Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-636/14/MD
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku (ewentualnie opcji opodatkowania) do zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych zabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania zwolnienia od podatku (ewentualnie opcji opodatkowania) do zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych zabudowanych

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Po wejściu w życie w 1993 r. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, Spółka nabyła:

• w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych, oraz
• w drodze umów o oddanie w użytkowanie wieczyste, prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych.

Czynności, w ramach których Spółka nabyła ww. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych, nie podlegały podatkowi od towarów i usług (dalej: „VAT”), a tym samym Spółka nie miała możliwości odliczenia VAT. Część budynków posadowionych na nieruchomościach gruntowych była w częściach o różnych wielkościach przedmiotem czynności opodatkowanych VAT (np. wynajmu) przez okres ponad 2 lat, część budynków natomiast nie była w ogóle przedmiotem takich czynności. Spółka ponosiła na budynki posadowione na nieruchomościach gruntowych nakłady na ich ulepszenie, jednakże ich wysokość w stosunku do wartości budynków nie była większa niż 30% wartości początkowej budynków.

Spółka rozważa sprzedaż przedmiotowych praw wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych, zarówno tych, na których posadowione są budynki będące przedmiotem czynności opodatkowanych VAT, jak również niebędące przedmiotem takich czynności. Nabywcami prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych mogą być zarówno podmioty będące podatnikami VAT, jak również podmioty niebędące podatnikami VAT (np. osoby fizyczne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami, będącymi w części lub w całości przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie podlegać zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami, niebędącymi w części lub w całości przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie podlegać zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych, w stosunku do których możliwe będzie zastosowanie zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, na rzecz podatnika VAT, może skorzystać z opcji opodatkowania podatkiem VAT przy spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 oraz 11 ustawy o VAT?

Zdaniem Spółki:

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT dostawą towarów jest także oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 1 października 2014 r. (sygn. ILPP1/443-512/14-5/AW): „przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym”.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, dostawa towarów zasadniczo jest opodatkowana VAT według stawki 23%, chyba że zastosowanie znajduje jedno ze zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT (lub do dostawy ma zastosowanie obniżona stawka VAT).

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie w świetle art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od VAT na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt l0a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ad. 1

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego podany przez Wnioskodawcę oraz powołane przepisy, odnosząc się do prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami będącymi przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez okres ponad 2 lat, należy stwierdzić, że ich dostawa będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nastąpi po upływie ponad 2 lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Jak podkreślił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 21 sierpnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-701/14-3/Igo): „Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. (...) Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o FAT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawa jest dłuższy niż 2 lata”. W analizowanej sytuacji należy zauważyć, że budynki będące przedmiotem czynności opodatkowanych VAT były przedmiotem takich czynności w części, a nie w całości. Biorąc pod uwagę to, że przepisy dotyczące VAT nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. W praktyce przyjmuje się, że możliwe jest przyjęcie dwóch rozwiązań, tj. podział gruntu według klucza powierzchniowego oraz podział gruntu według klucza wartościowego. Zdaniem organów podatkowych każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, przykładowo w interpretacji z dnia 23 sierpnia 2013 r. (sygn. ITPP2/443-560/13/AW) czytamy, że: „ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają regulacji dotyczącej sposobu przypisania wartości sprzedawanego gruntu (prawa użytkowania wieczystego) do ceny budynków i budowli na nim posadowionych, w przypadku, gdy część z nich jest opodatkowana, a część korzysta ze zwolnienia. Wobec powyższego przyjąć należy, że dopuszczalne są różne rozwiązania w tym zakresie, tj. wg klucza powierzchniowego (udziału powierzchni budynków i budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie) lub wg klucza wartościowego (udziału wartości budynków i budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości ogółem wszystkich budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie). Istotne jest, aby przyjęty przez podatnika klucz był rzetelny i miarodajny, a tym samym odzwierciedlał stan faktyczny”.

Według Spółki stanowisko to znajduje potwierdzenie również w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo jak czytamy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 kwietnia 2014 r. (sygn. IBPPl/443-11/14/BM) „ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji dopuszczalne są różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych części nieruchomości zastosować do nich właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię nieruchomości proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne części – opodatkowane VAT i korzystające ze zwolnienia od podatku. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa. Należy przy tym zaznaczyć, że wybór odpowiedniej metody czy klucza należy wyłącznie do podatnika, który winien sam zdecydować czy jest to metoda miarodajna i wiarygodna w jego konkretnej sytuacji”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji z dnia 28 lipca 2014 r. (sygn. IPTPP2/443-337/14-4/IR).

W związku z powyższym – według Spółki – planowana sprzedaż przysługującego Spółce prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych wraz z posadowionymi na nich budynkami będzie korzystała we wskazanej części ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W odniesieniu do pozostałych części prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych, w związku z tym, że Spółka otrzymała prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu, dokonując obecnie zbycia może dojść do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu powyższego przepisu. W związku z tym, w stosunku do tych części nieruchomości gruntowych Spółka nie ma prawa do zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Natomiast Spółka uważa, że ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy VAT, ponieważ spełnia obydwa warunki określone w tym przepisie. W stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku VAT oraz Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie większe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w stosunku do których miała prawo do odliczenia VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP2/443-303/14-2/AO) czytamy, że „wnioskodawca nabył nieruchomość w ramach, czynności niepodlegających opodatkowaniu. Z tytułu nabycia nieruchomości Spółce nie przysługiwało zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na budynki znajdujące się na nieruchomości, tym samym wydatki na ulepszenie nie przekroczyły 30%. W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy uznać, że spełnione zostały warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT”.

Wobec powyższego Spółka uważa, że z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania części przedmiotowych nieruchomości gruntowych zabudowanych nieobjętych zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT powinna zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ad. 2

W świetle uwag poczynionych na wstępie, w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami niebędącymi przedmiotem czynności opodatkowanych, jakie Spółka zamierza sprzedać, należy stwierdzić, że ich dostawa nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie, Spółka uważa, że ma prawo do zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy VAT, ponieważ spełnia obydwa warunki określone w tym przepisie. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przedmiotem zbycia będą prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych zabudowanych, w stosunku do których Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie większe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w stosunku do których miała prawo do odliczenia VAT.

Wobec powyższego Spółka uważa, że z tytułu planowanej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych wraz z posadowionymi na nich budynkami niebędącymi przedmiotem czynności opodatkowanych VAT, powinna zastosować zwolnienie z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, przykładowo, jak czytamy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP2/443-303/14-2/AO) czytamy, że „wnioskodawca nabył nieruchomość w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu. Z tytułu nabycia nieruchomości Spółce nie przysługiwało zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na budynki znajdujące się na nieruchomości, tym samym wydatki na ulepszenie nie przekroczyły 30%. W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy uznać, że spełnione zostały warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT”. Stanowisko to podziela również Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, jak czytamy w interpretacji z dnia 15 lutego 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1559b/11/AK) organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem spółki, że aport budynków i budowli będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT, w przypadku, gdy spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu oraz w stosunku do tych obiektów nie ponosiła żadnych wydatków na ich ulepszenie („aport budynku B-101 będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy – sprzedaż nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, więc nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Spółce nie przysługiwało jednak prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu i nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie przekraczających 30% jego wartości początkowej”).

Ad. 3

W świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych wraz z budynkami, na których są one posadowione w stosunku do których możliwe będzie zastosowanie zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, może korzystać z opcji opodatkowania VAT, przy spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 oraz 11 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części (1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (2) złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy o VAT – oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać (1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy (2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części (3) adres budynku, budowli lub ich części.

Jak podkreślił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPP2/443-38/14-4/MN): „jeżeli przedmiotowa dostawa nieruchomości dokonana zostanie na rzecz nabywcy zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, a strony transakcji przed dniem dokonania dostawy nieruchomości złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie tej dostawy, które zawierać będzie elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy – przy przedmiotowej sprzedaży nieruchomości będzie możliwe zastosowanie rezygnacji ze zwolnienia, stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy”.

Zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca oraz nabywca będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w momencie transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych wraz z budynkami na których są one posadowione, w stosunku do których możliwe będzie zastosowanie zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, oraz złożą przed dniem dokonania transakcji sprzedaży ww. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostaw budynku to planowana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.