2017.01.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1462-IPPB4.4511.1318.2016.1.JM

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB4.4511.1318.2016.1.JM
z 12 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania świadczeń przez Stowarzyszenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielania świadczeń przez Stowarzyszenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego.

Wnioskodawca nie jest organizacją pożytku publicznego.

Wnioskodawca początkowo prowadził wyłącznie nieodpłatną działalność statutową i nie prowadził działalności gospodarczej ani żadnej innej działalności odpłatnej. Od niedawna Wnioskodawca prowadzi również uboczną działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza została podjęta przez Wnioskodawcę w celu pozyskania dodatkowych środków pieniężnych w celu realizacji głównej działalności statutowej Wnioskodawcy. Działalność statutowa Wnioskodawcy nadal prowadzona jest nieodpłatnie.

Statutowym celem Wnioskodawcy jest inicjowanie, propagowanie i realizowanie działań na rzecz ochrony zdrowia obywateli, w tym:

wspierania leczenia chorób nowotworowych, w szczególności mięsaków (SARCOMA), z zachowaniem światowych standardów,
zapewniania wszelkiej pomocy medycznej i prawnej chorym na mięsaki i ich rodzinom,
udzielania pomocy społecznej chorym na mięsaki, znajdującym się w bardzo trudnej sytuacji materialnej,
wspierania ochrony praw chorych na mięsaki i ich rodzin,
przybliżenia społeczeństwu problematyki, związanej z chorobami nowotworowymi, a zwłaszcza mięsakami.

Powyższe cele Wnioskodawca realizuje m.in. poprzez współpracę z ośrodkami klinicznymi leczącymi chorych na mięsaki, udzielanie pomocy rzeczowej i finansowej w zakresie leczenia i rehabilitacji chorym na mięsaki, pozostającym w trudnej sytuacji finansowej, pozyskiwanie środków na pomoc chorym na mięsaki w zakresie leczenia i rehabilitacji poprzez poszukiwanie sponsorów, organizowanie grup wsparcia i samopomocy, organizowanie szkoleń, spotkań ze specjalistami, zajmującymi się problematyką nowotworową w tym mięsakami, udział w imprezach organizowanych na rzecz walki z chorobami nowotworowymi, upowszechnianie wiedzy o mięsakach i najnowszych sposobach profilaktyki, diagnostyki oraz leczenia, inicjowanie akcji, związanych z diagnostyką mięsaków, współpracę z instytucjami, stowarzyszeniami i fundacjami, działającymi na rzecz walki z nowotworami, występowanie z wnioskami i petycjami do Ministerstwa Zdrowia oraz innych instytucji systemu opieki zdrowotnej, współdziałanie z władzami, instytucjami, oraz organizacjami wspierającymi działalność Stowarzyszenia.

Działalność statutowa Wnioskodawcy kierowana jest do całego społeczeństwa, w szczególności zaś do wszystkich chorych na mięsaki i ich rodzin.

W ramach działalności polegającej na udzielaniu pomocy społecznej chorym na mięsaki Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju programy polegające na dofinansowaniu chorych spełniających określone w wewnętrznych regulacjach Wnioskodawcy warunki. Każdy program działa w oparciu o regulamin (kartę programu), w którym wskazane są w szczególności czasookres realizacji, rodzaj beneficjentów oraz warunki, które muszą oni spełniać, a także zasady składania i rozpatrywania podań.

Pomoc w tym zakresie kierowana jest w szczególności do osób chorych na mięsaki lub czerniaki, które są w trudnej sytuacji finansowej lub rodzinnej lub w stosunku do których udzielenie pomocy uzasadnia stadium choroby. Sytuacja finansowa danej osoby ubiegającej się o wsparcie analizowana jest w oparciu o oświadczenia majątkowe lub przedstawione przez beneficjentów zeznania podatkowe lub zaświadczenia z urzędu skarbowego o wysokości uzyskiwanych dochodów.

W ramach ww. działalności Wnioskodawca zamierza uruchomić następujące programy:

Dofinansowanie dojazdu pacjentów na leczenie w Klinice , Instytutu – w ramach tego programu osoba posiadająca określoną jednostkę chorobową składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. W ramach jednego podania można wnioskować o dofinansowanie więcej niż jednego dojazdu. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej wsparcia Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu wsparcia wraz z określeniem maksymalnej kwoty jednostkowego wsparcia, tj. jednostkowej kwoty, która może zostać przyznana danej osobie w celu pokrycia jej kosztów dojazdu na leczenie. Zwrot kosztów dojazdu odbywa się albo w drodze zakupu biletów przez Wnioskodawcę na rzecz beneficjenta albo w drodze zwrotu faktycznie poniesionych przez beneficjenta wydatków na podróż. W przypadku dojazdu własnym samochodem zwrot kosztów dojazdu odbywa się na podstawie ilości faktycznie przejechanych kilometrów oraz określonej w regulaminie programu lub uchwale zarządu stawki za jeden kilometr, przy czym stawka ta nigdy nie będzie przekraczała stawki tzw. kilometrówki określonej w Rozporządzeniu. W przypadku dojazdu transportem publicznym, zwrot następuje na podstawie przełożonego biletu, rachunku lub faktury. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie dojazdu młodocianych pacjentów na leczenie w Klinice Dzieci i Młodzieży Instytutu M – program ten będzie działał na analogicznych zasadach jak w pkt 1 powyżej z tym, że skierowany jest do osób młodocianych a ewentualny zwrot kosztów dojazdu może być przekazywany na rachunek bankowy opiekuna beneficjenta. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie zakupu wyposażenia ortopedycznego pacjentów Klinice Instytutu – w ramach tego programu osoba posiadająca określoną jednostkę chorobową składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. Dofinansowanie w ramach tego programu przysługuje osobom w trudnej sytuacji finansowej z koniecznością korzystania z wyposażenia ortopedycznego po przeprowadzonej operacji. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej dofinansowania Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu dofinansowania. Dofinansowanie w ramach omawianego programu może odbywać się w następujących wariantach: beneficjent przedstawia Wnioskodawcy ofertę na zakup sprzętu ortopedycznego a Wnioskodawca dokonuje jego zakupu na rzecz beneficjenta, Wnioskodawca samodzielnie wyszukuje ofert i dokonuje zakupu na rzecz beneficjenta lub beneficjent samodzielnie wyszukuje ofert i dokonuje zakupu na swoją rzecz po czym przedstawia Wnioskodawcy dowód zakupu celem otrzymania zwrotu całości lub części zapłaconej ceny w ramach udzielonej mu na podstawie uchwały pomocy. W obu wariantach dofinansowanie może obejmować całość ceny jak i jej część. W przypadku pokrycia jedynie części ceny, beneficjent zobowiązany jest do pokrycia pozostałej części z własnych środków. W takim przypadku możliwa jest sytuacja, w której beneficjent zobowiązany będzie do zwrotu Wnioskodawcy części ceny zakupu, która nie została objęta dofinansowaniem. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie wyposażenia ortopedycznego młodocianych pacjentów Klinice Dzieci i Młodzieży Instytutu M – program ten będzie działał na analogicznych zasadach jak w pkt 3 powyżej z tym, że skierowany jest do osób młodocianych a ewentualny zwrot ceny może być przekazywany na rachunek bankowy opiekuna beneficjenta. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie rehabilitacji pacjentów z Kliniki Instytutu – w ramach tego programu osoba posiadająca określoną jednostkę chorobową składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej wsparcia Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu wsparcia. Dofinansowanie może dotyczyć zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, jak również pobytu na turnusie rehabilitacyjnym. Rehabilitacja może odnosić się do poprawy stanu sprawności fizycznej lub psychicznej. Dofinansowanie w ramach omawianego programu może odbywać się w następujących wariantach: beneficjent przedstawia Wnioskodawcy ofertę na zakup sprzętu rehabilitacyjnego lub wykupu turnusu a Wnioskodawca dokonuje jego zakupu na rzecz beneficjenta, Wnioskodawca samodzielnie wyszukuje ofert i dokonuje zakupu na rzecz beneficjenta lub beneficjent samodzielnie wyszukuje ofert i dokonuje zakupu na swoją rzecz po czym przedstawia Wnioskodawcy dowód zakupu celem otrzymania zwrotu całości lub części zapłaconej ceny w ramach udzielonej mu na podstawie uchwały pomocy. W obu wariantach dofinansowanie może obejmować całość ceny jak i jej część. W przypadku pokrycia jedynie części ceny, beneficjent zobowiązany jest do pokrycia pozostałej części z własnych środków. W takim przypadku możliwa jest sytuacja, w której beneficjent zobowiązany będzie do zwrotu Wnioskodawcy części ceny zakupu, która nie została objęta dofinansowaniem. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie rehabilitacji młodocianych pacjentów z Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M – program ten będzie działał na analogicznych zasadach jak w pkt 5 powyżej z tym, że skierowany jest do osób młodocianych a ewentualny zwrot ceny może być przekazywany na rachunek bankowy opiekuna beneficjenta. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Zwrot pacjentom Klinice Instytutu wydatków za leki – w ramach tego programu osoba posiadająca określoną jednostkę chorobową składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej wsparcia Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu wsparcia. Dofinansowanie obejmuje pokrycie całości lub części kosztów na leki niezbędne do prawidłowego leczenia danej choroby. W celu uzyskania dofinansowania beneficjent zobowiązany jest do przekazania Wnioskodawcy recepty lekarskiej. Zakup dokonywany jest przez Wnioskodawcę na rzecz beneficjenta lub przez beneficjenta samodzielnie. W przypadku zakupu przez beneficjenta, w celu uzyskania dofinansowania beneficjent zobowiązany jest do przedłożenia Wnioskodawcy rachunku potwierdzającego zakup leków.
W obu wariantach dofinansowanie może obejmować całość ceny jak i jej część. W przypadku pokrycia jedynie części ceny, beneficjent zobowiązany jest do pokrycia pozostałej części z własnych środków. W takim przypadku możliwa jest sytuacja, w której beneficjent zobowiązany będzie do zwrotu Wnioskodawcy części ceny zakupu, która nie została objęta dofinansowaniem. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Zwrot pacjentom Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M wydatków za leki – program ten będzie działał na analogicznych zasadach jak w pkt 7 powyżej z tym, że skierowany jest do osób młodocianych a ewentualny zwrot kosztów dojazdu może być przekazywany na rachunek bankowy opiekuna beneficjenta. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie wyposażenia do opieki paliatywnej pacjentów z Kliniki Instytutu – program ten jest adresowany do znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej dorosłych pacjentów, leczących mięsaki w trybie paliatywnym po zakończeniu konwencjonalnego leczenia w Klinice Instytutu w Warszawie. Uczestnictwo w tym programie wymaga wcześniejszego wzięcia udziału w programie „Dofinansowanie dojazdu pacjentów na leczenie w Klinice Instytutu”. Program „Dofinansowanie wyposażenia do opieki paliatywnej” służy do refinansowania wydatków na wydatki niezbędne do leczenia stacjonarnego po zakończonym leczeniu klinicznym w Klinice Instytutu typu: wynajem łóżka szpitalnego, chodzika, koncentratora tlenu, zakup materaca przeciwodleżynowego, zakup poduszki przeciwodleżynowej, zakup drobnego sprzętu rehabilitacyjnego, itp.
Osoba ubiegająca się o dofinansowanie składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej wsparcia Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu wsparcia. Dofinansowanie obejmuje pokrycie całości lub części kosztów zakupu/wynajmu sprzętu niezbędnego do leczenia stacjonarnego. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.
Dofinansowanie zabiegów/operacji pacjentów oraz młodocianych pacjentów – w ramach tego programu osoba, która ze względu na stan zdrowia i rozwój choroby musi być poddana operacji lub zabiegowi, składa podanie o dofinansowanie, które rozpatrywane jest przez Zarząd Wnioskodawcy po uprzedniej rekomendacji komisji społecznej działającej w ramach Wnioskodawcy. Po weryfikacji, czy dana osoba spełnia warunki do udzielenia jej wsparcia Zarząd Wnioskodawcy podejmuje uchwałę o przyznaniu dofinansowania. Dofinansowanie obejmuje pokrycie całości lub części kosztów operacji lub zabiegu. Operacja lub zabieg może odbyć się w kraju lub za granicą w zależności od sytuacji i możliwości. Dofinansowanie może obejmować całość lub jedynie część opłat związanych z operacją lub zabiegiem. W przypadku pokrycia jedynie części ceny, beneficjent zobowiązany jest do pokrycia pozostałej części z własnych środków. W takim przypadku możliwa jest sytuacja, w której beneficjent zobowiązany będzie do zwrotu Wnioskodawcy części ceny zakupu, która nie została objęta dofinansowaniem. Dofinansowanie będzie udzielane ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących z bieżącej działalności statutowej lub z ubocznej działalności gospodarczej.

