INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 04 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 05 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia emerytalnego z funduszu emerytalnego z USA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia emerytalnego z funduszu emerytalnego z USA .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca oświadcza, że urodził się 11 czerwca 1937 r. w Detroit, Stan Michigan, USA. Całe życie był obywatelem Stanów Zjednoczonych Ameryki gdzie wypracował sobie „świadczenie emerytalne”. Obywatelstwo polskie wnioskodawca uzyskał w 2007 r. a w grudniu 2010 r. wnioskodawca postanowił przenieść się do Kraju swoich Rodziców. W Polsce wnioskodawca zamieszkał u krewnych założył konto w banku. Na konto to w formie przekazu elektronicznego wpływa właściwa emerytura wnioskodawcy gwarantowana przez Rząd Federalny USA obsługiwana przez agendy rządowe pod nadanym symbolem.

Jest to odpowiednik polskiej emerytury ZUS-owskiej. Nazwa angielska to: FORM SSA-1099-SOCIAL SECURITY BENEFIT STATMENT. Od tych 1940 USD bank automatycznie pobiera podatek dochodowy oraz składkę zdrowotną – powiadamiając o tym fakcie wnioskodawcę wyciągami przesyłanymi na jego adres stałego zameldowania w Polsce.

Wnioskodawca ma też drugie świadczenie emerytalne. Jest ono dobrowolne, prywatne – przysługuje tylko osobom, które jakiś procent swoich zarobków deklarowały na fundusz zarządzany przez finansową komórkę przy danej Kompanii. W przypadku wnioskodawcy było to : „G…HOURLY PENSION PLAN”. W Firmie „G” wnioskodawca przepracował 23 lata. Ponadto wnioskodawca wskazuje, że prosił Konsulat USA w Krakowie, aby to świadczenie tak jak i pierwsze obsłużyły agendy Rządowe. Odmówiono wnioskodawcy, twierdząc, że jest to czysto prywatna transakcja pomiędzy wnioskodawcą a jego byłym pracodawcą. „Plan emerytalny dla pracowników „G” opłaconych według stawki godzinowej” przysyłany jest wnioskodawcy jako rata, czekiem na jego nazwisko i amerykański adres. Następnie córka wnioskodawcy przesyła czek do Polski tak, aby wnioskodawca mógł go zrealizować. Do czeku dołączony jest opis: wypłata brutto, netto, potrącenia na ubezpieczenie zdrowotne (stomatolog, wzrok, ogólne pod pozycją „Red Med.”, składki związkowe) oraz pod pozycją „Life Olic” ubezpieczenie na wypadek śmierci. Są to kwoty bieżące i narastające do opodatkowania – od wypłaty brutto – co świadczy, że wnioskodawca musi z tego przychodu rozliczyć się przed Departamentem Skarbu USA. Na koniec roku rozliczenie takie robi dla wnioskodawcy wyspecjalizowana firma. Za 2011 r. też to uczyni. Argumenty wnioskodawcy, że są to oszczędności wypłacane w takiej a nie innej formie Banku nie przekonują. Bardzo to dziwi wnioskodawcę i niepokoi, ponieważ dostarczył tłumaczenia czeku i zeznania podatkowego za 2010 r. – wykonane przez tłumacza przysięgłego. Z tłumaczenia widać wyraźnie, że z tego drugiego świadczenia wnioskodawca płaci – w polskim rozumieniu – zarówno składkę zdrowotną jak i podatek dochodowy tam w Stanach. Wnioskodawca nie może pozbywać się tam ubezpieczenia, ponieważ myśli czasowo u dzieci przebywać.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy wypłacana na rzecz wnioskodawcy rata z tytułu przystąpienia przez wnioskodawcę do tzw. “planu emerytalnego” stanowi przychód podlegajacy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i tym samym podlega podwójnemu opodatkowaniu...

Zdaniem wnioskodawcy, są to jego oszczędności wypłacone w takiej a nie innej formie. Wnioskodawca wskazuje, że nie zna polskiego prawa, ale nie myśli, że ratę finansową można uznać za przychód i jeszcze ją podwójnie opodatkować. Wątpliwości wnioskodacwy budzi kwestia odniesienia się do kwoty narastajacej do opodatkowania, kiedy to wnioskodacwa pojedzie do córki na dwa miesiace i tam zeralizuje czek i wyda pieniądze. Czeku nie może zrealizować nikt poza wnioskodawcą – nawet z jego upoważnienia , bo przecież osoba trzecia nie ma prawnego obowiązku powiadamiania prywatnej instytucji finansowej o ewentualnym zgonie wnioskodacwy, na dodatek znajdujacej się w USA. Zdaniem wnioskodawcy nie zapłacenie podatku za każdy rok od tego drugiego świdczenia do Departamentu Skarbu Stanu Michigan, skutkowałoby dla wnioskodawcy karą, łacznie z odebraniem świadczenia. Także brak realizacji czeku, a więc brak podpisu wnioskodawcy na nim czyni go nieważnym po 120 dniach. Taka forma zmusza spadkobierców wnioskodawcy do powiadomienia “G... HOURLY PENSION PLAN” o ewentualnej śmierci i skasowaniu świadczenia, na rzecz pobrania kilkudziesięciu tysiecy dolarów – wynikającej z ubezpieczenia na wypadek śmierci - w pozycji – “Opcja LIFE-OLIC.”

