Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1067a/14/AP
z 17 grudnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.), uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania:


  • usług związanych z badaniami, konsultacjami i terapią psychologiczną, diagnozą i terapią Bioffedback, diagnozą i terapią logopedyczną, masażem leczniczym i rehabilitacją ruchową, terapią ogólnorozwojową oraz diagnozą i terapią pedagogiczną – jest prawidłowe,
  • usług związanych z treningiem słuchowym Johansen IAS, integracją bilateralną, diagnozą neurorozwojową, programem wygaszania i stymulacji odruchów XXXX oraz diagnozą i terapią Integracji Sensorycznej (SI) – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług.


We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale w związku z rozszerzaniem działalności może się nim stać. Działalność Wnioskodawcy jest sklasyfikowana jako działalność:


  • logopedyczna, psychologiczna i psychoterapeutyczna - PKD 86.90.E,
  • działalność fizjoterapeutyczna - PKD 86.90.A,
  • działalność wspomagająca edukację przedszkoli i szkół - PKD 85.60.Z, PKD 85.59.B


W ramach działalności psychoterapeutycznej i terapeutycznej Wnioskodawca prowadzi następującą działalność:


  1. badania, konsultacje i terapię psychologiczną

Przy użyciu specjalistycznych testów Wnioskodawca wykonuje badania:


  • możliwości intelektualnych dzieci, młodzieży i osób dorosłych,
  • osobowości i temperamentu dzieci, młodzieży i osób dorosłych,
  • przyczyn trudności szkolnych dzieci i młodzieży,
  • zaburzeń emocjonalnych dzieci.


Konsultacje i terapia psychologiczna skierowana jest do dzieci, młodzieży i osób dorosłych przeżywających trudności emocjonalne, chcących dokonać zmian w swoim życiu, potrzebujących wsparcia, szukających możliwości zmiany w swoim życiu, cierpiących na zaburzenia natury psychicznej.

Badania, konsultację i terapię psychologiczną prowadzi psycholog.

Wykonywane wyżej czynności Wnioskodawca klasyfikuje w PKWiU - 86.90.18.

  1. diagnozę i terapię Bioffedback

EEG Biofeedback (neuroterapia) to rodzaj terapii, dzięki której pacjent w sposób świadomy uczy się zmieniać wzorzec wytwarzanych w mózgu fal, tak by mózg pracował wydajniej i szybciej. Sygnał EEG z jednego lub dwóch punktów na głowie jest przetwarzany na zrozumiałą dla pacjenta formę graficzną (gry wideo) i jest odzwierciedleniem stanu umysłu pacjenta. Dzięki temu sprzężeniu zwrotnemu, pacjent wie, kiedy np. jest skoncentrowany, a kiedy przestaje się koncentrować. Pozwala to nauczyć się kontrolowania reakcji własnego mózgu, a dzięki temu takiego modyfikowania jego pracy, aby funkcjonował efektywnie. Jest to metoda, dzięki której pacjent ma możliwość wglądu w to co dzieje się w jego organizmie i uczenia się jak wpływać na jego stan. Metoda stosowana w przypadku wspomagania problemów dotyczących przepływu fal mózgowych. EEG Biofeedback to profesjonalny trening mózgu, którego celem jest unormowanie jego czynności bioelektrycznej - skutkuje to ogólną poprawą funkcjonowania organizmu ludzkiego. Daje możliwość poprawy koncentracji, usprawnienia pamięci, uczy szybkiego wchodzenia w stan relaksu (a tym samym radzenia sobie ze stresem), lepszego panowania nad reakcjami emocjonalnymi.

