Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-553/16-6/PP
z 18 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2016 r. (data nadania 4 lipca 2016 r., data wpływu 5 lipca 2016 r.) na wezwanie z dnia 23 czerwca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r., data doręczenia 29 czerwca 2016 r.) Nr IPPB4/4511-553/16-2/PP oraz uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2016 r. (data nadania 8 lipca 2016 r., data wpływu 11 lipca 2016 r.) na wezwanie telefoniczne z dnia 7 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-553/16-2/PP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 4 lipca 2016 r. (data nadania 4 lipca 2016 r., data wpływu 5 lipca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami w dniu 7 lipca 2016 r. wezwano telefonicznie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa).

Pismem z dnia 8 lipca 2016 r. (data nadania 8 lipca 2016 r., data wpływu 11 lipca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał od rodziców aktem notarialnym gospodarstwo rolne. W latach sześćdziesiątych wybudowano dwie nitki rurociągu biegnącego przez działki 708/1 i 718/1, zajmując powierzchnię około 2560 ha. Za powstałe szkody rodzice nie otrzymali odszkodowania, a strefa ochronna 100 m, na której nie można budować się pozostała. Obecnie do istniejącego ropociągu dołożono trzecią nitkę i światłowód. Za te szkody Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał odszkodowanie po 45.500 zł. W związku z otrzymanym odszkodowaniem Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał dwie informacje PIT-8C. Na obydwu widniała kwota po 45.550 zł. Wnioskodawca wraz z żoną odesłał je do P., gdzie zmniejszona została ta kwota do 41.140 zł. na każdym z PIT-8C. Zainteresowani zapłacili podatek dochodowy w dniu 28 kwietnia 2016 r. w kwocie 14.810 zł. (razem). Wnioskodawca podkreśla, że nie jest to ich dochód tylko strata w uprawach. Wnioskodawca nadmienia, że na tych działkach (708/1 i 718/1) prowadzi on wraz z żoną gospodarstwo rolne. Są to łąki jednokośne, które włączone są do pięcioletniego programu rolno-środowiskowego. Jest to program obwarowany terminowym koszeniem i zbiorem traw. Niedotrzymanie terminów grozi karą. Wnioskodawca podkreśla, że działki straciły na wartości ze względu na rurociąg. Tereny te wg planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową. Istniejący rurociąg uniemożliwia przekształcenie tych działek pod budownictwo. Wnioskodawca wskazał ponadto, że szkoda powstała na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Realizacja inwestycji polegała na budowie urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782, z późn. zm.). Odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowe odszkodowanie jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe odszkodowanie jest zwolnione z podatku od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 – wolne od podatku dochodowego są: otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. 1998 r. Nr 21 poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem: w omawianym przypadku wysokość odszkodowania oraz zasady ustalania wynikają wprost z art. 128 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, więc w ocenie Wnioskodawcy i jego żony przedmiotowe odszkodowanie podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał odszkodowanie po 45.500 zł w związku z budową ropociągu, przechodząc przez działki, na których Zainteresowani prowadzą działalność rolniczą (gospodarstwo rolne). Są to łąki jednokośne, które włączone są do pięcioletniego programu rolno-środowiskowego. Jest to program obwarowany terminowym koszeniem i zbiorem traw. Niedotrzymanie terminów grozi karą. Wnioskodawca podkreśla, że działki straciły na wartości ze względu na rurociąg. Tereny te wg planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową. Istniejący rurociąg uniemożliwia przekształcenie tych działek pod budownictwo. Wnioskodawca wskazał ponadto, że szkoda powstała na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Realizacja inwestycji polegała na budowie urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami Odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi zarówno o uszczerbek majątkowy jak i niemajątkowy. Naprawienie szkody obejmuje, zarówno straty jakie poszkodowany poniósł, jak i korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 4 października 2014 r., wprowadzonym ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328), wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
   
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Powołane wyżej przepis wskazuje jednoznacznie, że nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego.

Zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Oznacza to, że zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, które wypełniają dyspozycję ww. normy prawnej. Ponadto, wskazać należy, że z treści art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) cyt. ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnieniu nie podlegają odszkodowania, które zostały wypłacone na podstawie umowy czy też ugody innej niż sądowa. To oznacza, że nawet wówczas gdyby wysokość lub zasady ustalania omawianego odszkodowania wynikały z przepisów rangi ustawowej (lub aktów wykonawczych na podstawie takich przepisów wydanych), to i tak odszkodowanie nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie tegoż przepisu, gdyż zostało otrzymane na podstawie pozasądowej umowy zawartej z inwestorem.

Natomiast biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.; od 23 kwietnia 2014 r. – Dz. U. z 2014 r., poz. 518, z późn. zm.) starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Z treści art. 124 ust. 4 tej ustawy wynika, iż na osobie lub jednostce organizacyjnej występującej o zezwolenie ciąży obowiązek przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po założeniu lub przeprowadzeniu ciągów, przewodów i urządzeń, o których mowa w ust. 1. Jeżeli przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego jest niemożliwe albo powoduje nadmierne trudności lub koszty, stosuje się odpowiednio przepis art. 128 ust. 4.

Przepis art. 128 ust. 4 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że odszkodowanie przysługuje również za szkody powstałe wskutek zdarzeń, o których mowa w art. 120 i 124-126. Odszkodowanie powinno odpowiadać wartości poniesionych szkód. Jeżeli wskutek tych zdarzeń zmniejszy się wartość nieruchomości, odszkodowanie powiększa się o kwotę odpowiadającą temu zmniejszeniu.

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

W myśl art. 156 ust. 1 ww. ustawy rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego.

W świetle zacytowanych przepisów oraz przedstawionej we wniosku sytuacji należy uznać, że wypłacone Wnioskodawcy odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami i korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zaznaczyć, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia zawarte w zdaniu drugim art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy. Aby miało miejsce wyłączenie ze zwolnienia muszą łącznie zostać spełnione dwie przesłanki:

• nabycie nieruchomości musiało nastąpić w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub przed odpłatnym zbyciem nieruchomości,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  
  

W opisanej we wniosku sytuacji nie miało miejsca ani postępowanie wywłaszczeniowe ani zbycie nieruchomości. Ponadto nieruchomość została nabyta w darowiźnie, czyli w sposób nieodpłatny, tym samym nie można ustalić ceny nabycia nieruchomości. Tym samym nie ma miejsca wyłączenie ze zwolnienia i w konsekwencji wypłacone odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe, gdyż odszkodowanie uzyskane w drodze ugody zawartej z inwestorem nie będzie korzystać ze wskazanego przez Wnioskodawcę zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, bowiem jak już wcześniej wskazano porozumienie nie zostało zawarte w drodze ugody sądowej. W przedmiotowej sprawie znajdzie natomiast zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że wniosek wspólny z dnia 29 kwietnia 2016 r., (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 1 stanu faktycznego, a kwota opłat uiszczonych do wniosku wynosi łącznie 120 zł, zatem kwota 40 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.