Ponadto wnioskodawca wskazał, iż uzyskał informację od prawnika, który odmówił mu pomocy prawnej, że polskim odpowiednikiem czeku jaki otrzymuje może być tzw. III Filar Otwartych Funduszy Emerytalnych. Poza tym jest to nowość, ponieważ fundusz, który wypłaca świadczenie wnioskodawcy nie ma siedziby w Polsce, a wnioksodacwa tworzył go cały czas w USA. W Polsce jest tylko rezydentem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie uniknięcia podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 08 października 1974 r. (Dz. U z 1976 r. Nr 31, poz. 178), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca urodził się w Stanach Zjednoczonych Ameryki i przez całe życie był obywatelem Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował i z tego tytułu uzyskał prawo do emerytury gwarantowanej przez Rząd Federalny USA. W 2007 r. wnioskodawca uzyskał obywatelstwo polskie i postanowił przenieść się na stałe do Polski (kraju swoich Rodziców). W Polsce posiada stałe miejsce zameldowania oraz rachunek bankowy, na który wpływa emerytura wypracowana w Stanach Zjednoczonych, od której podatek dochodowy pobiera bank. Oprócz ww. emerytury wnioskodawca otrzymuje również świadczenie emerytalne, które przysługuje osobom, które jakiś procent swoich zarobków deklarowały na fundusz zarządzany przez komórkę finansową przy danej Kompanii. Była to firma „G” gdzie wnioskodawca przepracował 23 lata. Świadczenie z tytułu „Planu emerytalnego dla pracownika „G” opłaconych według stawki godzinowej” przesyłane jest jako rata w formie czeku na adres amerykański. Są to kwoty bieżące i narastające do opodatkowania – od wypłaty brutto – co świadczy, że wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzenia podatku na rzecz Departamentu Stanu USA i robi to co roku.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi kwestia związana z podwójnym opodatkowaniem świadczenia emerytalnego wypłacanego w formie czeku przez byłego pracodawcę mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki z „Planu emerytalnego dla pracownika „G” opłaconych według stawki godzinowej” .

Zatem dla oceny skutków podatkowych otrzymywanych przez wnioskodawcę jako osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dodatkowego świadczenia emerytalnego w formie czeku, stanowiącego konsekwencję gromadzenia przez wnioskodawcę środków pieniężnych na koncie funduszu emerytalnego prowadzonego przez byłego pracodawcę mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki, należy odwołać się do umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania wypłat związanych z uzyskiwaniem świadczeń z funduszu emerytalnego. Oznacza to, iż dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 umowy stanowi, iż postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, iż Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu otrzymywanego świadczenia z funduszu emerytalnego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Należy podkreślić, iż dochód ten może być również opodatkowany w państwie, z którego jest wypłacany (w USA).

Kwestia eliminowania podwójnego opodatkowania jest możliwa dzięki zastosowaniu właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.

I tak w myśl art. 20 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Powyższe oznacza, iż podatnik mający miejsce zamieszkania w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy) a uzyskujący świadczenia z funduszu emerytalnego ze Stanów Zjednoczonych będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mógł odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych.

Przechodząc zatem na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ww. ustawy od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

1. z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej;
2. z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych;
3. z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą;
4. z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;
5. od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych;
6. od kwot wypłacanych po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub spadkobiercy, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, z wyjątkiem wypłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 59;
7. od dochodu członka pracowniczego funduszu emerytalnego z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunku ilościowym do aktywów tego funduszu;
8. z tytułu zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;
9. od kwot jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny członkowi funduszu, któremu rachunek funduszu otwarto w związku ze śmiercią jego współmałżonka;
10. od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie;
11. od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych;
12. od kwot wypłaty gwarantowanej po śmierci uprawnionego do dożywotniej emerytury kapitałowej w rozumieniu ustawy o emeryturach kapitałowych.

Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30a ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30a ust. 5 ustawy, dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Wobec tego wnioskodawca ma prawo odliczyć od podatku należnego od otrzymanego świadczenia emerytalnego kwotę podatku zapłaconego w USA od tego świadczenia. Odliczenie nie może przekroczyć kwoty polskiego podatku.

Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (art. 30a ust. 11 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b,
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c,
3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
   
   

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić zatem należy, iż wypłata oszczędności z funduszu emerytalnego w USA podlega w Polsce opodatkowaniu 19%-towym zryczałtowanym podatkiem dochodowym w sytuacji jednak gdy ww. fundusz stanowi fundusz kapitałowy w rozumieniu art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z tym przepisem przez fundusze kapitałowe rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Jednakże zaznaczyć przy tym należy, iż przepisy o działalności ubezpieczeniowej, przepisy o funduszach inwestycyjnych oraz przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych nie są przepisami prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W konsekwencji, ocena stanowiska wnioskodawcy mogła zostać dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

W sytuacji natomiast gdy fundusz, z którego nastąpi wypłata środków na rzecz wnioskodawcy nie stanowi funduszu kapitałowego, po stronie wnioskodawcy powstanie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód (dochód) ten uzyskany przez wnioskodawcę należy wykazać, zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy w zeznaniu, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym. W takim przypadku osiągnięty dochód będzie podlegał opodatkowaniu według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku wnioskodawca również będzie mógł dokonać odliczenia podatku zapłaconego w USA od otrzymanego świadczenia od polskiego podatku.

Końcowo należy wyjaśnić, że możliwość odliczenia kwot podatku zapłaconego w USA od polskiego podatku zapobiega podwójnemu opodatkowaniu tego samego świadczenia.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.