Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.894.2016.1.IB
z 2 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (zwana dalej podatnikiem) nabyła udział wynoszący 1/6 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. X w drodze dziedziczenia ustawowego po ojcu, zmarłym w dniu 6 lutego 1996 r. oraz udział wynoszący 2/6 części w tym samym prawie w drodze dziedziczenia ustawowego po matce, zmarłej w dniu 20 lutego 2015 r. Właścicielem pozostałych 3/6 części został brat, który takie same udziały w przedmiotowym prawie nabył na podstawie identycznych zdarzeń, jak opisano powyżej. Współwłaściciele w dniu 4 maja 2016 r. zbyli przysługujące im prawa w całości w drodze Umowy sprzedaży zawartej przed notariuszem w formie aktu notarialnego na rzecz A. J. oraz M. J. Wyżej opisane podstawy nabycia zostały wskazane w przedmiotowym akcie notarialnym. Nie ulega wątpliwości, że powyższe zbycie przez podatnika 1/6 udziałów w całym prawie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie będąc źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 u.p.d.o.f., gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., nastąpiło ono później niż w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia. Wyżej opisana przesłanka wyłączająca nie zachodzi w stosunku do zbycia pozostałych 2/6 udziałów przez podatnika. Cenę całego sprzedawanego prawa ustalono w wyżej opisanym akcie notarialnym na kwotę 220 000 zł, zatem jako przychód winna zostać potraktowana kwota proporcjonalnie wyliczona od udziału wynoszącego 2/6 części, czyli 73 333 zł 33 gr. Wnioskodawczyni, po sprzedaży wyżej opisanego prawa, zamieszkała wraz ze swoim partnerem życiowym w mieszkaniu stanowiącym jego własność, dokładnie zaś spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. Y. Partnerzy nie pozostają w związku małżeńskim. Sytuacja związana ze wspólnym zamieszkiwaniem nie była w związku z powyższym dla podatnika komfortowa z uwagi na fakt, że jego partner życiowy pragnął dzielić koszty utrzymania związane z zamieszkiwaniem, jak również dążył aby partnerzy w równych częściach partycypowali we wkładzie majątkowym mającym im zapewnić wspólne mieszkanie. Zaproponował więc Wnioskodawczyni odpłatne zbycie połowy przysługującego mu prawa, aby stworzyć równe szanse partycypacji we wspólnym pożyciu. Wnioskodawczyni wyraziła na to zgodę i strony w dniu 1 lipca 2016 r. zawarły w formie pisemnej przedwstępną umowę sprzedaży 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. Y. Termin realizacji umowy, poprzez zawarcie umowy przyrzeczonej, został określony jako nie późniejszy, niż do dnia 30 września 2016 r. Cenę sprzedawanego udziału strony określiły na 115 000 zł. Wnioskodawczyni wpłaciła sprzedającemu – partnerowi tytułem świadczenia na rzecz umowy przyrzeczonej zaliczkę w kwocie 75 000 zł.

Środki na pozostałą część ceny Wnioskodawczyni miała zamiar uzyskać od członków rodziny, którzy zobowiązali się uiścić dług pieniężny, który wcześniej od Niej zaciągnęli. Niestety, nie udało Jej się w terminie do 30 września 2016 r. pozyskać dodatkowych środków. Obietnice o zwrocie długu przez członków rodziny okazały się być bez pokrycia, nie zdołała zdobyć dodatkowych środków w celu realizacji umowy przyrzeczonej, która nie została zrealizowana w zakładanym terminie. Tym samym zobowiązanie z umowy przedwstępnej wygasło, umowa zaś, jako zawarta w formie pisemnej, nie mogła być przymusowo realizowana przez sprzedającego na drodze procesu mającego na celu złożenie przez sąd zastępczego oświadczenia woli. Uwzględniając regulację zawartą w art. 390 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: k.c) przyznano stronie uprawnionej prawo do żądania przed sądem zawarcia umowy przyrzeczonej, o ile strony, między innymi, zachowają formę czynności wymaganą dla jej zawarcia (w przedmiotowym przypadku - forma aktu notarialnego). Wnioskodawczyni, jak wynika z powyższego stanu faktycznego, uchyliła się od zawarcia umowy przyrzeczonej nie mając możliwości zrealizowania w pełni świadczenia, do którego się zobowiązała. Sprzedający nie mógł zatem dochodzić przymusowego zawarcia umowy na mocy art. 390 § 2 k.c. w zw. z art. 64 k.c. w zw. z art. 1047 § 1 k.p.c. Strony w opisanym stanie faktycznym powinny zatem zwrócić sobie to, co świadczyły na poczet umowy przyrzeczonej, sprzedającemu przysługuje co najwyżej prawo żądania odszkodowania w granicach tzw. ujemnego interesu umownego (art. 390 § 1 k.c.). Partner nie był wstanie dokonać zwrotu wcześniej pobranej kwoty 75 000 zł na poczet umowy przyrzeczonej, gdyż ją zużył. W dniu 10 października 2016 r. zaproponował zatem, że w zamian za zwolnienie z powyższego długu przeniesie na podatnika własność 1/3 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego zlokalizowanym w S., ul. Y. Wnioskodawczyni byłaby gotowa taką ofertę przyjąć, jednak należy rozstrzygnąć w związku z tym pytanie będące przedmiotem niniejszego wniosku, co ma istotne znaczenie dla Jej ewentualnych obciążeń podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie ulega bowiem wątpliwości, że jeżeli partner zwróciłby podatnikowi pobraną kwotę 75 000 zł, i strony tak by się umówiły, to podatnik mógłby za tą kwotę nabyć od swojego partnera 1/3 udziału w wyżej opisywanym prawie na podstawie umowy sprzedaży, którego wartość rynkowa wynosi 76 666 zł 66 gr. W związku z tym, że Wnioskodawczyni w przedmiotowym lokalu mieszkalnym będzie zamieszkiwać, zaś wydatkowana kwota ma zapewnić Jej prawo do korzystania z powyższego prawa to nie ulega wątpliwości, że zachodziłaby okoliczność zwalniająca z podatku dochodowego od osób fizycznych od wydatkowanej kwoty 75 000 zł z uwagi na treść przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeżeli podatnik odpłatnie zbył udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu nabytym w drodze spadku przed upływem 5 lat od daty nabycia osiągając przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) u.p.d.o.f., następnie zaś wydatkował pozyskane środki pieniężne na inne cele mieszkaniowe celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w ten sposób, że zawarł umowę przedwstępną nabycia 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, która nie została zrealizowana, to czy zawarcie ze sprzedającym, będącym stroną niezrealizowanej umowy przedwstępnej, umowy przeniesienia własności 1/3 udziału w tym samym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, w zamian za zwolnienie z długu będzie skutkowało zwolnieniem z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f ?

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) u.p.d.o.f. za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. uważa się, między innymi, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie. Nie może zatem ulegać wątpliwości, że nabycie od partnera podatnika 1/3 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanego w S., ul. Y, w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, na drodze umowy sprzedaży przy pomocy środków pochodzących z odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. X będzie wyczerpywało hipotezę zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. Problematyczne pozostaje jednak zagadnienie, czy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. X pod kątem możliwości zrealizowania regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., może odbyć się poprzez pozostawienie powyższych środków we władaniu kontrahenta podatnika na skutek niezrealizowania przyrzeczonej umowy sprzedaży i przyjęciu, w ramach odrębnej umowy, świadczenia w postaci 1/3 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanego w S., ul. Y w zamian za zwolnienie z długu. Odpowiadając na to pytanie należy oprzeć się na licznym orzecznictwie Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, które niejednokrotnie zwracały uwagę na sens celowościowy zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. Służy ono zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych uprawnionego (tak: wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie I SA/Wr 1786/15) poprzez stworzenie podatnikowi korzystnych ku temu warunków podatkowych. Zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., dotyczy tylko i wyłącznie wydatków poniesionych przez podatnika na „własne" cele mieszkaniowe (tak: wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2016 r. w sprawie I SA/Wa 1363/15). Nie może ulegać wątpliwości, że podatnik, który zamieszkuje w lokalu mieszkalnym, na który wydatkował wyżej opisane kwoty, wydaje je na „własne" cele mieszkalne.