Główne zastosowania treningów EEG Biofeedback:


  • dla osób zdrowych (w celu poprawy szybkości zapamiętywania, uczenia się i przypominania materiału, w przypadku nadmiernego stresu, dużej odpowiedzialności, konieczności podejmowania szybkich decyzji), dla osób pracujących twórczo i uprawiających sport wyczynowo),
  • dla poprawy zdrowia w zaburzeniach psychosomatycznych i psychologicznych:
  • przy zaburzeniach uwagi i koncentracji,
  • przy nadpobudliwości ruchowej, agresji, apatii (zespoły ADHD, ADD),
  • przy problemach szkolnych (gorsze wyniki w nauce, dysleksja, dysgrafia, itp.),
  • przy przewlekłych bólach głowy i migrenach,
  • przy zaburzeniach snu, przy zespole chronicznego zmęczenia,
  • przy stanach lękowych, natręctwach, depresji,
  • przy terapii uzależnień,
  • przy tremie, napięciu wewnętrznym, złej samoocenie,
  • w chorobach neurologicznych i psychicznych (w dziecięcym porażeniu mózgowym, w rehabilitacji po urazach czaszki, w autyzmie, w rehabilitacji po operacjach mózgu, w rehabilitacji po udarach mózgu).


Zajęcia prowadzone są przez psychologa posiadającego odpowiednie kwalifikacje do prowadzeń diagnozy i terapii EEG Biofeedback (certyfikat 1 i II stopnia, EEG xx).

  1. diagnozę i terapia logopedyczną

Diagnoza logopedyczna jest badaniem wykluczającym bądź potwierdzającym występowanie nieprawidłowości w rozwoju mowy, dzięki której specjalista podejmuje właściwe działania terapeutyczne oraz udziela porady i wskazówek rodzicom do pracy z dzieckiem.

Terapia logopedyczna w xxx obejmuje:


  • wczesną interwencję logopedyczną,
  • terapię opóźnionego rozwoju mowy,
  • usuwanie wad wymowy - nieprawidłowa realizacja głosek, mowa bezdźwięczna,
  • terapię jąkania, zacinania, zbyt szybkiego tempa mowy,
  • terapię dzieci z wadą słuchu i niesłyszących,
  • terapię zaburzeń mowy (u dzieci ze spektrum autyzmu i zespołem Aspergera, u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, u dzieci i młodzieży z uszkodzeniami neurologicznymi, takimi jak dysfazja i afazja).

Diagnozę i terapię logopedyczną prowadzi doświadczony i odpowiednio wykwalifikowany neurologopeda.

  1. masaż leczniczy i rehabilitację ruchową

Wnioskodawca oferuje usługi z zakresu rehabilitacji ruchowej dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych przejawiających schorzenia narządu ruchu o charakterze: przeciążeniowym, urazowym, przewlekłym lub chorobowym.

Zajęcia prowadzi odpowiednio wykwalifikowany i doświadczony rehabilitant.

Wnioskodawca oferuje masaż: leczniczy, klasyczny, relaksujący, który będzie wykonywany przez rehabilitanta, będzie wykonywany również przez specjalistę odnowy biologicznej.

  1. trening słuchowy Johansen IAS

Program Johansen IAS, czyli indywidualna stymulacja słuchu to metoda przeznaczona dla dzieci, młodzieży, dorosłych z trudnościami w słuchaniu, mówieniu i pisaniu. Program Johansen IAS opiera się na nagranej na syntezatorze muzyce odpowiednio dobranej do potrzeb uczestnika. Utwory muzyczne, obejmujące różne częstotliwości, działają w sposób stymulujący poprawiając funkcjonowanie uwagi słuchowej uczestnika.

Program Johansen IAS jest przeznaczony dla osób:


  • z opóźnionym rozwojem mowy,
  • z dysleksją z ADHD,
  • z zaburzeniami koncentracji,
  • z zaburzeniami uwagi słuchowej,
  • z zaburzeniami percepcji słuchowej,
  • z trudnościami w zrozumieniu i zapamiętaniu instrukcji, poleceń,
  • z porażeniem mózgowym,
  • które wykazują nadwrażliwość na dźwięki,
  • z autyzmem


Trening słuchowy Johansen IAS prowadzi terapeuta mający ukończony kurs nadający kwalifikacje do prowadzenia Indywidualnej Stymulacji Słuchu dr K. Johansen.

