INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 15 października 2010r., uzupełnionym pismami z dnia 18 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 18 stycznia 2011r., będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu IBPP1/443-998/10/MS z dnia 3 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym opisanych poniżej nieruchomości. Wnioskodawca otrzymał je aportem w 2001r., nie przysługiwało wtedy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomości:

1. nr 165 obręb 36 w K., niezabudowana, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: grunty rolne klasy II i III (R-RII, R-RIIIA) o powierzchni 0,8223 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, część jako teren rolniczy, część przeznaczono na wydzielony publiczny ciąg pieszy.
2. nr 67 obręb 37 w K., niezabudowana, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: łąki klasy II (Ł-ŁII) o powierzchni 0,1704 ha oraz tereny mieszkaniowe oznaczone jako B-RII o powierzchni 0,0710 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, część jako teren rolniczy, część przeznaczono na drogę.
3. nr 64 obręb 37 w K., którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: łąki klasy II (Ł-ŁII) o powierzchni 0,4305 ha, sad (S-RII) o powierzchni 0,2288 ha, oraz tereny mieszkaniowe ze znajdującym się tam budynkiem oznaczone jako B-RII o powierzchni 0,0870 ha. Budynek nie był ulepszany. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, część jako teren rolniczy, część przeznaczono na drogę.
4. nr 66 obręb 37 w K., którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: łąki klasy II (Ł-ŁII) o powierzchni 0,1831 ha, grunty rolne (R-RII) o powierzchni ,3614 ha, oraz tereny mieszkaniowe ze znajdującym się tam budynkiem oznaczone jako B-RII o powierzchni 0,0710 ha. Budynek nie był ulepszany. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, część jako teren rolniczy, część przeznaczono na drogę.
5. nr 49 obręb 37 w K., niezabudowana, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: grunty rolne i sady klas I i II (R-RII, R-RI, S-RI) o powierzchni 0,4386 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako droga klasy zbiorczej, część jako teren zieleni izolacyjnej.
6. nr 50 obręb 37 w K., niezabudowana, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: grunty rolne i sady klasy I (R-RI, S-RI) o powierzchni 0,5564 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako droga klasy zbiorczej, część jako teren zieleni izolacyjnej.
7. nr 51 obręb 37 w K., niezabudowana, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: grunty rolne klasy I (R-RI) o powierzchni 0,5652 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako droga klasy zbiorczej, część jako teren zieleni izolacyjnej.

Uzupełniając wniosek Wnioskodawca stwierdził, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 1996r. Przedmiotem planowanych sprzedaży mają być prawa wieczystego użytkowania tych nieruchomości - działek, a w przypadku nieruchomości zabudowanych również sprzedaż własności budynków i budowli na tych działkach.

Na dzień sprzedaży nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy żadnej z działek.

Powierzchnia działki nr 64 obręb 37 w K. wynosi 0,7463 ha, w ewidencji geodezyjnej gruntów składa się z łąki klasy II (Ł-ŁU) o powierzchni 0,4305 ha, sadu (S-RII) o powierzchni 0,2288 ha, oraz terenu mieszkaniowego ze znajdującym się tam budynkiem B-RII o powierzchni 0,0870 ha.

Powierzchnia działki nr 66 obręb 37 w K. wynosi 0,6155 ha, w ewidencji geodezyjnej gruntów składa się z łąki klasy II (Ł-ŁII) o powierzchni 0,1831 ha, gruntów rolnych (R-RII) o powierzchni 0,3614 ha, oraz terenu mieszkaniowego ze znajdującym się tam budynkiem B-RII o powierzchni 0,0710 ha.

Zabudowa na działce 64 obręb 37 składa się z domu mieszkalnego (PKOB 1110) i budynku gospodarczego (PKOB 1271).

Zabudowa na działce 66 obręb 37 składa się z domu mieszkalnego (PKOB 1110).

Na dzień sprzedaży działki nie będą dzielone na mniejsze działki.

Wszystkie opisywane działki Wnioskodawca otrzymał aportem w 2001r. od podatnika VAT czynnego, według ówczesnych przepisów aport nie był opodatkowany podatkiem VAT.

Budynki na działkach 64 i 66 obręb 37 były wydzierżawiane przez Wnioskodawcę innym podmiotom na cele prowadzenia działalności gospodarczej - czynności te były opodatkowane podatkiem VAT.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków, budowli na obu działkach 64 i 66 obręb 37 upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Transakcja na dzień dzisiejszy nie jest jeszcze zrealizowana, jest to nadal zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011r.):

Powstaje wątpliwość czy sprzedaż praw wieczystego użytkowania opisanych nieruchomości gruntowych, a w przypadku działek zabudowanych również sprzedaż własności nieruchomości budowlanych korzysta ze zwolnienia z VAT, czy podlega opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011r.), zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług „zwalnia się od podatku (...) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę". Tereny rolnicze, zgodnie z tym zapisem, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Tereny zieleni izolacyjnej mają w miejscowym planie zagospodarowania podstawowe przeznaczenie na zieleń częściowo urządzoną - wysoką i niską o charakterze izolacyjnym z wykluczeniem zabudowy. Są więc także zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zapisy ustawy nie precyzują jak postąpić, gdy w obrębie jednej nieruchomości występują i grunty opodatkowane i korzystające z prawa do zwolnienia, a jest to działka niezabudowana.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania nieruchomości w przypadku działek niezabudowanych wymienionych w zapytaniu właściwym jest opodatkowanie części ich powierzchni przeznaczonych na zabudowę mieszkaniową, drogi i ciągi piesze stawką 23% (w 2011r.), a pozostała część ich powierzchni, czyli tereny rolnicze i zieleń izolacyjna powinna być zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości (działki) niezabudowanej oznaczonej nr 156 obręb 36 w K.

Ponieważ we wniosku, który wpłynął do tut. organu 15 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, co potwierdził w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011r. stwierdzając, że „transakcja na dzień dzisiejszy nie jest jeszcze zrealizowana, jest to nadal zdarzenie przyszłe”, zatem w niniejszej interpretacji oceniono zdarzenie przyszłe przedstawione przez Wnioskodawcę w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące w dniu wydania interpretacji tj. z uwzględnieniem zmian obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011r.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

Natomiast przez dostawę towarów w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Z powyższego wynika, iż zarówno sprzedaż gruntu, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, stanowią dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2010r. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług, dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie to obejmuje także zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze (co zostało potwierdzone przez ustawodawcę w cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r.). Z powyższego wynika, że elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu prawa użytkowania wieczystego gruntów jest przeznaczenie gruntu objętego tym prawem na cele inne niż budowlane.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

W oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m. in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.
   
   

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiąc, iż przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane nie będące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 1996r. Wszystkie wskazane we wniosku działki Wnioskodawca otrzymał aportem w 2001r. od podatnika VAT czynnego. Według ówczesnych przepisów aport nie był opodatkowany podatkiem VAT.

Przedmiotem planowanej sprzedaży ma być prawo wieczystego użytkowania działki nr 156 obręb 36 w K. Działka ta jest działką niezabudowaną, którą w ewidencji geodezyjnej gruntów stanowią: grunty rolne klasy II (R-RII) o powierzchni 0,166 ha oraz tereny mieszkaniowe oznaczone jako B-RII o powierzchni 0,0892 ha. W istniejącym planie zagospodarowania część tej działki jest ujęta jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, część jako teren rolniczy, część przeznaczono na drogę. Na dzień sprzedaży nie będą wydane decyzje o warunkach zabudowy żadnej z działek.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż zbycie prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej nr 156 obręb 36 w K., w części, która zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Również, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej nr 156 obręb 36 w K., w części, która zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod drogę (pod zabudowę budowlą zgodnie z powołanym art. 3 pkt 1 lit. b i pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane) będzie opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Natomiast sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej nr 156 obręb 36 w K., w części, która zgodnie z obowiązującym miejscowym obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako teren rolniczy i nie jest przeznaczona pod zabudowę, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w sytuacji wydania decyzji o warunkach zabudowy działki nr 156 obręb 36 w K. w części oznaczonej w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren rolniczy) lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż kwestie opodatkowania sprzedaży praw użytkowania wieczystego pozostałych działek niezabudowanych oraz sprzedaży nieruchomości budowlanych i praw użytkowania wieczystego działek na których te nieruchomości zostały posadowione, o których mowa we wniosku zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.