Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.674.2016.2.AJ
z 14 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 grudnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 grudnia 2016 r., przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na obowiązki wynikające z ustawy z dnia 9 lutego 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223, z późn. zm.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie .wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Kupującym i Wnioskodawcą), będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 15 kwietnia 2016 r. zawarła ze Sprzedającym w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji maszyn oraz gotowych wyrobów metalowych (dalej: „Dział Pras”).

W skład Działu Pras wchodziły między innymi:

1. prawo własności maszyn,
2. prawa wynikające z umów,
3. prawa z udzielonych gwarancji,
4. prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy z pracownikami,
5. prawo użytkowania wieczystego gruntu w granicach działki numer 325/4 o powierzchni 1,1801 ha oraz prawo własności posadowionego na tym gruncie budynku,
6. dokumentacja, w tym dokumentacja techniczna,
7. materiały reklamowe,
8. środki pieniężne,
9. zapasy magazynowe,
10. hardware i software,
11. prawo własności samochodów,
12. prawo własności modeli

Na podstawie przedmiotowej umowy Kupujący przejął również wszelkie zobowiązania związane z prowadzeniem Działu Pras.

Sprzedający sporządził na dzień zawarcia przedmiotowej umowy bilans, który stanowił zestawienie wszystkich wartości majątkowych, które zostały przeniesione na rzecz Kupującego.

Wskazany w umowie sprzedaży zespół składników materialnych i niematerialnych jest zgodnie z postanowieniami tejże umowy przeznaczony pod względem organizacyjnym (i), finansowym (ii) oraz funkcjonalnym(iii) do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie produkcji maszyn i gotowych wyrobów metalowych.

Spółka podkreśliła, iż Dział Pras w momencie sprzedaży był wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Sprzedającego zarówno pod względem formalnym - na podstawie wewnętrznych dokumentów księgowych, jak i pod względem praktycznym - z uwagi na wykonywany rodzaj działalności. Dodatkowo personel był przyporządkowany wyłącznie do Działu Pras i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tego działu. Ponadto istniała możliwość ścisłego przypisania do Działu Pras poszczególnych składników majątku. Tym samym Dział Pras składał się z zespołu kluczowych składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań w zakresie osobnej produkcji.

Sprzedający posiadał i wykorzystywał narzędzia rachunkowe pozwalające na przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do Działu Pras. Możliwe było dokonanie oceny dochodowości działalności Działu Pras, jak również wyodrębnienie w tabeli amortyzacyjnej środków trwałych wartości umorzeń i amortyzacji przypadających na ten Dział,

Wydzielony i sprzedany Dział Pras był wyposażony na moment sprzedaży we wszelkie aktywa i pasywa niezbędne do realizacji zadań, które mogą zostać mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w skład Działu Pras umożliwiły Kupującemu prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie prowadzonym przez Sprzedającego (wyodrębniony Dział Pras).

Do tego działu był przydzielony personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do tego działu, który na mocy przedmiotowej umowy został przejęty przez Wnioskodawcę w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy.

Po dokonaniu sprzedaży Spółka kontynuuje dotychczas prowadzoną przez Sprzedawcę działalność gospodarczą w zakresie wynikającym z zadań realizowanych przez „Dział Pras”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Dział Pras, będący przedmiotem umowy sprzedaży zawartej między Spółką a Sprzedającym, stanowił w dacie jego sprzedaży zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji jego sprzedaż przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Dział Pras, będący przedmiotem umowy kupna zawartej ze Sprzedającym, stanowił w dacie jego sprzedaży zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji jego sprzedaż przez Sprzedającego, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT jako „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Zgodnie z ww. przepisem, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W kontekście powyższego, dla zakwalifikowania danego zespołu składników majątkowych, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek: „zespół składników majątkowych powinien być zorganizowany”; „zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem organizacyjnym”; „zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem finansowym; „zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem funkcjonalnym tak, aby mógł samodzielnie służyć wykonywaniu określonej działalności gospodarczej”.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 12 maja 2011 r. (II FSK 2222/09), a także w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 26 listopada 2014 r. (IBPBI/2/423-1047/14/AK), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 17 października 2014 r. (IPPB5/423-703/14-5/MK), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 27 lipca 2012 r. (IPTPB3/423-137/12-4/MF), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 18 stycznia 2011 r. (ILPB3/423-840/10-4/EK).

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do Działu Pras wszystkie ww. przesłanki zostały spełnione.

Dział pras, jako zorganizowane zespoły składników majątkowych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych/przypadkowych składników. Aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzować się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 sierpnia 2014 r., ITPB3/423-251a/14/DK).