  1. integrację bilateralną

Integracja Bilateralna to metoda terapeutyczna wpływająca na lepszą współpracę obu półkul mózgowych dzięki systematycznemu stosowaniu odpowiednio dobranego zestawu ćwiczeń ruchowych. Wpływa korzystnie na rozwój ruchowy i procesy poznawcze. W szczególności kierowana jest do dzieci z zaburzeniami procesów integracji sensorycznej, nadpobudliwością psychoruchową, problemami z koncentracją uwagi, tempem pracy i trudnościami szkolnymi.

Metodę Integracji Bilateralnej prowadzi terapeuta posiadający odpowiednie kwalifikacje - ukończony kurs nadający kwalifikacje do prowadzenia integracji bilateralnej.

  1. diagnozę neurorozwojową, program wygaszania i stymulacji odruchów XXXX

Program wygaszania i stymulacji odruchów został opracowany w Instytucie Psychologii Neurofizjologicznej TNPP w Wielkiej Brytanii Jego twórcami są dr Peter Blythe i Sally Goddard-Blythe. Jest to metoda terapeutyczna, opierająca się na naturalnych wzorcach ruchowych, które wykonuje prawidłowo rozwijające się dziecko podczas 1 roku życia.

Odbiorcami Terapii Integracji Odruchów są dzieci, u których podejrzewa się lub zdiagnozowano:


  • dysleksję, dysgrafię, dysortografię, dyspraksję,
  • zaburzenia koncentracji uwagi,
  • nadpobudliwość, w tym ADHD, trudności w pisaniu i czytaniu,
  • obniżoną sprawność percepcji wzrokowej i słuchowej,
  • dysfunkcje ruchowe i percepcyjne,
  • zespół Aspergera,
  • opóźniony rozwój mowy


Program poprzedza diagnoza neurorozwojowa, która określa stopień występowania odruchów pierwotnych (Moro, TOB, chwytny, ATOS, ssania/szukania, grzbietowy Galanta, STOS, podeszwowy, Babiński, Landau) oraz stopień dojrzałości odruchów posturalnych (odruch prostujący głowę wzrokowy i błędnikowy, odruch amfibii, odruch śrubowy). Oceny neurorozwojowej dokonuje się z wykorzystaniem zestawu testów rozwojowych przystosowany przez XXXX. Ocenę neurorozwojową oraz program wygaszania i integracji odruchów prowadzi terapeuta posiadający odpowiednie kwalifikacje (ukończony roczny kurs XXXX, Instytut Neurofizjologii XXXX Polska).

  1. terapię ogólnorozwojową

Terapia ogólnorozwojowa skierowana jest do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Jej celem jest wspomaganie i stymulowanie rozwoju psychoruchowego dziecka zarówno w sytuacji zdiagnozowanych opóźnień lub zaburzeń rozwojowych, jak również parcjalnych deficytów rozwojowych tj. problemy z zapamiętywaniem, wolne tempo pracy i uczenia się, problemy z koncentracją uwagi, słaba spostrzegawczość, niskie umiejętności w zakresie percepcji słuchowej, obniżony poziom sprawności manualnej i grafomotorycznej, obniżony względem rówieśników ogólny poziom wiedzy i umiejętności.

Terapia ogólnorozwojowa prowadzona jest przez pedagoga- terapeutę oraz psychologa.

  1. diagnozę i terapię Integracji Sensorycznej (SI)

Terapia Integracji Sensorycznej ma na celu wyrównywanie deficytów w zakresie funkcjonowania poszczególnych układów zmysłowych oraz ich wzajemnej integracji, dzięki czemu wpływa na proces uczenia się i rozwój dziecka. W trakcie zajęć poprzez odpowiednio dobrane aktywności ruchowe prowokowane są właściwe reakcje na bodźce sensoryczne. Zajęcia odbywają się w sali odpowiednio przystosowanej i wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce: huśtawki, ławki terapeutyczne, platformy, równoważnie itp.

