Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-240/15-2/BS
z 12 czerwca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 16 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie dystrybucji mięsa oraz wyrobów z mięsa. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca korzysta z pojazdów samochodowych. Pojazdy samochodowe stanowią własność Wnioskodawcy, bądź są przez niego używane na podstawie umów leasingu, najmu lub dzierżawy. W celu zmniejszenia kosztów operacyjnych, Wnioskodawca zawarł z X. S.A. (dalej: Dostawca) umowę współpracy, której celem jest możliwość nabywania produktów i usług oferowanych przez Dostawcę z wykorzystaniem systemu kart flotowych.

Na podstawie umowy Wnioskodawca ma możliwość dokonywania zakupów z oferty Dostawcy przede wszystkim na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Dostawcę lub przez inne podmioty, z którymi Dostawca zawarł stosowne umowy (dalej: Operatorzy), bez użycia gotówki oraz z odroczonym terminem płatności. Umowy te definiują zasady współpracy Operatorów z Dostawcą, sposób ustalania cen jakie płaci Dostawca, terminy płatności, etc. Operatorem może być również podmiot prowadzący punkt poboru opłat na drogach płatnych, akceptujący karty flotowe na podstawie umowy zawartej z Dostawcą.

Korzystając z kart flotowych Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, w szczególności: oleju napędowego, benzyny, LPG, olejów silnikowych, płynów eksploatacyjnych, olejów smarowych, pozostałych produktów naftowych, akcesoriów samochodowych, artykułów spożywczych i przemysłowych a także usług samochodowych i opłat za autostrady (dalej: odpowiednio Produkty i Usługi). Zakres świadczeń możliwych do otrzymania przez Wnioskodawcę jest zdefiniowany w umowie zawartej z Dostawcą. Po spełnieniu pewnych warunków zdefiniowanych w umowie Dostawca może udzielić Wnioskodawcy rabatu wolumenowego.

Faktury za zakupy Produktów i Usług dokonywane z użyciem kart flotowych są wystawiane na rzecz Spółki bezpośrednio przez Dostawcę po zakończeniu każdego z uzgodnionych okresów rozliczeniowych. Dniem sprzedaży jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Dostawca udostępnia Wnioskodawcy zestawienie transakcji za pośrednictwem spersonalizowanej witryny internetowej. Ponadto, wydruk zestawienia jest załączony do faktur.

Dostawca występuje zarówno w charakterze nabywcy Produktów i Usług od Operatorów, jak i dostawcy Produktów i Usług na rzecz Spółki, na rzecz których odsprzedaje ww. świadczenia. Fakt skorzystania przez Spółkę z kart flotowych na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Operatorów skutkuje więc nabyciem przez Dostawcę Produktów i Usług od Operatorów oraz następującym bezpośrednio po nim nabyciem Produktów i Usług przez Spółkę od Dostawcy.

Karty flotowe są wydawane przez Dostawcę na żądanie Wnioskodawcy. Wnioskodawca udostępnia je kierowcom pojazdów samochodowych pozostających do dyspozycji Wnioskodawcy.


W przypadku gdy podmioty korzystające z systemu kart flotowych nabywają Produkty i Usługi na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Operatorów, Operatorzy obciążają z tego tytułu Dostawcę wystawiając na jego rzecz faktury wraz ze specyfikacją towarów i usług wydanych podmiotom korzystającym z systemu kart flotowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego, związanego z nabyciem Produktów i Usług na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę?


Zdaniem Wnioskodawcy:


W ocenie Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r,, Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego, związanego z nabyciem Produktów i Usług na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.


Niemniej jednak, jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o. której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.


W myśl art. 86a ust. 2 Ustawy VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

  1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
  2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
  3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.


Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

  1. samochodów osobowych;
  2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
    1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
    2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
    3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.


Wskazany wyżej przepis ma charakter przejściowy i wprowadza czasowe wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu. Od dnia 1 lipca 2015 r., wskazane wyżej wyłączenie przestanie obowiązywać. Tym samym, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu będzie przysługiwało podatnikom w takim samym zakresie, jak od innych wydatków związanych pojazdami samochodowymi.


W opisanym w treści niniejszego wniosku zdarzeniu przyszłym Spółka nabywa Produkty na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. należących zarówno do Dostawcy jak i Operatorów.


W ocenie Spółki, niezależnie od tego czy właścicielem Stacji Paliw X. lub Stacji Paliw Y. jest Dostawca czy Operator, w przypadku wystawienia faktury z tytułu nabycia Produktów i Usług przez Dostawcę, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z tej faktury, jako dokumentującej wydatki związane z pojazdami samochodowymi.


Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 8 Ustawy VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Co istotne, zgodnie z art. 8 ust. 2a Ustawy VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.


Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wyżej przepisy znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. W przypadku gdy przy użyciu kart flotowych Spółka nabywa Produkty i Usługi na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. należących do Operatorów, natomiast faktury obejmujące te transakcje są wystawiane przez Dostawcę, to dostawcą/usługodawcą realizującym świadczenie na rzecz Spółki na gruncie VAT, zarówno w jednym jak i drugim przypadku, jest Dostawca.


Pomimo faktu, iż Produkty i Usługi są wydawane Spółce na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. należących do Operatorów, to dostawcą/usługodawcą w rozumieniu przywołanych wyżej regulacji Ustawy VAT jest Dostawca.


Z treści art. 7 ust. 8 oraz art. 8 ust. 2a Ustawy VAT wynika fikcja prawna, zgodnie z którą w przypadku gdy Spółka używa kart flotowych do nabycia Produktów oraz Usług na stacjach prowadzonych przez Operatorów, to transakcje te należy traktować na gruncie VAT tak, jakby to Dostawca nabywał Produkty oraz Usługi od Operatorów i odprzedawał je na rzecz Spółki. Na gruncie VAT dochodzi w istocie do dwóch świadczeń, tj. dostawy towarów/świadczenia usług przez Operatora na rzecz Dostawcy oraz do dostawy towarów/świadczenia usług przez Dostawcę na rzecz Spółki. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż Dostawca nie dysponuje fizycznie Produktami nabywanymi przez Spółkę ani nie świadczy fizycznie Usług na jej rzecz.


Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 11 września 2012 r. na rzecz Dostawcy interpretację indywidualną (sygn. IPPP2/443-811/12-2/BH), w której potwierdził, że w przypadku systemu kart flotowych oferowanego przez Dostawcę, transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą oraz jego klientami (a więc również Spółką) polegające na obciążeniu klientów za towary i usługi wydane im bezpośrednio przez Operatorów, stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu Ustawy VAT.


Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.


Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika ( art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy, ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.


Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.


Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również :

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.


Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w „stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tę usługę.


W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart flotowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.


Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy pośrednik ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru (tu w postaci paliwa bądź innych artykułów dostępnych na stacji paliw) i emitentem karty. Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że drugi w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli – biorąc pod uwagę analizowaną kwestię – jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. – wg schematu przedstawionego wyżej – dostawa na rzecz nabywcy (Wnioskodawcy), będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego. Podkreślenia, w tym aspekcie wymaga również, że ust. 8 art. 7 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się” oznacza, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im – niejako a priori – takie, a nie inne znaczenie.

Natomiast jeżeli w ramach umowy zawarta byłaby klauzula, że Dostawca nie posiada żadnych uprawnień decyzyjnych co do istotnych elementów związanych z dostawą towarów, np. nie kształtuje ceny towaru oraz nie ponosi odpowiedzialności za wady produktu, należałoby w takim stanie faktycznym przyjąć, że transakcja pomiędzy Dostawcą a Spółką nie nosi znamion dostawy, gdyż Dostawca z przyczyn, o których mowa wyżej, nie dysponuje towarem jak właściciel, zatem nie może przekazać tego prawa, tj. odsprzedać tego towaru.


Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie dystrybucji mięsa oraz wyrobów z mięsa.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca korzysta z pojazdów samochodowych. Pojazdy samochodowe stanowią własność Wnioskodawcy, bądź są przez niego używane na podstawie umów leasingu, najmu lub dzierżawy. W celu zmniejszenia kosztów operacyjnych, Wnioskodawca zawarł z X. S.A. (Dostawca) umowę współpracy, której celem jest możliwość nabywania produktów i usług oferowanych przez Dostawcę z wykorzystaniem systemu kart flotowych.

Na podstawie umowy Wnioskodawca ma możliwość dokonywania zakupów z oferty Dostawcy przede wszystkim na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y. prowadzonych przez Dostawcę lub przez inne podmioty, z którymi Dostawca zawarł stosowne umowy (Operatorzy), bez użycia gotówki oraz z odroczonym terminem płatności. Umowy te definiują zasady współpracy Operatorów z Dostawcą, sposób ustalania cen jakie płaci Dostawca, terminy płatności, etc. Operatorem może być również podmiot prowadzący punkt poboru opłat na drogach płatnych, akceptujący karty flotowe na podstawie umowy zawartej z Dostawcą.


Korzystając z kart flotowych Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, w szczególności: oleju napędowego, benzyny, LPG, olejów silnikowych, płynów eksploatacyjnych, olejów smarowych, pozostałych produktów naftowych, akcesoriów samochodowych, artykułów spożywczych i przemysłowych a także usług samochodowych i opłat za autostrady (Produkty i Usługi). Zakres świadczeń możliwych do otrzymania przez Wnioskodawcę jest zdefiniowany w umowie zawartej z Dostawcą. Po spełnieniu pewnych warunków zdefiniowanych w umowie Dostawca może udzielić Wnioskodawcy rabatu wolumenowego.


