Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-444/15-5/JK
z 10 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 7 kwietnia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 maja 2015 r. (data nadania 14 maja 2015 r., data wpływu 18 maja 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 6 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-444/15-2/JK (data nadania 6 maja 2015 r., data doręczenia 13 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty dożywotniej pochodzącej z Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Warszawie został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty dożywotniej pochodzącej z Wielkiej Brytanii.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 6 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-444/15-2/JK (data nadania 6 maja 2015 r., data doręczenia 13 maja 2015 r.) organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie, w zakresie jakich przepisów prawa podatkowego ma być wydana interpretacja indywidualna. Jeżeli interpretacja indywidualna miała być wydana tylko w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to należało uzupełnić wniosek poprzez doprecyzowanie stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych. Jeśli Wnioskodawcz oczekiwał również wydania interpretacji w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to dodatkowo należało uzupełnić wniosek poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, przedstawienie w sposób wyczerpujący stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, który miał być przedmiotem rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn, sprecyzowanie pytania/pytań w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od spadków i darowizn przyporządkowanych do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które winno być powiązane z przedstawionym zdarzeniem przyszłym i zadanym pytaniem/zadanymi pytaniami w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Pismem z dnia 14 maja 2015 r. (data nadania 14 maja 2015 r., data wpływu 18 maja 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, informując, że wniosek dotyczy interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczenie we wniosku podatku od spadków i darowizn nastąpiło przez przeoczenie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. W latach 1973 – 1978 oraz 1986 – 1996 Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii. W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca był zatrudniony na kierowniczych stanowiskach w dwóch brytyjskich spółkach handlowych. W pierwszej (spółka A) Wnioskodawca był zatrudniony w okresie 1973 (wrzesień) – 1978 (lipiec) i 1986 (styczeń) do 1991 r. (lipiec). W drugiej (spółka B) w okresie 1991 (wrzesień) do 1996 (marzec).
2. W spółce A, począwszy od 1 listopada 1989 r., Wnioskodawca przystąpił do zarejestrowanego pracowniczego programu emerytalnego (registered occupational pension scheme) założonego i prowadzonego przez pracodawcę w Towarzystwie Ubezpieczeniowym Y.. Pracowniczy program emerytalny miał na celu stworzenie dodatkowych możliwości otrzymywania przez pracowników dodatkowych przychodów po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego i jednocześnie stanowił dodatkowy element związania pracownika z firmą. Tego typu programy emerytalne były regulowane przez prawo angielskie i były powszechne w Wielkiej Brytanii. Były one również wspierane przez rząd Wielkiej Brytanii jako dodatkowe zabezpieczenie finansowe w momencie osiągnięcia przez pracowników ustawowego wieku emerytalnego, poprzez określone i korzystne dla pracowników i pracodawców rozwiązania fiskalne. Pracodawca zobowiązał się do dokonywania comiesięcznych określonych wpłat, ponad kwotę wynagrodzenia, na specjalny całościowy, ale wewnętrznie zindywidualizowany, program emerytalny, który zarządzany był przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe jw. Pracownik miał możliwość dokonywania dodatkowych wpłat na swój wewnętrznie zindywidualizowany program z części otrzymywanego wynagrodzenia. Po osiągnięciu określonego wieku emerytalnego pracownik nabywał możliwość skorzystania ze zgromadzonych funduszy na swym zindywidualizowanym programie emerytalnym, bądź w formie regularnych wypłat (tzw. income drawdown), bądź w formie przekształcenia programu i zakupu za zgromadzone fundusze tzw. renty dożywotniej (tzw. annuity). Występowała obligatoryjność przekształcenia programu i zakupu tzw. renty dożywotniej (annuity) z chwilą osiągnięcia określonego wieku – początkowo z chwilą ukończenia 70 roku życia, aktualnie z chwilą ukończenia 75 roku życia.
Po zakończeniu pracy u pracodawcy (spółka A) w lipcu 1991 r., fundusze zgromadzone w ramach zindywidualizowanym programu Wnioskodawcy, w ramach programu pracowniczego, za zgodą pracodawcy, zostały przekształcone w zarejestrowany osobisty program emerytalny Wnioskodawcy (registered personal pension scheme) i był on w dalszym ciągu zarządzany przez to samo Towarzystwo Ubezpieczeniowe. W stosunku do tak przekształconego programu, w dalszym ciągu obowiązywały reguły dotyczące możliwości skorzystania ze zgromadzonych funduszy jak przedstawiono powyżej.


3. We wrześniu 1991 r. Wnioskodawca podjął pracę u innego pracodawcy (spółka B) i w lutym 1992 r. przystąpił do zarejestrowanego pracowniczego programu emerytalnego (registered occupational pension scheme) założonego i prowadzonego przez nowego pracodawcę w tym samym Towarzystwie Ubezpieczeniowym Y.. Zasady funkcjonowania tego. programu u nowego pracodawcy i reguły dotyczące korzystania z niego, były analogiczne jak u poprzedniego. Określone kwoty były wpłacane przez pracodawcę na zindywidualizowany program emerytalny Wnioskodawcy w ramach programu założonego przez pracodawcę. Pracownik miał możliwość dodatkowych dobrowolnych wpłat do utworzonego w ten sposób programu emerytalnego. Po zakończeniu pracy u tego drugiego pracodawcy (spółka B) w marcu 1996 r., fundusze zgromadzone na programie emerytalnym Wnioskodawcy prowadzonym w ramach programu emerytalnego założonego przez pracodawcę, za zgodą pracodawcy, zostały przekształcone w zarejestrowany, indywidualny program emerytalny Wnioskodawcy (registered individual pension plan) i był on w dalszym ciągu zarządzany przez to samo Towarzystwo Ubezpieczeniowe Y.. W stosunku do tak przekształconego programu w dalszym ciągu obowiązywały reguły dotyczące możliwości skorzystania ze zgromadzonych funduszy jak przedstawiono powyżej w pkt 2
4. W czasie zatrudnienia w Spółce A, rząd brytyjski, ze względu na obawę gwałtownego wzrostu w przyszłości wypłat z części państwowego świadczenia emerytalnego zależnego od wysokości pobieranego wynagrodzenia, tzw. SERP (State Earnings Related Pension Scheme) i ewentualne problemy finansowe państwa, wprowadził dla pracowników możliwość rezygnacji (contracted out) z takiej części świadczenia w ramach przyszłej emerytury państwowej i przekazywania stosownej części obligatoryjnej składki emerytalnej opłacanej w ramach obligatoryjnego ubezpieczenia społecznego (national security) na zarejestrowany program emerytalny pracownika w ramach zarejestrowanego programu założonego przez pracodawcę w stosownym Towarzystwie Ubezpieczeniowym. Aby zachęcić pracowników do rezygnacji z przyszłego świadczenia jw. w ramach przyszłego państwowego świadczenia emerytalnego, rząd brytyjski zobowiązał się nie tylko do przekazywania stosownej części obligatoryjnej składki na ubezpieczenie emerytalne na programy emerytalne pracowników założone jw., ale również do stosownej dopłaty (premii) za rezygnację z tej części świadczenia w przyszłości, w ramach emerytury państwowej (state pension). W kwietniu 1987 r. w czasie zatrudnienia w Spółce A, wszyscy pracownicy zrezygnowali ze stosownej części świadczenia emerytalnego w przyszłości i pracodawca założył w Towarzystwie Ubezpieczeniowym X. stosowny zarejestrowany program emerytalny (pension scheme), w ramach którego istniały zindywidualizowane programy emerytalne pracowników (personal pension plans), w tym Wnioskodawcy, na które wpłacane były stosowne kwoty przez organy ubezpieczenia społecznego. Pracownik miał możliwość dodatkowych dobrowolnych wpłat na utworzone w ten sposób programy emerytalne. Zasady dotyczące możliwości korzystania z takiego zarejestrowanego zindywidualizowanego programu emerytalnego były analogiczne jak w przypadku korzystania z programów przedstawionych w pkt 2 i pkt 3. Do programu Wnioskodawcy jw. wpłacane były określone środki jw. przez cały okres pozostawania Wnioskodawcy w zatrudnieniu u pracodawcy A i pracodawcy B (kwiecień 1987 r. do marzec 1996 r.).
5. W międzyczasie, w wyniku czasowych problemów finansowych Towarzystwa Ubezpieczeniowego Y. oraz innych przekształceń własnościowych w ramach Towarzystwa Ubezpieczeniowego X., wszystkie zarejestrowane programy emerytalne Wnioskodawcy (registered pension schemes), funkcjonujące w ramach pracowniczych programów emerytalnych j.w. (pkt 2-4 stanu faktycznego), przekształcone po zakończenia zatrudnienia u poszczególnych pracodawców w stosowne zarejestrowane programy emerytalne – registered pension schemes (pkt 2-4 stanu faktycznego jw.), zarządzane są aktualnie przez jedno brytyjskie Towarzystwo Ubezpieczeniowe Z..

W uzupełnieniu z dnia 14 maja 2015 r. (data nadania 14 maja 2015 r., data wpływu 18 maja 2015 r.) Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że w momencie wypłaty środków z pracowniczych programów emerytalnych posiadał i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Wypłaty środków z pracowniczych programów emerytalnych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe Z. następowały sukcesywnie począwszy od 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy środki wypłacane na rzecz Wnioskodawcy po osiągnięciu przez niego odpowiedniego wieku, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe Z. (pkt 2-5stanu faktycznego) podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o p.d.o.f.?
2. Czy środki wypłacane w przyszłości na rzecz Wnioskodawcy, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, z tytułu z renty dożywotniej (tzw. annuity) na podstawie umowy o świadczenie renty dożywotniej z funduszy zgromadzonych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe Z. (pkt 5 stanu faktycznego) podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 i/lub jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f.?

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy opodatkowania renty dożywotniej pochodzącej z Wielkiej Brytanii (pyt. Nr 2). W pozostałym zakresie (pyt. Nr 1) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 i/lub art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym ód osób fizycznych, jak również w oparciu o komentarz do ustawy o podatku dochodowym kwoty, które Wnioskodawca, lub osoby uprawnione do tych środków po jego śmierci, uzyska w przyszłości z tytułu renty dożywotniej z funduszy zgromadzonych od Towarzystwa Ubezpieczeniowego Z. (pkt 2 - 5 stanu faktycznego), winny być wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych (por. stanowiska w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 sierpnia 2011 r Nr ILPB2/415-635/1T-4/WS oraz z dnia 18 września 2009 r. Nr ILPB2/415-663/09-2/MK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z treści wniosku, w latach 1973 – 1978 oraz 1986 – 1996 Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii. W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca był zatrudniony na kierowniczych stanowiskach w dwóch brytyjskich spółkach handlowych. Będąc zatrudniony w każdej ze spółek Wnioskodawca przystąpił do zarejestrowanego pracowniczego programu emerytalnego. W ramach programów każdy z pracodawców zobowiązał się do dokonywania comiesięcznych określonych wpłat, ponad kwotę wynagrodzenia, na specjalny całościowy, ale wewnętrznie zindywidualizowany, program emerytalny, który zarządzany był przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe. Pracownik miał możliwość dokonywania dodatkowych wpłat na swój wewnętrznie zindywidualizowany program z części otrzymywanego wynagrodzenia. Po osiągnięciu określonego wieku emerytalnego pracownik nabywał możliwość skorzystania ze zgromadzonych funduszy na swym zindywidualizowanym programie emerytalnym, bądź w formie regularnych wypłat (tzw. income drawdown), bądź w formie przekształcenia programu i zakupu za zgromadzone fundusze tzw. renty dożywotniej (tzw. annuity). Występowała obligatoryjność przekształcenia programu i zakupu tzw. renty dożywotniej (annuity) z chwilą osiągnięcia określonego wieku – początkowo z chwilą ukończenia 70 roku życia, aktualnie z chwilą ukończenia 75 roku życia.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia zwolnienia z opodatkowania – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a) w zw. z art. 21 ust. 33 lub art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, renty dożywotniej z brytyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego.

Przy czym, w pierwszej kolejności należy odwołać się do art. 17 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), zgodnie z którym z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 – emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w uzupełnieniu do wniosku, że w momencie wypłaty środków z programów emerytalnych Wnioskodawca posiadał i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, należy stwierdzić, że świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1. przy ubezpieczeniu na życie – śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku;
2. przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

W świetle zaś przepisu art. 24 ust. 15 ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia, a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Mając na uwadze powyższe, renta dożywotnia korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile ubezpieczenie nie będzie ubezpieczeniem związanym z funduszem kapitałowym i nie obejmuje dochodów z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z tym ubezpieczeniem.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że renta dożywotnia będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy, pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków do jego zastosowania, bezprzedmiotowe jest zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym że ilość stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 7 kwietnia 2015 r.) była mniejsza niż ilość wniesionych opłat różnica w wysokości 200,00 zł zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.