekazane wsparcie finansowe jest darowizną środków pieniężnych,
• że Partner Handlowy nie miał prawa wystawić faktury dla Wnioskodawcy bowiem nie doszło do wykonania żadnej usługi ani dostawy towaru,

jest nieprawidłowe.

W konsekwencji powyższego nieprawidłowe jest także stanowisko, że faktura wystawiona przez Partnera Handlowego za wsparcie finansowe została niepoprawnie wystawiona, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z tej faktury.

Należy w tym miejscu dodatkowo wskazać, że jak wynika z wyżej powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponadto Wnioskodawca sprzedaje towary i usługi tylko i wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że skoro faktura wystawiona przez Partnera Handlowego za otrzymane wsparcie finansowe została wystawiona prawidłowo, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i sprzedaje towary i usługi wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z przedmiotowej faktury wystawionej przez Partnera Handlowego z tytułu otrzymanego wsparcia finansowego.

Należy także wskazać, że jak wynika z wniosku głównym celem zawarcia Kontraktu jest uzyskanie przychodu wszystkich trzech stron Kontraktu. Zgodnie z Kontraktem Importer oczekuje zakupu u siebie produktów przez Wnioskodawcę, który następnie sprzeda je Partnerowi Handlowemu. Zawarcie Kontraktu Handlowego z konkretnym wskazanym klientem (Partnerem Handlowym) skutkuje zwiększeniem sprzedaży produktów oferowanych przez Importera oraz zwiększeniem sprzedaży towarów przez Dystrybutora.

W związku z powyższym Importer decyduje się zrefundować Dystrybutorowi 50% wartości wypłacanego przez niego na rzecz Partnera Handlowego wsparcia finansowego przeznaczonego do wykorzystania w działalności gospodarczej Partnera Handlowego (np. na doposażenie serwisu lakierniczego prowadzonego przez Partnera Handlowego).

Mając na względzie powyższe okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, w relacji pomiędzy Importerem a Wnioskodawcą (wynikającej z porozumienia trójstronnego), w odniesieniu do wypłacanego przez Wnioskodawcę wsparcia finansowego za określone zachowanie się Partnera Handlowego, mamy do czynienia z odsprzedażą usług w trybie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Wnioskodawca (Dystrybutor) dokonuje bowiem na podstawie porozumienia trójstronnego odsprzedaży na rzecz Importera usług świadczonych przez Partnera Handlowego w postaci zobowiązania się do zakupu Produktów wyłącznie u Wnioskodawcy.

Zatem należy stwierdzić, że Importer partycypuje w części wynagrodzenia za świadczenie usług, które dotyczy nabywanych Produktów Importera.

Jak już wcześniej wskazano takie zobowiązanie się do powstrzymania się od zakupu u innych dostawców spełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, co winno być udokumentowane wystawieniem faktury.

Tym samym również nieprawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawca nie powinien wystawiać na rzecz Importera faktury w części dotyczącej 50% refundacji przekazanego na rzecz Partnera Handlowego wsparcia finansowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że zmiana któregokolwiek z elementów opisu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Ponadto tut. Organ pragnie wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Zatem bez znaczenia dla sprawy miały załączone do wniosku materiały.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.