W kontekście powyższego należy podkreślić, że podstawą do wyodrębnienia w ramach Działu Pras składników materialnych i niematerialnych był cel, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej m.in. w zakresie ciągłości produkcji, realizacji zamówień, wypełniania zobowiązań.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Spółki, Dział Pras w momencie sprzedaży stanowił zorganizowane zespoły składników majątkowych w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Wyodrębnienie organizacyjne

Przepisy ustawy o VAT nie wymieniają warunków, które muszą być spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można uznać za wyodrębniony organizacyjnie. Jednakże, zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd. (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2014 r., ITPB3/423-251a/14/DK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2011 r., ILPB3/423-840/10-4/EK). Ocena odrębności w tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć. Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym Działu Pras jest jego spójna wewnętrzna organizacja, realizowane zadania, jak również funkcjonalność przypisanych do tego działu stanowisk pracy.

Spółka podkreśliła, iż Dział Pras w momencie sprzedaży był wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Wnioskodawcy zarówno pod względem formalnym - na podstawie wewnętrznych dokumentów księgowych, jak i pod względem praktycznym - z uwagi na wykonywany rodzaj działalności. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest czynnik ludzki czyli personel przyporządkowany wyłącznie do Działu Pras i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tego działu.

Wyodrębnienie organizacyjne miało, miejsce także na innych płaszczyznach. W szczególności, istniała możliwość ścisłego przypisania do Działu Pras poszczególnych składników majątku. Tym samym, na Dział Pras składał się zespół kluczowych składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań w zakresie osobnej produkcji. Należy zatem uznać, że składniki Działu Pras tworzyły w ramach przedsiębiorstwa Spółki wyodrębnioną strukturę, zorganizowaną tak, aby umożliwić prowadzenie działalności gospodarczej, do której zostały przypisane poszczególne składniki materialne i niematerialne.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, Dział Pras na dzień sprzedaży stanowił zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pod względem organizacyjnym.

Wyodrębnienie finansowe

Ustawa o VAT nie zawiera również wytycznych odnośnie wyodrębnienia finansowego, jednakże ani prowadzenie osobnych ksiąg rachunkowych, ani sporządzanie bilansu nie jest wymienione wśród warunków niezbędnych do tego by dany zespół składników i zobowiązań mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa finansowego możliwe jest oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązana były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Takie stanowisko zaprezentował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej ż 7 sierpnia 2014 r., /TPB3/423-251a/14/DK. Jednocześnie, organy podatkowe potwierdzają że: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej (...)”, (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2011 r., ILPB3/423-840/10-4/EK).

Należy, zatem wskazać, iż Sprzedający posiadał i wykorzystywał narzędzia rachunkowe pozwalające na przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do Działu Pras. Możliwe było dokonanie oceny dochodowości działalności Działu Pras, jak również wyodrębnienie w tabeli amortyzacyjnej środków trwałych wartości umorzeń i amortyzacji przypadających na ten Dział.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że na moment sprzedaży możliwe było w ramach finansów całego przedsiębiorstwa oddzielenie finansów Działu Pras, jako wyodrębnionej finansowo części.

W związku z tym należy uznać, iż Dział Pras na moment sprzedaży stanowił zespół składników majątkowych wyodrębnionych pod względem finansowym. Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do działania, jako samodzielny podmiot

Zdaniem Spółki, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, że przedmiot działalności Działu Pras stanowił na moment sprzedaży odrębny obszar działalności Sprzedającego. Przypisany na moment sprzedaży zespół składników majątkowych i jego struktura organizacyjna pozwalały na samodzielną realizację zadań. Wnioskodawca chciałby także podkreślić, iż wydzielony i sprzedany Dział Pras był w stanie kontynuować realizację swoich dotychczasowych zadań. Wnioskodawca chciałby także podkreślić, iż wydzielony i sprzedany Dział Pras był wyposażony na moment sprzedaży we wszystkie aktywa i pasywa niezbędne do realizacji zadań, które mogą zostać mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w skład Działu Pras umożliwiły Kupującemu prowadzenia działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie prowadzonym przez Sprzedającego (wyodrębniony Dział Pras).

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, iż Dział Pras na moment sprzedaży stanowił zorganizowaną i wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Spółki również z tego względu, iż do tego działu był przydzielony personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do tego działu. Tym samym, Kupujący w oparciu o aktywa i pasywa przypisane do tego działu oraz zasoby ludzkie i kontakty handlowe będzie mógł kontynuować prowadzenie działalności w analogicznym zakresie. Zdaniem Spółki, powyższe przesądza o tym, iż Dział Pras, na moment sprzedaży stanowił zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony pod względem organizacyjnym i finansowym zdolny do samodzielnego funkcjonowania, jako odrębne przedsiębiorstwo.

