Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.707.2016.2.AJ
z 3 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.), uzupełnionym w dniach 10 listopada i 22 grudnia 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nakładami poniesionymi od lipca 2016 r. na budowę budynku usługowo-magazynowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 10 listopada i 22 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nakładami poniesionymi od lipca 2016 r. na budowę budynku usługowo-magazynowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2003 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą jednoosobowo, w ramach której prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Głównym profilem prowadzonej działalności jest sprzedaż artykułów elektronicznych i usług związanych z telekomunikacją oraz prowadzenie klubu fitness. Działalność gospodarczą prowadzi Pan w wynajmowanych pomieszczeniach. W 2010 r. w drodze darowizny od matki i ojca otrzymał Pan prawo własności zabudowanej nieruchomości, tj. działki z rozpoczętą budową budynku usługowego (fundament i piwnica). Pozwolenie na budowę obejmowało budowę budynku usługowego – sali bankietowej. Wartość darowizny w akcie notarialnym została określona łącznie na 280.000,00 zł (bez odrębnego wykazania wartości gruntu i budynku usługowego). Ponieważ nieruchomość nie była przydatna w prowadzonej działalności, uznał ją Pan za majątek prywatny nie wykorzystywany w działalności. W okresie od otrzymania darowizny w 2010 r. do czerwca 2016 r. przeprowadził Pan prace budowlane systemem gospodarczym. W efekcie tych prac budynek został wzniesiony pod dach. Na użyte materiały nie posiada Pan żadnych faktur, ani innych dowodów dokumentujących wydatki związane z ponoszonymi nakładami. Według oceny rzeczoznawcy na czerwiec 2016 r. zakres wykonanych prac to 65%. W czerwcu 2016 r. postanowił Pan przeznaczyć nieruchomość do celów prowadzonej działalności gospodarczej i w związku z tym w czerwcu wystąpił Pan z wnioskiem o aktualizację pozwolenia na budowę polegającą na zmianie funkcji budynku usługowego – sala bankietowa, na usługowo-magazynowy z funkcją mieszkaniową na poddaszu. Z dniem 30 czerwca 2016 r. wprowadził Pan nieruchomość do działalności gospodarczej, aby zakończyć budowę budynku usługowego w celu wynajmu oraz przeniesienia prowadzonej działalności gospodarczej do własnego budynku. Tego samego dnia grunt został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Od lipca 2016 r. posiada Pan faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z budową budynku usługowego. W lipcu 2016 r. podpisał Pan też umowę o kredyt inwestycyjny na budowę budynku usługowego. Po zakończeniu budowy zamierza Pan wprowadzić budynek do ewidencji środków trwałych i amortyzować go, a dokonane odpisy amortyzacyjne uznać za koszt uzyskania przychodów. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla potrzeb działalności prowadzona jest ewidencja środków trwałych i ewidencja wyposażenia.

Obecnie na planach budynku nie widnieje funkcja mieszkaniowa w ogóle. Jedynie, zgodnie z wydanymi warunkami zabudowy, w przyszłości na poddaszu będzie można „doprojektować” mieszkanie, które z racji zlokalizowania w budynku biurowym również przeznaczone byłoby pod czynności opodatkowane, np. podnajem. Aktualnie na poddaszu widnieje pomieszczenie techniczne zgodnie z dokumentacją.

Buduje Pan budynek biurowo-magazynowy. Pozwolenie na budowę obejmuje ww. funkcję. Funkcja mieszkaniowa dotyczy wyłącznie poddasza budynku, jest o niej mowa wyłącznie w warunkach zabudowy, na podstawie których w przyszłości mógłby Pan ubiegać się o pozwolenie na budowę do realizacji tego celu. Stan faktyczny jest taki, że poddasze jest aktualnie zaprojektowane i realizowane jako pomieszczenie techniczne budynku biurowo-magazynowego.

Funkcja mieszkaniowa nie jest aktualnie realizowana w budynku, może ona powstać w przyszłości. Realizacja funkcji mieszkaniowej na poddaszu będzie mieć na celu najem powierzchni mieszkaniowej firmom korzystającym z budynku.

Klasyfikacja budynku: Sekcja 1, Dział 12, Grupa 122, Klasa 1220.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będąc czynnym podatnikiem VAT ma Pan prawo odliczyć podatek od towarów i usług w pełnej wysokości od faktur gromadzonych od lipca 2016 r. „związanych z nakładami na budowę budynku usługowo-magazynowego z funkcją mieszkaniową”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wydatki na budowę budynku usługowo-magazynowego z funkcją mieszkaniową związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych dają prawo do pełnego odliczenia VAT od tych wydatków. Budynek po zakończeniu budowy będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej, włącznie z projektowanymi lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na biura lub wynajem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 15 ustawy, do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej.

Na podstawie art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Według treści § 2 ww. artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Zaznaczenia wymaga, że odliczenie podatku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie jest odliczeniem ostatecznym, a kwestie korekt odliczonego uprzednio podatku naliczonego regulują zapisy art. 90a i art. 91 ustawy.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że od lipca 2016 r. przysługiwało Panu/przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od nakładów poniesionych w związku z budową budynku biurowo-magazynowego, skalsyfikowanego wg PKOB w klasie 1220. Okoliczności sprawy wskazują bowiem, że po zakończeniu inwestycji budynek ten będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, a przedmiotem budowy jest budynek biurowo-magazynowy, którego funkcja mieszkaniowa poddasza wynika wyłącznie z warunków zabudowy, na podstawie których będzie mógł Pan ubiegać się o pozwolenie na budowę realizacji tego celu.

Niezależnie od powyższego należy zaznaczyć, że w przypadku gdy nastąpi zmiana w sposobie wykorzystywania tego budynku (przestanie być on wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych np. przeznaczony zostanie pod wynajem na cele mieskzaniowe, czy też na potrzeby osobiste), będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 90a lub/i art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii w jaki sposób może Pan dokonać tego odliczenia, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska i nie zadano pytania.

Jednocześnie zauważyć należy, że zaklasyfikowanie budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego.

Wskazać należy, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego jego zaklasyfikowania. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie na podstawie klasyfikacji obiektu wskazanej przez Pana.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych zdarzenia opisanego we wniosku jakie wywoła ono na gruncie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie skutków podatkowych tego zdarzenia na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano w dniu 25 listopada 2016 r. interpretacje indywidualne ... oraz ... .

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.