Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-496/14/DK
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na zakup akcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidulanej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na zakup akcji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką akcyjną, nie notowaną na GPW. Jeden z akcjonariuszy zgłosił zamiar zbycia akcji, pozostali akcjonariusze, którzy zgodnie ze statutem mają prawo pierwokupu, nie zamierzają skorzystać z tego prawa. Akcjonariusz dostał propozycję nabycia akcji od firmy konkurencyjnej. Spółka mając na celu zabezpieczenie źródła przychodu oraz uniemożliwienie wpływu konkurencji na działalność firmy, zamierza nabyć akcje własne celem zaoferowania obecnemu pracownikowi – Prezesowi Zarządu. Nabycie akcji przez Spółkę nastąpi po cenie wyższej od ceny nominalnej, a sprzedaż Prezesowi Zarządu odbędziecie się po cenie nominalnej. Sprzedaż Prezesowi Zarządu, który jest zarówno pracownikiem jak i akcjonariuszem ma, również na celu element motywacyjny, gdyż ze względu na sytuację Spółki, system wynagrodzeń nie jest konkurencyjny w porównaniu do innych podmiotów.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytanie.

Czy w istniejącym stanie prawnym, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnica będąca stratą na sprzedaży akcji pracownikowi po cenie niższej niż Spółka je skupiła może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Spółki, koszty związane z zakupem akcji należy zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów gdyż skup akcji ma na celu zabezpieczenie źródła przychodu i uniemożliwienie konkurencji wpływania na działalność podmiotu. Ponadto skoro przychód ze sprzedaży akcji, należy zdaniem Wnioskodawcy zaliczyć do przychodów podatkowych, tak więc koszt nabycia akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Uzasadnione jest zatem nabycie akcji własnych w celu ochrony szeroko rozumianych interesów Spółki (zagrożenie zakupu przez firmę konkurencyjną). Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na objęcie akcji – w Spółce nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, a dopiero w chwili ustalenia dochodu z ich zbycia. Ponadto określenie „wydatki na nabycie” oznaczają zdaniem Spółki możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ceny nabycia akcji wraz z innymi kosztami związanymi z zakupem akcji, np. podatkiem PCC ciążącym na Spółce jako nabywcy przy wykupie akcji.

Reasumując, koszt nabycia akcji własnych będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu w momencie sprzedaży tych akcji pracownikowi na zasadzie współmierności kosztu do przychodu.

Zatem zdaniem Spółki, w myśl ustawy podatkowej powstałą stratę na sprzedaży nabytych akcji własnych należy uwzględnić w rachunku podatkowym oraz zeznaniu rocznym CIT, natomiast w myśl art. 36a ust. 1 ustawy o rachunkowości, ujemną różnicę powstałą między ceną sprzedaży akcji, pomniejszoną o koszt sprzedaży a ich nabycia, odnosi się na zmniejszenie kapitału zapasowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii ewentualnego stosowania przez uprawnione organy art. 11 Ustawy, odnosząc się jedynie do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki poniesionych na nabycie akcji na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy, zgodnie z zakresem żądania Spółki zawartym we wniosku. Jednocześnie należy wskazać, że z uwagi na zakres prowadzonego postępowania tutejszy organ podatkowy, nie może również potwierdzić prawidłowości stanowiska Spółki w odniesieniu do sposobu księgowania poniesionej straty, gdyż wykraczałoby to poza uprawnienia nadane tutejszemu organowi do wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) – dalej: Ustawa – dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym, zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko wydatek –pozostający w takim związku przyczynowo-skutkowym – którego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

A zatem, przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 Ustawy – wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Z powyższego przepisu wynika również, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Jak wynika z ww. przepisów, wydatki na objęcie m.in. akcji nie podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, lecz dopiero w momencie ustalania dochodu z ich odpłatnego zbycia.

Użycie przez ustawodawcę określenia – wydatki na nabycie – oznacza, że do kosztów zalicza się wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie m.in. akcji, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie tych akcji. Do tych kosztów zaliczyć należy cenę akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. podatek od czynności cywilnoprawnych).

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego nie ograniczają prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie sprzedawanych akcji, mimo że przewyższają one osiągnięty z ich sprzedaży przychód. Dotyczy to również opisanej przez Spółkę sytuacji, w której nabywa ona własne akcje w celu ich odsprzedaży prezesowi Spółki, przy czym cena zakupu akcji przewyższa cenę ich sprzedaży, w związku z czym Spółka na tych transakcjach ponosi stratę.

Tym samym, w przypadku sprzedaży akcji własnych, nabytych po cenie wyższej niż cena sprzedaży Spółka ma prawo do uznania za koszty podatkowe wydatków na zakup akcji, przy jednoczesnym wykazaniu przychodów ze sprzedaży tych akcji. W konsekwencji w sytuacji gdy wydatek Spółki poniesiony na zakup akcji w celu późniejszego odsprzedania ich prezesowi Spółki będzie właściwie udokumentowany oraz uzasadniony w kontekście brzmienia art. 15 ust. 1 Ustawy, Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pełnej kwoty poniesionych kosztów, w konsekwencji strata powstała na wskazanej transakcji zostanie przez Spółkę rozliczona podatkowo. Przy czym podkreślić należy, że wskazana strata na transakcji nie jest stratą, o której mowa w art. 7 ust. 2 Ustawy, co za tym idzie wartość straty, o której mowa we wniosku nie może być odrębnie wykazywana w zeznaniu podatkowym CIT-8, jest to bowiem strata na konkretnej transakcji, tymczasem w zeznaniu podatkowym wykazuje się stratę, osiągniętą w trakcie roku podatkowego poniesioną na całokształcie prowadzonej działalności.

W tym miejscu zauważyć należy, że jakkolwiek stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe to, w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z transakcją pomiędzy podmiotami powiązanymi – art. 11 ust. 5 w zw. z art. 11 ust. 4 i ust. 1 Ustawy – w konsekwencji, zgodnie ze wskazanymi przepisami, jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek mogą być określone przez właściwe organy podatkowe bez uwzględniania warunków wynikających z tych powiązań.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.