Terapia Integracji Sensorycznej skierowana jest do dzieci z:


  • nadmierną wrażliwością na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe oraz ruch,
  • zbyt małą wrażliwością/reaktywnością na określone bodźce,
  • zbyt wysokim lub niskim poziomem aktywności ruchowej,
  • trudnościami z koncentracją uwagi, impułsywnością,
  • problemami z koordynacją ruchową,
  • opóźnieniem rozwoju mowy, rozwoju ruchowego,
  • trudnościami w nauce,
  • słabą organizacją zachowania.

Zajęcia prowadzone są przez terapeutów (pedagoga, psychologa i rehabilitanta) posiadających odpowiednie kwalifikacje (kurs I i II stopnia diagnozy i terapii Integracji Sensorycznej). Wykonywane wyżej czynności Wnioskodawca klasyfikuje w PKWiU - 86.90.18.

  1. diagnozę i terapię pedagogiczną

Terapia pedagogiczna jest to oddziaływanie za pomocą środków psycho-pedagogicznych na przyczyny i przejawy trudności w uczeniu się, mające na celu eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji (poziom samooceny, niechęć do dalszej nauki, zaburzenia kontaktów interpersonalnych itp.), likwidowanie przyczyn, wyrównywanie wiadomości szkolnych, kompensacja. Skierowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży przejawiających specyficzne trudności w uczeniu się tj. dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia itp. Cele terapii pedagogicznej:


  • stymulowanie rozwoju dziecka - jest to cel nadrzędny,
  • stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psycho - motorycznych,
  • wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach,
  • eliminowanie niepowodzeń szkolnych poprzez różne techniki,
  • eliminowanie niepowodzeń emocjonalno - społecznych i ich konsekwencji.


Terapię pedagogiczną prowadzi pedagog posiadający odpowiednie kwalifikacje (studia podyplomowe z zakresu terapii pedagogicznej)

Wykonywane wyżej czynności Wnioskodawca klasyfikuje w PKWiU - 85.60.10.

(…)

Działalność terapeutyczna prowadzona jest na zlecenie opiekunów dziecka, przez nich finansowana lub finansowana na wniosek rodziców przez fundacje.

Terapia prowadzona jest z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie, ruchowo, z niepełnosprawnością sprzężoną, autyzmem, a także z dziećmi pełnosprawnymi z parcyalnymi deficytami. Wnioskodawca dodał, że niniejszą działalność prowadzi osobiście, a także zatrudnia terapeutów o określonych specjalnościach jak: logopeda , rehabilitant itp.

Psycholog prowadzi badania kierowców, tj. wydaje orzeczenia o braku lub istnieniu przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów.

Terapeuta ma ukończone studia pedagogiki specjalnej o specjalizacji pedagogika osób niepełnosprawnych intelektualnie, a także resocjalizacja i wspomaganie rodziny.

Ponadto terapeuta ma ukończone studia podyplomowe z zakresu edukacji i terapii dzieci z zaburzeniami rozwoju.

Dodatkowo ma ukończone kursy kwalifikacyjne:


  1. I i II stopień diagnozy i terapii zaburzeń integracji sensorycznej,
  2. indywidualnej stymulacji słuchu Johannesa,
  3. bilateralną integrację,
  4. z zakresu teorii, diagnostyki i leczenia opóźnienia neurorozwojowego XXXX.


W związku z powyższym opisem, zadano m.in. następujące pytania:


  1. Czy usługi terapeutyczne wymienione w pkt 1-9 w opisie stanu faktycznego działalności świadczone na rzecz dzieci z upośledzeniem lekkim, umiarkowanym, niepełnosprawnych, a także pełnosprawnych z parcjalnymi deficytami są zwolnione od podatku od towarów i usług jako usługi związane z ochroną zdrowia (art. 43 ust. 1 pkt 19, 19a ustawy)?

  2. „Czy usługi terapii sensorycznej wykonywanej przez osobę z posiadanymi kwalifikacjami opisanymi w stanie faktycznym o pedagogicznej, zwolnione są od podatku od towarów i usług, czy też należy zastosować stawkę VAT 8%?” (…)


Zdaniem Wnioskodawcy, usługi terapeutyczne wymienione w pkt 1-9 działalności świadczeń na rzecz dzieci są zwolnione od podatku VAT, w związku z „ art. 43 ust. 1 pkt. 19 i 19a i d ustawy”.

Usługi powyższe służą poprawie zdrowia dzieci i są wykonywane przez osoby posiadające fachowe kwalifikacje i uprawnienia do udzielania tych świadczeń. Wnioskodawca zauważył, że nie ma znaczenia forma organizacyjno-prawna podatnika.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej osoba wykonującą zawód medyczny jest osoba uprawniona do udzielania świadczeń zdrowotnych lub osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie.

W rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2010 r w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania w grupie specjalistów ds. zdrowia sklasyfikowani zostali:

2283- fizjoterapeuta, 2284 - logopeda, 228905 – psychoterapeuta, a w poz. 228990 pozostali specjaliści ochrony zdrowia .

Działalność wymieniona w pkt. 1-9 wykazana w pkt G niniejszego wniosku związana jest ściśle z ochroną zdrowia dzieci, wykonywana jest przez specjalistów z tych dziedzin i dlatego jest zwolniona od podatku VAT.

Działalność, którą prowadzi psycholog w Spółce Wnioskodawcy związana jest ściśle z opieką medyczną i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19d jest zwolniona od podatku.

Z kolei usługi dotyczące diagnozy i terapii integracji sensorycznej oraz diagnoza i terapia pedagogiczna, zgodnie z poz. 177 załącznika Nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowane są stawka podatku 8%.

Wnioskodawca prowadzący powyższą terapię ma ukończone studia - pedagogikę specjalną. Ponadto ukończył specjalizację I i II stopnia z zakresu diagnozy i terapii sensorycznej i w związku z tymi kwalifikacjami prowadzi zajęcia integracji sensorycznej.

Ponieważ ta terapia polega na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych przez zmysły zewnętrzne oraz przez zmysły wewnętrzne oraz przez zmysły równowagi i czucia głębokiego służy również poprawie zdrowia i rozwoju dziecka Wnioskodawca uważa, że usługi te również powinny być zwolnione od podatku, ale spotkał się z interpretacją, że są to jednak usługi wspomagające edukację i powinny być opodatkowane stawka 8% VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:


  • prawidłowe – w zakresie usług związanych z badaniami, konsultacjami i terapią psychologiczną, diagnozą i terapią Bioffedback, diagnozą i terapią logopedyczną, masażem leczniczym i rehabilitacją ruchową, terapią ogólnorozwojową oraz diagnozą i terapią pedagogiczną,
  • nieprawidłowe – w zakresie usług związanych z treningiem słuchowym Johansen IAS, integracją bilateralną, diagnozą neurorozwojową, programem wygaszania i stymulacji odruchów XXXX oraz diagnozą i terapią Integracji Sensorycznej (SI).


Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że według art. 146a pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 177 tego załącznika ustawodawca wymienił „Usługi wspomagające edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku” – PKWiU ex 85.60.10.0.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 30 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy podkreślić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwolnieniu podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:


  1. lekarza i lekarza dentysty,
  2. pielęgniarki i położnej,
  3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
  4. psychologa.


Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którymi zwolnieniu podatku przez państwa członkowskie podlegają:


  • opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze (lit. b),
  • świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie (lit. c).


Należy zaznaczyć, iż zawężenie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnień wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada używanym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika ponadto, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok TSUE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01, pkt 40). Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TSUE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (ww. wyrok C-307/01). Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zawartym w tym wyroku: „to czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, zwolnienie (...) nie ma zastosowania do tej usługi ” (pkt 60 wyroku). Podobnie w sprawie C-212/01 TSUE podkreślił, że: „to cel usługi medycznej określa, czy powinna ona być zwolniona z VAT. Dlatego też, jeżeli kontekst, w którym usługa medyczna jest świadczona pozwala na ustalenie, że głównym celem nie jest ochrona – włączając w to utrzymanie oraz przywracanie – zdrowia, lecz raczej udzielenie porady wymaganej do podjęcia decyzji wywierającej konsekwencje prawne, zwolnienie na podstawie art. 13 część A ust. 1 lit. c) VI Dyrektywy nie ma do takiej usługi zastosowania ” (pkt 42 wyroku).

