Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-33/15-2/GJ
z 1 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nieodpłatnego świadczenia z tytułu wypłaty dywidendy w ratach – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nieodpłatnego świadczenia z tytułu wypłaty dywidendy w ratach .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Spółka prawa handlowego – akcyjna (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki (ZWZ) planuje wypłatę dywidendy na rzecz akcjonariuszy z zysku netto za rok obrotowy kończący się 31 grudnia 2014 roku, oraz z kapitału zapasowego utworzonego z zysków lat ubiegłych. Wypłata dywidendy będzie dokonana w dwóch ratach w ciągu 2015 roku. ZWZ określi w Uchwale właściwe dni w 2015 roku jako terminy wypłaty kolejnych rat dywidendy.

W okresie od podjęcia Uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników do określonych dni wypłat kolejnych rat dywidendy, Spółka będzie dysponowała środkami pieniężnymi przeznaczonymi na wypłatę dywidendy, które do dnia wypłaty kolejnych rat dywidendy stanowią części jej majątku. Taki stan przyszły zdaniem Wnioskodawcy nie skutkuje potrzebą naliczania nieodpłatnych świadczeń z tytułu wypłaty dywidendy w ratach i dysponowaniem od podjęcia Uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników do dnia określonych w Uchwale terminów wypłat kolejnych rat dywidendy środkami pieniężnymi gromadzonymi przez Spółkę na wypłatę dywidendy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca uzyskał przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpowiadający wartości nieodpłatnego świadczenia w postaci możliwości korzystania ze środków pieniężnych stanowiących zysk przeznaczony na wypłatę dywidendy wypłacanej w dwóch ratach w okresie od dnia podjęcia uchwały w sprawie przeznaczenia zysku na wypłatę dywidendy do dnia wyznaczonego jako dzień wypłaty kolejnych rat dywidendy?

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystanie przez Spółkę w okresie od dnia podjęcia uchwały ZWZ w sprawie wypłaty dywidendy (z określeniem terminów wypłat dla kolejnych jej rat) do dnia wyznaczonego jako dzień wypłaty kolejnych rat dywidendy ze środków pieniężnych przeznaczonych na wypłatę dywidendy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia i uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm,), przychodami - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 - jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalenia ich wartości (art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jednakże ugruntowana linia orzecznictwa wskazuje, iż przez nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowej należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ocena kwestii powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, wymaga zatem zbadania, czy sytuacja zaistniała po stronie podatnika wiąże się z uzyskaniem przez niego określonej korzyści majątkowej, bez konieczności świadczenia ekwiwalentnego. W szczególności, istotna jest analiza charakteru czynności, w której uczestniczy podatnik - ustalenie, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Prawo do dywidendy i sposób jego realizacji zostały unormowane ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – k.s.h. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.). Prawo do dywidendy akcjonariuszy spółek akcyjnych uregulowane jest w art. 347 k.s.h., zgodnie z którym akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Art. 348 § 1 k.s.h. zawiera zapisy dotyczące kwoty przeznaczonej do podziału i i tak kwota przeznaczona do podziału między akcjonariuszy nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone na wypłatę dywidendy. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, akcje własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub statutem powinny być przeznaczone z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

Zgodnie natomiast z art. 348 § 4 k.s.h dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale walnego zgromadzenia. Jeśli uchwała takiego dnia nie określa, dywidenda jest wypłacana w dniu określonym przez radę nadzorczą.

Jeśli zatem zysk został przeznaczony do wypłaty dywidendy i wskazany został termin jej wypłaty to wspólnicy nabywają roszczenie o wypłatę dywidendy z określonym terminem jej wypłaty. W tym dniu spółka powinna wypłacić dywidendę i dopóki nie upłynie termin określony w uchwale, dopóty roszczenie nie staje się wymagalne i spółka z całą pewnością nie uzyskuje przychodu z tytułu nieodpłatnego korzystania ze środków przynależnych wspólnikom.

Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w prawomocnym wyrokiem z dnia 21.01.2011 r. II FSK 1583/09, wskazując, że roszczenie o wypłatę dywidendy w spółce kapitałowej według regulacji Kodeksu spółek handlowych staje się wymagalne dopiero z dniem wskazanym w uchwale jako dzień wypłaty dywidendy.

A zatem, w przypadku, gdy stosowna uchwała zgromadzenia akcjonariuszy określa dzień wypłaty dywidendy, dysponowanie przez Spółkę zyskiem przeznaczonym do wypłaty akcjonariuszom do upływu tego terminu nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić dopiero w przypadku niedotrzymania przez Wnioskodawcę terminów wypłaty dywidendy. Niewypłacenie akcjonariuszom dywidendy i korzystanie nieodpłatnie przez Spółkę ze środków pieniężnych należnych akcjonariuszom skutkuje wówczas powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Wartość tego świadczenia równa będzie odsetkom, które Spółka musiałaby zapłacić, gdyby chciała pozyskać na rynku kapitał w wysokości pozostawionej jej do dyspozycji dywidendy.

Oznacza to, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, korzystanie przez Spółkę w okresie od dnia podjęcia uchwały ZWZ w sprawie wypłaty dywidendy (z określeniem terminów wypłat dla kolejnych jej rat) do dnia wyznaczonego jako dzień wypłaty kolejnych rat dywidendy ze środków pieniężnych przeznaczonych na wypłatę dywidendy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia i uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń mógłby powstać dopiero w sytuacji, gdyby dywidenda nie zostały wypłacona do dnia określonego jako dzień wypłaty dywidendy pierwszej bądź drugiej raty.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje ILPB3/423-443/14-4/EK z dnia 2014.12.01, IPPB1/415-726/13-2/ES z dnia 2013.10.11

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.