Zatem w świetle wyżej przedstawionych argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Działu Pras, stanowiąca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, była czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kwalifikacja przedmiotowej transakcji, jako sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa powoduje, że zastosowanie znajduje art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zgodnie, z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dlatego też przedmiotowa transakcja nie zawiera się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ergo nie podlega opodatkowaniu tymże podatkiem. W związku z tym po stronie Sprzedającego nie wystąpi obowiązek w zakresie podatku VAT, a po stronie Spółki nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, iż jego celem jest uzyskanie od organu informacji co do prawidłowości przedstawionego stanowiska w celu dokonania właściwych rozliczeń podatkowych. Zgodnie z art. 14b ust. 1 Ordynacji podatkowej podmiotem uprawnionym do uzyskania interpretacji jest „zainteresowany”. Przepisy nie definiują tego pojęcia, zainteresowany musi jednak spełnić pewne wymogi, aby mógł uzyskać interpretację indywidualną. „Zainteresowanym” jest każda osoba, która chce uzyskać wiedzę o stanowisku organów podatkowych o takich stanach faktycznych, które spowodowały lub mogą spowodować dla tej osoby skutki prawne na gruncie szeroko rozumianego prawa podatkowego. Ustawodawca odstąpił tu od metody imiennego wskazywania kategorii podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o interpretację. Status zainteresowanego nie wykazuje analogii do kategorii strony postępowania podatkowego. Nie można ograniczać zakresu podmiotowego pojęcia „zainteresowany” przez przyjmowanie założenia, że z powodu użycia słowa „zainteresowany” interes ma tu pełnić „funkcję legitymacji” do złożenia wniosku inicjującego postępowanie w sprawie wydania interpretacji (B. Brzeziński, M. Kalinowski, M. Masternak, Ordynacja podatkowa, 2002, s. 78). Zainteresowany to z pewnością nie osoba, która „ma interes” w pozyskaniu interpretacji. Zainteresowany to osoba, która „chce wiedzieć”, ale wcale nie musi wiedzieć ani przewidywać, czy i jaki ma interes w sprawie. Aby nie podważać prawidłowości działania instytucji interpretacji, trzeba zatem przyjąć, że zainteresowany nie jest tym samym co „mający interes”. Zgodnie z art. 14a-14p przyjmuje się, że osobami zainteresowanymi są:

1. podatnicy, płatnicy, inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zobowiązania podatkowe - niezależnie od tego czy interpretacja dotyczy ich obecnej, czy też przyszłej sytuacji;
2. osoby, u których wystąpiła lub może wystąpić zaległość podatkowa, o której mowa w art. 52 § 1 Ordynacji Podatkowej;
3. osoby planujące utworzenie spółki - w sprawach związanych z przyszłą sytuacją tej spółki;
4. przedsiębiorcy zamierzający utworzyć oddział lub przedstawicielstwo - w sprawach związanych z przyszłą sytuacją tego oddziału lub przedstawicielstwa (B. Brzeziński, M. Kalinowski, M. Masternak, Ordynacja podatkowa, 2002, s. 79). W przedmiotowym stanie faktycznym należy wskazać, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i ma wątpliwość czy jest uprawniony do ewentualnego rozliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu dokonania takiej transakcji.

W przypadku obowiązku opodatkowania przedstawionej we wniosku o interpretację transakcji, obowiązek ten faktycznie spoczywa na Sprzedawcy, jednakże Spółka jest również „zainteresowanym”. Jeżeli odpowiedź organu na przedmiotowe pytanie byłaby twierdząca, oznaczałoby to, iż Spółka powinna nie wprowadzać przedmiotowej transakcji do rejestru VAT.

W przypadku negatywnej interpretacji Wnioskodawca powinien przyjąć od sprzedawcy fakturę VAT i odpowiednio ująć ją w swoich rozliczeniach.

Opodatkowanie lub nie transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wpływa także w sposób bezpośredni na obowiązki podatkowe Spółki wynikające z ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a przedmiotowej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   
   
   1. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
      
   2. umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;
      

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż „zainteresowany” w pierwszej kolejności powinien ustalić sposób rozliczenia transakcji na gruncie podatku od towarów i usług.

Należy zwrócić uwagę, iż Spółka w przedmiotowym wniosku o interpretację pyta czy taka transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazano powyższej, opodatkowanie przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług wywołuje określone konsekwencje dla Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe

Mając powyższe na względzie stosownie do treści art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, który wskazuje, że składniki materialne i niematerialne, które były przedmiotem transakcji, na dzień sprzedaży były wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stwierdzić należy, że niniejsza interpretacja nie zawiera oceny kwestii opodatkowania czynności nabycia przedmiotu transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż pozostaje to poza zakresem niniejszej interpretacji.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Sprzedającego, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.