Każdy beneficjent, jeżeli przemawia za tym jego sytuacja majątkowa oraz stan zdrowia może wnosić o udzielenie mu wsparcia kilkukrotnie, jak również jednocześnie w ramach różnych programów.

W przyszłości Wnioskodawca planuje rozszerzyć zakres udzielanej pomocy na zasadach określonych w programach opisanych w pkt 1-9 powyżej również o inne ośrodki zdrowia.

Niezależnie od powyższych programów Wnioskodawca zamierza udzielać wsparcia finansowego osobom niespełniającym kryteriów w ramach opisanych powyżej programów. Wsparcie to będzie dotyczyło w szczególności dofinansowania lub częściowego dofinansowania drogich zabiegów lub operacji. W takim przypadku, wsparcie będzie udzielane poprzez zawarcie z chorym umowy darowizny pieniężnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w ramach programów opisanych w opisie zdarzenia przyszłego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
Czy udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w ramach programów opisanych w opisie zdarzenia przyszłego polegające na dofinansowaniu zakupu wyposażenia ortopedycznego pacjentów Klinice, dofinansowaniu zakupu wyposażenia ortopedycznego młodocianych pacjentów Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M, dofinansowaniu rehabilitacji pacjentów z Kliniki Instytutu, dofinansowaniu rehabilitacji młodocianych pacjentów z Klinice Dzieci i Młodzieży Instytutu M, zwrot pacjentom Klinice Instytutu wydatków za leki, zwrotu pacjentom Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M wydatków za leki, dofinansowaniu wyposażenia do opieki paliatywnej pacjentów z Kliniki Instytutu, dofinansowaniu zabiegów/operacji pacjentów oraz młodocianych pacjentów będzie opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochód z innych źródeł na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT i jednocześnie będzie korzystało ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy ani do wystawienia informacji PIT-8C?
Czy udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w ramach programów opisanych w opisie zdarzenia przyszłego polegające na dofinansowaniu dojazdu pacjentów na leczenie w Klinice Instytutu oraz dofinansowaniu dojazdu młodocianych pacjentów na leczenie w Klinice Dzieci i Młodzieży Instytutu M będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy ani do wystawienia informacji PIT-8C?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 2 i 3), w zakresie podatku od spadków i darowizn (pyt. Nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w ramach programów opisanych w opisie zdarzenia przyszłego polegające na dofinansowaniu zakupu wyposażenia ortopedycznego pacjentów Klinice, dofinansowaniu zakupu wyposażenia ortopedycznego młodocianych pacjentów Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M, dofinansowaniu rehabilitacji pacjentów z Klinice Instytutu, dofinansowaniu rehabilitacji młodocianych pacjentów z Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M, zwrot pacjentom Klinice Instytutu wydatków za leki, zwrotu pacjentom Kliniki Dzieci i Młodzieży Instytutu M wydatków za leki, dofinansowaniu wyposażenia do opieki paliatywnej pacjentów z Klinice Instytutu, dofinansowaniu zabiegów/operacji pacjentów oraz młodocianych pacjentów będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochód z innych źródeł na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT i jednocześnie będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy ani do wystawienia informacji PIT – 8C.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 – 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności” świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, w związku z czym do tej kategorii zaliczyć należy również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść), tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Zgodnie z art. 42a ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Ustawa o PIT nie definiuje pojęcia pomocy społecznej. W tym celu konieczne staje się odwołanie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, dalej zwanej: „ustawą o PS”). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o PS, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PS, pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi. W myśl art. 3 ust. 1-4 ustawy o PS, pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej. Ponadto, zgodnie art. 25 ust. 1 ustawy o PS, organy administracji rządowej i samorządowej, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, świadczenia w zakresie pomocy społecznej mogą być realizowane również przez podmioty niepubliczne o ile działalność społeczna znajduje się w zakresie ich działalności statutowej. Prowadzenie działalności społecznej nie wymaga, aby podmiot sektora niepublicznego musiał mieć status organizacji pożytku publicznego.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi działalność statutową w udzielania pomocy społecznej chorym na mięsaki, znajdującym się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Pomoc w postaci różnego rodzaju dofinansowań będzie realizowana w ramach programów o określonych zasadach po spełnieniu przez beneficjentów (pacjentów) określonych warunków. Dofinansowanie będzie udzielane po dwuetapowej weryfikacji podań i będzie ściśle związane z pomocą w zakresie leczenia chorób nowotworowych. Świadczenia realizowane w ramach opisanych w zdarzeniu przyszłym programów będą zatem spełniały wszystkie warunki w celu uznania je za świadczenia z pomocy społecznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT i jednocześnie nie będą darowiznami w myśl art. 888 § 1 K.c. (uzasadnienie w tym zakresie znajduje się przy uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1).

