Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-918/14/IB
z 5 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.
Wezwaniem z dnia 7 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego.
Pismem z dnia 22 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W bieżącym roku Wnioskodawca wykonywał pracę eksperta Komisji Europejskiej w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie (granty) z Programu Ramowego H., na podstawie umowy.

Praca polegała na zdalnej (za pośrednictwem Internetu) ocenie, w wyznaczonym okresie, przekazanych wniosków grantowych, a następnie na uczestnictwie w 5-dniowym (8 godz. dzienne) spotkaniu ekspertów w siedzibie Komisji Europejskiej w B., na którym dokonano podsumowania oceny. Wnioskodawca wykonywał zadania w międzynarodowym zespole, którego pracami kierował oficer Komisji Europejskiej.

Za wykonaną pracę otrzymał zwrot poniesionych kosztów (przelot, zakwaterowanie, diety) oraz wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy na rzecz Komisji Europejskiej (zarówno zdalnej, jak i w czasie spotkania ekspertów w B.).

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich mają zastosowanie m.in. do osób objętych regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot lub warunkami zatrudniania innych pracowników Wspólnot.

Świadcząc pracę eksperta Komisji Europejskiej w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie (granty) z Programu Ramowego H. Wnioskodawca spełnił przesłanki decydujące o powstaniu stosunku pracy wskazywane w wyrokach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości tj. a) świadczenie pracy na rzecz innej osoby, b) podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika, c) świadczenie pracy za wynagrodzeniem; ponieważ:

1. świadczył pracę na rzecz Komisji Europejskiej (w treści umowy użyto słowa „praca"),
2. w czasie świadczenia pracy podlegał oficerom Komisji Europejskiej, musiał wykonywać zadania na rzecz Komisji Europejskiej związane z oceną wniosków grantowych, oraz musiał stawiać się w wyznaczonych dniach w wyznaczonych godzinach w siedzibie Komisji Europejskiej na spotkaniu ekspertów,
3. otrzymał, oprócz zwrotu poniesionych kosztów, również wynagrodzenie.

Dodatkowo zażądano od Wnioskodawcy podpisania załącznika określającego warunki i zasady wykonywanej pracy, które można uznać za warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot.

Otrzymał też ustne wyjaśnienie od pracowników Komisji Europejskiej, że wyżej opisane wynagrodzenie, pochodzące ze składek unijnych wpłacanych przez kraje członkowskie, powinno być zwolnione od podatku we wszystkich krajach należących do Unii Europejskiej, aczkolwiek Unia Europejska uznaje autonomię narodowych organów podatkowych w tej sprawie.

W świetle powyższych faktów, odpowiadając bezpośrednio na pytanie sformułowane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca uważa, że świadcząc pracę eksperta Komisji Europejskiej w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie z Programu Ramowego H. podlegał warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, a w związku z tym do Jego dochodów uzyskanych z Komisji Europejskiej mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyżej opisane wynagrodzenie otrzymane z Komisji Europejskiej jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy wyżej wymieniony zapis ustawy zwalnia dochody, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich. Rozporządzenie to stwierdza, że opodatkowaniu podlegają wynagrodzenia urzędników oraz innych pracowników Wspólnoty Europejskiej wymienionych w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Zgodnie z rozporządzeniem określającym kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy art. 12, art. 13 ust. 2 i art. 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot. Przepis art. 13 Protokołu ma zastosowanie m.in. do osób objętych regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot lub warunkami zatrudniania innych pracowników Wspólnot.

Przepisy europejskie nie zawierają definicji pracownika, jednak w oparciu o wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości można wyróżnić następujące przesłanki decydujące o powstaniu stosunku pracy:

• świadczenie pracy na rzecz innej osoby,
• podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika,
• świadczenie pracy za wynagrodzeniem.

Świadcząc pracę eksperta Komisji Europejskiej w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie (granty) z Programu Ramowego H. Wnioskodawca spełnił wszystkie trzy kryteria, ponieważ:

• świadczył pracę na rzecz Komisji Europejskiej,
• w czasie świadczenia pracy podlegał oficerom Komisji Europejskiej, musiał wykonywać zadania na rzecz Komisji Europejskiej związane z oceną wniosków grantowych, oraz musiał stawiać się w wyznaczonych dniach w wyznaczonych godzinach w siedzibie Komisji Europejskiej na spotkaniu ekspertów,
• otrzymał, oprócz zwrotu poniesionych kosztów, również wynagrodzenie.

Dodatkowo w treści umowy użyto słowa „praca", a także zażądano od Wnioskodawcy podpisania załącznika określającego warunki i zasady wykonywanej pracy, które można uznać za warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot.

Wnioskodawca otrzymał także ustne wyjaśnienie od pracowników Komisji Europejskiej, że wyżej opisane wynagrodzenie, pochodzące ze składek unijnych wpłacanych przez kraje członkowskie, powinno być zwolnione od podatku we wszystkich krajach należących do Unii Europejskiej, aczkolwiek Unia Europejska uznaje autonomię narodowych organów podatkowych w tej sprawie.

W analogicznej sprawie zostały wydane następujące interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 20 lipca 2008 r. o sygnaturze IBPB2/415-834/08/HK
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 14 listopada 2013 r. o sygnaturze IPPB4/415-725/13-2/JK

Obie interpretacje wskazują, że wynagrodzenie otrzymane z Komisji Europejskiej na warunkach opisanych powyżej jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa, że spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyżej opisane wynagrodzenie powinno być zwolnione od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz.Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu.

Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4 ze zm.) urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Z przedstawionego we wniosku i w jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonywał pracę eksperta Komisji Europejskiej w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie (granty) z Programu Ramowego H., na podstawie umowy. Za wykonaną pracę otrzymał zwrot poniesionych kosztów (przelot, zakwaterowanie, diety) oraz wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy na rzecz Komisji Europejskiej (zarówno zdalnej, jak i w czasie spotkania ekspertów w B.). Wnioskodawca podlegał warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, a w związku z tym do Jego dochodów uzyskanych z Komisji Europejskiej mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności zaś wobec stwierdzenia Wnioskodawcy, że podlegał warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot i do Jego dochodów uzyskanych z Komisji Europejskiej mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich uznać należy, że ww. dochody otrzymane przez Wnioskodawcę z Komisji Europejskiej są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie jednak w przedmiotowej sprawie zaznaczyć należy, że zgodnie z linią orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości decyzja instytucji wspólnotowej określająca status członka jej personelu i warunki, na jakich jest zatrudniony, ma charakter wiążący wobec krajowych władz administracyjnych i sądowych, tak że w związku z tym nie mogą one przystąpić do samodzielnej kwalifikacji rozpatrywanego stosunku zatrudnienia. Oznacza to, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny tut. organu podatkowego nie mogła być i nie była ocena, czy praca eksperta w zakresie oceniania i opiniowania wniosków o dofinansowanie (grantów) zgłoszonych w ramach Programu Ramowego H., która stała się podstawą wypłaty Wnioskodawcy należności odbywała się w charakterze „innego pracownika Wspólnot”, do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Rady (EWG, EURATON, EWWIS) nr 260/68. Powyższe stanowiło wyłącznie okoliczność faktyczną podaną przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, 80-219 Gdańsk Al. Zwycięstwa 16/17 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.