Żaden przepis nie wymaga natomiast, aby wydatkowanie wyżej opisane musiało następować koniecznie w ramach jednolitego stosunku prawnego, nie zaś dwóch odrębnych, ściśle jednak ze sobą powiązanych, z których drugi wykonuje zobowiązania wynikające z pierwszego, choćby ich zakres się zmienił. Zwolnienie z długu jest typem instytucji przewidzianej w art. 508 k.c. Następuje ono w wyniku umowy stron, na mocy której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik to zwolnienie przyjmuje. Zwolnienie z długu może obejmować jedynie dług istniejący (tak: wyrok SN z dnia 13 listopada 2003 r., IV CK 202/02, OSP 2005, z. 6, poz. 75). W judykaturze można niekiedy spotkać stanowisko, że umowa o zwolnienie z długu może być zawarta tylko w przypadku istnienia wymagalnej wierzytelności (tak: wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 lutego 2008 r., I SA/GI 890/07, LEX nr 465021; uzasadnienie wyroku SA w Szczecinie z dnia 12 grudnia 2012 r., I ACa 649/12, LEX nr 1281061). Pogląd taki należy uznać za nietrafny. W rzeczywistości przedmiotem zwolnienia może być nie tylko dług wymagalny, lecz także dług niewymagalny (por. R. Morek (w:) J. Ciszewski, Komentarz, 2013, t. II, s. 951), a nawet dług przyszły. Podobnie jak w przypadku wierzytelności przyszłej, również zwolnienie z długu przyszłego wymaga oczywiście, oprócz wskazania osoby wierzyciela i dłużnika, dostatecznego sprecyzowania przyszłego obowiązku świadczenia, od którego dłużnik ma być zwolniony. Po stronie wierzyciela zwolnienie z długu podobnie jak przelew wierzytelności ma charakter rozporządzania prawem. Może ono mieć różną przyczynę prawną (causa donandi, solvendi). Regułą w obrocie jest raczej nieodpłatna natura zwolnienia z długu. Nie jest jednak wykluczone, że będzie ono miało charakter odpłatny i może być traktowane jako świadczenie wzajemne (C. Wiśniewski, Konwersja długu na kapitał w spółkach akcyjnych, PPH 1996, nr 9, s. 24 i n.). Instytucja zwolnienia z długu może być wykorzystana na przykład w wypadku rozwiązania umów dwustronnie zobowiązujących, gdzie każda strona zwalnia z długu drugą (M. Krajewski, Pojęcie, charakter i dopuszczalność umowy rozwiązującej, KPP 2002, z. 3, s. 585 i n.). W świetle powyższych rozważań nie może zatem budzić wątpliwości możliwość skutecznego zawarcia umowy przeniesienia własności 1/3 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za zwolnienie z długu. Będziemy mieć w takim przypadku do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, odpłatnym i znajdującym swą przyczynę zarówno w causa donandi, jak i causa solvendi w zależności od kontraktującej strony. Nie jest także rzeczą sporną, że w przypadku zawarcia wyżej opisywanej umowy, znajdzie ona swoją przyczynę w zobowiązaniach wynikających z niezrealizowanej, w badanym stanie faktycznym, umowy przedwstępnej. Tym samym – zdaniem Wnioskodawczyni – należy uznać, że świadczenie wpłacone w formie zaliczki przy zawarciu niezrealizowanej umowy przedwstępnej zachowuje swój charakter, zmienia się natomiast charakter świadczenia wzajemnego w stosunku odnośnie do jego wielkości. Nie wpływa to jednak na ocenę prawną przedstawionego stanu faktycznego, gdyż niezależnie od tego czy podatnik nabędzie udział 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za zapłatę kwoty 115 000 zł czy też nabyty zostanie udział 1/3 części w tym samym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za zwolnienie z długu w kwocie 75 000 zł, która to kwota nie została rozliczona w ramach wyżej opisywanej umowy przedwstępnej, to wydatkowane zostaną środki otrzymane z tytułu sprzedaży 2/6 udziałów w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu zlokalizowanym w S., ul. X w kwocie 73 333,33 zł. Tym samym dokonanie powyższej czynności w postaci przeniesieniu własności 1/3 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu w zamian za zwolnienie z długu będzie skutkowało możliwością zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa przepis art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Stanowi on, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      
      
      - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
      
      
      
2. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
      
      
      - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;
      
      
      
3. wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:
   
   
   
   1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub
      
   3. gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
      
   4. gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a.
      

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wydatkowanie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Jednocześnie, zawarte w tym artykule wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

W konsekwencji, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeżeli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których ustawodawca zalicza m.in.: nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

W związku z tym wskazać należy, że zarówno zawarcie umowy przedwstępnej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Treścią umowy przedwstępnej jest jedynie zobowiązanie się stron do zawarcia umowy przyrzeczonej (przenoszącej własność lub prawo), lecz tej własności lub prawa sama umowa nie przenosi. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości lub prawa majątkowego ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tych rzeczy lub praw, a tym samym powoduje niewypełnienie warunku do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji przedstawionej we wniosku samo wydatkowanie, na podstawie umowy przedwstępnej, środków ze sprzedaży udziału nabytego w spadku po matce na nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego – bez zaistnienia faktu przeniesienia ww. udziału w prawie – nie uprawnia zatem do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Jak wskazano, zobowiązanie z umowy przedwstępnej wygasło, umowa zaś, jako zawarta w formie pisemnej, nie mogła być przymusowo realizowana przez sprzedającego na drodze procesu mającego na celu złożenie przez sąd zastępczego oświadczenia woli. Wnioskodawczyni uchyliła się od zawarcia umowy przyrzeczonej nie mając możliwości zrealizowania w pełni świadczenia, do którego się zobowiązała. Sprzedający nie mógł zatem dochodzić przymusowego zawarcia umowy i strony powinny zwrócić sobie to, co świadczyły na poczet umowy przyrzeczonej (…).

Z kolei zawarcie ze sprzedającym, będącym stroną niezrealizowanej umowy przedwstępnej, umowy przeniesienia udziału (1/3) w tym samym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w zamian za zwolnienie go z długu (zwolnienie z obowiązku dokonania zwrotu kwoty pobranej na podstawie ww. umowy przedwstępnej) nie będzie wiązało się z wydatkowaniem przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych. Zwolnienie z długu będzie miało określoną wartość majątkową dla partnera Wnioskodawczyni, gdyż w jego wyniku przestanie być zobowiązany wobec Wnioskodawczyni do zwrotu kwoty pobranej na podstawie umowy przedwstępnej. Wartość długu, z którego zostanie zwolniony w zamian za przeniesienie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego będzie wobec tego dla sprzedającego wynagrodzeniem za przeniesienie ww. udziału. Jednocześnie jednak nabycie takie przedmiotowego udziału przez Wnioskodawczynię, tj. nabycie, na które nie wydatkowano środków uzyskanych z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do zastosowania zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.