W konsekwencji należy uznać, że świadczenia realizowane przez Wnioskodawcę w ramach programów opisanych w zdarzeniu przyszłym (z wyjątkiem świadczeń w zakresie zwrotu kosztów dojazdu, które zdaniem Wnioskodawcy są zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) ustawy o PIT, będą korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o PIT a po stronie Wnioskodawcy z tego tytułu nie powstanie żaden obowiązek płatniczy ani informacyjny w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższy sposób interpretacji ww. przepisów potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych wydanych na kanwie stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych podobnych do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Przykładowo można tutaj wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2014 r. Nr IBPBII/1/415-357/14/MK, w której wskazano, że „we wniosku wskazano, że Fundacja posiada status organizacji pożytku publicznego, a jednym z jej celów statutowych jest pomoc społeczna. Natomiast w regulaminie wskazano, że Fundacja może ponosić wszelkie koszty bezpośrednio na pisemny wniosek podopiecznego lub refundować koszty ponoszone przez podopiecznego, jeśli są zgodne z treścią porozumienia i redagowanych apeli oraz odpowiadają obowiązującym wymogom formalnym i merytorycznym wynikającym z ustawy o rachunkowości. Zgodnie z regulaminem Fundacja pokrywa koszty mieszczące się w pojęciu pomocy społecznej na rzecz podopiecznego, a więc związane z przeprowadzaniem operacji, leczeniem, rehabilitacją, zakupem lekarstw i sprzętu medycznego, poprawą bytu materialnego, rozwojem intelektualnym, psychicznym i fizycznym podopiecznego, zalecanym przez kompetentne w tym zakresie osoby (lekarz, psycholog, terapeuta, instruktor, pedagog, społeczny opiekun środowiskowy itp.).