Faktury za zakupy Produktów i Usług dokonywane z użyciem kart flotowych są wystawiane na rzecz Spółki bezpośrednio przez Dostawcę po zakończeniu każdego z uzgodnionych okresów rozliczeniowych. Dniem sprzedaży jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Dostawca udostępnia Wnioskodawcy zestawienie transakcji za pośrednictwem spersonalizowanej witryny internetowej. Ponadto, wydruk zestawienia jest załączony do faktur.


Dostawca występuje zarówno w charakterze nabywcy Produktów i Usług od Operatorów, jak i dostawcy Produktów i Usług na rzecz Spółki.


Karty flotowe są wydawane przez Dostawcę na żądanie Wnioskodawcy. Wnioskodawca udostępnia je kierowcom pojazdów samochodowych pozostających do dyspozycji Wnioskodawcy.


W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia od dnia 1 lipca 2015 r. kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego, wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę, związanego z nabyciem towarów i usług z użyciem kart flotowych na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y., w kontekście obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 r. ograniczenia w odliczaniu paliwa wynikającego z przepisu przejściowego, tj. art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Dostawca w ramach łańcucha dostaw sprawuje praktyczną kontrolę nad towarami, w tym ma możliwość ustalania warunków korzystania z nich – umowy definiują zasady współpracy Operatorów z Dostawcą, sposób ustalania cen jakie płaci Dostawca, terminy płatności etc. Co istotne zakres świadczeń możliwych do otrzymania przez Wnioskodawcę jest zdefiniowany w umowie zawartej z dostawcą. Po spełnieniu pewnych warunków zdefiniowanych w umowie Dostawca może także udzielić Wnioskodawcy rabatu wolumenowego. Powyższe wskazuje, że Dostawca posiada prawo do faktycznego rozporządzania nabywanymi towarami jak właściciel, ponieważ ma wpływ na istotne elementy kształtujące obrót tymi towarami.

Z opisu sprawy wynika także, że Dostawca dokonuje zakupu a następnie odsprzedaje Wnioskodawcy usługi związane z eksploatacją pojazdów samochodowych - zdefiniowane w umowie. W tej sytuacji Dostawca nabywając usługi a następnie odsprzedając te usługi Wnioskodawcy najpierw staje się usługobiorcą a następnie wchodzi w rolę usługodawcy, ponieważ zgodnie z powołanym powyżej art. 8 ust. 2a ustawy przyjmuje się, że to Dostawca sam nabywa usługi, które następnie odsprzedaje.


Zatem w niniejszej sprawie czynności dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 8 i art. 8 ust. 2a ustawy, opodatkowane właściwą stawką podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.


Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.


Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.


Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.


Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.


W myśl art. 86 ust. 10b pkt ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.


Natomiast stosownie do art. 19a ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (…).


Obowiązująca od 1 kwietnia 2014 r. ustawa z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) wprowadziła ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.


W art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. - wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.


W myśl art. 86a ust. 2. ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

  1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
  2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
  3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.


Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

  1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
    1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
    2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.


W myśl art. 86a ust. 4 pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

  1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
  2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.


Przepis przejściowy wprowadza dalsze ograniczenia w odliczaniu podatku od paliwa.


I tak zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

  1. samochodów osobowych;
  2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
    1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
    2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
    3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.


Zgodnie z ust. 2 przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.


Z uwagi na przywołane regulacje i przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 50% kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę, dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych z użyciem kart flotowych na Stacjach Paliw X. lub Stacjach Paliw Y..


Prawo to będzie przysługiwało również od nabywanych od dnia 1 lipca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do ich napędu.


W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do odliczenia powstaje w dacie zakupu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, natomiast termin wystawienia faktury, jak również okoliczność czy będzie ona dokumentowała jeden zakup, czy też zakupy z uzgodnionego okresu rozliczeniowego, pozostaje bez znaczenia dla powstania tego prawa, data wystawienia a właściwie data otrzymania faktury przez nabywcę ma jedynie znaczenie przy ustalaniu terminu realizacji prawa do odliczenia. Oznacza to, że jeżeli zakup paliwa dokonany zostanie do dnia 30 czerwca 2015 r. a faktura wystawiona będzie w lipcu 2015 r., prawo do odliczenia w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy, z tytułu opisanej czynności powstanie przed 1 lipca 2015 r., zatem prawo do odliczenia należy w takim przypadku oceniać również według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj