Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3.4510.614.1.AD
z 12 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu z tytułu nadpłaty w podatku od nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu z tytułu nadpłaty w podatku od nieruchomości.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca posiada nieruchomości, dla których planuje dokonać nowych pomiarów architektonicznych. Jeżeli pomiary wskazałyby, że powierzchnie nieruchomości są inne niż deklarowane do tej pory do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, to spółka planuje złożyć korekty deklaracji dla podatku od nieruchomości za lata 2011-2016.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku korekt podatku od nieruchomości zmniejszających podstawę do opodatkowania należy skorygować wstecz podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu zmniejszenia kosztów?

Zdaniem Wnioskodawcy, korekta deklaracji podatku od nieruchomości nie spowoduje obowiązku sporządzenia korekty podatku dochodowego wstecz. Niemniej jednak w przypadku stwierdzenia przez organ nadpłaty w podatku od nieruchomości, powstanie z tego tytułu przychód po jego stronie.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że w przypadku, gdy podatki i opłaty o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to będą one stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Momentem rozpoznania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie moment faktycznego otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu nadpłaconego podatku od nieruchomości „przychodami (...) są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne (...)". Nadpłata powstała w wyniku korekty zobowiązania w podatku od nieruchomości nie powoduje konieczności korekty podatku dochodowego wstecz, a jedynie rozpoznanie przychodu w dacie zwrotu nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten stanowi więc, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty – co do zasady – nie stanowią przychodu.

Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której podatki i opłaty, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe do analizowanej sytuacji stwierdzić należy, że – w przedmiotowej sprawie – nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy Spółki w takiej części, w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu.

Jednocześnie podkreślić należy, że stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 7 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów. Zatem, ewentualnie otrzymane (przerachowane) odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomości, dla których planuje dokonać nowych pomiarów architektonicznych. Jeżeli pomiary wskazałyby, że powierzchnie nieruchomości są inne niż deklarowane do tej pory do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, to spółka planuje złożyć korekty deklaracji dla podatku od nieruchomości za lata 2011-2016.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku w takiej części w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, zwrócona – jako zwrot wydatków - nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 o podatku dochodowym od osób prawnych. Momentem zaś rozpoznania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, będzie moment faktycznego otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu nadpłaconego podatku. Wnioskodawca nie będzie miał zatem obowiązku dokonywania korekty deklaracji CIT za lata wstecz.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.