Tym samym zwolnienie wynikające z powołanego wyżej przepisu art. 21 ust 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało zastosowanie do świadczeń przez Fundację sfinansowanych, opisanych we wniosku skoro Wnioskodawca wskazał, że jednym z celów statutowych Fundacji jest pomoc społeczna”.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w ramach programów opisanych w opisie zdarzenia przyszłego polegające na dofinansowaniu dojazdu pacjentów na leczenie w Klinice Instytutu oraz dofinansowaniu dojazdu młodocianych pacjentów na leczenie w Klinice Dzieci i Młodzieży Instytutu M będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy ani do wystawienia informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Wydatki korzystające z omawianego zwolnienia zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Od dnia 1 marca 2013 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167, dalej zwanym: „Rozporządzeniem”).

W myśl § 3 ust. 1 Rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

Stosownie zaś do § 3 ust. 3 Rozporządzenia, na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265).

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości. Zgodnie natomiast z § 4 ust. 2 Rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że świadczenia w postaci diet i innych należności za czas podróży, w tym m.in. zwrotu lub pokrycia kosztów podróży, są wolne od podatku dochodowego bez względu na to, czy osoba, która te należności otrzymała jest w jakimkolwiek stosunku prawnym z podmiotem udzielającym tego typu wsparcia. Okolicznością o istotnym znaczeniu jest to, aby świadczenia te spełniały warunki określone w art. 21 ust. 13 ustawy o PIT i mieściły się w granicach określonych w Rozporządzeniu.

Mając na uwadze opisany w zdarzeniu przyszłym program, który Wnioskodawca zamierza realizować, należy uznać, że udzielane przez Wnioskodawcę dofinansowania w postaci pokrycia lub refinansowania kosztów przejazdu beneficjentów (pacjentów) do wskazanej kliniki spełniają wszystkie warunki określonej w ww. przepisach. Bez wątpienia świadczenia te stanowią jedne ze świadczeń opisanych w art. 16 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT. Przyznanie tych świadczeń następuje w celu realizacji zadań organizacji działającej na podstawie przepisów odrębnych ustaw jakim niewątpliwie jest Wnioskodawca. Zwrot kosztów przejazdu jest bowiem ściśle związany z celem statutowym Wnioskodawcy jakim jest udzielanie pomocy społecznej osobom chorym na mięsaki a także wspierania osób chorych na nowotwory. Zwrot kosztów będzie odbywał się na podstawie przedstawionych przez beneficjenta biletów, rachunków lub faktur a w przypadku podróży własnym samochodem zwrot będzie odbywał się na zasadzie tzw. kilometrówki, tj. przeliczenia ilości przejechanych kilometrów oraz określonej stawki, która to stawka nie będzie wyższa niż stawka określona w Rozporządzeniu.

W konsekwencji należy uznać, że świadczenia realizowane przez Wnioskodawcę w ramach programu dofinansowania w zakresie zwrotu kosztów przejazdu pacjentów we wskazanych klinikach będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, a zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek płatniczy ani obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Powyższy sposób interpretacji ww. przepisów potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych wydanych na kanwie stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych podobnych do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Przykładowo można tutaj wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., IPPB2/415-74/13-2/MK, w której stwierdził, że „zwrot przez Spółkę kosztów przejazdu pacjentom na badania kliniczne prowadzone przez firmy farmaceutyczne/firmy C. udokumentowany biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może korzystać z przedmiotowego zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) ww. ustawy, a zatem na Spółce jako podmiocie wypłacającym nie będą ciążyć obowiązki płatnika, ani żadne obowiązki informacyjne”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych udzielania świadczeń przez Stowarzyszenie jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy zauważyć, że w pytaniu oraz własnym stanowisku Wnioskodawca powołał się na „ art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT.” Tutejszy Organ uznał to za omyłkę pisarską Wnioskodawcy i przyjął, że intencją Wnioskodawcy miał być art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na który również powołuje się Wnioskodawca.

Art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy, dotyczy wynagrodzenia za sprawowanie opieki przyznanego przez Sąd na podstawie art. 162 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zatem przepis ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego organu. Wydane interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin