Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.327.2016.2.AA
z 17 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.), uzupełnionym w dniu 2 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych otrzymanej dotacji:

• w części dotyczącej środków przeznaczonych na zakup środków trwałych – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych otrzymanej dotacji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 grudnia 2016 r. znak 3063-ILPB1-1.4511.327.2016.1.AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 grudnia 2016 r., natomiast w dniu 2 stycznia 2017 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi firmę budowlaną i rozlicza się wg podatku ryczałtowego. Zawarł umowę z Urzędem Pracy „Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych i poszukujących pracy w powiecie (…) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego”. W umowie jest pkt: udzielana pomoc stanowi de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L352 z 24 grudnia 2013 r., str.1). Wnioskodawca otrzymuje zwrot kosztów zatrudnionego w ramach prac interwencyjnych pracownika (osoby bezrobotnej).

Wnioskodawca otrzymał również refundację kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych bezrobotnych w ramach projektu „Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych poszukujących pracy w powiecie (II) współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego” – była to kwota 18.000 zł i zatrudnienie jednego pracownika fizycznego na 24 miesiące.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wskazano, że wydatki sfinansowane ze środków dotacji dotyczyły zakupu środków trwałych (Wnioskodawca zakupił rusztowanie rurowe budowlane) i pokrycia bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca tymi dochodami ma się obciążyć w zeznaniu rocznym PIT-28 i odprowadzić podatek 3%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie istnieje obowiązek naliczenia podatku od otrzymanej dotacji, ponieważ istnieją zwolnienia od podatku; środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej środków przeznaczonych na zakup środków trwałych uznano za prawidłowe, w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników uznano za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870 i 1948).

Stosownie do treści art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 645, z późn. zm.) Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym.

Przychodami Funduszu Pracy są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu Pracy, o czym stanowi art. 106 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W myśl natomiast art. 108 ust. 1 pkt 13 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, środki Funduszu Pracy przeznacza się na finansowanie refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa, o których mowa w art. 46.

Zgodnie z treścią art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Starosta z Funduszu Pracy może zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 127 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm.) dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki, o których mowa w art. 9 pkt 5, 7 i 14.

Przepis art. 9 pkt 5, 7 i 14 cytowanej ustawy, określa że sektor finansów publicznych tworzą agencje wykonawcze, państwowe fundusze celowe i inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą zawarł umowę z Urzędem Pracy „Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych i poszukujących pracy w powiecie (…) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego”. Z umowy wynika, że udzielona pomoc stanowi de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L352 z 24 grudnia 2013 r., str.1). Wnioskodawca otrzymuje zwrot kosztów zatrudnionego w ramach prac interwencyjnych pracownika (osoby bezrobotnej), otrzymał również refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy. Wydatki sfinansowane ze środków dotacji dotyczyły zakupu środków trwałych (Wnioskodawca zakupił rusztowanie rurowe budowlane) i pokrycia bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę refundacja kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnych, jako uzyskana z państwowego funduszu celowego, nie stanowi dotacji otrzymanej z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, co wyklucza zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując natomiast treść art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć na uwadze, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest, by dotacja otrzymana została przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie o finansach publicznych. Fakt, iż środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich nie przesądza o tym, że otrzymana refundacja podlega zwolnieniom od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 5-10 ustawy o podatku dochodowym.

Zatem przychód z tytułu dofinansowania przeznaczonego na pokrycie bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników, podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 3% przychodów.

Natomiast, kwota dotacji przeznaczona na zakup środków trwałych, na podstawie cytowanego powyżej przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem nie podlega również opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skoro pokryte ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy bieżące koszty wynagrodzeń pracowników nie stanowią środków trwałych, to ta część dotacji przeznaczona na ich pokrycie podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 3% przychodów i tym samym wykazaniu w zeznaniu rocznym PIT-28. Nie dotyczy to jednak tej części dotacji, która przeznaczona została na zakup środków trwałych. Część dotacji, przeznaczona na zakup składników majątkowych spełniających definicję środków trwałych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej środków przeznaczonych na zakup środków trwałych uznano za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej środków przeznaczonych na pokrycie bieżących kosztów wynagrodzenia pracowników uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.