Z powyższego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają tylko takie świadczenia, które mają na celu bezpośrednio diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, tj. przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w ww. przepisie ma więc charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że podlega mu określony rodzaj usług wykonywanych w określonym celu, przez zdefiniowany krąg podmiotów. Powyższa regulacja nie zwalnia od podatku wszystkich świadczeń, ale tylko służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, jeśli wykonywane są przez osoby posiadające wymagane wykształcenie zawodowe. Jeśli nie jest spełniona choćby jedna z powyższych przesłanek, usługi podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku.

Określając krąg podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu, ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2013 r. Nr 217).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, określenie „osoba wykonująca zawód medyczny” oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Na podstawie punktu 10 ww. artykułu, świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Należy zauważyć, iż TSUE w pkt 45 wyroku C-106/05 (orzeczenie z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie L.u.P GmbH) wskazał: „Wystarczy w tym zakresie zauważyć, że jak wynika z samej treści art. 13 część A ust. 2 szóstej dyrektywy, warunki wymienione w lit. a) tego ustępu mogą mieć zastosowanie wyłącznie do świadczeń opieki medycznej, które zostały zawarte w ust. 1 lit. b) tego artykułu, a nie do opieki, która została zwolniona z opodatkowania na mocy ust. 1 lit. c) tego artykułu. Ponadto ten ostatni przepis nie uzależnia przyznania zwolnienia z opodatkowania ww. opieki od tego, czy podmiot lub instytucja zapewniająca taką opiekę ma status publicznoprawny albo też są oficjalnie uznane przez dane państwo członkowskie, lecz od tego, czy świadczy ona taką opiekę w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych określonych przez ustawodawstwo krajowe (ww. wyrok w sprawie Solleveld i van den Hout-van Eijnsbergen, pkt 23)”.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność logopedyczną, psychologiczną i psychoterapeutyczną (PKD 86.90.E, działalność fizjoterapeutyczną (PKD 86.90.A) oraz działalność wspomagającą edukację przedszkoli i szkół (PKD 85.60.Z i PKD 85.59.B). W ramach działalności psychoterapeutycznej i terapeutycznej Wnioskodawca prowadzi:


  1. badania, konsultacje i terapię psychologiczną,
  2. diagnozę i terapie Bioffedback,
  3. diagnozę i terapię logopedyczną,
  4. masaż leczniczy i rehabilitację ruchową,
  5. trening słuchowy Johannesa,
  6. integrację bilateralną,
  7. diagnozę neurorozwojową,
  8. terapię stymulacji i wygaszania odruchów,
  9. terapię ogólnorozwojową,
  10. diagnozę i terapię integracji sensorycznej,
  11. diagnozę i terapię pedagogiczną, (…)


Działalność terapeutyczna prowadzona jest na zlecenie opiekunów dziecka, przez nich jest finansowana lub finansowana na wniosek rodziców przez fundacje. Konsultację i terapię psychologiczną skierowaną do dzieci, młodzieży i osób dorosłych, cierpiących na zaburzenia natury psychicznej, o której mowa w ww. pkt 1, Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU – 86.90.18. Natomiast działalność w zakresie diagnozy i terapii EEG Biofeedback (pkt 2) oraz w zakresie terapii ogólnorozwojowej (pkt 9) prowadzi psycholog posiadający odpowiednie kwalifikacje. Z kolei czynności w zakresie diagnozy i terapii logopedycznej (pkt 3) prowadzi wykwalifikowany neurologopeda. Usługi z zakresu rehabilitacji ruchowej oraz masażu leczniczego (pkt 4) wykonuje wykwalifikowany rehabilitant. Pozostałe rodzaje działalności takie, jak: trening słuchowy Johanes IAS (pkt 5), integracja bilateralna, diagnoza neurorozwojowa, program wygaszania i stymulacji odruchów XXXX (pkt 7 i 8) prowadzi terapeuta-pedagog. Wnioskodawca podkreślił, że wszystkie wymienione w pkt od 1 do 9 czynności świadczone na rzecz dzieci i dorosłych mają na celu poprawę zdrowia. Z kolei zajęcia, o których mowa w pkt 10 (diagnoza i terapia integracji sensorycznej) prowadzone są przez pedagoga, psychologa i rehabilitanta. Wykonywane czynności Wnioskodawca klasyfikuje w PKWiU - 86.90.18. Usługi w zakresie diagnozy i terapii pedagogicznej (pkt 11), świadczone przez pedagoga, Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU – 85.60.10 jako usługi wspomagające edukację. Terapeuta ma ukończone studia pedagogiki specjalnej o specjalizacji pedagogika osób niepełnosprawnych intelektualnie, a także resocjalizacja i wspomaganie rodziny.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że aby usługi świadczone przez specjalistów wymienionych w opisie sprawy mogły korzystać ze zwolnienia, w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 19 w związku z pkt 19a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki: muszą to być usługi medyczne w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, i muszą one być świadczone przez podmiot leczniczy lub osobę posiadającą konieczne kwalifikacje zawodowe wymagane do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie zawodu medycznego.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowe usługi wymienione w pkt od 1 do 10 wykonywane są – jak wskazał Wnioskodawca – przez specjalistów, tj. psychologa, logopedę oraz rehabilitanta i pedagoga specjalnego (terapeutę).

Należy zauważyć, iż zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537 ze zm.), logopedzi oraz psychoterapeuci zostali wymienieni w grupie 228 „Inni specjaliści ochrony zdrowia” – (logopedzi – 228502, psychoterapeuta – 228905).

Natomiast należy zauważyć, że w ww. rozporządzeniu pedagodzy zostali wymienieni w grupie 23 Specjaliści nauczania i wychowania tj. 2351 Wizytatorzy i specjaliści nauczania (235107 – pedagog: 235108 – pedagog medialny) oraz 2352 Nauczyciele szkół specjalnych (235201 – nauczyciel głuchych i niedosłyszących (surdopedagog); 235202 – nauczyciel niedostosowanych społecznie (socjoterapeuta); 235203 – nauczyciel niewidomych i niedowidzących (tyflopedagog); 235205 – nauczyciel upośledzonych umysłowo (oligofrenopedagog).

Jest to grupa odrębna od specjalistów do spraw zdrowia (grupa 22). Powyższe wskazuje zatem, iż zawód pedagoga nie został zawarty w katalogu zawodów związanych z ochroną zdrowia.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT odsyła do art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, który jednakże nie wymienia wprost zawodów medycznych odsyłając do kolejnych uregulowań. Należy zaznaczyć, iż zawód pedagoga nie został również wymieniony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz. U z 2002r. Nr 173 poz. 1419 ze zm.).

Podkreślić należy, że przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami z dnia 20 lipca 2011 r. (Dz. U. Nr 151, poz. 896), określające katalog zawodów w części dotyczącej zawodów medycznych (część I pracownicy działalności podstawowej) nie zawierają zawodu pedagoga.

Zauważyć zatem należy, że prawodawca nie łączy zawodu pedagoga z grupą zawodów medycznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż zawód pedagoga nie należy do zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 cytowanej wyżej ustawy o działalności leczniczej.

Zatem w przypadku tych usług, wymienionych w opisie sprawy, które świadczone będą przez terapeutę –pedagoga (mającego ukończone studia z zakresu pedagogiki specjalnej) nie zostanie spełniona przesłanka podmiotowa uprawniająca do zwolnienia niniejszych usług od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Ponadto zwrócić należy uwagę na fakt, że według definicji WHO rehabilitacja to kompleksowe postępowanie w odniesieniu do osób niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie, które ma na celu przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej, zdolności do pracy zarobkowania oraz zdolności do brania czynnego udziału w życiu społecznym.

W szeroko pojmowanym procesie rehabilitacji wyróżnia się rehabilitację medyczną (inaczej leczniczą), społeczną i zawodową.

Na rehabilitację medyczną (fizjoterapię) składają się:


  • kinezyterapia, czyli leczenie ruchem;
  • fizykoterapia, to stosowanie w celach leczniczych różnego rodzaju energii wytwarzanej za pomocą aparatury,
  • masaż leczniczy, to wykorzystanie bodźców mechanicznych głównie w postaci ucisku na tkanki w celu wywołania odczynów fizjologicznych.


Pod pojęciem rehabilitacji leczniczej (medycznej) rozumie się proces leczenia, który umożliwia przyspieszenie procesu naturalnej regeneracji i zmniejszenia fizycznych i psychicznych następstw choroby.

Niewątpliwie zatem ww. działania podejmowane w ramach rehabilitacji na rzecz konkretnej osoby służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w zakresie usług świadczonych przez psychologa, neurologopedę oraz rehabilitanta zostaje spełniona przesłanka podmiotowa, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Uwzględniając powyższe regulacje należy stwierdzić, że istotne znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT do opisanych we wniosku usług w pkt od 1 do 9, jest wykazanie, że celem świadczonych usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia. Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia „przywracanie zdrowia”, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Jak wskazał Wnioskodawca usługi świadczone przez wykwalifikowanego psychologa, neurologopedę, oraz rehabilitanta, w ramach wykonywania zawodów medycznych są usługami w zakresie poprawy zdrowia. Ich celem jest dokonanie właściwej diagnozy problemów rozwojowych i zdrowotnych oraz zastosowanie odpowiedniej terapii.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że o ile usługi, będące przedmiotem zapytania, wymienione w pkt 1-4 oraz 9 dotyczą faktycznie usług świadczonych w zakresie opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone będą przez specjalistów wykonujących zawody medyczne, takie jak psycholog, logopeda, rehabilitant, korzystać będą ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c i d ustawy, w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy.

Podobnie, o ile usługi wymienione w pkt 10 polegające na diagnozie i terapii integracji sensorycznej, w tej części, w której świadczone będą przez psychologa oraz rehabilitanta i wykonywane będą w ramach usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, korzystać będą ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do usług wymienionych w pkt 10, w zakresie tych świadczeń, które wykonywane będą przez psychologa, czy rehabilitanta uznać należało za nieprawidłowe.

Usługi te bowiem wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie będą korzystać z opodatkowania preferencyjną stawką podatku 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i pozycją 177 załącznika nr 3 do ustawy, lecz możliwe będzie zastosowanie zwolnienia od tego podatku, na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c i d ustawy.

Natomiast dla działalności wymienionych w pkt 5, 6, 7, 8 prowadzonych przez terapeutę – pedagoga, której to specjalizacji nie można zaliczyć do grupy zawodów medycznych, nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 19. W tym wypadku nie zostanie bowiem spełniona przesłanka podmiotowa uprawniająca do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec faktu, iż przedmiotowe usługi nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku lub ze stawki obniżonej na podstawie innych przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, będą podlegały opodatkowaniu według stawki 23%.

Wobec powyższego za nieprawidłowe uznać należało również stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do usług wymienionych w pkt 10, w części w której świadczone będą przez pedagoga. Usługi te Wnioskodawca sklasyfikował w PKWiU do grupowania 86.90.18, a z uwagi na fakt, iż nie zostały wymienione w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej wśród czynności podlegających opodatkowaniu stawkami obniżonymi od podatku, podlegać będą opodatkowaniu stawką podatku 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1, w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Z kolei w odniesieniu usług wymienionych w pkt 11, tj. usług dotyczących diagnozy i terapii pedagogicznej, stwierdzić należy, że o ile usługi te faktycznie mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.60.10 „Usługi wspomagające edukację”, a podana klasyfikacja jest prawidłowa, to możliwe będzie opodatkowanie ich preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i pozycją 177 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należało za prawidłowe.

Końcowo należy dodać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania standardów klasyfikacyjnych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj