Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB4.4511.729.2016.2.MST
z 4 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.) , uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w wyniku rozwiązania Zrzeszenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w wyniku rozwiązania Zrzeszenia, który został uzupełniony w dniu 8 grudnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest Zrzeszenie działające jako rolnicze zrzeszenie branżowe od 2004 roku, zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu l8 sierpnia 2004 r. Zrzeszenie zostało oficjalnie zarejestrowane w rejestrze grup producenckich przez Wojewodę. W dniu 23 czerwca 2005 r. Grupa otrzymała Decyzję ARiMR w G. o przyznaniu pomocy finansowej na wspieranie grupy przez pięć lat.

W związku z niskimi cenami sprzedaży tuczników, Zrzeszenie przez okres pięciu lat nie naliczało żadnej marży, tj. cena sprzedaży tuczników równa była cenie zakupu. Po okresie wsparcia finansowego przez ARiMR stan finansowy grupy radykalnie się zmienił. W związku z tym, Zarząd wystąpił do walnego zgromadzenia o uchwalenie wnoszenia dobrowolnej opłaty za organizację skupu trzody chlewnej.

Uchwała w powyższej sprawie została podjęta dnia 17 listopada 2009 r., a uchylona 1 grudnia 2014 r. W omawianym okresie, tj. od grudnia 2009 r. do listopada 2014 r. łącznie z tego tytułu wpłynęło 131.082 zł.

Dnia 10 listopada 2016 r. na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu podjęto Uchwałę o rozwiązaniu Zrzeszenia z dniem 31 grudnia 2016 r. i zdecydowano o wypłacie członkom kwoty pozostałej z wpłat (tj. 120.000 zł) proporcjonalnie do ich wniesienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone kwoty, które są częściowym zwrotem wniesionych wpłat do Zrzeszenia i które nie przyniosły członkom żadnego dochodu (otrzymają oni mniej niż wnieśli), są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie będącej przedmiotem wniesionego żądania Wnioskodawca wskazał, iż wypłaty takich środków powinny być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cytowany przepis mówi, że wolna od podatku jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki w części stanowiącej koszt nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

Z przepisu art. 11 ust. 1 tejże ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zrzeszenie działało jako rolnicze zrzeszenie branżowe.

Podkreślenia wymaga, że działalność zrzeszeń branżowych regulowana jest ustawą z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz. U. Nr 32, poz. 217 ze zm.). W świetle art. 1 ust. 1 ww. ustawy, rolnicy indywidualni i członkowie ich rodzin oraz inne osoby związane bezpośrednio charakterem swej pracy z rolnictwem mogą zrzeszać się dobrowolnie, na zasadach ustalonych w niniejszej ustawie, w społeczno-zawodowych organizacjach pełniących funkcje obrony interesów zawodowych rolników indywidualnych.

Przepis art. 3 ww. ustawy stanowi, że społeczno-zawodowymi organizacjami rolników są:

1. kółka rolnicze,
2. koła gospodyń wiejskich,
3. rolnicze zrzeszenia branżowe,
4. związki rolników, kółek i organizacji rolniczych,
5. związki rolniczych zrzeszeń branżowych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 tejże ustawy, rolnicze zrzeszenie branżowe jest dobrowolną, niezależną i samorządną, społeczno-zawodową organizacją, reprezentującą i broniącą praw i interesów rolników indywidualnych specjalizujących się w określonej gałęzi produkcji roślinnej lub zwierzęcej.

Zrzeszenie takie posiada osobowość prawną i podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego – Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Przenosząc się na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że do wypłacanych przez Wnioskodawcę kwot nie znajduje zastosowania zwolnienie przedmiotowe zawarte w powołanym przez Wnioskodawcę przepisie, tj. art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącym, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej.

Powyższego przepisu nie należy interpretować w oderwaniu od art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) tejże ustawy, zgodnie z którym za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki.

Z kolei w art. 24 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy wskazano, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Wnioskodawca posiada co prawda status osoby prawnej, w odniesieniu do której podjęto uchwałę o rozwiązaniu, a ponadto członkom Zrzeszenia mają zostać wypłacone kwoty stanowiące wartość majątku otrzymanego w związku z jego likwidacją, jednak zastosowanie powyższych przepisów (art. 24 ust. 5 pkt 3 oraz art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wiąże się z występowaniem dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych, a zastosowanie zwolnienia przedmiotowego, na które powołuje się Wnioskodawca możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy uprzednio poniesiono koszt nabycia lub objęcia udziałów w zyskach osoby prawnej, co w przedmiotowej sprawie nie nastąpiło.

Podjęcie uchwały w sprawie wnoszenia dobrowolnej opłaty za organizację skupu trzody chlewnej i w konsekwencji wniesienie takiej opłaty nie stanowi wydatku na nabycie lub objęcie udziałów w zyskach osoby prawnej. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem, by członkowie Zrzeszenia posiadali udziały w zyskach organizacji. W opisie tym nie ma ponadto wskazania, że wniesienie dobrowolnej opłaty skutkuje uzyskaniem jakiejkolwiek korzyści dla wpłacającego. Charakter tych opłat kwalifikuje je raczej jako składki członkowskie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż kwoty otrzymane przez każdego z członków Zrzeszenia w wyniku zwrotu wniesionych wpłat nie będą stanowić dla nich przychodu z kapitałów pieniężnych, lecz przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji nieuprawnione jest zastosowanie do tych wpłat zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto warto wskazać, iż Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot wypłaconych członkom Zrzeszenia w związku z jego likwidacją, lecz zgodnie z art. 42a ww. ustawy obowiązany będzie wykazać te kwoty w informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.