Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1563/14/PS
z 29 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia zajmowała się produkcją „Pasztetów B.”. We wrześniu 2014 r. zakończono produkcję, uległy też rozwiązaniu umowy o pracę z pracownikami produkcyjnymi oraz umysłowymi.

Likwidator Spółdzielni podjął decyzję o sprzedaży przedsiębiorstwa, jednak sprzedaż ta podzielona jest na dwa etapy i zawarta będzie w dwóch aktach notarialnych. Dnia 30 września bieżącego roku, działając z zamiarem sprzedaży całości przedsiębiorstwa na rzecz XXX Spółki z o. o., podpisał pierwszy akt notarialny, na podstawie którego sprzedaje majątek nieruchomy Spółdzielni. Transakcja ta obejmowała cały majątek nieruchomy Spółdzielni w likwidacji: prawo użytkowania wieczystego wszystkich działek (działka oznaczona numerem geodezyjnym 551/1 o powierzchni 0,0298 ha oraz działka 3690/1 o powierzchni 0,5188 ha) oraz własność budynku pomocniczego, murowanego, o kubaturze 1000,00 m³, budynku konserw murowanego, o kubaturze 580,75 m³, budynku socjalno-magazynowego o kubaturze 612,00 m³, budynku na agregat o kubaturze 76,00 m³, budynku ubojni o kubaturze 2091,00 m³, budynku-konfiskator o kubaturze 34,99 m³, budynku kotłowni o kubaturze 645,00 m³, magazynu ropy (podziemnego) o kubaturze 82,50 m³, łącznika budynków o kubaturze 429,00 m³, magazynu żywca o kubaturze 248,00 m³, magazynu opakowań o kubaturze 1915,00 m³, magazynu konserw o kubaturze 1791,00 m³, wiaty samochodowej z kanałem o kubaturze 22,50 m³, tunelu zamrażalniczego o kubaturze 50,00 m³, budynku zakładowego o kubaturze 4539,00 m³, znajdujących się na tej nieruchomości, a stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, wraz z obciążeniami wpisanymi w księgach wieczystych.

W pierwszym akcie notarialnym zapisano zobowiązanie stron do sprzedaży i kupna pozostałej części przedsiębiorstwa, tj. majątku ruchomego w postaci wyposażenia budynków i budowli oraz prawa do znaku towarowego, w drugim akcie notarialnym. Cenę już ustalono, umowa przyrzeczona zawarta zostanie najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r. Po dokonaniu sprzedaży wynikającej z pierwszego aktu notarialnego Spółdzielnia nie posiada już składników majątkowych i niemajątkowych wystarczających do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Przy pomocy nabytego w dwóch aktach notarialnych przedsiębiorstwa nabywca będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w co najmniej takim samym zakresie i charakterze co Spółdzielnia, co oznacza, że po całkowitym zakupie przedsiębiorstwo będzie kompletne i zdatne do użytku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność zbycia całości Spółdzielni w likwidacji dokonywanej za pomocą dwóch następujących po sobie aktów notarialnych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku w związku z likwidacją stanowi transakcję zbycia całego przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części. Jednocześnie ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ww. ustawy, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W ustawie o VAT ustawodawca zawarł jedynie definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie definiując jednocześnie pojęcia przedsiębiorstwa. Chcąc przedstawić pojęcie przedsiębiorstwa należy na gruncie wykładni systemowej zewnętrznej odwołać się odpowiednio do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 października 2000 r. (1 CKN 850/98) zauważył, że: „Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa (...). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo”.

Z całą stanowczością należy zaś uznać, że sprzedaż na rzecz jednego podmiotu dwoma odrębnymi aktami, przedsiębiorstwa z wyłączeniem: należności, środków pieniężnych i ksiąg handlowych upadłego będzie stanowić sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 i 552 K.c.

Nie powinno też budzić wątpliwości, że sprzedaż przedsiębiorstwa może nastąpić na podstawie więcej niż jednej czynności prawnej.

Na ten temat wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 lipca 2005 r. (III CK 705/04), gdzie uznał, że nabycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 554 K.c. może nastąpić także w wyniku zawarcia kilku umów. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Najwyższy uznał, że nie ma zasadniczych przeszkód, aby do nabycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 554 K.c. doszło w wyniku kilku następujących po sobie umów, jeżeli spełnione są następujące warunki. Po pierwsze, w wyniku sekwencji czynności prawnych istotnie dochodzi do nabycia całości przedsiębiorstwa prowadzonego przez zbywcę. Po drugie, celem ciągu umów było właśnie nabycie całości przedsiębiorstwa. Po trzecie, istnieje tożsamość podmiotów uczestniczących we wszystkich umowach prowadzących łącznie do nabycia przedsiębiorstwa przez nabywcę. Powyższe potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 maja 2008 r. (sygn. akt. SA/Go 293/08), w którym zauważył, że „zarówno na gruncie prawa publicznego, jak i prywatnego dopuszcza się sytuację, w której nabycie przedsiębiorstwa następuje także w wyniku zawarcia kilku umów”. Natomiast w wyroku z dnia 9 lutego 2000 r. (sygn. I SA/Gd 2036/97) NSA uznał, że niesporne okoliczności sprawy, jak: zawarcie szeregu umów sprzedaży w stosunkowo krótkim okresie czasu, w wyniku których cały majątek spółki cywilnej przeszedł na własność spółki akcyjnej (...), zaś spółka akcyjna w sposób faktyczny była kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną - dawały organom podatkowym uzasadnione podstawy do przyjęcia, że przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo, mając na uwadze, że celem i zamiarem stron nie było przenoszenie własności pojedynczych składników majątku przedsiębiorstwa, ale wstąpienie przez spółkę akcyjną w sytuację prawną i faktyczną Spółki cywilnej poprzez nabycie jej przedsiębiorstwa. W świetle przytoczonych wyżej orzeczeń i przepisów stwierdzić należy, że opisana w stanie faktycznym transakcja stanowi transakcję zbycia całego przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.